Tatiana's POV"Ano'ng ningiti-ngiti mo riyan?" Pinaglalaruan ko ang aking ballpen gamit ang aking mga daliri. "Alam ko na kung paano pababagsakin si Yna.""Oh c'mon, baka ikapapahamak mo na naman iyang mga plano mo, Tatiana!" Awtomatiko tumaas ang isang kilay ko sa narinig mula kay Leslie. "Alam ko kung ano'ng ginagawa ko.""Really, now tell me kung ano'ng pinaplano mo?""Rumors," sagot ko rito."Ano'ng ibig mong sabihin?""Sa pamamagitan ng rumors masisira ang pangalan ni Yna. Hanggang sa gumawa ng palihim na hakbang si Zeus na pa-imbestigahan ang kanyang asawa.""At sa tingin mo effective ang gawin 'yan? Paano kung malaman ni Zeus na ikaw ang puno't dulo ng pinagmulang rumors?" "It won't happen.""So, ano'ng mas magandang plano na naisip mo?" "Puntahan natin ang lugar kung saan nanggaling ang basurang babaeng 'yon. At mula roon, maghahanap ako ng isang kakilala niya na talaga namang maging sanhi ng malakas na usap-usapan. Hindi ba't malapit na ang birthday ni Zeus. At doon magag
Yna's POV"What?!" Bulalas ko."At iyon ang misyon namin bukas ni Stacey. Gusto ko lang ibalita sa'yo. Kaya, be careful sa pakikipag-usap mo sa higad at plastik na babaeng 'yon, okay?" Napahilot ako sa sariling sentido sa narinig mula kay Eliza. Hindi ko akalaing magagawa ni Tatiana iyon. Mabuti na lamang at matalino sina Eliza at Stacey. Dahil kung ako lang, malamang matagal na akong nabuking ni Zeus sa pagpapanggap ko."Sige na, magba-bye na ako at may pupuntahan pa ako," paalam agad nito sa akin. Magsasalita pa sana ako ng patayin na nito ang tawag."Bye," ani ko na lamang. Humugot ako ng isang malalim na buntong-hininga. This gonna be disaster.Tumayo ako mula sa sofa at bumalik sa opisina ng aking asawa. Kumatok muna ako bago tuluyang pumasok sa loob ng opisina nito."Come in."Pumasok ako sa loob. Pinilit kong ngumiti rito na tila wala lang nangyari. "So, who's the caller?""Si Eliza, nangungumusta lang. Nagtanong kasi kung pwede ko raw ba siyang samahan bukas," pagsisinungalin
Yna's POV"Hindi na lang muna ako maghahatid sa'yo ng lunch mamaya. Here, baon mo 'yan."Ngumiti sa akin nang pagkatamis-tamis ang aking asawa. "May I know kung saan kayo pupunta nina Eliza at Stacey?" tanong nito sa akin na siyang hindi ko inaasahan."Well, ang alam ko ay gusto lang nila akong isama sa isang lugar. At balak ko rin sanang isama si Ferra." Napansin ko ang kakaibang ningning sa mga mata ni Zeus. "Are you sure?""Oo naman," maagap kong sagot dito."Isasama mo si Ferra for the first time sa lakad niyong magkakaibigan?" "Hindi ba pwedeng isama ko ang anak ko, Mr. Mondragon?""I mean, naninibago lang ako. Dati kasi, hindi ka gano'n. Pero natutuwa ako at totoong nagbago ka na nga," nakangiting saad nito sa akin. Ngumiti ako rito at niyakap ito. Gano'n din ito sa akin. Yeah, kailangan kong isama si Ferra. Hindi ako kampante kapag kasama nito si Tatiana. Baka kasi pumasyal si Tatiana at maisip nitong sapilitang kausapin ang anak ko. Hindi maaari! Mukhang kailangan kong pag
Yna's POV"Bakit kailangan pang dalhin mo si Ferra?" bulong ni Eliza sa akin. "Dahil iyon ang nais ko, Eliza. Hindi ko ba pwedeng dalhin ang anak ko?""Pero isang malupit na sekreto ang pupuntahan natin, Yna.""Alam na ni Ferra ang totoo na hindi ako si Farrah. Baka nakalimutan mo?" "What?!""Yes, sinabi ko sa kanya. Alam na rin niya kung saan inilibing ang kanyang ina. Hindi ko ba nasabi sa inyo iyan ni Stacey?" takang-tanong ko rito."What the heck, Yna! Hindi, ngayon ko lang 'yan alam."Napaisip ako. Hindi ko pa pala nasabi kina Stacey at Eliza ang tungkol sa pagka-alam ni Ferra sa tunay na nangyari sa ina nito? Napasulyap ako kay Ferra sa front seat na ngayo'y nakatulog na sa kasalukuyang biyahe. Habang pasulyap-sulyap naman si Stacey sa amin ni Eliza, nasa back seat kasi kami nakaupo."Kanina pa kayo nagbulung-bulungan diyan, ano bang pinag-uusapan niyo? Care to share?" tanong ni Stacey sa amin."Tulog na ba si Ferra?" tanong ni Eliza kay Stacey. "Kanina pa ito tulog.""Ito k
Yna's POVSa wakas ay narating namin ang lugar kung saan ako lumaki. Muli, hindi ko napigilan ang pagtulo nang aking mga luha ng maalala ko si inay na siyang nagpalaki sa akin. Pero, hindi ko maiwasang mamangha sa ganda at linis ng naturang lugar. Dati kasi ang dumi rito. Namangha rin ako sa tila dating mga pangit na kabahayan, ngayon ay halos magkapareho na ang hitsura. Parang naging villa ang lugar na kinalakhan ko."Pasensiya ka na kung naalala mo ang inay mo sa lugar na ito," alo sa akin ni Eliza. Inabot nito sa akin ang panyo. Tinanggap ko naman agad iyon. "Salamat. Bigla kong namiss si inay.""Si Ate Yna ba 'yon!" "Parang hindi, e. Kamukha lang yata, hindi naman iyon elegante si Ate Yna. Hindi tulad ng babaeng 'yan."Ang ilan sa mga narinig ko mula sa mga bata na dati ay binibigyan ko ng kendi. Pero ngayon, halatang mga dalaga na kung titingnan."Yna, pakiusap 'wag kang magpakilala bilang si Yna. Si Farrah ka ngayon sa kanilang paningin. Ipalabas natin sa mga ito na patay ka
"Kailangan na nating umalis, Yna."Malungkot na napalingon ako sa kaibigang si Eliza. Alam kong naramdaman din nito ang matinding kalungkutan na aking nadarama."Ate Yna, salamat at ni minsan nagawa mo kaming bisitahin dito.""Hindi ko rin inaasahan na makabalik dito, Erika."Hindi ko napigilan ang mga luha na tumulo mula sa aking mga mata. Nagpapasalamat ako sa Panginoon at inihanda na pala ng kapatid ko ang lahat. Ilang araw na lamang ay pupunta na rito sina Tatiana kasama ang mga taong inupahan nito para sa ilang imbestigasyon, at siguradong hindi titigil ang babaeng iyon hangga't hindi nito nalalaman ang katotohanan."Let's go, Yna."Napasulyap ako kay Eliza. Tumango ako rito at tuluyan na naming nilisan ang naturang lugar. "Dalian niyo na bago pa tayo maabutan nina Tatiana," ani Stacey. "Stacey naman, alam mo namang buntis itong si Yna. Kaloka ka talagang babae ka," palatak ni Eliza kay Stacey. Napangiti na lamang ako sa dalawa."Okay lang," nakangiting saad ko kay Eliza. Han
"ARE YOU SURE?!" bulalas ko rito. Hindi makapaniwala sa offer nito. That was unbelievable!"I am serious, Yna. Isa pa, isipin mo na lang ang ina mo. Makakatulong din ito para sa kanya. Para sa mga pangangailangan niya. At sa pag-aaral mo.""Wait lang, nalilito ako Eliza. P—pero bakit?""Dahil may sakit si Farrah at ayaw niyang masaktan ang kaibigan ko na asawa niya. Please, pumayag ka na lang."Gusto kong makita at makausap si Farrah," pagdakay saad ko sa kaibigan. "You mean, inilihim niya ang sakit niya sa sariling asawa para hindi ito masaktan, pero kaya niya itong lokohin?""Sometimes we need to use the thing called white lies, para lang hindi masaktan ang mga mahal natin sa buhay, and that's the reality of life, Yna."Humugot ako ng isang malalim na buntong-hininga. Panginoon ko, tama ba itong papasukin ko?"Dalhin mo ako kay Farrah ngayon din. Mabuti na lang at maagang naubos ang paninda ko," tugon ko rito. Inayos ko ang suot kong damit na medyo nalukot."Salamat," tugon ni Eliza.
Pumasok kami sa isang kwarto. At gano'n na lamang ang gulat ko nang makita si Farrah. Napaawang ang aking mga labi. How could it be? Napalingon ako kay Eliza."Eliza?!" bulalas ko."Yes, hija. K—kapatid mo si Farrah. Ikaw ang nawawalang anak ng mga Ferrer. Ikaw si Faith Ferrer. Ang kakambal ni Farrah na ninakaw nang isang katulong na siya ngayong tinuturing mong ina," diretsang tugon ni Tita Mildred sa akin.Wala akong maapuhap na sasabihin. Nakatitig lang ako sa tahimik na kaibigan kong si Eliza. Lumuluha na ito ngayon. Saka ko lang din naramdaman ang mga luhang kusang tumulo mula sa aking mga mata. Kaya pala ibang-iba ang itsura ko. At madalas akong binubully noon ng mga kaklase, adapted lang daw ako ni inay dahil hindi kami nito magkamukha. Mas madalas napagkamalan pa nga itong Yaya ko."Faith, nagkita rin tayo," lumuluhang tugon ni Farrah sa akin. Dahan-dahan akong lumapit sa kinaroroonan ng aking kapatid. Hilam sa luha ang mga mata nito."F—Farrah," sa wakas ay sambit ko."Yeah,