CHAPTER FOUR
Naging mas malalim ang halik ni Diego sa akin, I couldn't breathe but I didn't push him. Kusa na lang siyang bumitaw at tumawa. Nagulat naman ako sa kanyang biglang pagtawa at nakaramdam ng hiya.“ Sorry, I didn't stop myself. It's just because your lips are soft, and it's calling me, ” bulong niyang may halong pagnanasa. Napalunok naman ako ng aking laway, ang landi niyang tingnan. Shit.“ I can't wait to marry you, baby. Isang linggo na lang, at sa pagbalik ko, ayusin na natin ang kasal natin ha. ” anito. Ito na ba ang sinasabi nilang cloud nine? Ano ba tawag dun? Feels like cloud nine?“ S-sige, ayusin natin. ” pagsang-ayon ko sa kanya. Ngumiti siya at niyakap uli ako ng mahigpit, at sinubsub ang mukha niya sa leeg ko kaya nakikiliti ako. Pakiramdam ko tuloy ay mag-asawa na talaga kami.“ Boss, we can't be late. ” Biglang sabat ng secretary nito, halata naman na ito ang secretary niya. May tao pala sa kotse niya. Did he see the scenes, medyo nakakahiya.He scoffed. “ We have to go. Ingat ka ha, ” Diego said at sumakay na sa kotse. He waved at me, so I did the same thing hanggang sa umalis na sila.I couldn't hide my happiness. I want to shout. Nag-iinit ang katawan ko, kakaibang init. My heart is beating so fast. Ang lakas ng dug dug nito. In love na talaga ako sa kanya,mas lumalalim pa. Nang hindi ko na makita ang sasakyan niya ay pumasok na uli ako sa loob, at nadatnan ang magkapatid sa sala. Poker face ulit ako, dahil naiinis ako sa mga mukha ng mga batang to.Sabado pala ngayon,muntik ko ng makalimutan. Gusto kong lumabas mamaya, yayain ko kaya si Dina. It's been a while since my last gala. No work ako every sabado. Rest day ko baga. Hays. I really couldn't hide myself from smiling. Bawing bawi sa sama ng loob ko kagabi dahil sa mga batang to. Hays.“ SANA ALL,SWEET! ” Atacia said. I ignored them,and went upstairs. Ma-inggit ka Atacia,ang crush mo ay ang mapapangasawa ko. Naligo na muna ako bago bumaba. Nag-ayos ng susuotin. Tinali ko na din ang mahabang buhok ko na hanggang baywang na din ang haba.Naalala ko tuloy si yaya Anne ko. She was my nanny for twenty-five years. And I don’t have any information about her whereabouts. But I will find her. I have to bring my nanny back. She’s been gone for six months now, and I really have no clue why she left. Nasaktan ako sa ginawa niya pero hahanapin ko pa rin siya. Lumabas na ako dahil nakaramdam na din ng gutom, naalala ko na hindi pala ako nag dinner kagabi. I am craving tuyo. It’s been so long, Nana Anne, who always cooks my favorite food. Tiningnan ko muna ang fridged kung meron pa bang tuyo na iniwan dahil nakita ko pa yun last week eh. Hindi rin kasi ako dito sa bahay kumakain. Baka tinapon na din yun ng mga bruha dito sa bahay. At sila Manang at iba pa naming kasambahay ang binibigyan ko ng tuyo kapag nag go-grocery ako.“ Manang, have you seen may tuyo po? ” Tanong ko kay Manang Ester. Kaibigan din siya ni Nanny Anne ko.“ Nako po ma’am Carol, pinatapon po lahat ni Madame ang lahat nang groceries na binili niyo po last week. Pasensya na po dahil hindi agad kita napag sabihan, ” bulong ni Manang ester. Tumango-tango naman ako. Walang kasalanan sila Manang. Lahat na lang pinapakialaman ng bruha na yun.Dumeretso ako sa taas upang kausapin ang bruha kong tita. Hindi talaga okay sa akin na pinapakialaman ang mga gamit ko. Agad akong kumatok sa pintuan ng kanyang kwarto. It took me minutes before she opened the door. Beauty rest, ang laspag na ito ah..“ Tita, bakit niyo po ipinatapon ang favorite ko? Which is my tuyo, ” taas kilay niya lang akong tiningnan. Sarap dukutin ng kanyang mga mata.“ I don’t want that awful food here inside my ho—- ” I cut her off.“ To be precise, OUR HOUSE. MY DAD’S HOUSE, NOT YOURS! ” I confidently say. Wala naman kasing kanya sa bahay na ito eh.Parang umuusok na ang ilong ni Tita sa galit. May parte lang siya sa bahay na ito ay dahil asawa siya ni dad. Kung tutuusin ay tinanggap lang naman siya ni dad to keep his image clean. Dad doesn't like issues,as long as he can make his image clean,he will make it clean no matter what it takes.“ Mana ka talaga sa Nanay mo, pakialamera! ” sigaw niya. Naningkit ang mga mata ko sa sinabi niya. How dare she mention my mother.“ Do you know my mom? ” I ask hysterically. Bigla na lang siyang tumawa,at hinawakan ako sa magkabilang balikat. Tinitigan niya ako sa mata bago siya mag salita. Galit ang nararamdaman ko ngayon for involving my mom.“ You know nothing about your mom, Caroline. Do you want to know more about her? I can spill some, I can share some information with you. However,there’s a price for every word I say. What do you think? ” pinaningkitan ko siya ng mata. Hindi niya ako madadala, she knows nothing about my mother.“ I don’t need to hear your every scheme, Tita. Dad told me that you and my mother are strangers. Hindi mo kilala ang mommy ko, kaya please don’t involved my mother sa kagaguhan mo, ” mahina ngunit pabagsak kong salita sa kanya.“ Talaga? You listen to what your dad says? Perhaps ayaw ng dad mo na masaktan ka, and what you said kagabi,.. parang binabaliktad mo lang ata. Your mother is the mistress. Yes, ikaw ang nauna dahil nilandi ng mommy mo ang daddy mo, while I was abroad studying. I was already your dad’s fiance, at that time. Your mom just ruined my relationship with your dad, that is why I broke up with him. ” Mahabang wika niya. I am still not convinced. My mother won’t ruin a relationship.“ Ang galing mo talaga kahit kailan Tita, no wonder taong bahay ka lang kasi hindi ka marunong magpatakbo ng storya. Your scheme sucks! ” wika ko. “ Mag practice ka pa next time, Tita. Make sure na convincing ang bawat salita na sasabihin mo. Wag ako, dahil wala akong respeto sa mga taong dinadamay ang mommy ko sa issue. This is about us! ” malamig kong salita sa kanya.Kunot ang noo ni, Tita at sabay hawak sa dibdib niya. Huminga ito na para bang nauubusan na siya ng hininga, but i didn’t mind her acting. Umalis ako sa harapan niya, when she started to call for help. She’s obviously faking it. Nice. Sana nag artista na lang si Tita. Akala niya ata wala akong alam tungkol sa mommy ko. I know everything, wala ako dito ngayon kung tatanga tanga ako.Disrespecting a dead person? I will never let it pass.NANDITO ako ngayon sa dating bar kung saan kami laging nakatambay ni Dina. Actually tatlo sana kami, but the other one betrayed us. Siniraan niya ako kay Dina. Dina has a boyfriend for three years, they broke up because of my friend’s scheme. Gumawa siya ng kwento that i am hooking up with Dina’s boyfriend, tapos siya lang pala yun. Ang bitch, hindi ba?Kaya hindi na ako nakikipag-kaibigan kahit na kanino, and hindi na ako nag plano na mag boyfriend pa. Wala talaga ako boyfriend, since birth hanggang sa makilala ko si Diego sa isang event. Dun nagsimula ang magka-gusto sa kanya. It’s been three years since I've had a crush on me. And now, ikakasal na kami pero gusto ko din maranasan na ligawan. I just hope that Diego will make me feel all the love that I have never experienced before.Mamahalin ko talaga siya ng buong-buo. He is my first love, and last love. Hindi na ako muling magmamahal ng iba. Siya lang at wala nang iba. I may sound obsessed pero lilimitahan ko pa rin ang sarili ko. Magmamahal ako ng buo, ngunit may ititira pa rin para sa sarili ko. Sana ay mag work ang relasyon namin ni Diego, ibibigay ko talaga ang lahat sa kanya.Takot akong masaktan pero walang nag-mamahal na hindi nasasaktan. Kailangan natin masaktan muna bago natin mahanap ang tunay na saya kasama ang taong tunay na sayo nagpapaligaya. Pero?... Kailangan ko pa ba na masaktan upang mahanap ko ang tunay na kaligayahan? Hindi naman ata ako sasaktan ni Diego, hindi ba?Sa sobrang lalim na nang iniisip ko ay nakalimutan ko na nasa bar pala ako. Kumusta na kaya si Diego? Nasa Dubai na kaya siya ngayon? Namimiss ko na siya. Hindi ko din matawagan, hindi ko alam phone number niya.“ Hoy, nakasimangot ka diyan. Okay ka lang ba? ” hindi na ako nagulat sa kanya dahil lagi naman yan ganyan sa tuwing may gala kami, at laging late ng 30 minutes. Wala naman jowa na kinabibisihan.Bubuka ko na sana ang bibig ko ng hinarang niya ang hintuturo niya, atsaka nilagok ang isang baso na wine ko. Lakas niya talaga uminom.“ Bakit late ka na naman, palagi ka na lang late wala ka namang jowa. Sino ba kinabibisihan mo? Alam nang once week lang tayo nakakagala, late ka pa. Ano ba yan Dina, magbago kana nga, ” naiinis akong pinikit ang aking mga mata, at kinalma ang sarili. Kabisado na niya talaga lahat ng sasabihin ko.“ Kabisado mo na lahat, next time iba naman ang sasabihin ko, ” ani ko.NAGING maayos na ang takbo ng lahat. Si Caroline ay malapit na rin manganak sa baby boy nila ni Raven. Si Raven naman ay hindi pa rin makaalis sa organization niya, pero hindi naman siya peni-pressure ni Caroline na umalis at hinayaan na lang muna ito. Successful din ang operation ni Diego, pero under observation pa rin siya. Si Dina ay may bagong negosyo na sa Canada, at naging okay naman ang pamumuhay nila ni Diego doon. Mas naging malapit at nakilala ng dalawa ang isa't-isa. Pero kahit ganun pa man ay guilty pa rin sila sa nagawang kasalanan nila kay Caroline. Happily married na rin si Diego at Dina. "Babe? Sumasakit ang tiyan ko, manganganak na ata ako," ngumingiwi ang mukhang salita ni Caroline. "Ha? Masakit na ba? Sandali kukunin ko lang ang sasakyan." Natataranta at nagmamadaling salita ni Raven at mabilis na tumakbo palabas ng bahay. "MANGANGANAK NA ASAWA KOOOOOOOO!" Biglang sigaw ni Raven. Natataranta naman ang mga tao sa bahay at hindi alam ang gagawin na para bang
NATULALA ang magkapatid sa narinig. Hindi kasi nila alam at wala talaga silang alam kung ano na ang nangyayari dahil sa nagtatago talaga sila sa malayo upang hindi sila mahanap ng mga pulis. No cellphone. Wifi. Tv. Namuhay sila na walang kahit anong koneksyon, ngunit dahil may pera pa silang nadadala ay mabilis din silang nakakagalaw. Hanggang sa isa sa kanila ang nagdesisyon na bumaba at harapin ang mga magulang, at maghigante. Sinisisi nila ang mga magulang sa nangyari sa kanila. Pati na rin si Diego na ngayon ay kinaharap ang sakit. "What do you mean, Dad? May sakit si Diego?" gulat na sambit ni Stiffany. Maalalang ginapos pa nila ang kapatid sa bahay niya. May saksak ng kutsilyo. "Yes. Nalaman namin nung ginapos, at sinaksak niyo siya at iniwan sa bahay niya na duguan. Dahil dum ay ayaw niyang magpadala sa hospital, pero dahil hindi nakinig si Caroline at Raven ay dinala pa rin nila ito sa hospital. And dun namin nalaman na may tumor pala siya." Mahabang paliwanag ni Edgar
Tumulo na rin ang luha ni Caroline at napahagulgol. Raven just let her cry out loud. Alam niyang hindi pa nito nailalabas ang kung ano man ang nasa loob niya. He wants her to be free from pain, doubts, and self-pity. “Just let it out, babe. Iiyak mo lahat, ilabas mo rin ang lahat ng masasakit na nangyari sa'yo. Pero huwag mong kaawaan ang sarili mo. Hindi mo kasalanan kung bakit mo naranasan ang lahat ng mga pinagdaanan mo. I am here now, babe. I am here to support you no matter what.” “Mahal kita, higit pa sa buhay ko. Please, trust me and lean on me.” Mahigpit na niyakap ni Caroline si Raven habang patuloy pa rin sa pagluha. "When I met you, hindi ko maisip na sa'yo ko pala mararamdaman ang pagmamahal na buo. Tinanggap mo ako despite everything. You didn't judge me, you even helped me. You made me grow strong. Kaya salamat, babe. It is because of you that I overcame it all. Dahil sa pagmamahal mo sa akin. Pagmamahal na walang humpay." "I am happy to hear that from you,Babe.
Maayos ang lahat. Naging matagumpay ang sorpresa, at labis na napasaya si Caroline. Hindi rin maalis ang ngiti sa kanyang mukha habang nagkukuwentuhan sila ni Atacia. Ngunit, nalungkot din siya nang malaman na nakunan pala si Atacia at inabuso ang kapatid ng dating asawa nito. Habang tumatagal daw ang kanilang pagsasama ay nagbago ang ugali ng asawa ni Atacia at madalas na siyang sinasaktan, dahilan kung bakit siya nakunan. Mabuti na lamang at nakapag-divorce sila sa ibang bansa. Limang taon din nagtiis si Atacia sa piling ng mapang-abusong asawa. Ngayon, malaya na siya at abala sa trabaho sa isang kumpanya sa Canada, kung saan niya rin nakilala ang bago niyang kasintahan. Habang nagkukuwentuhan pa rin sina Atacia at Caroline, lumapit naman ang Daddy ni Caroline kay Raven. "Anong balak mo, iho?" tanong ni Mr. Frowline, bigla siyang sumulpot sa tabi ni Raven, ikinagulat naman nito. "Kanina pa kasi kita napapansin na parang kinakabahan ka," dagdag pa nito. "Tito, g-gusto ko na sana
“Surpresa!” sabay-sabay na sigaw ng lahat nang buksan ni Caroline ang pinto. Napaatras naman siya, tila nagulat sa dami ng mga taong nagkakantahan at nagpapalakpakan sa sala. Hindi naman maiwasan ni Caroline ang matuwa, dahil ang iba sa mga bisita ay mga empleyado niya. At kumpleto rin ang kanyang pamilya,.maliban Sa isang tao. Sa gitna ng lahat, si Raven ay nakangiti habang may hawak na ang bunso nilang anak na si Venus.“You thought we forgot, didn’t you?” Raven said with a teasing smile.Bago ang kaganapan, sobrang abala si Caroline sa kumpanya dahil nagkaproblema sila sa isang investor. Dahil sa tindi ng kanyang pagka-busy, hindi na niya namalayan ang paglipas ng mga araw. Isang buwan na pala ang nakalipas, at maraming nangyari sa panahong iyon.Si Diego at Dina ay pumunta na sa ibang bansa para sa operasyon ni Diego. Masaya naman si Caroline dahil sa wakas ay magagamot na ang dati niyang asawa. Para kay Dina naman, magsisimula na ito ng negosyo sa ibang bansa. Tinulungan sila ni
Alam kong may konsensya pa rin si Dina hanggang ngayon, at ako rin naman. Hindi mawala sa isip ko ang mga kasalanang nagawa ko sa kanya. Sobrang dinurog ko siya. Hindi ko nga alam kung paano ako makakabawi sa kanya. "Uhm... ano ba ang susunod nating hakbang? Paano natin mapapasaya si Caroline? Wala akong maisip na pwedeng gawin..." litong sabi ko. "Paano kung ayain natin sina Raven at Caroline mag-date? Sa tingin ko magandang ideya 'yun, di ba?" masiglang mungkahi ni Dina habang nag-iisip pa. "Sa tingin mo, okay lang sa kanya? Hindi kaya siya magalit?" tanong ko nang may pag-aalinlangan. Hindi ko rin kasi masyadong kilala si Caroline, lalo na't hindi naman kami nagtagal. Nakilala ko lang naman si Caroline noon nung sinabi sa akin ni Dad na siya ang papakasalan ko. Dahil sa maganda siya at napakamasipag na babae. Agad rin nahulog ang loob at puso ko sa kanya. Pero nagloko pa rin ako sa kanya. She's the perfect woman na sana, kaso isang akong tanga kaya ngayon wala na siya sa akin.
Mabilis kong iminulat ang aking mga mata, at agad na bumungad sa akin ang puting kisame at amoy ng ospital. Nakakasulasok ang amoy, at ayoko nito. Paano ako napunta sa lugar na 'to? Kasama ko lang si Mamay kanina; baka naman naghahallucinate lang ako. Pero nasa kwarto lang talaga ako ngayon at hindi sa ospital. Ibinaling ko ang aking ulo sa kaliwa at tumingin sa paligid. Nasa ospital nga talaga ako. Pero anong ginagawa ko rito? "Babe, you're finally awake. Thank goodness," bungad na sabi ni Raven. "Pinag-alala mo ako. Sorry..." umiiyak na sabi ni Raven. Kunot-noo ko siyang tinitigan. Ano ba ang problema? "Why are you crying?" mahina kong tanong. “Nasa ospital ka, babe. Hindi ka nagising kagabi, kaya nag-alala ako. Lahat kami nag-alala. Pasensya na, sorry kung napaiyak kita ulit.” “Bakit ka nagso-sorry? Wala ka namang ginawang mali, ah...” tanong ko. “Mamay told me. Umiiyak ka raw, at sobrang sama ng loob ko. Alam ko kasi kung bakit ka umiiyak kahapon. Akala mo siguro may k
[CAROLINE] Bumuhos na naman ang aking mga luha. Kakaayos lang namin, pero may nalaman na naman ako. Bakit ganito? Bakit parang pinaglalaruan ako ng tadhana? Gusto ko lang naman na maging maayos kami, kahit na pinagtaksilan nila ako. Pero bakit hanggang ngayon, patuloy pa rin ang pagsisinungaling? Bakit ganito? Agad akong pumasok sa kotse at humagulgol. Pilit kong inaayos ang lahat—sinubukan kong tanggapin at patawarin sila. Binigay ko ang gusto nila para maayos na. Kahit labag sa loob ko, ginawa ko, para kahit papaano'y maibsan ang bigat ng dinadala ko. Bakit ba ang hirap magpakatotoo? "Why do I have to experience this? Gusto ko nang maayos ang lahat sa amin, tapos bigla na lang malalaman ko na ang murderer ng asawa ko noon ay ang kabit niya pala? This is so frustrating!" Dapat ba akong maawa kay Diego? Pero siguro sapat na itong mga nalaman ko. Tama na ang kadramahan. Gusto nilang magsama, sige, hahayaan ko na sila sa buhay nila. Ibibigay ko na at magpopokus na lang ako sa buhay k
Nagulat si Caroline sa paghingi ng basbas ni Diego sa kanya. She felt something touch her heart, at pakiramdam niya'y napawi ang sakit na kanyang nararamdaman. Hindi sakit at selos ang nararamdaman niya ngayon, kundi saya sa kanyang puso. The way humingi si Diego ng basbas sa kanya ay para bang sigurado na siya kay Dina—na para bang ito ang babaeng habang buhay niyang mamahalin.Tears streamed down her cheeks. Tiningnan niya ang kalagayan ni Dina na wala pa ring malay at pagkatapos ay tumingin kay Diego, na para bang sinasabi, "Please, let us be happy together.""C-Caroline, sorry. Please, don't cry. H-hindi na kita tatanungin tungkol sa bagay na 'yon. I am sorry, masyado lang ata akong desperado," he said in panic as he held Caroline's hand.Akala ni Diego ay galit pa rin si Caroline sa kanilang dalawa. Alam ni Caroline na hindi madaling maghilom ang sugat na dinulot nila."Maybe giving them a chance isn't bad, right?" sa isip ni Caroline.Pinahiran niya ang kanyang mga luha, at mahi