Ang bantay na kalalabas lang ay hindi na lumingon sa kabila ng mga sigaw ni Scarface, dahil napakakaraniwan nito dito.Tumigil siya sandali bago tumawa at umalis nang hindi tumitingin sa likod.Samantala, si Scarface ay nakahawak sa halos basag na hinlalaki at nakayuko sa isang sulok, humihingal."Yo!" May tumawa. “Mukhang kaya ng baguhan na makipaglaban, halos maputol ang hinlalaki ni Scarface Tucker sa isang iglap. Maganda ‘to!”Nang marinig ang masayang pagtawa sa paligid niya, lumingon si Frank at nagtanong, "May makapagsabi ba sa akin kung nasaan ako?""Eh…?""Pfft…"Hindi nga. Hindi alam ng bata kung saan ito?“May punto ka. Tingnan mo lang ang blangkong titig niya—mukhang hindi masyadong matalino, 'di ba? Siguradong may nagtudlakan sa kanya.Clang…"Ahem…"Habang nagtatawanan at nagkokomento ang mga kasama ni Frank sa kulungan, mabilis na nagkaroon ng katahimikan kasabay ng pagkalampag ng mga metal.Maririnig noon ang isang matandang lalaki na umuubo, habang lahat ng
Habang sumusulong sila, nararamdaman ni Frank na lalong lumalamig ang hangin, at lalong tumitindi ang baho ng dugo at nabubulok na bagay, hanggang sa punto na maaaring masuka ang isang tao."Silid ng pagpapahirap?" tanong ni Frank na interesado.Hindi siya bago sa mga silid ng pagpapahirap dahil nakilala niya si Burt Yorkman sa isa sa Riverton.Sa kasong ito, tiyak na ang lugar na ito ang nasa Zamri."Tigilan mo ang pagdadaldal," ungol ng isang tao habang siya ay ginagabayan sa isang elevator na bumaba sa ilalim ng lupa.Sa wakas, bumukas ang makapal na pintuang bakal, at agad narinig ni Frank ang mga sigaw.At lahat sila ay mga lalaking ang kalooban ay naglalaho sa maririnig na pagkalas ng mga latigo, at sa nag-uusok na tunog ng bakal na naglalaga na tumatatak sa kanilang balat.May nakakabinging tawa pa doon, kasama ang isang bahong mas masahol pa kaysa dati. At nararamdaman niya mula sa pagkabasa ng sahig na binaha ito ng mga baha na hanggang bukung-bukong sa pasilyo.Pagkat
Ang lalaking may poker-face ay sinamahan ng isang dosenang opisyal na armado ng baril, na itinutok nila kay Frank sa sandaling tumapak sila sa pintuan."Frank Lawrence?" tanong ng lalaki.“Sino ka?”Naningkit ang mata ni Frank sa kanila nang walang pakialam, napansin niya agad na mga opisyal sila ng batas na may kaugnayan sa gobyerno.Napagtanto niya ito nang biglang-bigla nang maalala niya ang banta ni Huub.Tila baga, sa kabila ng katamtamang laki ng Droitner Inc., ito pa rin ang unang pagkakataon na may opisyal ng gobyerno sa Zamri na kumilos laban sa kanya si Frank.Ako si Podrick Daffey, isang kapitan na direktang nagtatrabaho sa ilalim ng komisyoner ni Zamri.Ipinakita ni Podrick ang kanyang badge kay Frank at malamig na nagpahayag, "Ikaw ay sinasabing direktang sangkot sa pagkamatay nina Larry Jameson at Kit Jameson. Dahil sa bigat ng mga akusasyon, kailangan mong sumama sa amin para sa pagtatanong."Napatingin ulit si Frank. Isang anonymous tip? Sino, eksakto?"Huwag k
Magalang na tumango si Roth kay Frank bago umalis din, iniwan siyang mag-isa sa maluwang na drawing room ng Cologne Court.Tahimik na sumandal si Frank sa sopa ngunit kalaunan ay tumayo.“Helen, sandali!”Tumakbo si Frank palabas ng mansyon, handang magsabi ng isang bagay nang makita niya ang itim na Cadillac na nakaparada sa labas, at isang lalaking nasa edad tatlumpu na nakasuot ng suit ang nakikipag-usap kay Helen at Gina.Natural lang na walang iba kundi si Huub Droitner, ang tagapagmana ng Droitner Inc.Ano...Bago pa man mapigilan ni Frank ang sarili, lumingon si Gina at ngumisi kay Frank. Hmph. Parang tinawag mo lang ang demonyo! Kahit ayaw mong ibigay sa amin ang Bloodcrane Spiritbloom, nagkataon lang na mayroon si Mr. Droitner dito at handa siyang ibigay ito. Nakakainis talaga kapag may nag-o-one-up sa iyo, hindi ba?"Ano?" Napakunot ang noo ni Frank.Biglang binalingan ni Huub si Frank at ngumisi. “Hmph. Halaman lang naman 'yan, pero parang kayamanan ang pagtrato mo?
Hindi man lang nagambala si Frank sa pagputok ni Gina, dahil alam na alam niya kung gaano talaga bihira ang Bloodcrane Spiritbloom.Bilang isang kayamanan na lilitaw lamang minsan sa loob ng libong taon, sinasabi ba niya na may kusang-loob na magbibigay nito?Si Gina lang mismo ang maniniwala sa ganitong kalokohan.Gayunpaman, hindi kayang magkunwari ni Helen na hindi niya narinig ang sinabi ni Frank.Kahit alam ni Frank na medyo hindi angkop sabihin iyon, hindi kailanman gusto ng mga babae na marinig na tinatawag silang hindi makatuwiran.Dahil hindi na mababago ni Frank ang sinabi niya, naghanda siya at sinabing, "Bigyan mo lang ako ng oras, Helen. Magpapadala ako ng maghahanap at magliligtas kay Gavin."“Hah! Huli na ang lahat!”Nagsinghal si Gina sa paghamak at patuloy na hinihila si Helen palayo, humihingal. Tara na. Lahat ng lalaki ay baboy at laging handang iwan ka kapag may bago na sila. Tingnan mo 'to? Wala siyang pakialam sa'yo kahit bago ka pa man magpakasal ulit! Ano
Sa kabila ng pagpunta ni Helen sa malayo para kay Frank, tumanggi pa rin itong tumulong kahit nakasalalay sa panganib ang buhay ng kanyang tiyuhin, at masakit iyon.Gayunpaman, may katuturan ito, dahil sa daming magagandang babae na nakapaligid kay Frank—kahit si Helen ay isa lamang sa kanila, at hindi naman siya masasaktan kung mawala siya.Nang makita ang kanyang nasirang reaksyon, bahagyang inis na hinimas ni Frank ang kanyang noo. Kumalma ka. Sabi ko hindi ko ibibigay ang Bloodcrane Spiritbloom, pero hindi naman ibig sabihin na hindi ako tutulong.Tulong? Paano?Natawa si Helen nang may kalungkutan. Nasa kanila si Tiyo Gavin at papatayin siya anumang oras, pero tumatanggi kang magbigay ng kahit isang halamang gamot!Maaari ka bang tumigil sa pagiging hindi makatuwiran?Sagot ni Frank, "Sinasabi ko sa iyo—malaki ang kahalagahan sa akin ng Bloodcrane Spiritbloom, at hindi ito usapin ng pera. Hindi ako magdadalawang-isip na ibigay sa iyo ang anumang bagay, pero talagang hindi ko