BASANG BASA ako dahil sa malamig na tubig na binuhos sa akin ni Stiffany. Napasinghap ako dahil sa gulat at dun ko lang napagtanto na wala na ako sa lugar kung saan ako unang dinala ng tauhan niya. Nakangisi lang siya habang hawak-hawak ang balde na puno ng tubig kanina. Kung hindi lang siguro ako ngayon nakagapos at malaya,matagal ko ng nakalbo ang babae na yan.Noon paman kumukulo na ang dugo ng babae na yan sa akin.Kasi ayaw ng pamilya niya sa akin,at si Stiffany naman ay para siyang naagawan ng lalaki.Galit na galit talaga siya sa akin dati,lalo na nung time na dinala ako ni Diego sa mansion.Nag-away pa sila ng kuya niya nun dahil sa masama niyang ugali.“Good morning,Darling,” nakangiting wika niya.Ngiti na puno ng pang-asar.“Na saan ako?” tanong ko na lang at iniwas ang tingin sa kanya,dahil baka makulbo ko talaga siya.“Since,slave ka na namin,.. Simula ngayon ay dito ka na titira at pagsisilbihan mo kaming lahat, except kay dad and mom.Hindi nila alam ‘to," she said and grin
PAIKA-IKA akong nag-lakad palabas ng kwarto kung saan ako natutulog. Masakit pa rin ang balakang ko dahil sa pag tulak ni Stiffany sa akin nung isang araw sa hagdan. She's a horrible person talaga. Hindi ko ine-expect na ang basura pala talaga ng ugali niya. I am sure kapag nalaman ng parents niya ang ginawang pag-kidnapped sa akin ay malalagot talaga ang magkapatid na 'yon.But I have to figure out first kung paano ako makaalis sa lugar na ito,o paano ko ma contact ang pamilya ko, o ang parents ni Diego.Bago ko pa gawin ang plano ay kailangan ko muna mag-manman sa paigid.At magpanggap. Dumeretso na ako sa kusina para mag-luto, well, ako gagawa ng lahat. Dito na rin umuwi si Kiefer at ngayon ay wala si Stiffany. Paano kaya ako makakaalis sa bahay na 'to? Hindi ako familiar sa lugar, pero hindi ako pwedeng mananatili na lang dito. I have to make a plan. "What's for breakfast?" muntik ko ng mapaso ang kamay ko dahil sa gulat. "Pwede ba na wag mang-gulat?" reklamo ko sa kanya, tumaw
Chapter one“ Dad, I made up my mind po, ” I nervously said to my dad, who's busy reading the newspaper. He lifted his face and confusedly looked at me.“ I am accepting to marry Mr. Solise, ” I said. His eyebrows furrowed.“ Is that all you have to say? ” Aniya, in his baritone voice. I nodded. Akala ko ay magagalit siya, because it's been three months since he asked me to marry his closest friend's son, Diego Draven Solise.“ Y-yes, dad. ” I know dad was disappointed, however, I can't deny the fact that I am head over heels, Diego. He was my long-time crush. My first love. “ That's a good news, Caroline. ” biglang naging masigla si Dad, and left me to his room. I followed him sa sala, and there hawak ang kanyang cellphone.“ Good news, Amigo. ” Masayang wika ni dad sa kanyang kaibigan. Si Mr. Solise lang naman ang tinatawag niyang Amigo everytime they talked. Ang daddy ni Diego, “ My daughter is accepting the proposal, so the deal is still good? ” kunot-noo kong tiningnan si Dad.
CHAPTER TWOMatapos ang gabing iyon ay nakatanggap na ako ng bouquet of bulaklak, everyday. Minsan pinapadala pa sa office ko, with sticky notes pa. I couldn't hide my happiness, I wanted to cherish every moment of him, so I kept the notes and put them in a notebook. I want to keep it. It's a sign of love. I believe that he’ll like me, agad. I am hardworking. Ideal woman, and definitely a wife. I will make Diego happy, and give him all my heart, and love. “ Happy ka girl? ” biglang sabat ni Dina, ang aking secretary, slash best friend. Ano na naman kaya ang nasagap nitong balita?“ Anong chismiss meron ka today? ” agad na tanong ko. Sekretarya kong marites kahit kailan, pero mabait naman yan at maasahan sa lahat.“ Hmm.. I just found out something intriguing, ” she said, and put the envelope in my table. Hindi ko alam kung ano na naman ang nasa isip nito, minsan kasi gumagalaw lang ito ng walang utos.“ Open it, sis. ” aniya. Bumuntong hininga pa ako bago ko pinulot ang envelope at
CHAPTER THREEI paused. Speechless. Emotional. Confused.I don't know how to react. For the very first time, Atacia Frowline apologized in front of me. Parang may kung anong matigas na biglang lumambot sa puso ko. Sa loob ng dalawangput isang taon, nagawa ni Atacia ang mag-sorry. Hindi ko alam kung ano ang maging reaksyon ko dahil hanggang ngayon ay hindi pa mag-sink in sa utak ko ang nangyayari. I still have doubts. What if it's just a prank? “ I know that I was so mean back then, I didn't accept you as my oldest sister. I was surprised back then, when dad took you home and said that you're my oldest sister. I was just ten, or eleven perhaps, when you became part of our lives. I got mad. I get jealous, and envied you for being a strong, independent woman. I just realized how amazing you are, that I must also rely on you. Pero habang iniisip ko na, kapag kinasal ka na ay aalis kana sa bahay ay parang may kung anong masikip sa puso ko, ” I got teary eyes. I want to hug her, and apolo
CHAPTER FOURNaging mas malalim ang halik ni Diego sa akin, I couldn't breathe but I didn't push him. Kusa na lang siyang bumitaw at tumawa. Nagulat naman ako sa kanyang biglang pagtawa at nakaramdam ng hiya.“ Sorry, I didn't stop myself. It's just because your lips are soft, and it's calling me, ” bulong niyang may halong pagnanasa. Napalunok naman ako ng aking laway, ang landi niyang tingnan. Shit. “ I can't wait to marry you, baby. Isang linggo na lang, at sa pagbalik ko, ayusin na natin ang kasal natin ha. ” anito. Ito na ba ang sinasabi nilang cloud nine? Ano ba tawag dun? Feels like cloud nine?“ S-sige, ayusin natin. ” pagsang-ayon ko sa kanya. Ngumiti siya at niyakap uli ako ng mahigpit, at sinubsub ang mukha niya sa leeg ko kaya nakikiliti ako. Pakiramdam ko tuloy ay mag-asawa na talaga kami. “ Boss, we can't be late. ” Biglang sabat ng secretary nito, halata naman na ito ang secretary niya. May tao pala sa kotse niya. Did he see the scenes, medyo nakakahiya. He scoffed.
CHAPTER FIVEHINDI ko na alam kung anong oras na, lasing na lasing na si Dina kaya minabuti na lang namin na umuwi. Mataas kasi alcohol tolerance ko kaya hindi ako agad nalalasing. Kanina pa kasi siya sayaw ng sayaw eh, naiinis ako kasi ang daming lalaki na lumalapit sa kanya at nanghihipo pa mga tarantado. “ Uwi na tayo, ” saad ko sa kanya at hinila na siya paalis sa dance floor. Nagpatangay naman siya sa akin, nang makalabas na kami ay may nakabangga akong lalaki. Sa sobrang lakas para akong tatapon, akala ko ay matutumba na ako kasama si Dina.“ Careful, ”bulong ng isang malamig, ngunit malalim na boses. Nag pantinagan ang aking tenga, naninindigan ang aking balahibo sa katawan, dahil sa boses nito. Hindi ko maiwasan na hindi ito tingnan, dun ko lamang napagtanto na may iba nang humawak kay Dina, at ako naman ay hawak ng lalaki sa aking bewang. Malapit na malapit lang ang aming katawan, ramdam ko ang kanyang hininga, at ang menthol scent nito na cologne ay mas lalong nag-palamig
A week without seeing Diego is a misery to me. I missed him so much. I still can't get his number that easy, I have to ask his relatives but I don't like them. They're so maatitude. I can wait naman so naghihintay ako kung kailan ko gusto, pero sobrang na-miss ko na talaga si Diego. Kumusta na kayo siya sa Dubai no, makakauwi na kaya siya today? One week lang naman yung business trip, I hope makakauwi na siya today. Nasa opisina ako nagbabasa ng ibang documents, may mga reports then about sa sales ng products namin. Reading some articles about our company, seeing how people positively giving comments, and their opinions means a lot to me. It just means that they like the products. As a business woman,. I have to know what other people prefer. The product they like, although hindi lahat ay nagiging masaya sa isang produkto pero hindi naman nagtatapos yun dun. Kaya nagsisikap din kami na mabigyan ng maayos na produkto at affordable ang mga kababayan. I have been in this business indus