Gusto kong magtanong kung ano ang nangyari sa kaniya ngunit nanatili akong tahimik. Wala rin akong lakas ng loob dahil nakukusensiya ako dahil sa ginawa ko. Alam ko naman na kasalanan ko, hindi ko pinag-isipang mabuti ang desisyon na ito at ngayon na nahulog ako kay Rozzean, hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kaniya ang totoo.Tiyak na magagalit siya.Iisipin niya na niloko ko siya at pinaglaruan."Thank you for being here with me."Muli niya akong niyakap. Nakakapit siya sa akin ng mahigpit. His head was on my neck."Don't leave me, Tali. Ayoko nang maging mag-isa."Nakagat ko ang pang-ibabang labi nang marinig ang kaniyang sinabi. Paano ako makakaalis sa bahay na ito? hindi ko siya maiiwan kung ganito siya sa akin. Paano ko masasabi sa kaniya ang totoo?"Thank you for coming into my life and making me feel whole."Umangat ang aking kamay at hinagod ang kaniyang buhok. Yumuko ako at hinalikan siya sa kaniyang ulo.I can't believe what happened to us.I came here as Tali and ent
Rozzean Cyron Valleje"Asarin mo na ang bagong gising huwag lang ang taong nabitin."When I heard what my brother said I glared at him. Ibig sabihin ay napansin niya ang kung ano ang mayroon sa amin ni Tali. Wala talagang nakakalampas sa mga mata niya. Unang araw sa bahay ko ay nalaman na niya kaagad ang tungkol sa akin at kay Tali."Don't test my patience, Luther."Nagkibit balikat siya sa sinabi ko.I am in a good mood. Hinawi ko ang aking buhok pataas at pinipigilan ang aking sarili na mapangiti.What I felt earlier was a feeling that I never thought would happen to me after a month of letting a strange woman inside my house.That strange woman--my maid who happens now to be my lover."So, when are you going home, Cyron? iyong nandoon sana ako."Nang marating namin ang bar ay kaagad na kumuha si Luther ng maiinom. I was just looking at him. He knows where are the things in my house. Hindi siya madalas dito, ilang beses pa lang siyang napupunta sa bahay ko pero sa laki ay kabisado n
His heavy breathing tells me that something happened. Nag-away kaya sila ni Luther? napansin ko nang parang iba ang pakikitungo niya sa kapatid niya nang magkita sila sa Gazebo. May problema kaya sa kanilang dalawa?But Luther speaks casually. He doesn't seem to have bad things about Rozzean."Okay ka lang?"Nang humiwalay sa akin si Rozzean ay hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya. His eyes were closed. Magkasalubong ang kaniyang makakapal na kilay. Umahon ang pag-aalala sa aking dibdib nang makita ang kaniyang mukha."Anong nangyari? sabihin mo sa akin..."Nang idilat niya ang kaniyang mga mata ay umiling siya ng dahan-dahan. Hinawakan niya ang aking kaliwang kamay at nang hilahin niya ako ay itinulak ng aking paa ang pinto upang maisara iyon."Nagkaroon lang kami ng hindi magandang usapan ni Luther," sabi niya sa akin. Naupo siya sa kama ko habang ako ay nakatayo sa harapan niya at hawak pa rin niya ang aking kamay.Sabi ko na may nangyari dahil ilang minuto pa lang silang nakak
Hindi ako hinayaan kaagad ni Rozzean na makabangon. Nang mapilit ko siya na bumalik na sa kaniyang silid ay alas sais na. Mabuti na lang at hindi ako ni manang pinuntahan sa aking silid para tingnan. Alam niya kasi na bumababa ako ng alas singko trenta ng umaga.Pero kanina ay inabot ako ng mag-a-alas siyete na. Nang makarating ako sa kusina ay nakaluto na si manang ng umagahan. Bigla tuloy akong nahiya dahil nga ako ang naka-assign sa pagluluto."Pasensiya ka na talaga, manang, ha?" sabi ko."Naku, wala 'yon! alam ko naman na masama ang pakiramdam mo kaya ka na-late ng gising. Kamusta ka na ba ngayon? mabuti na ba ang pakiramdam mo?" tanong niya.Nais kong mapangiwi. Napakakulit kasi ni Rozzean, hindi niya ako tinigilan kanina, gusto pa na sa silid ko siya maligo, sabay pa daw kami. Tinakot ko lang siya na kung hindi siya babalik sa silid niya ay hindi ko na siya pagbubuksan ng pinto ko sa gabi.Ayun, mabilis na bumangon at lumabas para bumalik sa kwarto niya."M-Mabuti naman po ang
Rozzean was looking at me. Ngunit sa klase ng tingin na ibinibigay niya ay hindi ko doon nakita na parang may kailangan siyang ipaliwanag. It was a normal look that I always get from him."Did you receive my message?" tanong ni Luther sa kaniya.Tumango si Rozzean at pagkatapos ay nilingon ang bata na hawak niya. Nakapikit na ito at mukhang natutulog na."I received. Natanggap ko rin ang kay Mama. Why did you let the driver brought Taki here? sinabi ko na pupuntahan at kukuhanin ko siya sa susunod na linggo, hindi ba?"I wanted to hear something from Rozzean... about the child on his arms.I wanted an... explanation. Sa isang buwan na pamamalagi ko dito sa bahay niya ay hindi ko narinig kahit kay manang na may anak siya. Kahit sa kaniya mismo. My hands are trembling. Ramdam na ramdam ko iyon. Nang makita ko na bumaba ang mga tingin ni Rozzean sa mga kamay ko ay kaagad kong itinago ang mga ito sa aking likod."The schedule of their flight changed, Cyron. Hindi ko rin inaasahan, tumawag
Ano ba 'yon?"Hmmm..."What is this?Pinapalis ng aking kamay ang bagay na dumadampi sa mukha ko. Nagsalubong ang aking mga kilay nang lumapat na naman iyon sa aking mukha."Natutulog ako, ano ba--""Hmm..."Napadilat ako nang may lumapat sa aking mga labi. Nakita ko si Rozzean na nakapikit habang nakaibabaw sa akin.What the hell?! kanina pa ba siya dito? Lilingon sana ako para tingnan si Taki na natutulog sa tabi ko pero hinawakan ni Rozzean ang aking pisngi at mas nilaliman ang halik."S-Sandali, a-anong ginagawa mo dito?" tulak ko sa kaniya."Wha? this is my room, baby, of course I will be here," sagot niya at nang muling aatake na naman ang mga labi niya ay tinakpan ko ang bibig niya at nilingon ang kama."N-Nasaan si Taki? nasaan ang anak mo?"Imbis na sumagot ay bumaba ang mukha ni Rozzean sa aking leeg at humalik doon."R-Rozzean, t-tinatanong kasi..."His hand went on my back and removed the lock of my bra. Napasinghap ako. Hindi ba at dapat nagpapaliwanag siya sa akin ngayon
Sht. Para akong nakipagbugbugan dahil sa sakit na nararamdaman ko ngayon. Masakit rin iyong pempem ko. Iba ang sakit non.Idinilat ko ang aking mga mata at iginala ang paningin sa buong silid. Wala ako sa silid ko...Nasan ako--Holysht.Putangina... oo nga pala. Rozzean and I had sex-- no, we made love. Sht. May nangyari na sa amin ni Rozzean. Nasa isip ko pa rin at sariwang-sariwa kung paano ang nangyari kanina. Our moan, how he pushed hard inside of me. Ang mga halik niya sa buong katawan ko.Sht."Baby... you are awake."Pipikit-dilat ang mga mata ko nang nilingon ko siya. He was smiling at me. Ang lapad ng ngiti niya. Nang mapatingin ako sa oras sa silid niya ay nagulat ako nang makitang alas otso na ng gabi."Hala!" napabangon akong bigla ngunit biglang napaigik nang maramdaman ang sakit sa aking gitna.Alas otso ng gabi?!"Ay!" napatili ako nang hilahin ako ni Rozzean at bumagsak ako sa dibdib niya."K-Kailangan ko nang bumaba, sino ang nagluto ng hapunan?" tanong ko kay Rozzean
When I heard the last words he said I suddenly felt pain on my chest. Anak ng kapatid niya si Taki. Pero bakit siya ang kinikilala nitong ama?"Si Aloncious ang panganay sa aming magkakapatid. Tatlong taon ang tanda nito sa akin. He's the total opposite of me. Masayahin siya, palangiti sa lahat at halos lahat ay kasundo dahil sa mabuting ugali niya. My parents loves him so much. Siya ang takbuhan ko sa tuwing magkakagalit kami ni Luther noong mga bata pa lamang kami. Siya iyong tipo ng tao na walang pinapanigan."Tumingin sa akin si Rozzean, hinawakan niya ako sa pisngi."Noong panahon na nagtayo ako ng sarili kong kumpanya siya lang ang naniwala sa akin..."I don't like his eyes right now. Puno ng sakit, nakikita ko sa mga mata niya ang matinding sakit ng nakaraan na hanggang ngayon ay dala-dala pa rin niya."Naguumpisa pa lang noon ang aking kumpanya ngunit marami na kaagad na kinaharap na problema. Nagalit sa akin ang Dad, sinabi niya na masyado akong nagmamagaling na dapat ay nagt