Magsasalita na sana siya ng si Bob, na may masalimuot na tingin sa kanyang mukha, ay itinulak papasok ang pinto. Malapit na nakasunod sa kanyang likuran ang isang pasaan, bugbog, at nanghihinang si Zane.“Zachary, dinala ko itong ganid na ito ngayon para humingi ng tawad sa iyo,” naglakad palapit si Bob kay Zachary at humihingi agad ng paumanhin nang makapasok siya sa ward."Talaga namang may lakas ka pa ng loob na magpakita, hindi ba?" Tumayo si Zachary na nanunuya.Bago pinakinggan ni Zachary ang paliwanag ni Bob, itinaas niya ang kanyang kamay at sinampal sa mukha si Bob.Katatapos lang humingi ng paumanhin ni Bob nang makatanggap siya ng isang malakas na sampal sa mukha.Agad na tumigil ang kapaligiran sa sampal.Maging si Jasper ay natulala.Ang nakita pa lamang niya ay mga kabataang lalaki na nasa edad 20 na mabilis mag-init ang ulo at nakikipagsuntukan sa ngayon. Hindi niya inaasahan na ang nasa katanghaliang-gulang na si Mr. Zachary ay magagalitin na lalaki din.Muntik
Nakuha na ni Zachary ang buong kontrol sa sitwasyon.Sa pamamagitan ng pagbibigay ng halimbawa, ipinakita ni Zachary kay Henry kung paano ang isang nangungunang hedonistikong anak ng mayaman ay maaaring gumamit ng mga salita at lakas upang takutin ang kabilang partido, sa kalaunan ay naabot ang kanyang layunin.Si Bob ay mukhang sobrang nagtatampo.Nang malaman ni Bob ang tungkol sa mga bagay na ginawa ni Zane ngayon, alam niyang magiging mahirap itong problemang lutasin.Mas alam ni Bob kaysa sa mga nakababatang henerasyon tulad ni Zane na ang mga Laws ang hindi nila dapat guluhin.Tatlong iba pang mayayamang pamilya ay mga ordinaryong pamilya ng negosyo lamang na gumawa ng kanilang kapalaran sa pamamagitan ng pagsasamantala sa natatanging katayuan ng Harbor City at sa mabilis na pag-unlad ng lipunan sa mga unang taon.Nang maglaon, kahit na lumago ang kanilang katayuan sa pamilya at nagsimula sila sa paglalakbay sa negosyo at humawak ng mga posisyon sa gobyerno, sila ay may pus
Itinuro ni Zachary ang bintana ng ward at sinabing, “Hilingan ang iyong anak na tumalon doon at hahayaan kong mawala ang bagay na ito.”Nagbago ang mga ekspresyon ng mukha ni Bob at ng kanyang anak sa labis na pagkabigla.Tumalon ka dyan?!Gulat na sulyap ni Zane sa bintana na may sampung palapag sa itaas at pagkatapos ay sa kanyang ama na si Bob. Napuno ng kawalan ng pag-asa at pagsusumamo ang kanyang mga mata.Si Bob ay tumingin sa kabila ng may alinlangan dahil hindi niya magawang umatras ngayon.Hindi siya papayag na tumalon sa bintana ang kanyang anak kahit anong mangyari.“Tarant*do, nililinlang mo ba ako? Ipinauubaya mo sa akin ang desisyon dahil iniisip mo na hindi ako makikipagtalo sa isang junior at papagalitan at bugbugin lang siya. Magiging maayos ang lahat dahil hindi naman siya mamamatay, tama ba? Hangga't hindi siya mamamatay, lilipas din ang lahat, di ba?"Ngumisi si Zachary, “Well, pipilitin ko na hindi gagawin ang mga bagay na ayon sayo ngayon. Sige na. Diba sa
"Madali mo silang paalisin, Dad."Sa ward, naisip ni Henry na ito ay isang awa.Iyon ang perpektong pagkakataon para ibagsak ang mag-amang Lancaster, ngunit pinili ni Zachary na palayain sila ng ganoon na lang?Bagama't nakakuha sila ng ilang mga benepisyo, walang pakialam si Henry sa mga benepisyong iyon. Ang mga Law ay isang malaking pamilya na nagmamay-ari ng mga pangunahing industriya. Nakatanggap sila ng maraming benepisyo na ang pagkawala ng iilan ay hindi sapat para mamatay sila sa gutom.Sa opinyon ni Henry, maaari niyang talikuran ang kaunting benepisyong ito at gamitin ang pagkakataong ito para yurakan ang mag-amang Lancaster sa lupa."Alamin kung kailan titigil. Ang ilang mga bagay ay hindi ganoon kasimple. Sa tingin mo ba ay ganoon kadaling pakitunguhan si Bob?”Sumagot si Zachary, bagama't malinaw na wala siyang planong gumawa ng karagdagang mga paliwanag tungkol dito dahil kasangkot ito sa labanan sa kapangyarihan ng matataas na uri sa Harbour City. Masyadong kumpli
"Kung posible, iminumungkahi kong i-convert ang mga benepisyo ni Bob sa cash. Sulit pa rin kahit maliit lang."Oo, ito ay isang malaking bitag, ngunit mahalagang tandaan kung sino ang papasok dito.Sa opinyon ni Jasper, kung si Zachary ang pumasok dito, ito ay magiging isang bitag.Kung si Bob at ang iba pa ay pumasok dito, magiging magandang balita ito.Nagulat si Zachary sa mga sinabi ni Jasper. Saglit siyang nag-isip, walang balak tanungin si Jasper kung sino ang kaibigan niya. Ang bawat isa ay magkakaroon na ng kani-kanilang mga channel sa ngayon at ang pagtatanong tungkol dito ay maliwanag na isang hindi matalinong hakbang na gagawin kahit gaano pa sila kalapit.Kaya naman, hindi nagtanong si Zachary sa halip ay sinimulan niyang isaalang-alang ang bagay na ito.Iniligtas nito si Jasper mula sa paghahanap ng dahilan. Siyempre, wala siyang kaibigan na nakatanggap ng balita mula kay Filopo. Ang lahat ng mayroon siya ay ang kanyang mga alaala bago ang reincarnation. Gayunpaman,
Nang mapagtantong mali ang sinabi niya, huminga ng malalim si Conrad at sumandal sa malambot na upuan ng kotse habang nakapikit. Bumulong siya sa ilalim ng kanyang hininga, “Mali ang sinabi ko. Ako ay humihingi ng paumanhin."“Ikaw ang anak ko. Hindi mo kailangang humingi ng tawad sa akin."Napabuntong-hininga din si Steven.“Akala ko mature ka na para pumasok at humawak sa negosyo ng pamilya para sa akin, pero ngayon parang wala ka pa ring karanasan. Masyado kang obsessed pagdating sa pakikitungo kay Jasper."Binuksan ni Conrad ang kanyang mga mata at nagtanong, “Ano ang ibig mong sabihin? Sinasabi mo ba na hindi ko siya dapat labanan, Dad?"Inilagay ni Steven ang kanyang mga kamay sa kanyang likuran at sinabi sa malalim na boses, “Pag-isipan mo ito. Magkakaroon ka ba ng salungatan kay Jasper kung hindi ka hinikayat ng mga lalaki mula sa Harbor City na makipag-alyado sa kanila para sa ilang mga benepisyo?“Wala ka sana! Ngayon, wala na ang mga Lancaster at Langdon, naiwan ang ka
Dahil sa sinabi ni Steven, hindi makapagsalita si Conrad.Narinig niya ang mga katulad na bagay mula kay Jasper.Narinig niya ang parehong mga salita mula sa bibig ng kanyang pinakamalapit na miyembro ng pamilya at ng kanyang kaaway, nagsimula siyang magtaka kung ito ba talaga ang kasalanan niya?Tulala si Conrad na tumingin sa labas ng bintana ng kotse, na tila hinihigop sa kanya ang kanyang isip, katawan, at kaluluwa. Maging ang kanyang mga mata ay malabnaw.Sa sandaling ito, isang malawak na kamay ang ipinatong sa kanyang balikat, na sinundan ng malumanay na boses ni Steven.“Conrad, hindi naman nakakatakot ang matalo. Walang mananalo magpakailanman. Gayunpaman, kailangan mong malaman kung bakit ka nawala at pagbutihin ang iyong sarili. Palakasin ang iyong sarili at bumalik upang hanapin ang kaluwalhatian na pagmamay-ari mo. Ito ang inaasahan kong gawin mo."Sa pakikinig sa malumanay na mga salita ng paghihikayat ng kanyang ama, nakaramdam si Conrad ng bukol sa kanyang lalamun
"Oh, ito ay si Old Master Monty. Paano kita matutulungan?""Magkita tayo at mag-usap! Hindi ka tatanggi, Jasper?"“Oo naman!”…Sa harap ng coffee shop na walang signboard. Itinaas ni Jasper ang kanyang ulo at may kahina-hinalang tumingin sa kakaibang tahimik na lugar na ito na kahit na medyo desyerto ay matatagpuan ito sa isang abalang lugar.Kung hindi sinabi ni Steven sa kanya ang tungkol sa lugar na ito, hindi niya malalaman na mayroong isang elegante at tahimik na coffee shop na tulad nito sa pinaka-mataong lugar sa Nauritus City.Sino ang magpapatakbo ng negosyo na hindi nagsasabit ng signboard?Habang nag-iisip si Jasper kung tatawagan ba si Steven, bumukas ang pintuan ng courtyard.Lumabas ang isang matandang lalaki na may kulay abong buhok.Ang matanda ay nakasuot ng simpleng damit at may napakabait na mukha na makapagpapatahimik ng sinuman. Mukha lang siyang lolo sa kapitbahayan."Mr. Laine?” tawag ng matandang lalaki sa malambing na boses, parang napakagalang.“Oo