-6 years later-
Nang makalabas mula sa private airplane ng kaniyang pamilya ay agad na sinalubong si Iza ng mainit na sinag ng araw. Kay tagal na nyang namiss ang ganitong panahon. Sinalubong kaagad sya ng isang bodyguard na mayroong bitbit na payong dahilan para mapawi ang init sa kaniyang balat.
“Good afternoon po, ma’am,” bati ng guard at inalalayan sya upang makababa ng maayos.
After 6 years, nandito na ulit sya sa Pilipinas. Ang ngiti ay kusang umukit sa kaniyang labi. Inalis nya ang kulay itim na shades na suot at hinayaan ang sarili na damahin ang init ng hangin.
Hindi na sya mapakali. Excited na sya sa mga maaaring mangyari ngayong nandito na sya sa Pilipinas. Ang kaniyang kamay ay kumuyom nang maalala ang huling senaryong naranasan nya rito, ang mga senaryong nagpapainit ng kaniyang ulo.
“Hindi na ako makapaghintay,” bulong nya sa sarili. “Luluhod kayo sa harapan ko at magmamakaawa. Hindi ako titigil hangga’t hindi kayo lumalagapak sa lupa. Pangako ‘yan.”
Nang makarating sila sa loob ng building na pagmamay-ari ng kaniyang pamilya ay agad syang sinalubong ni Kath na mayroong pagtataka sa kaniyang mukha. Nakasuot ito ng makapal na salamin at nakatrousers na kulay black. Si Kath ay nakilala nya sa Japan at naging kaklase sa US.
“Bakit nandito ka?” kunot noong tanong ni Kath sa kaniya. Hinawakan pa nya si Iza para makasigurado. “Sira ka, tumakas ka na naman ba sa pamilya mo? After three years nandito ka ulit? Nako, papagalitan ka na naman.”
Napapikit siya sa mga narinig. “Kalma, Ate Kath,” sagot nya. Hinawakan nya si Kath sa kamay at ngumiti. “Pinayagan na ako nila mom and dad. Ako na muna ang tatayong assistant mo sa branch natin dito, mom sent you an email yesterday, ate.”
Nakahinga ng maluwag si Kath nang marinig ang sagot ni Iza. Hindi pa sya nakakapagcheck ng email kaya agad nyang kinuha ang phone at doon nakita ang email ni Miss Aileen Fujitsu.
Napatitig at napangiti na lamang si Kath. Malaki na ang pinagbago ni Iza ngayon. Matured na ito hindi katulad noon.
Lagi kasi itong tumatakas noon upang silipin kung anong kalagayan ng kaniyang ex husband. Nagpapakamartyr at umiiyak araw-araw. Three years din ang nakalipas nang huli syang tumakas.
Napahinga ng malalim si Iza. Pinagplanuhan nya ng mabuti ang gagawin at ngayon ang araw upang isagawa nya ang mga plano na iyon. Bukod kay Kath ay wala ng ibang nakakaalam ng nakaraan nya kahit na ang pamilya nya. Mabuti na lamang at natagpuan sya ng kaniyang pamilya.
Matapos kasi ng aksidente 6 years ago ay kinailangan syang dalhin kaagad sa pinakamalapit na hospital. Nagkataon na ang mga Fujitsu ang may-ari ng hospital na pinagdalhan kay Iza. Nawalan sya ng maraming dugo at kinakailangan syang salinan agad.
Hindi nila akalain na ang rare blood type ni Iza ang magpapagising sa nawawalang pag-asa ng mga Fujitsu. Matagal na kasing nawawala ang babaeng anak ng mga Fujitsu, at nang malaman nila na may rare blood type na katulad nila na nasa hospital ay agad nila itong pinuntahan. Agad na nagsagawa ng test at tumugma ang dna test, si Iza ang nawawalang anak nila na matagal na nilang hinahanap.
“Gosh, si mommy tumatawag na,” ani Iza nang tumunog ang kaniyang phone sa bulsa.
Napalunok sya at sinagot ang tawag. After few seconds ay agad na bumungad sa kaniya ang isang boses ng bata.
“Mommy! I told you to wait for me!”
Boses iyon ng kaniyang anak na si Aikee. Halatang kakagising lamang nito. Hindi na nya ginising dahil isasama sya ng nanay nya sa party bukas sa Japan.
Napakamot sa ulo si Iza at napatingin kay Kath. “Sorry baby, your Tita Kath is sick so I need to go earlier than scheduled . But don’t worry, mommy la will be with you tomorrow.”
Napakunot pa ng noo si Kath dahil dinamay pa sya nito sa kahibangan nya. Napakibit balikat na lamang sya.
“Yes, mommy. Mommy la told me that we will go to the party tomorrow. Di po ikaw kasama, bleh,” sagot sa kaniya ni Aikee.
Napatawa ng mahina si Iza. “Bring me pasalubong, ok? Don’t worry, I will prepare some sweets when you arrive!”
“Noted po, mommy,” masayang sagot sa kaniya ng anak. “I will bring you lots of pizza and burgers!”
“And also boys,” rinig nyang bulong ng mommy nya sa kabilang linya na tila ba binubulungan si Aikee.
“Mom!” saway ni Iza sa kaniyang ina. “No time for boys!”
“Hehe,” guilty na tawa ng mommy nya. “Miss you, my lovely daughter! See you tomorrow!”
Nang patayin ng mommy nya ang tawag ay nakahinga sya ng maluwag.
“Dinamay mo pa ako sa kalokohan mo,” ani Kath sa kaniya.
Nag peace sign si Iza at pinulupot ang braso sa kaniya. Ganito maglambing si Iza.
“Come on, Ate Kath. Bring me to your house,” sabi nya at naglakad na pababa ng building.
“Why?” agad na tanong ni Kath. “Akala ko ba nakabili ka ng bahay near the building?”
Napanguso si Iza. “Hindi pa tapos, next week pa sya pwedeng lipatan. Sayo muna kami ni Aikee for a week, hehe.”
Napabuntong hininga na lamang si Kath dahil wala na rin naman syang magagawa.
Nang makababa ng building ay agad na sinalubong si Iza ng mga staff at ilang mga guards. Ngumiti lamang sya at nagtungo sa office ni Kath. Nagpaalam si Kath sa mga staff na maaga syang uuwi. Matapos ang ilang minuto ay na sa sasakyan na silang dalawa.
“Kumusta na? Ready ka na ba talaga?” seryosong tanong ni Kath sa kaniya.
Umandar na ang sasakyan at hindi maalis ang tingin ni Iza sa labas. Malalim ang kaniyang iniisip, kinakabahan sa mga maaaring mangyari kung sakaling makita nyang muli si Roman.
“Feeling ko naman ready na ako, it’s been three years nang makita ko sya and 6 years simula nang pagtaksilan nila ako.”
Na sa kalagitnaan sila ng Edsa nang dumapo ang tingin niya sa isang billboard. Natawa sya ng mahina at napailing.
“So it’s true,” bulong nya sa sarili.
Nang makita ni Kath kung saan sya nakatingin ay ngumiti ito ng pilit. “You’re right,” sagot nya. “Naging modelo si Roman for some reason and ang balita ko rin ay ikakasal daw sila next year.”
Kumunot ang noo ni Iza. “Next year?” takang tanong nya. “Are you sure? Bakit hindi ako nainform ng agent na kinuha ko?“
Napairap si Kath sa narinig. “Ano ka ba! Kaninang umaga lang lumabas yung interview ng kapatid mong impakta, ikakasal na raw sila next year.”
Napatiim bagang si Iza.
Hindi sya papayag na maging masaya ang dalawa habang sya ay hindi nakakakuha ng ganti.
“Here we go,” bulong ni Iza. “Let the show begin.”
Umaga pa lang ay ramdam na kaagad ang tensyon sa building ng mga Jones, isang sikat na kompanya ng pabango sa Pilipinas. Habang nakapila ang mga guard at ang mga empleyado ay walang maririnig na kahit na anong ingay. Takot na lamang nila sa kanilang boss.Hanggang sa sumapit ang alas otso, eksaktong pagdating ng isang mercedes benz kung saan sakay ang isang tahimik, mayaman, at striktong si Roman. Ang kasalukuyang CEO ng Jones Perfume. Agad na lumabas ng sasakyan ang sekretarya nya na si Ruby, bitbit ang isang yellow na folder. Pinagbuksan nya ng pinto si Roman. Paglapag pa lamang ng paa niya sa sahig ay sumisigaw na kaagad ng karangyaan ang kaniyang kasuotan. “Good morning, sir,” bati ng mga guard sa kaniya at nagsiyukuan ang mga ito ng sabay. Pagpasok nya sa loob ng building ay nagsiyukuan din ang mga empleyado at binati rin sya na tila ba sya ay isang diyos. Tila ba walang tainga si Roman dahil ni hindi nya binibigyan ng pansin ang mga ito at patuloy lang sa paglalakad hanggang
“Alive?” takang tanong ni Ruby kay Roman. “Sino pong alive?“Napalunok si Roman at nag-iwas ng tingin. Hindi nya mawari ang sarili kung bakit nya nasabi iyon. Maybe coincidence lang na magkapangalan or marahil ay dahil ito na lang ulit ang pagkakataon na narinig nya ang pangalan ng kaniyang asawa sa ibang tao.“Never mind,” sagot nya kay Ruby. Tumayo sya at tinuro ang mga pagkain. “I’ll try some Japanese food.”Nang makaalis ay napakunot na lamang ng noo si Ruby. Sa kasamaang palad ay walang idea si Ruby sa mga nangyari noon dahil tatlong buwan matapos ng aksidente ay doon pa lamang sya natanggap bilang bagong sekretarya ni Roman.———————————————————-“Grabe, kaunting galaw ko lang pinagpapawisan na ako kaagad.”Pinaypayan ni Iza ang sarili gamit ang kaniyang kamay. Hindi nya akalain na ganito kainit sa Pinas ngayon. Kakatapos lamang nya maligo ngunit pinagpapawisan na sya kaagad. “What time ang uwi nila tita?” kuryosong tanong ni Kath sa kaniya na ngayon ay kalalabas lang ng kwarto
FUJITSU ENTERTAINMENT - Busy ngayon ang buong building dahil paparating ang mga big boss mula sa Japan, sina Aileen Fujitsu at Mark Fujitsu. “Ok na ba yung mga foods?” kinakabahan na tanong ni Kath sa mga staff. “Yung mga design dito sa lobby, naayos na ba lahat?”Kath is the current Manager of the Philippine Branch ng Fujitsu Entertainment. Sya ang boss ng mga boss dito sa Pilipinas. Aside sa pagiging hands on sa mga projects ng entertainment ay grabe rin ang pagiging dedikado nya sa trabaho at bilang inaanak na rin ng mga Fujitsu. “All goods na po, madam,” sagot ng mga staff sa kaniya. “Even the decorations are goods na rin po. Waiting na lang po sa mga flowers.”Napakunot agad ang noo ni Kath sa narinig. Para bang nagpintig ang tainga nya sa sagot na nakuha mula sa staff.“Ilang beses ba nating sinabihan ang flower shop na ‘yan na agahan ang delivery?” agad na tanong nya. Nakataas na ang kilay nya at napapahilot na sya sa kaniyang sentido. “Call the nearest flower shop nga. Opti
Hindi ininda ni Roman ang mga kuko na bumabaon sa kaniyang likuran. Habang patuloy na gumagalaw sa ibabaw ng isang babae ay patuloy lang din na lumalakas ang paghalinghing nito.“Shit! It’s so f*cking good, Roman!” sigaw ng babae habang nakakagat sa kaniyang mga labi. “Make it faster! Make me a sl*t!”Binilisan pa ni Roman ang pagbaon ng kaniyang katawan. Pabilis nang pabilis na halos masira na ang sofa ng kaniyang office. Hindi nya maitatanggi na masarap at masikip ang babaeng kasama nya ngayon. “Ugh! Make it faster! I’m cumming like shit!” muling halinghing ng babae. Namumula na si Roman at ang pawis ay nagbubutil na sa kaniyang dibdib. Malapit na rin nyang maabot ang rurok ng langit nang makarinig sila ng malalakas ng katok mula sa labas.“Bubuksan mo ‘to o isusumbong kita kila tita? Roman! We are getting married but still you're a womanizer?”Napabalikwas ang babae sa mga narinig. Napatayo ito sa sofa at napalunok sa kaba. Hindi nya akalain na may ikakasal na kay Roman.“Shit,”
Nang imulat ni Iza ang mata ay agad na bumungad sa kaniya ang hindi pamilyar na kwarto. Napahawak sya sa kaniyang ulo dahil sa sobrang sakit nito. Napakurap pa sya ng ilang ulit hanggang sa mapagtanto na mayroong kamay sa kaniyang bewang. Nakapulupot ito sa kaniya at doon ay halos manlamig sya.“Shit,” mura nya sa kaniyang isipan. Sa sobrang kalasingan kagabi ay hindi na nya maalala ang mga nangyari. Hindi nya akalain na gigising sya sa piling ng isang lalaki. Dahil sa kaba na nararamdaman ay dahan dahan nyang inalis ang comforter sa kaniyang katawan. Kagaya ng lalaking na sa tabi nya ay wala rin syang saplot sa katawan. Hindi nya maaninag ang mukha ng lalaki. Tanging dibdib lamang nito ang nakikita nya ngayon. Nang magtagumpay na alisin ang comforter at ang kamay ng lalaki ay agad syang nagbihis.Masakit ang buong katawan ni Iza. Ramdam niya rin ang kirot sa kaniyang maselang parte. Nang makapagbihis ay hindi nya mawari ang sarili, tila ba sya inuudyukan ng kaniyang isipan na alisi
“Nagulat ka ba?” Napatango si Iza sa tanong ni Kath. Kasalukuyan nagmamaneho si Kath habang na sa passenger seat naman si Iza. Papunta na sila ngayon sa office para sa meeting ng mga managers para sa darating na bagong collaboration project nila sa kabilang company.“Grabe, ate,” sagot ni Iza. “Shookt ako sa tanong ng anak ko. Hindi ako nakatulog kakaisip. That was intense. Pero nalulungkot na rin ako dahil hindi ko maibigay sa kaniya yung gusto nyang daddy.”Napabuntong hininga si Kath. “I already told you three years ago, maghahanap at maghahanap yan sya ng daddy.”Napahilot sa sintido si Iza at napatingin na lamang sa labas ng bintana. Hindi nya maiwasang malungkot. Ginawa naman na nya ang lahat pero mukhang tama nga si Kath, maghahanap at maghahanap nga ang anak nya ng daddy. Hindi nya alam ang gagawin at hindi nya alam if papaano sisimulan.“I need to explain it to him na lang muna, Ate Kath. I know my son, he will understand my situation,” sagot nya. Hindi na nagtanong pa si K
“Wala na ba talaga? Sure ka? Double check mo baka may naiwan or what. Mamaya mapagod ka kababalik balik.”Nakasandal sa pintuan si Kath habang nakatingin kay Iza na ngayon ay naghahakot ng gamit. Wala ng natirang mga gamit sa loob at gusto lamang ni Kath makasigurado dahil ayaw nyang mapagod si Iza pabalik balik.“Wala na, ate. All goods na. Again, thank you for letting us stay, ate,” pasasalamat ni Iza. “Promise, bibisita kami here once a week. You know, bonding.”“Wala ‘yon, ano ka ba,” sagot ni Kath sa kaniya. “Malay mo magulat ka ako yung bibisita sa inyo.”Natawa si Iza at napatango. “Sure yan, ah! Dumalaw ka.”“Grabe, araw araw naman tayong magkikita sa office!” natatawang sabi ni Kath sa kaniya. “Oh sya, mag-iingat ka pag-uwi. Drive safely!”Tumango si Iza at bumeso sa kaniya. Sumakay sya sa sasakyan na kadarating lamang kanina. Pinaandar nya ito at nagfocus sa daan.Napailing sya nang makita ang billboard ng kaniyang kapatid sa kahabaan ng edsa. Ngayon ay halos mapangisi sya d
Sa sobrang kaba na naramdaman ay agad na sumakay si Iza sa kaniyang sasakyan. Nagmamadali nyang sinabihan ang driver na paandarin na agad at walang atubiling kinalabit ito.“Come on, kuya. Make it fast!” tarantang sigaw nya. “Pakibilisan po.”Hindi maaari ito, wala pa sa plano nyang magpakita kay Roman ngayon. Hindi pa pwede, hindi pa tapos ang hinahanda nyang plano. Bahagya syang napatalon nang makarinig ng mga kalabog sa bintana ng sasakyan. Mas lalong dumagundong ang kaba sa kaniyang dibdib nang makita si Roman. Ang mga nangungusap nitong mga mata at ang mga ugat na lumalabas sa leeg nito.“Open it, Iza! I know it’s you!” sigaw ni Roman sa labas. “Open it!”Ngunit mas lalong namula sa inis si Roman nang tuluyang umandar ang sasakyan na kinakalabog nya. Napahampas sya sa posteng malapit sa kaniya.Gustuhin man nyang habulin ang sasakyan ay hindi nya magagawa. Wala syang sasakyan ngayon dahil pinahatid nya ito sa parking lot ng school kung na saan ang likod na parte ng school.“Sir,