"Buti nalang talaga hindi connected sa mga mayayamang Alvarez si Demus ano?" Nakangiting sambit ni Aki ng mag lunch break kami.
Hindi ko na lamang siya pinansin pa sa mga pinagsasasabi niya at hinayaan siyang magdadadaldal habang papunta kaming Canteen.
Bumili kami ng makakain at gaya ng kanina ay maingay padin si Aki.
"Alam mo sayang talaga siguro if ever connected si Demus sa mayayamang Alvarez ano?" Sambit niya na naman eh kanina niya pa nga paulit-ulit na sinasabi 'yan eh.
"Alam mo tigilan mo na 'yan kakabanggit sa kaniya okay? Hindi ako interesado." Sambit ko at biglang tumayo sa pagkakaupo.
"Hoy, sa'n ka pupunta? Galit agad?" Pahabol na tanong sa'kin ni Aki.
"Cr lang muna ako, okay?" Sambit ko at tuluyan muna siyang iniwan doon.
Naglakad ako papuntang CR. Inisip ko ang sinabi kanina ni Akishia.
Paano kung relatives niya at konektado nga siya sa mga Alvarez? Magiging mabait ba ako sa kaniya? Pero hindi naman din tama kung pakitaan ko siya ng mali diba pero kahit konektado man siya o hindi mukhang mabubwesit naman din ako sa lalaking iyon ng kusa eh.
Bumuntong hininga ako at hinugasan ang kamay ko bago naghanap ng bakanting cubicle.
Ngunit laking gulat ko pagkatapos kong itulak ang pinto ng isa sa mga pinto.
Bumungad sa akin ang lalaking si Demus habang nakahawak sa noo niya.
"Argh!" Usal niya dahil mukhang napalakas ata ang tulak ko sa pinto.
"Nakanang! Ano ba kasing ginagawa mo diyan?" Natataranta kong tanong sa kaniya habang nanatili siyang nakahawak sa noo niya.
"Kinginang yan, malamang nagsi-CR ako. Peeking through the door huh?" Sambit niya kaya agad ko siyang sinamaan ng tingin.
"Baliw ka ba? Bakit naman Kita sisilipan ha? At tiyaka bakit ba kasi di ka nagla-lock ng CR?" Iritado kong tanong sa kaniya.
"Eh kung kumatok ka kasi muna. Kakatanggal ko lang ng lock dahil lalabas na ako. Hindi ko alam na sumisilip ka pala riyan." Nakangisi at nakapang-aasar niya ng sambit ngayon.
"Anong sinasabi mong naninilip?" Iritado ko na talagang sambit at bahagya siyang tinulak para makadaan ako.
"Tabi nga riyan." Saad ko ngunit bago pa ako makadaan ay gulat ako ng bigla niya akong hilahin at iharap sa kaniya."Ang sungit mo naman, pero ayos lang babaguhin ko din iyan balang araw." Nakangising sambit niya bago binitawan ang kamay ko at umalis.
Umirap ako at pumasok na ng cubicle habang iniisip ang sinasabi niya.
Yabang talaga!
Inis akong bumalik sa lamesa namin ni Aki kaya panay ang tanong niya pero binalewala ko na lamang siya.
"Alam mo huwag ka na masiyadong magsungit Klawde nababawasan kapogian mo, okay?" Saway niya sakin pero umiling-iling lang ako.
Pagkatapos naming kumain ay bumalik na agad kami sa mga classroom namin at nagpokus sa klase.
Nagkaroon din ng election of officers sa loob ng classroom ngunit agad akong nainis ng i-nominate ako ng pisteng Demus na iyon at nanalo naman ako ng iboto ako ng mga kaklase. He even Selected himself as a Secretary.
Anong trip niya sa buhay, hindi niya ba naisip na hindi bagay sa lalaki ang magsekretarya sa Klase. Tss.
Pinatayo kaming lahat sa harapan ng classroom at inisa-isa ang posisyon namin.
"So Mr. Claude is our new President. So Mr. President starting tomorrow you'll always remind Mr. Secretary para mailista lahat ng mga Activities na ipapalista ko araw-araw." Iyan ang naging bilin saamin ng Advicer namin na mas lalong nagpabanas sa akin.
Bwesit na yan. Ayoko ng dagdagan pa obligasyon ko, Hays busy akong tao, okay? Ano ba namang buhay 'to.
"Hoy, ikaw talaga bwesit sa buhay ko kahit kailan!" Iritado kong singhal sa nakatalikod na si Demus sa gawi ko.
Hawak-hawak niya ang bisekleta niya dahil kapwa kaming pauwi na dahil tapos na din ang klase.
Hinarap niya ako at binitawan niya sandali ang bisekleta niya at dahan-dahang naglakad sa gawi ko.
"What's wrong lil' boy?" Tss akala niya ba bagay sa kaniya ngumingisi pa na halos labas na ang gilagid niya.
''Ano ba talagang problema mo sa'kin? Ayokong mag officer sa classroom!" Sigaw ko dahil naiinis na talaga ako sa pambubwesit niya sa'kin eh kakakilala lang namin puro kamalasan na dala niya sa'kin
"Talaga? Ngayon mas nakakatuwa kasi effective pala ang ginawa ko pero ayos lang, mas madalas mo akong makakasama. Ang swerte mo, Mr. President." He said sarcastically then smirked.
"F*ck you Demus! F*ck you!" Galit ko ng sigaw sa kaniya. Iritang-irita na ako, kutang-kuta ka na sa araw na 'to. Kapag bukas ay ginulo mo pa araw ko, sasamain ka.
THEN AND NOW I can't believe he is more aggressive this time. Mas nakakinit ba kung maliit ang espasyo kapag ginagawa ito. Bigla akong napangisi sa naisip. Should we do this more often inside his car? I think it will be more fun inside his big comfort room. Gusto kong sampalin ang sarili sa mga kalokohang naiisip. "Claude, I am already having a boner, damn. Can't take this anymore." He whispered while biting my ear. Sugurado pulang-pula na ito ngayon. I moaned while we are both panting because of the sensation we are both feeling right now. He slowly caressed my stomach until it reaches something down there. Napaliyad ako. "Damn, ang ingay mo talaga Claude." He laugh when he heard me almost scream his name out of pleasure. "I think we will just really do it here, Dem." I uttered and bite my lip."Coz I can't take this already as well." I added and grab him for a kiss again.
THEN AND NOW"Demus,"Nanlamig ang mga kamay ko sa sobrang kaba.Para akong masusuka. Nanghihina ang tuhod ko. Tanging ang mga kamay na lamang ni Dem ang nakasuporta sa akin.Hawak niya padin ako at hindi binibitawan na para bang kahit anong oras ay mawawala ako. Iyon na lamang ang naging lakas ko sa mga oras na iyon.."I've been telling you Demus." Sambit muli ng Daddy ni Dem.Mukha itong galit at inis sa kaniyang anak."Dad, " Tanging nasambit ni Dem at hinigpitan ang kapit sa akin.His dad heaved a sigh when Dem's mom tried to hold his hand.Para akong napaatras ng titigan ako ng Daddy niya."Tingnan mo, pati bisita mo'y pinaghihintay mo. Diba sinabi ko na sa iyo na kapag ganitong mga okasiyon ay dapat inaagahan mo. Maupo na nga kayo rito. " Sambit ng Daddy ni Demus at para akong nabuhusan ng malamig na tubig.Demus glance at me trying to scratch the back of his head."Traffic, Dad. Al
THEN AND NOWDemus POVSiguro kapag lumipas ang panahon, alam ko, sigurado ako, mananatili kong kasama si Claude at sa pagkakataong iyon isa lang ang masasabi ko. Love is a thing that we should not rush. It happens in the right time.Nangyayari iyon sa kagustuhan ng kapalaran. And even if unexpected, kahit wala sa plano mamahalin at mamahalin natin iyon dahil patuloy na iuukit iyon ng tadhana sa puso natin.Ngunit si Claude, hindi lamang siya basta iniukit, pininta pang pinuno ng kulay at kailanma'y walang makabubura nun.I am staring at the blueprint na kakatapos ko lamang ding gawin. It was so full filling. Pagkatapos ng project na ito siguro ay maglalaan muna ako ng kaunting oras para kay Claude. I know he is busy too pero nagbabalak din naman iyon ng bakasiyon, sana nga.I heaved a sigh at isinara na ang computer. I bite my lip when suddenly I heard my phone ringing.I immediately grab it when I saw Claude's name in the scre
THEN AND NOWCHAPTER 46"Do you really think I can do that, Dem?" I ask Demus while he is leaning on the table, he is eating an apple while watching me clean the table."The picture says it all." He answered while shrugging."But now that I already heard your side it really doesn't says all." He added as he gave me a shrugged again."Sa tingin mo lolokohin kita ng ganoong ganoon na lamang? Like we experienced a lot together." Sambit ko habang pahina nang pahina ang boses habang nanunumbalik sa akin lahat ng mga nangyari."It happened before too and you believed all those lies until we met again." Demus uttered.Nanatili ang mga mata niya pagkatapos niyang sambitin iyon. Natigilan ako dahil tama siya. Minsan kong pinaniwalaan ang mga kasinungalingang iyon at nagtanim ng galit sa buo kong sistema pero nanatili parin ang pagmamahal ko para sa kaniya."But it is not your fault. I already investigate those things so you don't ha
THEN AND NOWCHAPTER 45I know there is something wrong with Dem that time. I don't know what it is but I am scared to know.I stared at the food inside my plate. Panay ang tusok ko rito at hindi man lamang nagagalaw.Siguro ay tigilan ko na muna ang pag-iisip. Kailangan ko munang pumasok sa trabaho."You looks tired. You stayed late up night?"Nagulat ako sa biglaang pagtatanong ni Mama.She heaved a sigh and didn't speak for a while. After that moment she lifted her gaze to me again."Don't worry, Ma. I am fine." I answered but she is not convinced about it."Is it about him?" She ask and I just stared at her because I know what she means.Iniyuko ko ang ulo ko dahil alam kong may malaki paring parte sa isip at puso niyang tumututol sa nararamdaman ko para kay Demus.Muli kong narinig ang malalim niyang buntong hininga."Noong bata ka pa, wala akong napapansing kakaiba s
THEN AND NOWCHAPTER 44Demus Alvarez's POVIkinuyom ko ang kamao habang pinagmamasdan ang isang malinaw at kasuklam suklam na larawang hindi na kinakailangan pa ng paliwanag.Hindi ko alam ang mararamdaman. Ang hirap tanggapin at natatakot akong baka pinagkakaisahan na naman kami ng mga taong tutol sa pag-iibigang patuloy ko paring kinakapitan hanggang ngayon.Minsan ng nangyari ang ganito sa amin kaya pinipilit ko ang sistema na huwag paniwalaan.Ngunit ang lubos kong ikinakatakot ay kung malaman ko na ang mga larawang iyon..... ay puno ng katotohanan at tunay na nangyari sa pagitan nina Claude at ng lalaking pinaniniwalaan kong kailanma'y hindi niya pagtutuunan ng pansin.A revealing photos inside a brown envelope has been delivered on my office in the firm. It was Claude with his office mate Kalvin.It was not a simple photo. Claude is closing his eyes, he look so tired in the photo while Kalvin's helping him taking his