Part Eleven Hindi alam ni Miggy kung matatawa ba siya nang mapansin na parang tinakasan ng hemoglobin ang dugo ni Casey dahil sa sinabi niya, namutla kasi ito bigla. He chose to hide the grin, and continued walking, heading to the other room, opposite hers. Siya na ang mag-aasikaso ng tutulugan niya total nang i-check naman niya kanina ay maayos at may mga nakatambak lang na mga flushed toys na hindi na yata ginagamit. May isang single bed at kaya naman niyang papagkasyahin doon ang sarili niya. He had trained himself to be perfect in everything. Yes, he may be rich but he went through the worst trainings. Ang lahat ng training na iyon na nagpahirap sa kanya ang nagtanggal ng lahat ng pagiging kilos mayaman niya noong kanyang kabataan. Kaya nga yata hindi siya pinili ni Denisse dahil bantay-sarado siya ng mga bodyguards at hindi siya mapakain kung saan-saan lang. Bukod doon ay napakamapili niya sa pagkain at isa na rin sigurong pinakadahilan ay dahil mas matan
Part Twelve Casey puts down the prayer book on the small table located at the other side of her bed. Tapos na siyang magdasal at makakatulog na rin siya, pero bakit parang mas gising pa siya kaysa sa kwago? Hindi yata siya dinadalaw ng antok, samantalang wala pa rin siyang tulog nang nakaraang gabi. Somehow, Miggy is a big help. Hindi siya ngayon natatakot dahil alam niya na anumang oras na may magtangka sa kanya ng hindi maganda ay may magtatanggol naman at sisiguruhin na ligtas siya. Sana nga rin ay matulungan siya nitong tuluyang tanggalin ang lahat ng uri ng takot na nakatago sa kaloob-looban ng kanyang sistema. Now, she realized that it's a different version of story if a man is involved in her case. Kakaiba ang epekto na lalaki ang nagsasabi sa kanya at nagututuro ng mga dapat niyang maramdaman at gawin. Maybe because those murderers were men and coming from the same gender who's telling her that she must not be afraid at all, it's just making her feel less wor
Part Thirteen He’s glancing at his wristwatch from time to time while waiting downstairs. Miggy’s watching his favorite show, CSI Miami, but his mind was party vitiated. Kanina pa siya pasulyap-sulyap sa apat na metrong corridor na nagdudugtong sa salas at sa kabilang parte kung saan nandoon ang pipitong baitang na hagdang kahoy. He didn't have his morning jog, not even a barbell to warm him up. He couldn’t go out while Casey’s still asleep so he just took small walks around the house. Hindi naman siya makapagluto dahil wala namang laman ang refrigerator, ni hindi nga umaandar. He had to ask himself how Casey could even live a life like that. May tao pa pala na nabububay na hindi gumagamit ng ref. When he woke up in the middle of the night, the lights were all shut. Iisa ang ilaw na bukas sa labas sa may tapat ng garahe, at malamlam pa na parang five volts lang na sinliwanag ng alitaptap.What the fuck? Napamura tuloy siya kanina at tuluyan na nawala ang antok.
Part Fourteen Yakap ang pusa ay pasunod-sunod si Casey kay Miguel Arthur sa loob ng isang napakataas at napakagarang building. Iyon pala ang kumpanya nito. Bumungad kaagad sa kanya ang isang rebulto na nakatayo sa pinakagitna ng lobby, magkatalikuran ang dalawang nagtataasang lalaki at kung hindi siya nagkakamali ay si Miggy ang isa sa mga iyon. Parehas na matikas ang tindig at mayabang ang dalawa, at kahit rebulto ay kitang-kita kung sino ang ipinakikilala ng mga iyon, malamang na ito na mismo at ang ama nitong namatay na. Sa itaas at may umiikot na kulay gintong globo na may nakasulat na Alonde Royalties. Welcome.Nakalagpas na sila ay nakapihit pa rin ang ulo niya.“Casey, in front of me, baby.”Ano raw? Nabingi yata siya. Baby daw siya nito? Ngayon lang may tumawag sa kanya na baby. Kaagad siyang napatingin kay Miggy na nakamuwestra ang kamay at itinuturo ang harapan nito. He's standing meters away from her because he's really quick.Kita niyang parang
Part Fifteen After signing some few important documents, Miggy rests his head on the headrest of his executive swivel chair. He party twists the chair to face Casey's direction and eyes at her. Nakaupo na ito ngayon sa may kalayuan which is the right side of his office. Nakanganga ito sa TV at nanonood ng cartoons. Holy Christ! Of all the series in the world, cartoons? Kung hindi siya nagkakamali ay palabas iyon na Popeye the Sailor Man. Bata pa siya palabas na iyon, hanggang ngayon pala ay umi-extra pa rin sa TV? Kitang-kita niya kasi sobrang laki naman ng TV at mukhang enjoy na enjoy naman ang isa. She's eating her carbonara and taking some few bites on her extra bacons. Hindi nakaligtas sa mga mata niya nang ngumiti ito at humagikhik. She even covered her mouth using the back of her hand and that amazes him to his balls and back. Kanina pa siya pasulyap-sulyap dito habang inaaral niya ang mga dokumento bago pirmahan pero parang naba-blangko ang utak niya kapag nakikita niya an
Part Sixteen Tito, kailangan pa ba talaga na holding hands while walking?” Hindi napigilan na tanong ni Casey kay Miggy habang naglalakad sila sa building ng Public Attorneys' Office. Paano ay ayaw nitong bitiwan ang kamay niya at ang higpit pa ng pagkakahawak. Si Ronnie nang minsan na hawakan siya sa kamay ay binawi niya dahil ayaw niya, pero ang isang ito ay ang kunat matanggal ng kamay niya. Nagpapawis na nga dahil ang laki ng palad nito at kulong na kulong ang kabuuan ng kanya pero wala naman itong pakialam.“Yes, and please don’t argue.” He just said too crudely. Napatingala siya rito at parang ang angas na naman ng dating. Miggy changes every time they’re walking. He shows too much confidence and intimidating stance which she finds appealing. Paano kasi ay parang safe na safe siya sa tindig pa lang nito at walang sino man na tao ang mangangahas na lumapit at manakit sa kanya. Wala nga ba?At the thought of having someone who will attempt to hurt her, she
Part Seventeen Miggy watches the girls as they hug each other so tight, comforting the youngest of them all. He heard it that Casey is the baby of the group, and there they are hugging like no one's letting go. Pagkatapos nilang pumunta sa PAO ay tinawagan kaagad ng dalaga ang mga kaibigan at kung nang mga nagdaang araw ay tawanan at hagikhikan ang narinig niya sa video call, kanina ay katahimikan at iyakan. And where is he? Nakatunganga lang naman siya habang nakasandal sa hood ng kanyang kotse. Nasa Paradise resort sila na pag-aari niya at doon na lang nagkita-kita ang apat para safe sa dalaga. Mamaya ang byahe nila papuntang Pampanga at palagay niya ay apat na babae ang babantayan niya oras na dumating sila roon, kung sasama ang mga iyon. He’s sure that those girls won’t leave Casey all alone. At alam niya na oobligahin na lang siya ng ate Kristine niya na bantayan si Empress. Hindi naman makokontra ang mga batang iyon na huwag samahan ang pinakabatang kaibigan kahit na gaano p
Part Eighteen Sa loob ng sasakyan ay tahimik na nakasandal si Casey sa upuan. Walang ibang marinig doon kung hindi ang mga kanta na galing sa stereo ng kotse. Iilang damit naman ang dala niya at ganoon din si Miggy. Bitbit niya at tangan-tangan sa kandungan ang ginansilyong sombrero na ginawa niya para sa kanyang lola. Mahilig kasi iyong magpahangin sa garden tuwing hapon kaya naisip niya na iyon ang ibigay sa matanda. Magkaparehas kasi sila ng birthday at 89 years old na sana iyon pagkalipas ng mahigit isang linggo.She just decided to put the black and crocheted hat on that has a big crocheted pink flower on the other side, complimenting her black jumpsuit. She's a young lady in black and Miggy is in his gray long sleeves. He looks like a rugged business corporate boss, too handsome to be true. Hindi naman niya maitatanggi iyon at ayaw din niyang itanggi kung ano man ang totoo. Isa pa, mabait ito. Nakaka-intriga ang ugali dahil parang walang kasing seryoso a