Chapter 1

Panibagong araw.

Pero hindi gaya ng karaniwang araw sa buhay ng isang dalagang katulad niya.

Kailangan niyang maging maingat, matatag at palaban.

"Ella, sasaglit lamang ako sa bayan at kailangan kong makabili ng uulamin natin mamayang tanghali bago dumating ang tatay mo galing sa bukid." malakas na sigaw ng kanyang ina sa kanya.

"Oho nay." matamlay niyang sagot.

"Abah, anong inaarte arte mo dyan? bakit ganyan ka sumagot?", sikmat nito sa kanya

Eto na naman po, wala na nga akong ginawa, sumagot na nga lang mali pa rin.

"Napuyat lang ho kagabi nay." matipid na sagot niya

"At bakit ka naman mapupuyat? Wala ka na ngang ginagawa dito, diba tapos ka na mag-aral pero ang gusto mo lage makipagkwentuhan sa kaibigan mong dinaig pa ang hostess sa kapal ng make-up at dami ng kolorete sa katawan..Lagi ka nalang wala sa bahay(fading)

Pasok sa isang tenga labas sa kabila. Sana alam niyo ang dahilan bakit mas gusto ko makipag usap kay Vivian. Siya lang ang karamay ko sa mundong ito.

"Magsaing ka ng maaga at tiyak magagalit ang itay mo pag walang nadatnan, babalik din ako kaagad", bilin nito at tuluyan ng umalis.

Kumain muna siya ng agahan at pagkatapos ay saka inasikaso ang mga gawin sa bahay.

Naglinis siya at naglaba ng damit nila ng buong linggo. Maliit lang naman ang kanilang bahay at hindi rin karamihan ang kanilang damit kung kaya mabilis naman siyang natapos.

Nagsimula na siyang maghugas ng pinggan at mga kasangkapan. Nagsaing din agad siya upang di mabungangaan ng inay niya pagdating nito. Ganap na ika-sampu pa lamang ng umaga ngunit natapos niya na ang lahat ng dapat gawin. 

Makapaligo na nga, kailangan kong makaalis kaagad ng bahay para makuha ang mga paninda namin ni Vivian. Sana sunduin niya ako dito.

Kinuha niya ang tuwalya, isinara ang pinto at agad na nagtungo sa banyo upang maligo.

Ilang minuto pa lamang, matapos hubarin ang kanyang mga damit ay may narinig siyang nagbukas ng pinto. 

"Inay, kayo na ho ba yan?", sigaw niya.

Katahimikan.

"Inay? Nakasaing na ho ako, maliligo lamang ako at sasaglit po ako kila Vivian.".

Wala pa ring sumagot. Kung ang inay niya iyon ay katakot takot na sermon na naman ang kanyang maririnig mula rito

Imposibleng ang itay niya kase masyado pang maaga para bumalik ito galing bukid.

Hinayaan na lamang niya at baka hangin lamang ang dahilan ng pagbukas ng pinto.

Kasalukuyang siyang nagsasabon ng kanyang katawan habang pakanta kanta pa nang makarinig siya ng kaluskos mula sa itaas na bahagi ng kanilang banyo. May siwang kase ito sa itaas, yari lamang ito sa plywood at maging ang mga paa ng kung sino mang nasa labas ay maaari mong matanaw kung nasa loob ka.

"Sino yan?" sigaw niya. Nakakaramdam na siya ng kaba.

Dali dali siyang nagbanlaw at itinapis na ang tuwalya sa kanyang katawan. Lumabas siya at sinilip kung may tao bang iba sa bahay nila.

Naglakad siya papasok sa sala ng bahay ng biglang may humila sa kanya sa madilim na bahagi ng kanilang bahay , niyakap siya ng mahigpit at tinakpan ang kanyang bibig. Napapikit siya sa takot.

Diyos ko! Tulungan niyo po ako.

Tuwalya lamang ang nakabalot sa kanyang katawan at wala ng iba.

Agad niyang tiningnan ang palad na nakatakip sa kanyang bibig. Isang pamilyar na amoy ang biglang nahagip ng kanyang ilong. 

Ang kanyang amain!

Nanginig agad ang tuhod niya ng mapagtanto kung sino ang humila sa kanya. Pinilit niyang kumawala sa pagkakayakap nito ngunit masyado itong malakas. Hindi niya matagalan ang amoy nito dahil sa matagal na pagkakabilad sa ilalim ng sikat ng araw sa bukid.

Inipon niya ang lahat ng kanyang lakas at siniko ito, agad niyang tinadyakan ang p*********i nito saka tinangkang tumakbo. Ngunit nahila nito ang kanyang tuwalya at tuluyan na siyang nahubaran.

Puno ng pagnanasang tiningnan siya ng amain at unti unting lumapit sa kanya. Tingin na animo'y handa siyang lapain ng buhay.

Anong laban niya, walang anumang saplot sa katawan niya at papag na ang nasa likuran niya. Kapag nakalapit sa kanya ang amain, tiyak wala siyang magagawa sa lakas nito.

Mag isip ka Ella, hindi pwedeng mangyaring muli ang pagtatangka niya sa iyo. Natakasan mo na iyon dati. Magagawa mo rin ngayon.

Nahagip ng kanyang paningin ang plake na napanalunan niya sa quiz bee na ginanap sa kanilang eskwelahan. Alam niyang magagamit niya ito.

Tinakpan niya ang mga maseselang bahagi ng kanyang katawan at unti unting naglakad papunta sa lamesita malapit sa harapan niya.

Ngunit sa kasamaang palad, nabasa ng kanyang amain ang iniisip niya at agad sinipa ang lamesita dahilan para matumba ito at tumalsik palayo ang plake.

Hindi niya namalayan ang mabilis na paglapit ng amain at agad siyang itinulak pahiga sa papag sa kanyang likuran.

Akmang hah***kan siya nito ngunit mabilis niyang naiiwas ang kanyang mukha, nanlaban siya ngunit malakas ito, pinupog siya nito ng h***k mula sa mukha pababa hanggang leeg habang patuloy ang kanyang panlalaban. Nagawa nitong hawakan ang kanyang isang d****b at akmang hah***kan nito. Nanlaki ang kanyang mga mata.

Hindi maaari!

Isang malakas na pwersa ang kanyang binitiwan, itinulak niya ang amain, napahiga ito sa sahig.

Sinamantala niya ang pagkakataon at agad siyang pumunta sa kwarto. Isinara ang pinto at inilock ito, iniharang ang anumang gamit na nakita niya. Doon ay humagulhol na siya.

Muntik na, muntik ng mawala ang pinakaiingatan ko. Nakakadiri siya. Nasusuka ako sa kanya. Hindi na ako ligtas sa lugar na ito. Kailangan kong makaalis. Agad niyang kinuha ang kanyang cellphone. 

"Ella! nasaan ka bang babae ka? Kanina pa ako tawag ng tawag. Tulungan mo akong ihanda itong pinamili ko. Kailangang mailuto natin ito bago dumating ang itay mo." sigaw nito sa kanya

Inayos niya ang sarili. Nagbihis siya at saka lumabas. Hindi dapat mahalata ng inay niya ang namumugto niyang mata.

"Inay kakatapos ko lang ho maligo, nagbibihis ho ako kaya hindi ko kayo kaagad narinig." matamlay niyang sagot dito.

"Umiyak kaba?" tanong nito ng mapansin ang pamumula ng mata niya.

"Ah hindi ho inay, nadala lang ho ako sa pinapakinggan kong drama sa radyo kaya napaiyak ako."

"Tigil tigilan mo na nga iyan at hindi naman iyan makakatulong sa buhay natin. Magtrabaho ka, nakatapos ka naman ng pag-aaral. Huwag kang sumama ng sumama dyan kay Vivian, wala yan maidudulot na maganda sa iyo, patinda tinda pa kayo ng RTW, may nangyari ba? Pwe!"

Umalis ito at nagtungo sa kwarto nila ng manyakis niyang amain.

"Ay susmaryosep! Nariyan ka na pala ay hindi ka man lang nagpaparamdam", sigaw nito rito.

"Maaga akong nakatapos sa bukid kaya umuwi ako ng maaga, nakatulog ako. Katunayan ay kakagising ko lamang nang pumasok ka", inosenteng sagot nito.

Kakagising lang? Sinungaling! Muntik mo na akong pagsamantalahang hayop ka. Kunwari ka pang inosente.

"Inay tatapusin ko lang po ang paggagayat nito at aalis muna ako saglit ho." sigaw niya sa inay niya.

"Umuwi ka kaagad at magbabalat pa tayo ng kagyos para sa hapunan at pantinda ko sa palengke bukas."

"Oho nay!" sagot niya.

Kailangan kong makausap si Vivian.