Dahil sa sinabi ni Steven, hindi makapagsalita si Conrad.Narinig niya ang mga katulad na bagay mula kay Jasper.Narinig niya ang parehong mga salita mula sa bibig ng kanyang pinakamalapit na miyembro ng pamilya at ng kanyang kaaway, nagsimula siyang magtaka kung ito ba talaga ang kasalanan niya?Tulala si Conrad na tumingin sa labas ng bintana ng kotse, na tila hinihigop sa kanya ang kanyang isip, katawan, at kaluluwa. Maging ang kanyang mga mata ay malabnaw.Sa sandaling ito, isang malawak na kamay ang ipinatong sa kanyang balikat, na sinundan ng malumanay na boses ni Steven.“Conrad, hindi naman nakakatakot ang matalo. Walang mananalo magpakailanman. Gayunpaman, kailangan mong malaman kung bakit ka nawala at pagbutihin ang iyong sarili. Palakasin ang iyong sarili at bumalik upang hanapin ang kaluwalhatian na pagmamay-ari mo. Ito ang inaasahan kong gawin mo."Sa pakikinig sa malumanay na mga salita ng paghihikayat ng kanyang ama, nakaramdam si Conrad ng bukol sa kanyang lalamun
"Oh, ito ay si Old Master Monty. Paano kita matutulungan?""Magkita tayo at mag-usap! Hindi ka tatanggi, Jasper?"“Oo naman!”…Sa harap ng coffee shop na walang signboard. Itinaas ni Jasper ang kanyang ulo at may kahina-hinalang tumingin sa kakaibang tahimik na lugar na ito na kahit na medyo desyerto ay matatagpuan ito sa isang abalang lugar.Kung hindi sinabi ni Steven sa kanya ang tungkol sa lugar na ito, hindi niya malalaman na mayroong isang elegante at tahimik na coffee shop na tulad nito sa pinaka-mataong lugar sa Nauritus City.Sino ang magpapatakbo ng negosyo na hindi nagsasabit ng signboard?Habang nag-iisip si Jasper kung tatawagan ba si Steven, bumukas ang pintuan ng courtyard.Lumabas ang isang matandang lalaki na may kulay abong buhok.Ang matanda ay nakasuot ng simpleng damit at may napakabait na mukha na makapagpapatahimik ng sinuman. Mukha lang siyang lolo sa kapitbahayan."Mr. Laine?” tawag ng matandang lalaki sa malambing na boses, parang napakagalang.“Oo
Natawa si Steven nang marinig ang sinabi ni Jasper. Itinuro niya ang patyo at nagtanong, “Ano sa palagay mo ang patyo na ito? Kung nagustuhan mo, ireregalo ko sa iyo."“Ang regalong ito ay nagkakahalaga ng hindi bababa sa sampung milyon. Masyado kang galante, Mr. Monty,” sabi ni Jasper.Bagama't sinabi niyang malaki ang halaga ng patyo, talagang ipinapahayag niya ang kanyang nakatalukbong pagtanggi.Sinisikap ba ng lalaking ito na alisin ang poot sa isang patyo? Paano kaya papayag si Jasper na mangyari iyon?Kinuha ni Steven ang pahiwatig at sinabing, “Regalo lang ito. Nagkamali ang Monty Group na pumalit si Conrad. Babalik na ito sa tamang landas."Ang pagkakaiba-iba ay hindi ganap na imposible, ngunit hindi kami maaaring sumuko sa mga batayan ng Monty Group sa pagtugis ng pagkakaiba-iba. Ang Monty Group ay sasabak lamang sa industriya ng mineral at hindi na makikipagsapalaran sa ibang larangan.”Kung ang patyo lang ang lead-in na walang nagmamalasakit, kung gayon ang sinabi ni
Medyo nahiya si Wendy sa sinabi ni Jasper.Bagama't hindi nagtagal, napakunot ang noo niya at sinabing, "Kung hindi dahil sa iyo, ang amo na laging wala at walang ginagawa, hindi rin ako magiging ganito.""Ngayon na ang kumpanya ay lumalaki at kami ay nakakakuha ng mas maraming negosyo, ang aming mga empleyado ay lumalaki din sa bilang. Kung hindi ako maglalagay ng isang saloobin at gagamit ng ilang paraan, sa halip ay ma-bully ako ng mga matandang ibon na iyon sa trabaho."Umupo si Wendy sa sopa na mukhang pagod na pagod at sinabing, “Ngayon naiintindihan ko na kung bakit napakahirap na makilala ang aking ama noong bata pa ako. Masyadong nakakapagod na pamahalaan ang isang kumpanya."Ito ay pagkatapos naming ipatupad ang structural optimization sa kumpanya. Kung hindi dahil sa katotohanan na ang mga sangay ng kumpanya ang humahawak sa karamihan ng mga negosyo mismo, sa palagay ko kailangan ko talagang i-clone ang aking sarili para matapos ang napakaraming gawain."Nang marinig si
Kung ikukumpara sa kawalang-muwang ni Darrel, si Jonas ay isang lalaking mas malalim ang iniisip.Sa katunayan, pagkatapos malaman na si Jasper ay pinsan ni Darrel at ang kapangyarihan ni Jasper mula sa ilang mga kaibigan, si Jonas ay nanumpa na hawakan ng mahigpit ang mahalagang kayamanan na si Darrel kahit na nangangahulugan ito na ipagsapalaran ang lahat ng mayroon siya.Ito ay hindi dahil sa kung ano pa man kundi dahil lamang sa may dakilang pinsan si Darrel.Si Jonas ay isang lubhang ambisyoso at tusong tao. Bagama't maganda ang negosyo sa ilan pang Hello Hotpot restaurant na kanyang pinamamahalaan at ang kanyang mga kita sa araw-araw ay kasing dami ng suweldo ng isang karaniwang tao sa loob ng kalahating taon, hindi pa rin nasisiyahan si Jonas.Alam niya na ang mga tunay na mayamang malalaking boss sa mundong ito ay susuko sa kanyang maliit na negosyo.Sa kasamaang palad, hindi niya alam kung paano at hindi rin siya nagkaroon ng pagkakataong makipagsapalaran sa ibang bagay.
Sa kanyang nakaraang buhay noong sinasayang niya ang higit sa 40 taon ng kanyang buhay, dalawa at kalahating babae lang talaga ang nakapasok sa buhay ni Jasper.Ang isa ay si Wendy, ang babaeng hindi maabot at tuluyang nakalimutan, ngunit ang kamay ay kasalukuyang hawak niya.Ang isa pa ay si Penelope Hunt, kung kanino siya nagkaroon ng higit na sama ng loob kaysa biyaya. Gayunpaman, pareho silang ganap na naputol ang pakikipag-ugnayan, iniwan ang isa't isa upang mamuno ng kanilang sariling buhay.Ang natitirang kalahati ay ang payat at pinong pigura na nasa harapan niya.Malinaw na naalala ni Jasper na ang pangalan ng babaeng ito ay Tiffany. Sa nakaraan niyang buhay, ang unang pagkikita nila ay sa kumpanyang pinagtatrabahuan ni Jasper. Si Tiffany ay inatasan ng isang mentor sa kanyang unang araw bilang isang trainee at ang mentor na iyon ay si Jasper.Ang walang muwang at inosenteng si Tiffany ay padalos-dalos sa kanyang trabaho at madalas na pinapagalitan ni Jasper, ngunit kahit
"Mr. Laine, napaayos na ang buong restawran batay sa kinakailangang pamantayan para sa lahat ng sangay ng Hello Hotpot. Ang lahat ay idinisenyo upang lumikha ng komportableng kapaligiran sa kainan para sa mga parokyano. Gayundin, ang Hello Hotpot ay nakatuon sa serbisyo sa parokyano.“Sa tingin ko, bilang isa sa mga pinakasikat na industriya na saklaw ang serbisyo, ang industriya ng pagkain at inumin ay sulit na gawin. Ngunit ang mga lokal na negosyo ay hindi pa napapagtanto na ang mga parokyano ay hindi lamang nangangailangan ng pagkain na may amoy, hitsura, at lasang lubhang masarap; kailangan din silang maingat na maalagaan habang kumakain."Kailangan nating ipadama sa kanila ang pakiramdam ng kasiyahan mula sa pagtrato bilang mga nakakataas at hayaan silang tamasahin ang serbisyong ibinibigay ng mga serbidor at serbidora. Ito ang pinakamalaking natatanging punto na nagtatakda sa Hello Hotpot sa iba pang mga restawran ng hotpot at maging sa iba pang mga negosyo sa industriya ng pa
Maraming publisidad ang ginawa sa mga unang yugto bago ang pagbubukas ng Hello Hotpot ngayong araw. Kasabay ng katotohanan na ang Hello Hotpot ay matatagpuan sa sentro ng kabayanan sa pinakamatao at pinakamasiglang lugar, pati na rin ang promosyon na inalok sa araw na ito, maraming mga parokyano ang dumating upang sumali sa kasiyahan.Kakabukas pa lang nila ng negosyo pero 70% to 80% ng puno ang hotpot restawran na may mahigit 150 lamesa. Ganun pa man, may dumagsa pa ring mga parokyano.Nagkaroon ng kaguluhan ng tumaas ang bilang ng parokyano.Halatang hindi pa rin sanay si Tiffany sa posisyon bilang pangalawang tagapamahala kaya naman nang mapansin niyang kulang sa nag-aasikaso ang lugar ay agad siyang sumugod para tumulong.Bilang resulta, lumitaw ang mga problema sa sandaling naghatid siya sa mga naunang lamesa ng mga parokyano.“Wow, gaano nakakamangha itong hotpot restawran? Kahit ang serbidora ay napakaganda,” nakangiting pang-aasar ng lalaki kay Tiffany.“Lint*k, ang ganda