Chapter 45

Tahimik na tinahak ni Emory ang tahimik na kalsada ng Denmark. Sobrang tahimik at nakakakalma ng puro at isipan. Hindi niya lubos akalaing makakaramdam siya ng ganitong kaginhawaan dahil lang sa kanyang pag-alis.

Sometimes, running away is the most effective thing to do when everything feels like falling apart. And looking back, she can’t feel any regrets or what ifs. Ang tanging what if niya lang ay ‘what if nanatili siya?’. For sure, she will suffer and so as her kids.

Alam niyang sa oras na malaman ni Beau ang tungkol sa mga bata ay magagalit ito. Minsan na ring sabihin ni Beau na handa siyang panagutan kung sakalin mang may mabuo sa kanilang mga ginagawa ngunit… kailangan niyang umalis.

She was ready to tell him about her pregnancy, but he just surprised her with a divorce paper. Kahit na gusto niyang sabihin kay Beau ang tungkol sa kanyang pagbubuntis, she just can’t.

Pagkarating niya sa kanilang condo ay agad siyang pumarada sa parking lot. Kinuha niya ang purse na nasa shotgun