CHAPTER 3

CLARISSA'S POV

That bitch is so annoying. Hindi nakakaintindi ng isang salita. Ayaw na ayaw kong nakikita siya kasama ni Leo. I want Leo to be mine and mine only. I know she's Lesbian pero babae parin siya. Pwedeng magkagusto si Leo sakanya dahil parati silang magkasama and I hate knowing na si Leo pa talaga ang Lumalapit sa kanya! Nabwibwiset ako kapag magakasama sila.

I want her to suffer. I want her to be out of my sight. Mas lalo akong nagagalit sakanya dahil ayaw niya talagang layuan si Leo. I want to take an action bago magligawan silang dalawa. Selfish na kung selfish. Basta para sa taong mahal ko gagawin ko.

BLAAAG!!

Biglang nadapa ang made at natapon saakin pagkain. Hindi ko pagilan ang emosyon ko at pabalikwas na tumayo.

"Ano ba?!!" Galit na sigaw ko sakanya. "Hindi ka ba tumitingin sa tinatapakan mo't nadulas ka?! Ha?!!" Malakas na sigaw ko.

"P-pasensya n-na po, h-hindi ko p-po--"

"Walang magagawa yang sorry mo!! Babayaran mo 'tong damit ko!!"

"Ma'am, w-wala p-po akong p-pera pambayad." Maluha-luhang usal niya. Sarkastiko akong ngumiti.

"So, ano gusto mong mangyari?!! Hahayaan ko nalang 'to?!! Boba ka ba?!! Babayaran mo 'to sa ayaw at sa gusto mo! Sa sweldo mo ikakaltas ang bayad kaya wala kang sweldo ng apat na buwan!!" Agad akong tumalikod at dumiretso sa cr. Napakadumi na ng damit ko. Kailangan ko ng itapon 'to.

'Nakakadiri!!! Yuuuck!!'

"My Balenciaga shirt. Ang mahal mahal mo tapos tatapunan ka lang niya?!! AAAAAHH!!!" Malakas na sigaw ko. Gusto ko siyang sabunutan kanina. Dahan dahan kong inalis ang natapon na pagkain at sauces. "AAAH!! NAKAKADIRI!!" Sigaw ko ulit. "Yaya!" Tawag ko pero mukhang walang nakarinig. "YAYA!!!" Nilakasan ko pa ang sigaw ko.

"Po?" May biglang kumatok sa pinto.

"Kunin mo ang Robe ko!! Bilisan mo!!" Sigaw ko galing banyo.

"Opo!" Pahina ang boses na yun na parang tumatakbo. "Ito po!" Sigaw niya at binuksan ang pinto. Kinuha ko iyon at agad na hinubad ang damit ko.

"Kasalanan mo 'to! You will pay for this!" Dumiretso ako sa bath tub at naligo.

Hindi parin mawala sa isip ko si remedy. Yung mga oras na magkasama sila ni Leo, nakakairita. Kahit pa anong pilit kong iaalis sa isip ko ang bruha 'yon pero hindi parin. Pinikit ko ang mga mata ko at inisip si Leo. Napangiti ako. He's just so perfect. For me. I once saw his abs when he was busy dressing up for the party. It felt like heaven. He's tall and has pointed nose. He's rich and I am rich too. He's handsome and I am beautiful. What a perfect couple. I chuckled. Many men fell Inlove with me, imposibleng hindi siya kasali doon. Besides, gusto ko rin siya kaya courting is not needed.

I just have his number and I am planing to text him after my stupid bath. Nagmadali akong maligo baka makatulog si Leo. Kinuha ko ang robe ko at dumiretso sa taas. Umupo ako sa kama ng hindi pa nakakabihis at kinuha ang cellphone ko. I checked it baka nagtext siya.

'He don't have my number. Tsk!'

Umirap ako at nagsimulang mag type. I want to surprise him sana kanina kaso biglang sumagi sa isip ko si Remedy. Nakakabwiset. She's really into my nerves. Umiling ako. Ayoko mona siyang isip ngayon. I want to be happy dahil unti unti ng lumalayo siya sakanya.

Compose message

To: ❤Leo❤

Hi Leo! How are you?

Message sent

7:23 PM

Akala ko mabilis siyang magreply pero inabot ng limang minuto hindi parin siya nagresponse kay I texted him again.

Compose message

To:❤Leo❤

It's Clarissa. I just got your number kanina. Can we be friends?

Message sent

7:28 PM

I waited for minutes bago tumunog ang cellphone ko. I immediately checked it and it was him replied.

Message recieved

From: ❤Leo❤

I'm sorry. I don't know you.

7:30 PM

I wanted to shout. Nakakainis! How come he did not know me?! My eyebrows forrowed so fast. He is so straight to the point and it irretates me. Akala siguro niya hindi ko nahahagip ang mga tingin niya saakin. Suminghal ako at nagsimulang magtype.

Compose message

To: ❤Leo❤

Okay. Magpapakilala ako.

Message sent

7:30 PM

That was my first message. I wanted to type again but he immideitly replied.

Message recieved

From: ❤Leo❤

No need. I don't have time for that and please don't text me again.

7:31 PM

"I HATE YOU!" Sigaw ko sa cellphone. "Ano bang problema niya?!" Napakamot ako sa ulo ko. Nakakainis lang dahil ako pa 'yong gumagawa ng paraan para makausap siya. Dapat siya ang gumagawa noon dahil siya yung lalaki! Bakit ba ang pakipot niya?! Nagmukha tuloy ako desperada.

I don't fucking care anyway. Kesa naman maunahan ako ng iba! No way! He is mine. Kung kinakailangang ako ang mag first move edi gagawin ko. Hindi rin naman 'to magtatagal dahil alam kong he's into me. Hindi ko mapigilang ngumiti kahit naiinis na ako. Magmukha man akong baliw, wala akong paki kung siya naman ang dahilan. Sa ilang sandali kong pagmamaktol, I just realized na naka robe pa pala ako. Bumuntong hininga ako at agad na tumayo.

Pinili ko yung damit na hindi masyadong expensive. Baka mangyari ulit 'yong kanina. Binilisan ko ang pagbihis dahil kanina pa pala ako tuyo. I forgot to blow my hair and put a conditioner dahil sa kakamadali ko kanina kaya ang pangit tuloy. Agad akong humiga at hindi na nag-isip pa. Ilang minuto lang ay nakatulog na ako.

K    I    N   A    B    U    K    A   S   A   N

I woke up early. Paggising ko dumiretso kaagad ako sa banyo. I did my morning routine at bumaba para mag breakfast. I saw mom downstairs waiting for me. She always put a smile on her face everytime I saw her. It sometimes weird but, it's beautiful. Nakakagaan ng loob kapag siya ang bumubungad sa umaga ko. I smiled back at her.

"Good morning, darling." She greated and kiss me.

"Good morning, mom." Sagot ko and smiled at her again. Sumenyas siyang tutungo na kami sa dining area kaya tumango lang ako. Sumunod ako sakanya nang biglang nakita ko 'yong bagong maid na nakatapon saakin kahapon. She is still holding the stupid tray para ihatid sa lola ko. Inirapan ko siya at napayuko ito. Noong dadaan na ito sa harap ko ay agad ako umiwas. Baka madapa na naman ang tatanga-tangang maid na 'yon.

Nilingon ako ni mommy dahil napansin nito ang pag-iwas ko.

"Risa? What's the problem?" She asked confused.

"Siya kasi yung maid na nakatapon sa damit ko kahapon. Tatanga-tanga kasi." Usal ko at umirap. Her eyebrows forrowed. Na akala ko she will agree sa sinabi ko. But, the table turned.

"Risa, don't be like that." Mahinahong tugon nito.

"What?! Totoo naman ah?! Siya ang may kasalanan kung bakit nasira ang damit ko!--"

"Risa! Dahan dahan sa pananalita mo!--"

"Mom! That shirt is so expensive! Tapos ano?! Tatapunan niya na lang ganoon?! She will pay--"

"Clarissa!" She shouted kaya napatalon ako sa kaba. "You know na hindi nila kayang bayaran ang damit mo--"

"Ikakaltas ko sa sweldo niya! That easy!" Pinilit kong hindi taasan ng boses si mommy kasi alam kong ayaw niya iyon.

"Ikakaltas mo sa sweldo niya?! Kailan ka pa nagsimulang sweldohan ang maids dito?!--"

"Mom, dapat lang iyon sakanya! May kasalanan siya kaya pagbayaran niya!"

"Paano ang pamilya niya?! Ilang buwan silang walang kain dahil sa accidenteng nagawa niya?! It was an accident kaya hindi 'yon kasalanan!"

"Pero mom!--"

"Enough of this arguement clarissa. As long as I am here, you are still under my control." Maawtoridad na tugon niya. "You need to eat. Ayokong nalelate ka sa school." Tugon ni mom at tinalikuran ako.

'I hate her!!!!'

Bakit niya ba kinakampihan ang tangang maid na iyon?! I am her daughter! Dapat saakin siya kakampi! Palagi nalang siyang tutol saakin. Palaging ako ang may kasalanan. Am I the only one to blame here?! Siya 'yong may kasalanan pero parang ako pa ang may mali.

"Clarissa!" She shouted from dining area. I really knew when she's angry. Buong pangalan ko ang tinatawag kapag ganoon.

"Coming!" Sagot ko at padabog na naglakad patungo roon. Hindi ako ang may kasalanan dito pero ako ang pinapagalitan. Masyado na siyang mabait sa maids na kahit kasalanan nila kinokonsinte! I harshly pull out the chair and sit immediately.

"Clarissa, ayusin mo yang mukha mo." Biglang nagsalita si mommy sa gitna ng pagkain niya.

"What's wrong?"

"Nasa harap ka ng pagkain. You should respect." Kalmadong usal nito. Suminghal ako at umirap. I tried calming myself kahit naiinis na talaga ako. Respect is must kay mom kaya kahit hindi ako ganoon, pinipilit ko. Binilisan ko nalang ang pagkain at agad nagpahatid sa driver.

It's always quite along the way. Wala din naman akong oras para makipagplastikan sa driver ko. I sighed. Aantayin ko nalang makaabot kami sa school. I know Janeth will be their. Palagi namang maaga 'yon. It took an hour bago kami nakarating dahil napakahaba ng traffic.

Agad akong bumaba at lumakad papasok ng school.

"She's here."

"Ang ganda niya talaga."

"No, she's perfect."

"Kailan mo siya liligawan?"

"I don't know. I don't think she likes me."

I stopped and look at them. Nanlaki ang mga mata nila dahil lumakad ako papalapit.

"Hello? I can hear you from there." Sabi ko sabay turo sa corridor. "Pwede bang hinaan niyo ang boses niyo? Masakit sa tenga eh." Umirap ako at agad silang tinalikuran. Sanay naman akong makarinig ng ganyan but, courting?! He's really out of his mind.

Mabilis akong nagalakad sa corridor at dumiretso sa locker ko. Agad ko kinuha roon ang gamit ko at dumiretso sa classroom. Nilibot ko ang paningin at napansing wala pa pala si Janeth. Pinakalma ko ang sarili ko at umupo sa upuan ko.

'Where is she?!'

Bakit ba hindi pa nakakarating si janeth. Akala ko ba palaging maaga iyon. Nababagot na ako kakaantay sa kanya kaya tinext ko siya.

Compose Message

To: Janeth

Where are you?! Kanina pa ako naghihintay dito.

Message Sent!

6:58 PM

Padabog kong nilapag ang cellphone sa desk. I really hate being alone. Ayokong napagkakamalang loner dahil wala akong kasama. Ilang minuto na ang nakalipas pero hindi parin siya nagrereply. Hanggang sa nakarating na ang lecturer.

Discuss...

Discuss...

BREAK TIME na pero hindi parin nakakarating si janeth kaya kakain ako mag-isa. This isn't the first na kakain ako mag-isa pero I hate being watched at sabihang loner na naman.