Walang modo, bully, bad boy at siga, ganoon si Shawn Rebato kung ilarawan ng mga taong nakakakilala sa kanya. Kilala ito bilang leader ng fraternity sa isang University na pinapasukan nito. Lahat kinakatakutan si Shawn, ang mag-angas at humamon sa binata ay makakatikim nang matinding parusa. Hanggang sa isang transferee student ang malakas ang loob na kontrahin at hamunin ito. Si Charlene Dimagiba, isang transferee student. Nasunugan ng bahay sa Maynila kaya walang ibang pagpipilian ang magulang ni Charlene kung hindi ang bumalik sa Davao kung saan nakatira ang ibang kamag-anak nila. Back to zero sila. Kaya labag man sa loob ng dalaga ang paglipat ng school ay wala na itong ibang nagawa. Subalit hindi inaasahan ni Charlene na sa unang araw pa lang nito sa University, imbes kaibigan ang mahahanap niya. Isang kaaway pala ang makikilala nito agad. Lumaking palaban si Charlene kaya kahit anong pang pambu-bully ni Shawn ay hindi uubra sa kanya. Ngunit, pagdating sa insidenteng puri na ng dalaga ang nakasalalay ay ibang usapan na. Sa paanong paraan ba makakabawi si Shawn kay Charlene? Maniwala kaya ang dalaga kung aamin si Shawn sa totoong damdamin nito? Pero paano na lang kung malaman ni Shawn na may ibang mahal si Charlene? Kailangan na ba ni Shawn na magparaya?
View MoreSHAWN
SIYA si Shawn Perez Rebato, bente-uno anyos, kilalang leader ng isang fraternity group sa unibersidad na pinapasukan niya rito sa Davao City. Ang Otaber Sigma Phi, tatlong taon na rin buhat nang buuin niya ang grupo. Mayroon ng one hundred and twenty-seven members ang grupo niya na puro mga lalaki ang miyembro. Wala naman siyang batayan sa pagpili ng mga ipapasok sa grupo, magawa lang ng isang new comer ang task na ipapagawa niya ay pasok na ito. Ganoon lang ka-simple.
Kilala rin siya sa pagiging maangas at sa mga pam-bu-bully niya. Basta pag nairita siya sa isang estudyante, automatic ibu-bully niya ito. Kahit sa bahay, ganoon din ang ugali niya. Siya ang badboy at blacksheep ng pamilya. Never naging proud sa kanya ang Daddy niya, walang ibang pinupuri ito kun'di ang Kuya Shane lang niya. Kesyo si Shane ang matalino, masipag, mabait at perfect na anak.
Samantalang siya, siya ang opposite ni Kuya Shane. Napabuntong hininga na lang siya at pinilig ang ulo. Kung buhay pa rin sana si Mommy, kahit papaano may magtatanggol sa kanya sa bahay. May kakampi at suppoter siya sa lahat nang nais niya. Subalit, maagang kinuha sa kanila si Mommy.
Namatay ito dahil sa sakit na breast cancer, hindi naagapan masyado nang kalat ang cancer cells sa katawan nito. Hindi na nito kinaya. Elementary pa siya noon nang mawala ang Mommy niya. Kaya sobrang nasaktan at nalungkot siya.
Isang buntong hininga uli ang ginawa niya. Nabaling lang ang atensyon nang may pumasok sa pinto. Naroon siya sa hideout place ng grupo niya.
Isang ka-miyembro niya ang pumasok.
"Shawn, may mga newcomers sa iskul. Tapos si Sarmiento inangasan ng isang Engineering student." Imporma nito sa kanya.
Tumayo naman siya at dali-dali isinuot ang white polo uniform, ipinatong lang niya iyon sa suot niyang black tshirt. Malapit lang naman ang hideout place nila sa iskul kaya anytime mabilis siyang nakakapasok pag oras na ng subject niya.
Umingos siya, lintik talaga 'yan mga Engineering students na 'yan. Kung makapag-angas parang napakatatalino. Mga bobo naman.
Nang makarating sa school ground. Nilapitan siya agad ni Sarmiento. Nakita kasi nila nasa gitna ito ng football field, duguan ang ilong.
"Anong nangyari saiyo?" sikmat niya.
Sapo ang ilong na umiling ito. "Wala, napikon 'yon Engineering student. Niligawan ko kasi syota non," pag-aaminin nito.
Napailing siya sabay batok dito nang mahina.
"Bawal manulot ng syota ng iba nasa rules natin iyon di'ba?" patuya niya kay Sarmiento.
Pakamot-kamot na tumango naman ito. May mga rules siya sa grupo at isa doon ang pagbabawal na manulot o mang-agaw ng syota ng iba. Malaking ekis iyon sa kanya. Ang daming single and available diyan, bakit kailangan mang-agaw di'ba? Gusto mo talaga iyon tao, pwes antayin mo maghiwalay sila saka mo ligawan. Basic!
"Pasensya na, Shawn. Sobrang ganda kasi non chicks e, saka akala ko single pa siya."
Tinapik lang niya ito sa balikat. "Hayaan mo na, tara na, bigla akong ginutom." Inaya niya si Sarmiento at ang kasama nila para tumungo sa cafeteria.
"Sabi mo maraming new comers," bulong niya sa kasama nila.
"Marami. Maraming magagandang new comers," pabirong sabat ni Sarmiento.
Nailing siya. Mahilig talaga ito sa babae, sabik ng magka-syota. Actually, gusto na rin niya magka-girlfriend kaso wala pa siyang natitipuhan. Maraming magaganda sa campus pero wala ni isa ang umagaw sa pansin niya. Ewan ba niya kung bakit ganoon?
Nang makaupo sila at makabili na ng pagkain. Kinalabit siya ni Sarmiento sabay turo sa dulong bahagi ng mga tables. May nakaupo roon na isang chinese nerdy guy. Napangisi siya. Kinuha niya ang tray ng pagkain niya saka walang paalam na tinabihan ang nerdy na lalaki.
Ganito ang mga tipo niyang i-bully. Mga mukhang supot na payatot.
"Hey, my man! What's up?" bati niya sabay akbay dito.
Naramdaman niya agad ang pagkailang nito kaya marahang umusog ito. Pagak siyang natawa.
"Hey! Are you deaf? You don't speak English? Tagalogin ko para mas lalong hindi mo ma-gets?" pang-aasar niya.
Yumuko lang ito. Kinuha naman niya ang makapal na eye glasses nito saka walang habas na hinagis iyon sa kung saan.
"Magsalita ka! Wala ka bang dila, ha?" angil niya.
"I-I'm sorry. I can't speak Filipino..." garalgal na sagot nito.
Natawa siya. Nagsasalita naman pala ito.
"Okay, no problem." wika niya sabay taas ng gilid ng labi niya at kinuha ang pineapple juice nito saka ibinuhos niya sa ulo nito.
Narinig niyang nagtawanan si Sarmiento at ang kasama pa nila maging ang ibang estudyante na kumakain sa cafeteria ay nagtawanan din.
Ibubuhos pa sana niya ang softdrink niya sa ulo nito nang may biglang humawak at pumigil sa kamay niya. What the hell?
Dagli siyang napalingon at matalim na tinignan ang taong pumigil sa kamay niya. Isang babae. Sino ba ito sa inaakala nito?
"I suggest. You should let go of my hand or you'll regret it for being nosy," madiin niyang sabi saka pinukol nang matalim na tingin ang pakielamerang babae.
Pero imbes bitawan ang kamay niya mas lalong humigpit pa ang hawak nito at sinalubong din ang tingin niya. Aba't ang lakas ng loob nito a!
"Suggestion ko rin sa'yo, huwag kang mam-bully lalo na't wala naman ginagawa sa'yo ang tao," mariing tugon ng babae.
Ngumisi siya at malakas na tinabig ang kamay nito nakahawak sa pulsuhan niya. At dahil pakielamera ito, sa babaeng ito ibinuhos niya ang softdrink na hawak niya. Malakas na hiyawan ang umalingawngaw sa buong cafeteria, maging siya ay natatawa habang binubuhos niya ang softdrink sa ulo ng babae.
"What did you said, Shorty?" sarkastikong tanong niya sa babae.
Bakas sa mukha ng babae ang gulat. Halos nanlaki ang mata nito at nakaawang ang mga labi. Ngunit, mas kinagulat niya ang sunod na ginawa ng babae. Dinakot nito ang palabok na nasa tray ng nerdy na estudyante at walang habas na inilamukos iyon sa mukha niya.
Napa 'Oh' ang mga tao sa cafeteria. Nanlaki ang mga mata niya sa gulat. Holy shit! Hindi siya nanapak ng babae pero gigil na gigil siya ngayon sa babaeng nasa harapan niya.
"Shit ka! Hindi mo ba ako kilala?!" mabagsik na angil siya sa babae sabay punas sa mukha niya.
Tumaas lang ang kilay nito at diretsong tinignan siya.
"Oh, I'm sorry. I didn't know you have the authority here. Who are you? God? Magsuot ka kasi ng ID mo para makilala ka," sarkastikong sagot nito.
Bumaling ang atensyon ng babae sa nerdy na lalaki. Hinila nito ang nerdy na lalaki patayo.
"Tara na, Eun Woo. Let's go. Hindi maganda ang ambience rito, maraming langaw."
Inismiran muna siya ng babae bago ito tuluyan umalis kasama ang nerdy na lalaki. Sino ba ang babae na iyon? Hindi ito pamilyar sa kanya at mas lalong hindi nito alam kung sino siya.
Malamang transferee ito, dahil kung kilala siya nito. Hindi ito maglalakas loob na komprontahin siya sa ginagawa niya. Umingos siya saka dumura. Bwiset!
Lumapit naman kaagad si Sarmiento sa kanya at binigyan siya ng tissue. Kinuha naman niya at pinunasan ang buong mukha.
"Alamin mo kung sino ang babaeng iyon. Lintik lang ang walang ganti," nangangalit na utos niya kay Sarmiento.
Tignan na lang natin kung hanggang saan ang tapang ng babaeng iyon. Tsk!
SHAWN POVHALOS PUMUTOK ang mga ugat niya sa galit habang nanlilisik ang mga mata niya kay Abby."How dare you?! Anong ginawa ko sa'yo ha? Sabihin mo! Tarantadó ako pero hindi ako tanga, Abby. Alam mong hindi sa akin 'yan pinagbubuntis mo."Panay lang ang iyak ni Abby.Kung pwede lang manapak ng babae, kanina pa niya binangasan ito sa mukha. Nakakagigíl."Bakit sinabi mong akin 'yan? Tang ína ni garter nga ng panty mo hindi ko hinawakan. Tapos mabubuntís kita? Ano ka si Mama Mary?!"Nalasing siya, Oo. Nagkaroon pa siya ng pagdududa sa sarili na baka sa sobrang kalasingan niya nagalaw niya ito, pero kahit anong piga niya sa utak niya wala siyang maalala.Iyon pala, wala naman pala talaga. Nag imbento lang ito ng kwento sa Daddy nito at sa Daddy niya para mapagtakpan kung sino talaga ang nakabuntis rito. Dang!"I'm so sorry. Sorry. Please, understand me. Papatayín ako ni Daddy pag nalaman niyang–""I don't fúcking care, Abby! Naririnig mo ba ako? I don't care! Pasensyahan tayo, kung 'di
CHARLENE POVTAPOS NA ang ultrasound.. Baby Boy. Mini version ni Shawn. Tsk!Napalingon siya kay Shawn na tuwang tuwa pa rin na nakatitig sa ultrasound result na hawak nito. Kasulukayan nasa loob sila ng sasakyan nito."Kasing pogi ko 'to paglabas. Ay, hindi, lalamangan pa ako nito sa kapogian."Yabang na yabang sa lahi niya. Napailing siya.Hindi na lamang siya kumibo. Hinayaan na lang niya ito, lumutang sa tuwa. Bakas sa mukha nito ang excitement at saya, kahit papaano hindi maiwasang lumambot ang puso niya.Nang pinaandar na nito ang sasakyan, buong akala niya ay ihahatid na siya nito subalit napansin niyang parang iba ang daan nila.Gusto niyang mag usisa pero hindi siya nagsalita. Hanggang sa huminto sila sa parking lot ng City Hall. Nanlaki ang mga mata niya. Nasa Davao City Hall nga sila. Bakit siya don dinala ni Shawn?Napaharap siya sa binata."Nababaliw ka na ba? Bakit mo ko dinala rito?"Hindi siya makapaniwala. Bigla siyang kinabahan para rito, ano na lang ang iisipin ng m
CHARLENE POV"EH 'DI SORRY, Mayor. Hindi ko na sabi na buntis ako, ayaw kasi ni Lord !" angil niya rito.Napapailing na lamang ito.Nang huminto ang kotse nito, hindi na niya inantay pang magsalita ito. Mabilis siyang bumaba ng kotse at naglakad papunta sa bahay nila."Shorty wait–!"Hindi dapat siya lilingon pero 'di sadyang gumalaw ang ulo niya palingon sa binata. Huminto pa siya.Nakalapit na ito sa kaniya."Alam kong ayaw mo na... but ..." napalunok ito. Tila hirap na hirap mag isip ng sasabihin."I want to be responsible for your pregnancy, it's my child. I'm ready to take that on."Seryoso ang gwapong mukha nito."Kinasal ka na 'di ba? Don't tell me gagawin mo akong kabít mo?" pataray na tanong niya.Iyon kasi ang binalita sa telebisyon nun nakaraan buwan. Sa America pa yata nagpakasal ito at ang Abby Velasquez na 'yon."Hindi pa. Hindi pa ako kasal." Pag amin nito.Hindi pa? So, may balak pa lang... Plano pa lang?"Okay lang naman sa'kin kahit mag co-parenting na lang tayo dala
CHARLENE POVCONGRATULATIONS THE NEW MAYOR OF DAVAO CITY.... MAYOR SHAWN REBATO !!Lahat ay nagdidiwang, lahat ay masaya dahil sa pagkapanalo ni Shawn Rebato. Landsline ang resulta ng botahan, halos lahat ay gusto makabalik ang isang Rebato sa lungsod nila.Kiming ngumiti siya sabay hawak sa maumbok niyang tiyan. Mag li-limang buwan na ang tiyan niya, pero hindi halata sa katawan niya. Mukha lang siya busog na lumaki lang ang puson.Kaya naman pag lalabas siya ng bahay, nagsusuot siya ng oversize tshirt para lang hindi halata.Mayamaya ay pinátay na niya ang telebisyon, tumutok na siya sa negosyong pinagkakaabalahan niya ngayon. Online Affiliate siya, gumagawa siya ng content video para iba't ibang produkto, kung minsan naman ay nag la-live selling din siya.Ilan buwan din niya pinagtiyagaan ang pagiging Online Affialiate at kahit papaano naman nagbubunga ang effort at puyat niya makapag-edit ng video o live selling.Kumikita siya ng hindi bababa sa bente mil kada linggo. Mayroon na r
CHARLENE POV"HINDI ba darating si Shawn?"Pang apat na tanong na iyon ni Mama. Napasulyap siya sa cellphone niya. Nangako itong hahabol at sabay nilang sasalubungin ang bagong taon.Eleven thirthy na ng gabi subalit wala pa rin si Shawn, kahit isang text o tawag wala siya natanggap. Hindi niya tuloy malaman kung ano na ang nangyari sa kasintahan."Baka parating na 'yon, Ma."Sinusupil niya ang lungkot sa mga mukha niya. Bumuga siya ng malalim na paghinga.Naniniwala siyang tutuparin nito ang pangako nito. Umaasa pa rin siya makakahabol ito.Pagpatak ng alas dose. Naglabasan na ang lahat at maingay na sinalubong ang bagong taon. Maraming nagpapa-ingay ng mga motor, nagsisindi ng paputok, nagtatambol ng mga kawali at kung ano ano pang pampaingay.Nagsabay sabay na rin silang nagsalo-salo sa medianoche. Hanggang sumapit ang alas kwatro ng umaga walang Shawn Rebato ang dumating.Pilit niyang tinatawagan ito ngunit naka out of coverage area ito. Naiiyak na siya pero pinipigil pa rin niya.
CHARLENE POV"MERRY CHRISTMAS!" malakas na pagbati nila ng sabay sabay ng tumuntong ng alas dose ng umaga ang orasan.Yumakap siya kay Mama at Tiya."Merry christmas, Ma – Tiya," ngiting ngiti siya sa mga ito.Kasalukuyang nasa Davao siya ngayon, umuwi siya ng Tagum bago pa magpasko. Nag-resign na kasi siya sa pinapasukan call center. Hindi na niya malaman kung bakit na demoted siya dahilan para mawalan na siya ng gana pumasok."Anong plano mo, Anak? 'yon apartment mo umalis ka na ba doon?" sunod sunod na tanong ni Mama sa kaniya.Kumuha muna siya ng macaroni salad sa mesa saka tumingin rito."Opo, Ma. Umalis na po ako sa apartment ko. Balak ko po muna mag pahinga kahit ilan linggo lang tapos mag hahanap na po uli ako ng trabaho," aniya sa Mama niya. Bakas ang pag aalala nito sa kaniya."Okay lang ako, Ma. Ayaw niyo ba 'yon makakasama niyo ako ng matagal rito?" nakangising sabi niya para lang mawala ang pag aalala nito.Bumuntong hininga ito sabay kiming ngumiti."Baka makahanap ka ng
Comments