CHAPTER 4
"Fierce look! You got it!"
"Bite your lower lip, please! Yes! That's it!"
"Bravo!"
"Excellent! That's a wrap!"
The whole team cheered as I quickly made my way down the podium. Kayla, my manager, immediately ran towards my side. There was a huge and proud smile on her face when she neared me.
"That was so good. You look amazing. As always." She whispered with a smile, so I smiled back.
"Thanks, Kay..."
The photographer approached us. He was already sporting a wide smile as he looked at me intently.
"You're really good, huh? No wonder why you became the face of NYC Magazine for three consecutive years."
I smiled humbly. I felt good with the compliment. It always boost my confidence, but this time, I couldn't help but to feel a little awkward with the way the photographer is looking at me. And no, I'm not being assuming or what. I just can feel something. Something... off.
"Nah, you're just really good with taking pictures." I answered shortly.
Nagawa ng mahina ang lalaki at bahagya pang napakamot sa kaniyang batok bago nito inilahad ang kanang kamay sa akin.
"I'm Tenuu, but you can call me Ten. And uhm, are you free tonight?" He was smiling widely, but his eyes looked hopeful. I sighed.
I slightly raised my right brow. Tinanggap ko ang kamay nito at bahagya itong inalog bago binitawan. Ramdam ko pang ayaw nitong bitawan ang kamay ko pero wala nang nagawa nong bumitaw na ako.
"I am Zoe, and I'm sorry, but I'm not free for tonight." Diretso kong sagot dahilan para mapahagikhik si Kayla sa aking tabi.
I saw how his smile slowly faltered. "O-oh, next time, then?"
I smiled. "Uh-huh, next time. Anyway, I gotta go."
Tumango naman si Ten, nasa mukha nito ang panghihinayang habang nakatingin sa akin.
"Alright. Nice working with the gorgeous and daring face of NYC."
I laughed. "Don't flatter me too much. I might get use to it," I answered jokingly.
"Well, you should. Coz' I might spoil you with it everyday,"
Napailing nalang ako bago ito tinalikuran. I've been here in New York for almost 5 years and I already know how some men work it out with women here. Ayoko pa munang pumasok sa mga ganiyan. Lalo na't may anak pa akong inuuwian. And my young man is a jealous kid. He doesn't like to see me with guys. Kapag nga may proyekto akong kailangan ng partner na lalaki ay kailangan ko pa ng permiso niya bago ako pumirma ng kontrata, dahil kapag hindi ako nagpaalam ay talagang magkakagulo ang lahat.
And I don't want that to happen kaya susundin ko na lamang ang anak kong sobrang protective sa akin.
"Ten is clearly hitting on you, Zoe." Kayla blurted out while she was fixing my hair.
I just smiled. I already know it, but I refuse to acknowledge. Bahala na siya diyan. Magpaalam muna siya sa anak ko kung gano'n. But, it's not like papatulan ko si Ten.
"I don't really care, Kay. I have to avoid the likes of him, because I don't want my young man to be mad at me."
Kay laughed. "Right. I almost forgot about that jealous son of yours," I laughed with her.
Well, everyone is aware about my son. I didn't hide him from the eyes of all people here. Tanggap naman iyon ng kompanya ko kahit na may anak na ako. Sinigurado ko iyon bago ako pumasok ulit sa industriya dahil ayokong itago ang anak ko kaya minabuti kong malaman ng lahat ang tungkol kay Luke.
Mahirap magtago lalo na't anak ko ang pinag-uusapan. Gusto ko ring ipagsigawan sa mundo na hindi lahat ng babae ay kailangan ng lalaki sa buhay nila para maging masaya, maging kumpleto, at mabuhay. Women should be away from irresponsible men. And we, as women, should know how to be independent. We shouldn't depend on men, because responsible men are very extinct these days. I want to empower women that it is fine to be alone whole raising your child, and that, it won't really make you less of a woman.
Everyone accepted it, I guess. Dahil wala naman akong nababasang mga hate comments galing sa mga tao sa social media. Hindi ko pa naman naranasang mabato ng itlog o kung ano pa man. I think they're more open when it comes to this kind of things.
Hindi gaya sa Pilipinas na talagang kung ano-ano nalang na mga salita ang matatanggap mo kahit na hindi pa alam ang buong panig ng istorya. Well, you're not a Filipino if you're not like that, I guess.
We took another shoot after an hour. Medyo natagalan pa kaming natapos dahil matagal dumating ang lalaking ka-partner ko sa isang shoot. Napagalitan pa nga pagdating. Ilang beses pang nagpa-umanhin ang lalaki ngunit hindi ko naman nakita ang kaseryosohan niya habang ginagawa iyon.
The man is an ass, I see.
"Sorry about that, babe. I shouldn't keep a Queen waiting I know, but no one informed me that you are my partner for this shit, so I was completely unaware. If I just know that you'll be paired to me, then there's no way in hell that I won't fucking rush my way here. I'm really sorry babe," Nakanguso pa nitong saad sa akin ngunit nanatili lang akong nakatingin sa kaniya.
The hell is wrong with this ass? Walanghiya, ah.
"Don't say sorry if you don't really mean it." Nakangiwi kong sagot dito.
Ngumisi ang lalaki at umiling. "I didn't mean it a while ago while I was saying sorry to them, but I mean it now. I feel bad for keeping a Goddess waiting," He shrugged.
My lips parted in disbelief. Wow, this flirty asshole, really.
"You're so bad, you know? Kung nasa Pilipinas lang tayo, matagal na kitang nakaltukan," Binulong ko nalang ang huli kong sinabi ngunit nagulat ako nang tumawa ito.
What the fuck? Don't tell me...
"Huwag po. I'm so takot naman," My eyes widened.
No fucking way.
Tumawa ang lalaki nang makita ang gulat kong ekspresyon. "Oh, don't be surprised. I'm a pure Filipino, babe. Hindi halata, no? Oh, yes! It's because I'm handsome. Overloading handsomeness." Nag-pogi sign pa ito na mas lalo kong ikinangiwi.
Jejemon.
"Hindi ka talaga mukhang Filipino dahil mukha ka namang abnoy." Mabilis ko itong tinalikuran at maya-maya pa ay bahagya akong nagulat nang marinig ko ang halakhak nito na alam kong nagpagulat rin sa mga tao sa paligid. Nagpabalik-balik pa ang tingin ng mga ito sa aming dalawa.
Mariin akong napapikit. Nakakahiya. Nakakahiya ang lalaking 'to.
Tinapos namin lahat ng kailangang tapusin sa araw na iyon. Malakas akong napabuntong-hininga nang sa wakas ay nag-wrap up na kami. Hindi talaga madali ang trabahong ito, pero dahil ito ang gusto ko, kinakaya ko pa rin.
Sinabayan ako ni Kayla habang palabas ng aming building. She was talking about my schedule for tomorrow when I felt a heavy arm suddenly draped around my shoulders.
Napalingon ako sa taong 'yon, only to see a grinning Filipino Clown.
Mabilis kong inalis ang braso nito sa aking balikat at siniko ang tiyan. I heard Kayla's stifled laugh when the man groaned in pain with my sudden act.
"You little sadist. That hurts." Daig nito habang napapapikit pa.
"Yeah, and it would hurt more if you keep on doing that," Mataray kong sagot.
"Ya chill out, bro. I'll just introduce myself, ya know. I didn't get to say it to you a while ago since you were prettily rolling your eyes at me,"
I rolled my eyes again. "Whatever. I don't have to know your name, bro. Your name isn't a big deal to me. Don't worry," The man pouted. Damn. He looks like a fucking spoiled duck.
"Interested or not, you should know my handsome name babe." Ngumisi ito sa akin na ikinairap ko. "I'm Seamus Timber Samaniego, babe. Nice meeting you Amberleigh Zoella Estopia,"
Napaawang ang labi ko sa gulat dahil sa kaniyang sinabi ngunit agad ring nakabawi. Gusto ko na sanang magtanong kung paano niya nalaman ang pangalan ko. I almost forgot that my life is open here.
Nginisihan ko siya. "Nice meeting you too, Seahorse." With that, I walked out of his face and I laughed when I heard his loud curse from behind. Kayla laughed with me too, so we both look like a fucking villain who just bullied a child.
Yeah, a child who knows how to curse and embarrass himself in front of everyone.
What a stupid dumbass.
CHAPTER 5"Mommy!" Pagkabukas ko pa lamang ng pinto sa condo ay agad nang sumalubong sa akin si Luke. He was carrying a helicopter toy in his right hand as he started running towards me.I smiled widely. "Careful, babe." Agad ko naman itong binuhat at hinalikan sa pisngi nang tuluyang makalapit. He immediately buried his face on the side of my neck before kissing it three times. That's his favorite spot. He loves to kiss and smell it. I don't know why he got addicted on that particular spot. Siguro ay dahil sa perfume ko, o talagang paborito niya lang talaga doon."Where's Mama La?" I asked him gently while I was looking around. Napansin ko kaagad ang mga laruan niyang nakakalat sa sala. Mabuti sana kung nasa mat lang niya 'yon kumalat, kaya lang ay nasa nasa ibang parte talaga ng sahig. Baka mamaya ay matapakan niya pa o di kaya ay ni Mommy."Mama La is in the kitchen. She's cooking our dinner, Mommy." He mumbled. His face was still buried on the crook of my neck. I sighed. "What
CHAPTER 6Mainit na hangin ang humampas sa aking mukha nang makalabas sa eroplano. Isinuot ko ang aking aviator bago kinuha ang aking handbag. Napatingin naman ako sa anak kong kasalukuyang tinutupi ang sleeve ng kaniyang puting button down shirt hanggang sa kaniyang siko. Gaya ko ay nakasuot din ito ng aviator na nagpalitaw sa maamong mukha ng aking anak.I smiled.Seriously, this young dude can already melt women's heart by his looks. He looks so mature with his serious face. Not even any emotion can be seen on his handsome face. Nagtaas ito ng tingin sa akin at kahit hindi ko nakikita ang mga mata nito, alam kong nakatitig ito sa akin. "Let's go, Mom? Mama La is already waiting for us in the car outside the airport." Ngumiti at tumango ako pagkatapos ay hinawakan ang kamay nito bago kami naglakad palabas.Sinadya talaga naming magpahuli para hindi namin makabanggaan ang ibang tao habang palabas ng eroplano kanina. Luke doesn't want to be squeezed in between a huge crowd. Ewan k
CHAPTER 7"Oh? Where were the both of you?" Sabay na nagkatinginan si Mommy at Daddy sa aking tanong. Pagkababa ko pa lamang galing sa kwarto mula sa mahabang tulog ay saka naman sila dumating. I feel asleep for one hour or half maybe, hanggang ngayon ay tulog na tulog pa rin si Luke at hindi ko nalang muna ginising dahil mukhang napagod yata talaga sa flight namin.Tumingin ako sa aking relo na nasa pala-pulsuhan at napaawang nalang ang labi nang makita kung anong oras na."Wow. Guys, where were you really?" Halos hindi makapaniwala kong saad sa dalawa. "You were almost gone for seven or eight hours? Akala ko ay tatawag na ako sa mga police or something," Natatawa kong dagdag, pero may himig nang panunudyo sa boses.I looked at Mom and Dad, at hindi ko maiwasang matawa nang makita ang mukha nilang dalawa. They look so guilty. Halatang may ginawa talagang kababalaghan ang mga ito.But, I don't need to know the details. That would be disgusting.Imbes na asarin pa sila ay dumiretso na
CHAPTER 8"A what?!" "A masquerade party, Amber." Masungit na saad ni Franz sa akin. Isang linggo na ang nakalipas simula noong dumating ako dito sa Pilipinas. After I posted the picture of Luke on instagram few days ago as a confirmation that I am really back, I never get to check my social media again. Umiiwas lang ako sa mga issue and possible questions na ibabato sa akin. It's not that I am afraid for myself. No. It wasn't like that. I am afraid of the possible impact that my son might get from all the issues that I had, kaya ako na mismo ang umiiwas doon. Hindi pa nga kami nakakalabas ni Luke sa mansyon and I know that he's already bored, but I don't really have any other choice. Hindi ko siya ilalabas hangga't hindi ako napapanatag na walang mang-hihila sa amin sa labas para lang masagot ang mga tanong nila.I didn't even let Luke watch a news or something. Puro mga cartoons ang pinapapanood ko sa kaniya. Although, he would always say it's boring, pinapanood pa rin naman niya
CHAPTER 9Inilibot ko ang aking tingin nang makapasok sa loob ng boutique. It was a three storey building with a very luxurious design. Hindi lang mga damit ang mukhang luxurious dito kundi pati na rin ang interior ng boutique. Sa labas ay hindi mo talaga aakalaing boutique dahil napaka-engrandeng tingnan nito. Para pa itong kumikinang sa labas, it even outshined the other buildings outside and it looks so out of place. Parang mala-palasyo sa Disney kung kuminang. It actually made me feel intimidated.Sumalubong sa akin ang isang babaeng staff. She was dressed up well and the uniform does look so good and appealing. Classic. Nang tuluyang makalapit sa akin ang babae ay bahagyang nanlaki ang mata nito bago tiningnan si Luke na naka-krus ang mga braso sa tabi ko. Bumaling ulit ito sa akin bago alanganing ngumiti."What can I do for you, Madame?" "Hmm, is the owner here? Francheska recommended this boutique to me so I decided to come here," I smiled."Oh! Miss Amary? Please wait for a
CHAPTER 10I look at myself in the mirror as I slightly turned myself around. The red plunging maxi dress is glowing because of the small dust-like sequence attached to it. The dress flowed right up to my ankle. The slit is slightly exposing the skin from my mid thigh to my legs. Napanguso ako nang makita ang malaking hiwa ng damit sa aking dibdib. Am I dressing up too much? Malakas akong napabuntong-hininga nang mapagtantong siguro nga ay napasobra ang suot ko. I should've wear a simple bodycon dress or what. This grand plunging red maxi dress is way too much, but I didn't get to realize it earlier. Ngayon pa ba ako magsisisi na naisuot ko na? And besides, wala akong ibang damit rito dahil iniwan ko doon sa New York.Napailing ako bago kinuha ang pulang clutch sa kama. Sinuklay ko ang buhok kong nakalugay gamit ang kamay bago tuluyang tumalikod at lumabas ng kwarto. Pagkabukas ko pa lamang ay nakita ko na ang anak ko sa harap na naka-krus na naman ang mga braso habang diretso ang t
CHAPTER 11"W-what do you think you are doing?" Iyon ang unang tanong na lumabas sa bibig ko nang sa wakas ay makabawi sa matinding gulat. Hindi ito sumagot pero bumitaw naman sa pagkakahawak sa aking baywang nang makapasok na kami sa elevator. Maya-maya pa ay pumasok ang tatlong kalalakihan na hindi pamilyar sa akin, siguro ay mga bodyguard niya base na rin sa tindig ng mga ito.Tinitigan ko siya ngunit hindi ko talaga lubos na maaninag ang mukha niya dahil sa maskarang nakatabon sa mukha. Mas lalo kong diniinan ang titig ko dito at halos mapanganga ako nang makita ang pag-igting ng panga ng lalaki. Diretso lang ang tingin nito sa harap pero mukhang nararamdaman niya pa rin yata ang mariin kong titig sa kaniya!Napakurap ako at wala sa sariling napalunok.The hell, Amber! Ngayon ka lang nakakita niyan, ha?! Calm your damn flirty side! Napasinghap pa ako nang lumingon ito at kaagad na nagtama ang paningin naming dalawa. My eyes slightly widened. I quickly looked away as I cleared
CHAPTER 12"Ano 'tong nababalitaan ko na anak daw ni Niclaus Mosheyev si Luke, huh? It's all over the news already, Amber." Nakangising saad ni Franz mula sa kabilang linya. I can almost visualize the playful glint in her eyes right now dahilan para mapailing ako. I let out a deep breath.Unbelievable. Kagabi pa lamang ang nangyaring interaksyon namin ng lalaking iyon at talagang ginawa na kaagad na headline ng mga diyaryo. Trending pa sa Twitter. God. Ano na naman ba itong pinasok ko? At saka hindi ko naman alam na kilala pala ang lalaking iyon dito sa Pilipinas. I didn't know that he's somewhat equal to a celebrity."The Doctor by passion and a CEO by choice, the ever so ruthless and handsome Dr. Niclaus Cairo Mosheyev revealed that he has a child with his longtime and secret girlfriend, the one and only face of NYC Magazine and an ex model of Royal Stars, Amberleigh Zoella Estopia-""Okay, stop." I narrowed my eyes. Mas lalo lang natawa ang gaga. "That's enough. Hindi naman halat