Matagal nang nakarting sa opisina si Yvonne. Nakasuot siya ng transparent na white suit sa araw na iyon. Nang makita niyang papasok si Harvey sa opisina, pinaghanda niya siya ng isang tasa ng tsaa. Sinabi niya pagkatapos, “CEO, ang mga Zimmer ay nagpadala ngayon ng isang taong pangalan ay Zack ihatid ang kontrata satin. Gusto mo bang tingnan ito?”"Hindi na kailangan." Ni hindi tumingala si Harvey. “Sabihan mo siyang lumayas siya. Kung maglalakas-loob ulit siyang pumasok sa aking kumpanya, bugbugin at putulin ang mga binti niya!”"Alright!" Hindi na nangahas si Yvonne na nagtanong pa tungkol dito. Si Mr. York ay palaging sigurado sa kanyang desisyon. Hindi rin ito ang unang araw niyang magtrabaho para sa kanya.***Sa reception room. Si Zack may mukhang medyo malungkot. Pakiramdam niya ay minalas siya nang mabangga niya si Harvey ngayon lang. Ngayon ang York Enterprise ay hindi man lang nag-abala sa kanya, at iniwan siya doon ng halos kalahating oras. Bahagya siyang nainis at akma
Mukhang nalaman na ni Zack ang katotohanan. “Tama iyan! Baka ganon. Wala nang ibang posibilidad. Kung hindi, paano natin maipapaliwanag na mukhang tunay ang kontrata? Pero napakatanga nila. Hindi nila naisip na malalantad ang kanilang kasinungalingan kaagad…”“Oo! Maaaring ito ang nangyari. Senior Zimmer, papuntahin sila dito, nang malaman natin ang katotohanan dito.""Totoo yan! Mahabang panahon na nating alam na ang live son-in-law na iyon ay isa lamang walang silbing tao. Hindi ko inasahang nagpunta siya roon at naging magnanakaw. Isa pa, paanong nag-uwi si Mandy ng pekeng kontrata? Isang malaking kahihiyan ito para sa mga Zimmer!"Inulit ng mga tao mula sa mga Zimmer ang sinabi ng iba. ‘Sumobra na si Mandy. Fifty million dollars na investment ito. Marami sa ating maaaring makakuha ng maraming benepisyo at magkaroon ng isang marangyang buhay dahil doon. Ang kapal ng mukha niyang magdala ng isang pekeng kontrata at lokohin tayo! Tama lang na maparusahan siya nang matindi!'Ang mu
'Paanong ang isang walang silbing taong tulad niya ay kayang bumili ng kahit anong kotse sa automotive city?'“Ganito na lang, sir. Tingnan mo lang ang disposisyon mo. Sa palagay ko bagay ang kotseng ito sayo. "Mababa ang tingin ang magandang sales girl kay Harvey. Partikular niyang tinuro ang isang Porsche Panamera na hindi kalayuan, ngumiti, at sinabi, “Heto po. Pwede niyo pong i-test drive ang kotseng ito. Kung walang babaeng tatalon papasok sa kotse mo habang nagmamaneho ka, baka kailangan niyo nang isipin kung nakakatakot ang hitsura mo.”Natuwa si Harvey. Naglakad siya roon at tiningnan ang kotse. Sinabi niya pagkatapos, "Hindi na masama. Pero matagal na rin ang huling beses na nagmaneho ako ng kotse. Bakit hindi mo ako i-set para sa isang test drive? Kung okay ito, kukunin ko ito."“Test driver? Para sayo?”Tawa nang tawa ang magandang sales girl. Hindi niya sukat akalaing may isang taong walang kahihiyan tulad niya. Ang kapal ng mukha niyang humingi ng test drive ng isang k
“Alright! Sasabihan ko siya Mr. Quinn na lumayas siya agad!" Mabilis na tumango ang supervisor. Pagkatapos ay tumalikod siya at galit na inirapan si Harvey. Sinabi niya pagkatapos, "Sir, umalis ka na ngayon. Hindi ka welcome dito. Kung hindi mo alam kung paano umalis, ipapa-escort ka namin sa mga security guard...”Ayaw ni Harvey na maistorbo siya. Humakbang lang siya at tinitigan si Mandy, na nakatayo sa harapan niya.“Harvey? Bakit ka nandito?" Bumalik ang ulirat ni Mandy ngayon lang. Nang makita niya si Harvey, bahagyang nanginig ang magandang pigura niya. Napuno siya ng galak at awkwardness sa sandaling iyon.Kahit siya ay nagtataka kung bakit mayroon siyang mga ganitong nararamdaman.Malinaw na ramdam niya ang pagiging superyor sa harap ni Harvey dati. Ngayon sa di malamang dahilan, malugod sa kanyang mata ang makita si Harvey. Ngayon ay madalas na siyang nalulungkot kapag hindi niya siya nakikita.Ang mahalaga ay, medyo na-ilang at nag-aalala siya nang makita siya ni Harvey
Mukhang awkward si Mandy, dahil hindi niya alam kung paano ito sagutin. Ngunit naguguluhang tumingin si Angel kay Kevin.Ngumiti si Kevin at sinabing, "Angel, hindi mo ba alam, ang live-in son-in-law na ito ay dumating dito ngayon para bumili ng kotse? Nais niyang kunin ang Porsche Panamera. Bakit hindi mo siya tulungang pumili ng kulay?"Bumuntong hininga si Angel at sinabi, "Kalimutan mo na yan. Walang mga berdeng kotse sa Porsche brand, kaya mahirap pumili para sa kanya."Matapos niyang sabihin iyon, lumapit siya at masamang tiningan si Harvey. Sinabi niya pagkatapos, “Talunan! Hindi mo ba nakikita na nililigawan si Mandy ng pinsan ko? Kung meron kang kaunting hiya sa sarili mo, lumayas ka na agad! Hindi mo ba alam na ayaw ka naming makita dito?"Tumawa din si Kevin nang marinig iyon. Sa parehong oras, tinitigan niya si Harvey. 'Nakakaawa ang buhay niya. Narinig kong tinulungan niya pa ang pinsan kong linisan ang sapatos nito.isa itong malaking kahihiyan para sa mga kalalakihan!
Sa sandaling iyon, ayaw ni Harvey na maistorbo siya ni Angel. Tumawa siya, tumingin kay Kevin, at sinabing, “Sa una, nais kong makipagtulungan sa iyo. Ngunit sa kasamaang palad, nakaka-disappoint ang naging ugali at asal mo. Sa palagay ko kalimutan mo na ang pakikipagtulungan."Tumawa si Kevin. "Nakakatawa ka talaga." Pagkatapos ay tinuro niya si Harvey at sinabi, “Alam mo ba kung ano ang kooperasyon? Ilang nobela na ba ang nabasa mo? Sa palagay mo ba ang ibig sabihin ng kooperasyon ay isang nakakaawang kotse? Mukhang hindi mali si Mrs. Zimmer sa kanyang pananaw sa iyo. Isa ka talagang kaawa-awang taong may mataas na ego. Hindi ka mas mahusay kaysa ninuman kapag pinagyayabang mo ang iyong sarili.""Pa-prangkahin kita. Kung talagang lalaki ka, bilisan mo at lumayas ka. Huwag mong ipahiya si Mandy dito. Hindi ko na kayang makita ka nang ganito!"Si Kevin ay napuno ng paghamak. Si Angel, na nakatayo sa tabi nila, ay walang tigil na tumatawa ngayon. ‘Isang malaking kahihiyan ang live-in
Nag-isip sandali si Harvey York at sinabi, "Babalik ako mamaya...""May problema ba?" Na-curious si Mandy Zimmer. Ang kanyang asawa—ang live-in son-in-law ay hindi pa lumalabas sa nagdaang tatlong taon. Ano kayang lakad ang meron siya?Nag-isip sandali si Harvey at sinabi, “Nagtatrabaho ako. Ano pang gagawin ko bukod doon?”"Anong klaseng trabaho?" Medyo gumaan ang loob ni Mandy. Ang walang kwentang asawang ito sa wakas ay handang umasenso pagkatapos ng tatlong taon.Nagkibit balikat si Harvey at sinabi, "Nagtatrabaho ako bilang assistant sa kaklase kong nagpahiram sakin ng pera. Bumalik siya kamakailan sa Niumhi. Nagpunta ako para tulungan siyang bumili ng kotse ngayon lang.”Biglang napagtanto ni Mandy at nagtatakang nagtanong, "Ano ang ginagawa niya? Kung nagtatrabaho siya sa construction industry, baka pwede siyang makipag-collaborate sa ating pamilya."Medyo nag-aalala si Mandy habang sinasabi ito. Natatakot siyang sabihin ni Harvey na ang kanyang kamag-aral ay nagtatrabaho
"Electric ... electric bike?" Nagsalita si Kevin nang walang kamalay-malay. Kumibot ang gilid ng kanyang mga mata, at tila bumigat ang kanyang dibdib.“Oo, electric bike. Gusto ko sana siyang ihatid diyan, kaso tumanggi siya.” Sinabi ni Yvonne, “Kapag nagkita kayo ni Mr. York, tandaan mong magbigay ng respeto. Marami akong sinabing maganda tungkol sayo sa pagkakataong ito. Siya lang ang may kapangyarihang mag-desisyon tungkol sa pag-invest sa automotive city. Kung babastusin mo siya, hindi na kita matutulungan pa.”Ibinaba ni Yvonne ang telepono matapos itong sabihin. Abala pa rin siya sa pag-aayos ng mga dokumento.Pagtakapos ay may beeping sound na nagmula sa cellphone. Gayunpaman, tila may ingay na narinig si Kevin sa kanyang ulo.Mr. York, low-key, electric bike…Ay g*go! Hindi kaya siya iyon?Takot na takot si Kevin na halos maihi siya sa pantalon niya nang sumagi sa isip niya ito. Sa sumunod na sandali, mabilis siyang tumakbo at hinila ang little chief na kumausap kay Harve