Chapter 33KAARTEHAN, iyon ang tamang salita na maglalarawan sa ginawa ni Agent Bola. Ngayon ni Lhauren nakukumpirma na ang lalaki ay babaero dahil naghahanap talaga ng magandang tagapag-alaga.Kung hindi lang masama, ipalilipat na niya ng ospital ang lalaki. Napakaarte naman pala bakit dito pa dinala-dala ng kanyang Daddy?Wala siyang panahon na magpalit ng damit. Nakapaghugas na siya ng kamay at nag-disinfect. Kinuha niya ang tray na may bagong mga karayom.“What did Doctor Gachalian say?” tanong niya sa naka-duty na nurse.“Wala po si Doc, nagra-rounds pa. Mukhang hindi naman mapapasunod ang pasyente kahit ng doktor.”My God. This bola is so hardheaded.Naiiling na nagmartsa siya at nakita ang dalawang gwardiya sa may pinto.Walang katok o paalam na biniksan niya ang pinto dahil naiinis talaga siya. Oras na dapat niya kay Jadon.She found the man lying. Nakabaling sa kabila ang mukha nito at hindi niya alam kung tulog, hanggang sa tumingin ito sa kanya.Hindi ito tulog.
Chapter 33.1 flashback.…Jace didn’t waste any chance to reach the culprits in no time. Wala siyang pakialam kung wala siya ni isa mang responde. Basta kailangan niyang mailigtas si Lhauren. Si Lhauren ang uunahin niya at kung may oras pa ay isusunod niya si Leica. Alam niyang si Lhauren ang tinutumbok ng mga masasamang loob at nadamay lang si Leica sa lahat. Sumusunod siya sa sasakyan at binibilisan ang kanyang takbo. Naka-tyempo siya sa sasakyan na kanyang nakuha, mabilis iyon. Mahaba ang kanilang binaybay na daan papunta sa kung saan. Ang mga tauhan ni Leica ay hindi na niya alam kung nasaan at mukhang napag-iwanan na niya. Kaagad siyang sumunod sa mga kidnappers nang pasukin ng mga iyon ang kasukalan. Wala man siyang eye gear na pwedeng magbigay sa kanya ng liwanag, kaluskos pa lang sa paligid ay alam na niya ang direksyon ng mga tao kung saan papunta ang mga iyon. The kidnappers maybe clever but he's wiser. He may had failed determining wh the mastermind is but he would nev
Chapter 34Playing the song: Minamahal Kita by DM Entertainment"DOES it still hurt Mr. Handsome?" biglang tanong ni Lhauren kay Jace kaya naputol ang pagmumuni niya sa nakaraan.Nakikita niya pa ito sa loob ng yate noon habang nakapiring ang mga mata at umiiyak nang tahimik. May tali ito at halos hindi makagalaw. Hanggang sa pakawalan ito ni Leica sa tabing dagat.Naroon siya.He was there all the time. Pinanood niya kung paano ito isakay doon habang nakakabit dito ang bomba.Napatitig siya sa mukha nito at ngali-ngali na niyang yakapin ito bago ito ihulog sa dagat.Hindi niya alam kung gaano kasakit iyon. Para siyang pinapatay sa bawat paghikbi ni Lhauren at isa siyang walang magawa.Pasalamat na lang din siya na kahit ganun si Leica ay may isang salita iyon. He was relieved when Lhauren was set free. Kahit na alam niyang baka iyon na ang huling sandali na makikita niya ito ay pinagkasya na niya ang kanyang sarili. Gusto niya ito yakapin kaya lang ay alam niyang masamang -
35 Hindi mapakali si Lhauren sa loob ng kwarto nila ni Jadon kahit na nakauwi na siya. Natutulog na ang anak niya pero siya ay hindi dalawin ng antok. Parang hinahatak ang mga paa niya papunta sa ospital dahil sa pesteng agent na yun na mukhang ermitanyo. She's worried. Alam niya kasing walang gusto ang tao na iyon na pumunta sa loob ng kwarto at lumapit liban sa kanya kaya paanong matuturukan iyon ng gamot ngayon, paano iyon kakain kung walang Lhauren na pupunta at magchi-check doon? Hapon pa siya papasok. Ewan ba niya, but every time that man holds her, he's waking up something inside her. Pamilyar sa kanya ang mga kamay na iyon na walang kasing lambing na humaplos at humawak sa kanya. Bakit ganun? That possessiveness when he held her hand this evening made her so alive. Parang nabubuhay sa katauhan ng lalaking yun si Jace. Pumihit siya at iniisip ang magiging itsura ng pasyente kung wala ang buhok na nakatakip sa may mukha, at mga bigote na mahaba. Hindi niya maisip kaya nag
Chapter 36 Nakakunot ang noo ni Lhauren sa sasakyan na mula siguro nang umalis siya ng mansyon ay nakabuntot na sa kanya. Nag-park din iyon sa ospital kaya natilihan siya. Dinampot niya ang kanyang radyo, “Kuya Anton, that red car followed us from the mansion down here.” “’Wag ka munang bababa. Aabangan ko,” anito kaya naman sumunod siya sa utos. Nakita niyang nagbunot ng baril si Anton nang bumaba ng sasakyan. Mas lalo siyang kinabahan dahil hindi pa rin bumaba ang nasa kotse na pula, pero kapagkuwan ay may babae roon na lumabas. Dire-diretso iyon papasok sa ospital at mukhang may pasyente lang sa loob. God. Kinabahan lang siya para sa wala. Itinago rin ni Anton ang baril at saka siya ipinagbukas ng pinto. “Mukhang dito talaga ang punta,” anito kaya natatawa siya. “Yeah,” she said and hopped out. Masyado siyang napa-paranoid sa mga tao. Sa bar, iniisip niya ay may nakatingin sa kanyang lalaki. She just ignored her fear and walked inside the hospital's lobby. Nakangiti siya
Chapter 37She arrived.Ang sama ng tingin niya sa ama nang datnan niya na nas sala pa rin. Nasa isang oras lang naman siyang nawala kaya malamang ay gising pa talaga ito.Lumipad ang mga mata ni Charles sa kanya nang padabog niyang isara ang pinto, at muntik pang tamaan si Anton.“You have to explain something to me!” she cried right away, “Kapag hindi mo naipaliwanag nang maayos, lalayas na kami ni Jadon!”Gusto niyang makonsensya sa pagtaas ng boses niya sa ama pero wala siyang magawa. She was so hurt.“W-What? Anong ibig mong sabihin, anak?”“You knew about Jace and Ate Leica!” humagulhol siya, “Kinunsinti mo ba sila?”“No,” agaran nitong sagot at tumayo mula sa kinauupuan.Lumapit ito pero umiwas siya papunta sa hagdan.“I don’t want to trust you.”“Lhauren,” napabuntong hininga na sagot ni Charles sa kanya, “Hindi mo naiintindihan. Ayokong manguna sa paliwanag ni Jace.“So, you really knew that Bola was Jace. Kaya mo siya pinuntahan ay agent mo siya. Si Ate Leica, nasaan siya?
Chapter 38Matapos na maikabit ni Lhauren ang swero at matusukan ng gamot si Jace ay walang imik na hinila niya ito papatayo. Parang paulit-ulit na lang ang nangyayari sa kanilang dalawa. Mag-iinarte ito, kakalasin ang mga swero, siya naman darating at magkakabit.“The next time you pull this out, ngala-ngala mo ang susweruhan ko!” inis na sabi niya at natawa pa ito.Gustong tumigil ng mundo niya. He just laughed. He laughed but when she glanced at him, his eyes were teary.Nakarinig sila ng katok kaya agad na napalingon si Lhauren.Si Dr. Gachalian ang pumasok kaya ngumiti siya.“Hi, Tito. I think this one needs restitching. I’m afraid na magtuloy ang buka ng opera niya dahil sa pagiging stubborn niya,” aniya at hindi napigil na huwag magsungit.Tumango ang lalaking doktor at lumapit.“And I thank God you’re here. Natatakot ako kay Pogi. Sa iyo lang siya sumunod. Please huwag ka munang pawala-wala.She nodded.A nurse was accompanying Raymond Gachalian. Nakatingin iyon kay Jace pero
Chapter 39 Hindi pa rin nagsasalita si Lhauren. She wanted to run away again but she was stunned on her feet. Bakit ba napakahirap na talikuran ni Jace kahit na siya ay tinalikuran na nito noon? “Hindi ba kita pipiliing iwan kung oras na lumapit ako sa iyo at subukan kang iligtas ay mamamatay ka rin dahil sa bomba sa ilalim ng upuan mo?” umpisa nito. “I had to choose her. Leica was the mastermind and she included herself when those men kidnapped you so we would not doubt that she was the one who planned hurting you. Hindi ka naman niya papatayin noong una. Tatakutin ka lang niya pero dahil sa akin, nagbago ang isip niyang yun. She desperately wanted me to be hers. What was my choice, Lhauren?” his voice was about to break. Mas lalo siyang natigalgal. Kahit na pwedeng magsinungaling si Jace, hindi niya makapa sa puso niya ang kaisipan na nagsisinungaling ito ngayon sa kanya. Ramdam at rinig niya ang pangangatal ng boses nito kaya alam niyang totoong nasasaktan ito. Pumihit siya p