Prologue

It's a pleasant Sunday afternoon, and the breeze has begun to cool as the months pass and maybe because the Christmas is approaching. You're can already feel getting a shiver up your spine.

The Ibañez residence was visited by Primo and his mother. The ten-year-old, on the other hand, chose to sit in a corner and read the books that he had brought with him. Primo is a reserved youngster who prefers to read rather than play with his peers.

Cleopatra, who was ecstatic to see primo, was overjoyed. She approached him with a broad smile on her face.

“Primo, wanna play with me?” the young Cleopatra asked while holding her dolls. “I have many dolls, I will lend you one if you want. “ She is smiling widely while showing the doll she is holding.

Primo just gave her a look, then looked back at his book and continued reading. He didn’t bother to answer her.

Unti-unting nabura ang matatamis na ngiti sa mga labi ni Cleopatra sa ginawang hindi pamamansin sa kanya ni Primo. Napalitan iyon ng pagka-asar.

“Hey, are you deaf? Can’t you hear me? or are you mute now?” Cleopatra asked with annoyance. “You always read books. Books are boring.”

But Primo didn’t pay her attention.

“Hey! I am talking to you!” Lumalakas na ang boses ni Cleopatra dahil ayaw siyang pansinin ng kausap.

“You are annoying,” galit na saad niya dahil sa pambabalewala nito. Nadadabog na iniwan niya ang kababata na patuloy pa rin sa pagbabasa na tila ba walang nangyari.

Lumapit siya sa nakatatandang kapatid na babae. Abala ito sa selpon na hawak nito.

“I hate Primo, Ate,” nakasimangot na pagsusumbog  ni Cleopatra kay Claire. Bago muling tumingin sa gawi ni Primo at inirapan ito.

“Bakit?”

“Niyaya ko siyang maglaro kami pero hindi niya ako pinapansin.” Lalong nalukot ang kanyang mukha. Asar na asar talaga siya sa hindi pamamansin ni Primo sa kanya. She is trying to be friends with him, but he ignored her.

“Lalaki kasi si Primo tapos aayain mong maglaro ng dolls. Boys don’t play dolls, pambabae lang iyan,” paliwanag ng labing-tatlong taong gulang nakapatid niya.

Pero sumimangot lang si Cleopatra dahil sa sinabi ng ate niya.

“But dad plays with me,” giit niya.

Iniisip niya suplado lang talaga si Primo kaya ayaw nitong makipaglaro sa kanya. Lalaki rin naman ang daddy niya pero tuwing niyaya niya itong maglaro sila ng dolls ay pumapayag ito.

“Hayaan mo na lang si Primo alam mo naman na hindi siya mahilig maglaro gaya mo. Ganyan talaga ang  mga matatalino, seryoso palagi,” sagot ng ate niya at muling itinuon ang atensyon sa selpon na hawak nito.

“I am smart too.”

“You are smart, but he is a genius.” Inirapan niya ang kapatid dahil sa sinabi nito. Tila ba pinamumukha sa kanya na napakatalino ni Primo.

“I don’t care. I hate him.”

“You can’t hate him.”

“And why?” mataray na tanong niya at nameyang pa.

“Because you're going to marry him someday.”

“NO!” sigaw na tangi niya. Hindi siya papayag. Ayaw niya kay Primo. “That’s not true.” Medyo naiiyak na siya dahil sa sinabi ng ate niya. “I am still a kid. You can’t say that!” sigaw niya at nagtatakbo patungo sa inang nasa hardin.

“Nanay! Nanay!” sigaw niya habang papalapit sa ina.

“Yes, baby? What’s wrong? Why are you shouting?”  mahinahong tanong ng kanyang ina. Sanay na ito sa anak na tila laging naghi-hysterical kung maka-react.

“Nanay, is it true? Primo will be my husband someday?” hinihingal na tanong ni Cleo sa kanyang ina, nang makalapit siya sa lamesa kung saan naroon ito kausap ang Tita Faye niya na siya namang ina ni Primo. “It’s not true, right?” Tumingin siya sa ina na tila nagmamakaawang sabihin nitong hindi totoo ang siabi ng ate niya. Ayaw niya kay Primo.

“Yes, he will be your husband someday,” sagot naman ng kanyang ina habang marahang sinusuklay ng mga kamay nito ang kanyang buhok.

Nadismaya siya sa sagot ng kanyang ina. Ayaw niya kay Primo dahil masungit ito at ayaw makipaglaro sa kanya. She wants someone who palys with her.

“But I don’t like him, he didn’t smile,” tanggi ni Cleo sa sinabi ng kanyang ina. "I want someone who smiles like this." At ngumiti siya ng todo sa ina, she even stretched her mouth using her hands. Natawa naman ang dalawang ginang sa kanya.

“When he grows up, he will smile like that too,” ani naman ng ina ni Primo.

"No, Tita, he is too grumpy,” giit niya.

Primo never smiles, and she finds him boring.

“And you are too noisy!” singit ng batang si Primo na nasa likuran na pala niya. Inirapan naman ito ni Cleo pero hindi siya pinansin ni Primo at naupo sa tabi ng ina.

“You two will marry each other someday, so be good to her,” baling ni Faye sa anak.

“I will,” simpleng sagot ni Primo na tila ba naiintindihan na nito ang lahat.

“Sinong may sabing ikaw ang magiging husband ko?” mataray na tanong naman ni Cleo habang masama ang tingin sa kababata.

“Them,” sagot ni Primo at tumingin sa mga magulang nila.

“But I don't like you, ayaw mong makipaglaro sa'kin,” muling pagtanggi niya. Lagi kasi niyang  niyaya si Primo na maglaro sila pero lagi itong tumatanggi dahil mas gusto raw nitong magbasa gaya na lang kanina.

Bigla namang tumayo si Primo at lumapit sa kanya at inilahad ang kamay sa kanya.

“Just this once, let’s play,” saad nito bago ito na mismo ang umabot sa kamay niya at hinila siya palayo sa mga magulang nila. Napapangiti naman si Cleo habang nakasunod dito at nakatingin sa magkahugpong na kamay nila.

“They will be a perfect pair,”Primo’s mom commented.

“Indeed,” Cleo’s mom agreed.