Chapter 12

Mataas ang pangarap ko noon para sa aking pamilya. Ako iyong bata na kahit maliit pa lang, ang nasa isip ay kaginhawahan na ng buhay. Nakita ko kasi ang hirap at sakripisyo ng aking mga magulang. Wala sa akin noon ang saya ng paglalaro kasama ang mga kaedaran ko, ang kaligayahan ko ay makapag-uwi ng pagkain para sa aking pamilya at matulungan si nanay at tatay. Galing naman ang pera sa pagtitinda ko ng puto sa bayan. Madalas kasi noon na paglakuin ako ng mga tindera sa palengke sa mga lugar para makaubos sila ng mga tindang pagkain.

Iyon ang pinagkakaabalahan ko noon pagkatapos sa skwela. Kilalang-kilala rin ako ng mga guro ko dahil bukod sa palagi akong nangunguna sa klase ay buong paaralan namin ang iniikot ko at binebentahan ng mga ni-repack na mani, butong pakwan, at beans na inaalok sa kanila.

Madalas kong marinig noon na yayaman daw ako. Maswerte ang aking mga magulang dahil giginhawa ang buhay namin kasi masipag daw ako, matiyaga at pagkatapos ay matalino pa. Nakapagtapos nga a