Pumalatak si Dave nang makitang nakasandal na ang dalaga sa kinaupuan nito at tulog na. Naawa naman siyang gisingin ito kaya hinayaan na muna niya at siya na ang nagtapos sa ginagawa nito. Ibabalik na sana niya ang gamit nito sa bag nang mapansin ang school id ng dalaga. Ngayon niya lang naisip na h
Sa sasakyan, ngumiti si Hazel sa driver nang mahuli itong tumingin sa kaniya. "Manong, pasensya na po sa abala at salamat sa paghahatid sa akin." "Walang anuman po, tama ba itong way natin?" tanong ng driver at hindi pamilyar sa lugar na tinatahak. Ang alam kasi nitong bahay ng mga schoolmate ng da
"Wala ka sa room mo?" puna ni Hazel nang mapanrin ang background ng binata. "I'm tired." Maiksing sagot lang ni Dave habang nanatili lang ang tingin sa laptop. Mukhang kailangan talaga ng binata mag focus sa ginagawa nito kaya hindi na siya nag ingay pa. Naalala niyang may activity siyang kailanga
Habang hawak ang papelis ay manaka nakang napatingin si Dave sa cellphone niya. Hindi siya mapakali at iniisip kung nakauwi ng ligtas ang pasaway na dalaga. May isang oras din ang pinalipas niya bago nagpasyang tawagan ito. Ngunit natapos na lang ang ting ay walang sumasagot kaya lalo siyang nababah
"Tatawagan kita mamaya kaya dapat diritso ka na ng uwi pagkagaling dito." Patuloy ni Dave at hindi alam kung paano amuin ang dalaga. "Video call?" Naniniguro niyang tanong sa binata. "Okay, eat this na at masakit na ang kamay ko." Bigla siyang naawa sa binata at may injury pa ito. Umupo na siy
Napangiti si Lydia habang pinapanood ang anak at dalaga na pababa sa hagdan. Kahit papaano ay nakakalakad na ang anak niya, kailangan lang ng alalay. Kung wala ang dalaga ay tiyak na sa room lang kakain ang anak niya. Hindi kasi nito gustong siya ang umalalay dito at mabigat umano. Huminga nang mal