Chapter 117

Kinabukasan bilang bagong mag-asawa namin ni Rozzean ay ginising ko siya sa pamamagitan ng munting mga halik. Dahil nga sa antok na antok pa rin siya ay sinabi ko sa kaniya na bababa ako at magluluto ng aming pagkain. Sumang-ayon naman siya at muling natulog.

Naabutan ko sa kusina si Manang, nag-aasikaso na rin siya ng umagahan at tinulungan ko na siya.

"Thaliana Tangi Dela Vezca Valleje," sabi ko habang nakatingin sa wedding ring ko.

"Gosh... para naman akong teenager na kinikilig!"

Rozzean is my husband... we are married.

"Tangi... kalma! kumalma ka!"

Nang maihanda ko na ang mga pagkain ay umakyat ako sa aming silid habang hawak ang tray. Pumasok ako at ibinaba ang aking dala sa table sa gilid at nilapitan ang aking asawa na natutulog pa rin.

"Good morning, husband..." sabi ko ng nakangiti at muling hinalikan si Rozzean sa kaniyang buong mukha.

"Hmmm..." he's smiling!

"We are going to eat--"

"I will eat you."

"Ay, Rozzean, ha! bumaba ako at ipinagluto ka, huwag mo ako paandaran ng '