It was already Lily’s third week in San Bernardino. Kay bilis lang nang paglipas nang mga araw. Ni hindi nga niya napansin na ganoon katagal na pala siyang namamalagi roon. Sa loob ng maikling panahon ay halos nakagaanan na niya ng loob ang mga taga-roon. At home na siya sa mga ito, lalo na sa kanyang mga kapitbahay. She lived a simple life every day. Napag-alaman din niyang dalawang bahay lang pala ang pagitan nila ng matandang mag-asawang tumulong sa kanya. Hayun at nakilala din niya ang anak ng mga itong si Maymay.
Maymay was cute and funny. Napakadaldal nito at napakajolly kaya kaagad niya itong nakagaanan ng loob. Para itong nawalay niyang kapatid at halos araw-araw ay bumibisita ito sa kanila ni Aling Nelia. Sa katunayan nga ay maaga sila nito ngayong gumising upang magkasamang mamalengke. Pero ang ipipinagtataka niya ay ang pagkukumahog nitong makaalis sila kaagad.
“Ate Lily! Ate Lily! Dali na, mauna na tayo kina Nanay at Tatay. Sus! Matagal pa ang mga iyon.”
Natawa siya rito. “Sayang pamasahe noh! Hinatayin na lang natin sila.”
Mas maigi na ‘yung makasabayan sila Aling Merlinda. Naiisip pa lang niya ang trenta pesos na pamasahe one way ay naiiyak na siya. Gusto rin sana niyang itanong kung saan sila dadaanan nang mga ito para pag-uwi, hindi na sila mahirapang kumuha nang tricylce. Kasalukuyang pa kasing naghahanda ang mga ito. Balak sana nang mag-asawa na dumalo sa misa.
May kalayuan rin kasi ang palengke at kailangan pang tumawid sa ilog. Suwerte at may tulay na gawa sa kahoy ang nagdudugtong sa baryo at sa bayan. Matibay naman iyon at subok na nang maraming kalamidad. Napangiti siya ng sumagi sa isip niya ang kanyang unang pagdating sa baryo. Kasagsagan pa nang bagyo ng tawirin nang tricycle na sinasakyan nila ang tulay.
“Naku! ‘Wag na. Wala na tayong maabutan kapag hinintay pa natin sila. Kebs na sa mga ‘yun!” At nagpatiuna na itong pumara ng masasakyan.
Habang lulan nang tricylce, inilabas nito ang isang munting salamin mula sa dala-dala nitong pitaka. Naaaliw siya sa mga pacute na expression nito sa salamin.
“Mabasag na ‘yan sige ka!” Tudyo niya rito.
Ibinalik na nito sa pitaka ang salamin. “Hay naku Ate Lily! Hindi naiintidihan nang isang dyosang kagaya mo ang alalahanin naming mga tagalupa.” Madrama pa nitong pinagsalikop ang mga palad at ipinatong malapit sa puso.
“Pero as usual, huli ka na naman sa balita.” May patirik pa sa mata itong nalalaman.
Nacurious naman siya. Ito talagang batang ‘to, kahit kailan, malakas sumagap nang balita ke-aga-aga. Pero ‘di na rin naman nakapagtataka dahil ang nanay nitong si Aling Merlinda ang walking radio station nang barangay.
“Ano na naman ba ‘yang nasagap mo?”
“Mamaya na te! Muwahahaha! Watch and hold your palda hahahaha - uho! Uho! Uho! Aaaak!” Inihit pa ito nang ubo nang may malanghap yata na alikabok mula sa kalsada.
‘Di naman niya napigilang mapahalakhak sa itsura nito. Panay pa ang tikhim nito.
Nang tumigil na ang tricycle na sinakyan nila ay nauna rin itong bumaba. Panay ang tanaw nito sa pwesto ng isdaan.
“Hoy! Hahaba na talaga leeg mo riyan kakatanaw mo.” Nagtataka na talaga siya sa inaasal nito. Pero hayun at ‘di siya nito pinansin.
“Ate Lils ayong isda sariwa oh! Dali baka maunahan tayo!” Hatak-hatak siya ni Maymay papunta sa kinaroroonan nang nagbibenta ng isda. Pero pakendeng-kendeng naman ito sa paglalakad. Napailing na lang siyang sumunod dito.
“Isdaaaa! Isda kayo riyan mga mahal na suki! Sariwang-sariwa pa!” Malakas na tawag ng isang tinig mula sa kabilang pwesto.
Napatigil si Lily sa pamimili ng marinig ang boses. Parang ang gwapo ng pinanggalingan niyon at may accent pa ng konti ang tono. ‘Yun bang sabi ng mga librong nababasa niyang baritono, suwabe, at lalaking-lalaki. ‘Di niya napigilang mapalingon.
“Miguelito my laaaabs from the star!” May pashampoo commercial pang lingon ni Maymay mula sa may-ari ng boses.
“Ahy kuuuuya! Sorry na ‘di na kami bibili sa’yo. Hehe ‘dun na kami sa kabilang pwesto. Hehehe Peace!” Nakangiti nitong muling nilingon ang tindero na noo’y ibabalot na sana ang napiling mga isda ni Lily.
Napailing-iling na lang ang tindero dahil sa sinabi ni Maymay. Animo alam na nito na ganoon ang magiging reaksiyon ng dalagita.
Nang mapagmasdan na ni Lily kung sino ang tinutukoy ni Maymay na mahal nito mula sa kalangitan ay muntik na rin siyang mapasipol. Oo mga inday! Hawak po muna sa mga panty at baka malaglag! Dito ko lang talaga napatunayang makatotohanan ang mga katagang heaven sent. Hahaha WEW!
‘Di napigilan ni Lily na hagurin ng tingin ang lalaki. He was really tall na kahit sa taas niyang 5’6” ay nasa hanggang dibdib lang siya nito. The guy was also olive-skinned pero magkagayon man ay tisoy na tisoy ang dating nito dulot ng mamula-mulang mga labi at matangos na ilong. His skin, kahit pa moreno ay bahagya ring namumula dulot ng maalinsangang umaga. And those biceps ulalaaaam! Malanding tili ng kanyang utak. His chest was also-
“Ate Lily! Halika, dito na tayo mamili.” Tawag sa kanya ni Maymay.
Napapitlag siya. She saw the guy’s expression. His eyes shone amusement at tila alam nitong titig na titig siya rito. Bigla tuloy ay namula siya. Damn! Ano ba ‘yan! Daig ko pa namboso ah! Kekeheye eh!
Ngunit tumalima rin naman siya at patay-malisyang lumapit sa mga ito. Patingin-tingin pa siya kunwari sa mga isda nito para lang maiwasan ang mga titig nito.
“Ehem! Ehem! Miguelito, si Ate Lily nga pala. Engkantadang kasama mong napadpad sa mundo ng mga mortal.”
Parehas silang napatingin kay Maymay na noo’y parehang nakamasid sa kanila. Nakangisi pa ito at pataas-baba ang kilay.
Namula na naman siya at pasimpleng diniinan ang paa ng kaibigan.
“Erey nemen Ete!” Maarteng hiyaw nito.
“Pumili ka na nga lang diyan.” Pinandilatan pa ito ni Lily. Pailalim muling tumingin siya sa lalaking nagngangalang Miguelito.
Nahuli niyang nakatitig pa din ito sa kanya. Push mo ‘yan te! Silip pa more! Landing babae oh!
Naku naku naku! Pag ‘di pa tumigil sa kakatitig ‘to, matutunaw na talaga ako. Ineeet! Hirit pa muli nang kanyang isip.
Tumikhim si Maymay. “Naku Kuya Migs! Siguradong mauubos na naman ‘tong paninda niyo.”
Noon lang naagaw ang attensyon nito mula sa kanya. Napapangiti naman ang lalaki habang bumalik na sa ginagawa. Muli itong nag-aalis nang hasang nang mga isda.
“Oo nga eh. Sana, para maaga rin kaming makauwi.”
“Ahy sigurado! Ikaw ba naman ang tindero, talagang mauubos ‘to.” Singit naman nang isang babaeng mamimili.
Iniabot naman ni Miguel ang nakabalot na isda rito. “Salamat ho! Balik kayo bukas ah.” Ngumiti pa ito nang malapad. Kilig na kilig naman ang babaeng tumanggap nang pinamili.
“Kahit araw-araw na kaming mag-isda!” Muli’y isang babaeng mamimili naman ang sumabad. Nagkatawanan tuloy ang ilan sa mga mamimiling nakarinig.
“Ahy naku, Iho! Kung ‘di ka lang gwapo, magagalit na kami dahil sa inyo na halos namimili nang isda ang mga tao. Ultimo mga suki ko eh, nahahatak mo na rin.” Dagdag pa nang isang nakangiting matandang babae na isda rin ang paninda. Kitang-kita naman na naaliw rin ito sa binata.
Duh! Hindi naman kasi everyday makakakita ka nang America’s Next Top Model dito sa palengke, noh! Taga benta pa nang isda! Napapalatak pang saad nang kanyang isip.
Miguel bowed his head slightly and smiled cutely. Tila nahihiya pa ito and he looked so adorable yet so handsome with his gesture.
Ano baaaaaaa??!! Grrrrrrrr... Is this even possible? Kahit tubuan pa ako nang kaliskis kakain nang isda, okay lang! Basta galing za iyo, Miguelitoooo! Malanding tili naman nang isip ni Lily. Che! Tumigil ka! Para namang ngayon ka lang nakakita nang gwapo! Singit naman nang matinong parte nang kanyang utak. Get a grip!
“Ate hanu na? Nakapili na me? Ikaw ba, baka ‘yung malaking isda na lang sa harap ang ipabalot natin. Bet mo?” Untag ni Maymay sa kanya.
Naguguluhang lumingon siya rito dahil puro tilapia naman ang nasa harap niya. Magkakapareha lang din ng laki ang mga ito. “Huh? Anong malaking isda?”
Medyo windang pa siya sa namumuong diskusyon sa loob nang kanyang sistema dahil sa mala-Adan na kagwapuhan nito. He’s just so freakin’ good-looking. So easy on the eyes. Tapos the way he moves, napakagraceful. Take note, nag-aalis lang siya nang hasang ah. Basta! Basta! Bastaaaaaa!
Ngumuso naman ito sa direksyon ng lalaki na noo’y nag-eestima ng ibang mamimili. Doon lang niya napansin na dinudumog pala ang pwesto ng mga ito at take note mga mamsh, puro babae nga ang mamimili!
“Tigilan mo ako Maymay ah. Ito na, ipabalot na natin ‘to.” Sa pagdadabog niya itinago ang pagkapahiya. Ayaw man niyang aminin ngunit kahit siya ay namamagnet ang mata rito.
Tinawag na niya ang kasamang tindero ni Miguelito. The guy’s name was Kaloy and she was already familiar with him. Ang malaking surpresa lang talaga sa kanya ay si Miguelito. Noong nakaraang linggo na namalengke siya kasama si Aling Nelia at Maymay ay wala pa ito. Well, not that curious ako noh!
“Hi Ate Lily! Hi Maymay, anghel ng buhay ko.” Pasweet pang ngumiti si Kaloy sa dalagita.
“Hoy Kaloy! ‘Wag mo nga akong matawag-tawag na anghel at baka nga ipahatid kita ngayon sa kabilang buhay. Ibalot mo na ‘to!” Pagtataray ni Maymay sa binata.
Alam niyang may crush si Kaloy kay Maymay. It was obvious dahil kahit noong una pa lamang niyang nakasamang mamalengke ang dalagita at napadpad sila sa pwestong iyon ay panay na ang pacute ng lalaki sa dalaga.
Actually, Kaloy was also good-looking. ‘Yung boy-nextdoor type na lalaki na nasa border line ng gwapo at cute. Napakacharming pa nito at nakakadagdag sa karisma nito ang malalalim nitong dimples sa magkabilang pisngi. He was also taller than most guys his age. Tantiya niya ay nasa 5’8” ang taas nito. And what’s more is, halos hindi nalalayo ang edad nang dalawa. Nauuna lang yata si Kaloy ng dalawang taon kay Maymay.
“Ang aga-aga ang sungit-sungit na ng future misis ko.” Mahinang bulong ni Kaloy.
“Ano kamo?” Padabog na tanong ni Maymay.
“Wala! Sabi ko ang fresh-fresh mo. Dinaig mo pa itong tilapia ko.” Sabay harap nito sa kumakawag pang tilapia.
‘Di napigilang matawa ni Lily sa pagbabangayan ng dalawa. She was really fond of these two. Young love! Ang sayang pagmasdan ng inosenteng pag-ibig.
Maya-maya pa’y naramdaman na naman niyang may pares ng mga matang nakatitig sa kanya. When she looked on her right side, she saw that Miguelito was intently staring at her. There it was again, those almond-shaped eyes that looked at her with amusement and what was that other thing? Interest? Tama ba ang basa niya? Ahy wow naman! Interest agad?! Kabog!
“Heto na po ang isda ninyo, Kamahalan. Nawa’y sumagi ako sa iyong isipan habang kinakain ang tilapiang ito.” Yumukod pang iniabot ni Kaloy ang nakaplastic at malinis ng isda.
Ngiting-aso lang ang isinukli dito ng dalaga. “Halika na nga Ate. Nasira na mood ko.”
Ngunit bago pa man ito makalimot ay nilingon muna nito si Miguelito at nagflying kiss pa. Nakita niyang kunwari ay inigaw ni Kaloy ang sana’y papuntang halik sa hangin kay Miguelito at dinala sa sariling puso nito. Napaismid naman si Maymay.
Sabay pa silang napatawa ng malakas ni Miguelito. They both looked at each other pero siya ang unang nagbawi ng tingin. Naman eh! Matutunaw akow! Tili ng isip niya.
“Bye Ate Lily! Bye Maymay anghel ng buhay ko. Balik ulit kayo!” Pahabol pang paalam ni Kaloy sa kanila.
Nakasimangot lang si Maymay at walang lingon-likod na naglakad palayo mula sa pwesto ng mga ito. Siya naman ay muling pasimpleng lumingon upang sana ay kumaway kay Kaloy nang mahagip na naman nang paningin niya si Miguelito. Anak nang tilapia naman oh! Ngumiti ito habang nakatitig sa kanya. ‘Yung ngiting pangtoothpaste commercial. Ayun tuloy, kitang-kita niya ang mapuputi at pantay-pantay nitong ngipin. Sana naging isda na lang din ako. Balutin mo ako sa plastic ng iyong pagmamahal. Hehehe
Mabilis siyang nag-iwas ng tingin rito at walang lingon-likod ding naglakad palayo.
Isang gwapong lalaki na kung siya lang ang tatanungin ay mas papasa pang international top model ng Armani at Calvin Klein. Chararat na impaktitang tilapia! I sense danger!
Sky’s P.O.V.Sky couldn’t believe her eyes as she stared at the man in front of her. No wonder he looked somewhat familiar! Because the more she stared at him, the more she realized the similarities he had with Alessandro. Both men clearly shared the same proud and pointed nose. At tulad ng binata ay nagtataglay din ito ng mga matang nangungusap at mamula-mulang malahugis-pusong labi. Are all men born from Vontillon lineage this perfect? But didn’t they say he’s over mid-fifties or something? Bakit tila yata nasa kwarenta pa lang ang edad nito? No! In fact, he could even pass for someone who’s in his late thirties! Hindi tuloy niya mapigilang mapatitig dito ng matagal. Ikiniling naman ng lalaki ang ulo nito habang halata sa anyo ang pag-aalala. “Is there something wrong, Ms. Bustamante? Nahihilo ka na naman ba?”Napakurapkurap naman siya habang pilit na ibinabalik sa tamang huwisyo ang isipan. Maagap din niyang tinanggap ang nakalahad pa rin nitong kamay subalit dahil sa pagmamadal
Sky’s P.O.V. Sky could feel her eyes shimmer as she stared at the last piece of the strawberry shortcake. She was already in for her second round of dessert at ngayon ay napupusuan niyang subukan sana ang naturang cake. It was supposed to be her first choice a while ago ngunit naagaw ang kanyang atensyon ng mga macaroons na naroon kaya iyon na muna ang inuna niya. Tutal naman kanina lang ng tingnan niya iyon ay mayroon pang tatlong cake ang nakahain kaya’t naisip niyang balikan na lamang ang mga iyon. Subalit heto nga’t nag-iisang slice na lamang pala ang natitira and she wasn’t sure if there was another refill for it. She was about to reach for the cake spatula ng may isang kamay ang naunang umabot niyon at mab
Sky’s P.O.V. Tigalgal na napatitig si Sky sa kanyang ama. She must’ve misheard him, right? Surely her father has not yet gone senile! Sa laki ba naman ng pagod at paghihirap na pinagdaanan ng kanilang kompanya para lang makuha ang mga naglalakihang kontrata mula mula sa Vontillon Corp, hindi siya makapaniwalang ganoon at ganoon na lang ito papakawalan ng kanyang ama!“W-What do you mean, Dad? W-Why would you want to cut ties with the largest company in the country?” Puno ng pagkalitong tanong niya.Her father had a hard look on his face as he stared at her. Wari ba may kung anong mabigat na alalahanin ang nasa isip nito at tila maigi pa nitong pinag-iisipan kung sasagutin ba siya nito o hindi. Bandang huli ay napabuga na lang ito ng isang malalim na buntong-hininga bago tumuwid muli ng tayo.“I no longer see any reason why we should still continue our partnership with them.” Maikli lamang ang tugon nitong iyon ngunit bakas mula sa bawat katagang binitawan ng kanyang ama ang pinalida
Sky’s P.O.V.“What are you doing? Did I not tell you not to leave my side?” Matigas ngunit mahinang turan kaagad ng kanyang ama ng harapin siya. The volume of his voice was enough for just the two of them to hear. Kasalukuyan na sila nitong nasa kabilang bahagi ng malawak na bulwagan, malayo na mula sa kinaroroonan kanina nila Alessandro. Ilan lang din ang mga bisitang nasa ibayo nila dahil bahagyang nasa sulok na iyon ng venue. Sky let out a soft sigh. “Dad, I did try to find you a while ago but I couldn’t. Ikaw ang bigla-bigla na lang nawawala at ‘di mahagilap. Where have you been all this time?” In truth, she did look for her father after she went to the lady’s room. She even strained her eyes looking around for him pero hindi talaga niya ito makita. Sa pagkakataong iyon naman din saktong nagtama ang mga mata nila ni Alessandro, and although she did not expect it, nilapitan at kinausap siya ng binata. Kahit pa para sa kanya ay nahahati ang kalooban niya sa saya at sakit sa muli
Alessandro’s P.O.V.“Up until this point, nothing suspicious had been detected.” Pabulong na wika sa kanya ni Ethan.Katatapos lang nitong kausapin si Max na noon ay nakapwesto sa ikalawang palapag kung saan overlooking ang venue. Alessandro could also clearly see the man from where they were standing. Nakatayo ito habang nakakapit sa railings at tinatanaw ang mga nangyayari sa kanila sa ibaba.“Do you think Hector backed out last minute seeing there are too many of our men surrounding the venue?” He heard Ethan ask. Balisa pa nitong palihim na iginala ang pangin sa mga panauhin.Siya naman ay marahang napabitaw nang kanina pa kinikimkim na buntong-hininga. He didn’t like any of these at all. Masyadong tahimik. Masyadong kalmado ang lahat. Biglang bumalik sa isip niya ang dalawang babalang nakasulat sa puting tarhetang nakaipit sa palaso. First, it warned him to be wary with the deliveries coming in and out of the hotel. Hence, Ethan made sure to secure the entrance, exits, and all th
Dear Valued Readers, Hello po ulit sa inyong lahat! Kamusta mustasa aking mga readers? Long time no read sa aking monthly Author's Note. Hehehe well ayun, you're all probably wondering bakit pautay-utay na 'yung pag-a-update ko. Sorry na po... huhuhu busy lang po sa aking other side hustles. Struggle is real pero go lang nang go. Rest assured na tatapusin ko po talaga ang novel na ito. Hehehe excited din akong mapiece together na 'yung mga pangyayari. Alam kong marami rin kayong mga katanungan at masasagot lahat nang iyan sa buwan nang jaraaaaaaaan: HULYO! HAHAHAHAHA omg omg siguro hate niyo na ako... 'wag naman hahaha peace mga kapatid! Sabi nga ni Sky diba, "Kapit lang!" So ayun na nga... give me time and space and the Milkyway charot hahaha nakakapressure and at the same time, nakakachallenge palang isulat ang ending. But I still hope you all like it :) See you soon! Love lots! ~Luna King