32

“Teka, paano mo nagawa to kung galing ka nang trabaho?” tanong ko habang humihiwa nang steak na siya pa daw ang nagluto.

“I lied,” sagot niya agad, “After you left, I came home and prepared everything,”

“Ikaw lang?” Tumango siya, “Paano mo nalaman na umalis—” napahinto ako nang marealized ko kung paano niya nalaman, “Lokret na baklita na yon,”

“Yeah, I asked him to do it, don’t worry. I asked him to buy enough time for me, so that I can prepare everything,”

“Wow,” tanging sagot ko habang nilalasap ang lasa nang steak, parang hindi ko first time, pero hindi din pamilyar lasa, “Sarap nito, Lix! Sanay ka din pala talaga mag luto,” bulalas ko, dahil naalala ko ang epic lugaw na ginawa niya.

“I was just panicking when I made that damn porridge! Hindi ko alam na hindi naka-low heat!” Inis na sabi niya tsaka ako inirapan at hiniwa ang walang kalaban laban niyang steak.

“Oh, sorry na, kalma lang!” Natatawang sabi ko, “Ito naman, hindi mabiro. Alam ko naman yon, na nag panick ka lang tala