Prologue
"MAY BAGO TAYONG site na pupuntahan, mga girls! Two days from now. Maghanda kayo ng mga gamit niyong dadalhin at mga damit niyong susuotin roon. Dahil mga bigatin ang mga magiging customers niyo. Huwag na huwag niyo akong ipapahiya, sa Time Gold Resort sa El Nido Palawan! Kayo pa naman ang mga pinagmamayabang ko roon na magagaling sa larangan ng pagma-massage! Kayâ, mga girls, galingan niyo!"
Sunud-sunod silang tumango na nasa bilang dalawampu na mga kababaehan. Tumaas ang kilay ng amo nilang bakla saka sila inirapan. Ngumisi ito saka pumalakpak.
"Good! I want to hear all your voice! Are we clear, girls?!" mataray nitong tanong na pasigaw.
Humugot silang lahat nang malalim na hininga saka nila ito sinagot nang malakas. "Yes, boss!"
Pumalakpak ulit ito saka ngumiti na nang pagkalawak-lawak. "Good girls! Hindi talaga ako nagkamaling piliin kayong bente! Malaki ang magiging kita natin sa raket natin na ito, kayâ, tandaan niyo ang mga bilin ko. Hala! Magsikilos na kayo at mag-beauty rest! Mas maganda iyong fresh na fresh kayo pagharap sa mga customers bago ang dalawang araw."
Iwinasiwas nito ang dala na pamaypay saka maarteng pumaypay sa harap nilang lahat. Tumalikod ito sa kanila saka pakinding -kinding na lumakad papalayo. Nang mawala na ang bakla sa kanilang paningin lahat ay napahinga sila nang maluwag at nagsimulang magbulungan.
"Paniguradong tiba na naman siya nito. Akalain mo iyon tayo ang nagtatrabaho tapos siya tumatanggap lang ng pera? Tapos ang ibibigay lang sa atin eh, kaunti lang? Wala talaga siyang puso."
"Naku sinabi mo pa, Glenda. Mukhang hindi ka naman nasanay sa boss natin."
"Ah, basta ako magpapahinga na lang na muna ngayon. Dahil paniguradong mapapagod ako sa darating na araw, pagkatapos ng dalawang araw simula ngayon."
Kumibit-balikat na lamang si Asula sa mga usapan ng kaniyang kasamahan. Wala na siyang pakialam pa sa mga pinag-uusapan ng kanyang mga kasamahan. Lumakad na siya sa isang silid kung saan apat silang nagmamay-ari no'n. Siya, si Lena, Casy, at Mona.
Naramdaman niyang may humabol sa kaniya at tumabi. Nakilala niya agad ito dahil sa base ng amoy nitong gamit.
"Wala bang panibagong plano?" tanong nito sa kanya.
"Wala tayong dapat na i-plano sa mga oras na ito, Mona. Alam mo namang mahigpit ang mga guwardiya sa buong mansyon na ito. Natatandaam mo ba noong una nating sinbukukang tumakas, muntik na tayong mahuli. Mabuti na lamang at may plab B tayo."
Tumango-tango ito dahil sa sinabi niya. Nakasunod na rin sa likod nila sina Casy at Lena. Silang apat ay parehong gusto nang makatakas sa parusa ng buhay na ito. Gusto na nilang mabuhay nang normal at tahimik.
Pero mukhang pinagkait talaga iyon sa kanila. . . ang ganoong pamumuhay. Siguro talagang ipinanganak sila para sa gawain na ito. Sadyang hanggang dito lang siguro sila at hindi na makakatakas pa.
Habang buhay na lamang silang mga bayarang babae na hindi naman nila ginusto. Noong una, nakakatakot at nakakasura. Pero nang tumagal na'y natanggap na nilang apat. Unti-unti na nilang sinisikmura. Kahit na kailan, hindi na siguro sila liligaya.
"Were in jail. No one can escape," malamig na turan ni Asula sa kasamang tatlo sabay sara niya ng pinto ng kanilang silid na apat.
"I CAN GIVE YOU this whole, man. Just buy it," wika ng isang matanda sa isang lalaki na nakasuot ng isang itim na jacket hanggang sa paanan nito ang haba.
Mukhang negosyante ang matandang lalaking nagsasalita sa kanyang haraoan dahil sa paraan ng pananalita nito. Ingles.
Umiling siya saka ngumiti rito. Kahit na anong pilit nito sa kanya ay hindi niya mabibili ang isang bagay na iyon. Wala siyang pera na dala, wala ni isang barya.
"Pasensya na po, pero hindi ko mabibili iyang gusto niyong ipabili sa akin."
Akma na sana siyang tatalikod rito nang hawakan nito bigla ang kaniyang kamay. He found him weird, since an hour ago. Nanlalaki ang mga mata ng matandang lalaki saka ipinilit nitong idutdot sa kanyang kanang kamay ang isang pabilog na orasan.
Kumunot ang noo niya. Ibabalik niya sana rito ang bagay na iyon nang bigla itong magsalita . "You are bound to take that time pendant. You need that in your mission. Mag-iingat ka at huwag na huwag kang pumunta sa peligro. Siguraduhin mo hanggang dulo ay matapos mo ang misyon mo. Gamitin mo ang iyong isip, at huwag papakinggan ang puso mong magpapahamak sa iyo."
Ibinaling niya ang kanyang paningin sa isang pabilog na orasang maliit na nasa kanyang kamay saka hinawakan iyon nang mahigpit. Magsasalita na sana siya at magpapasalamat sa matanda nang mawala na lamang ito bigla.
Nilibot niya ang kanyang paningin sa buong paligid pero pawang mga tao na lamang na paroon at parito ang kanyang nakikita.
He is from the past, and he came for the future.
Ipinanganak siya para sa iisang misyon na nakaatang sa kaniyang mga balikat, simula noong bata pa siya. Hindi na niya mabilang kung ilang beses na siyang pabalik-balik sa kasalukyan para linisan ang buong sanlibutan.
Ikinumpas niya ang kaniyang kamay sa isang pader at sa isang iglap naging pintuan iyon na patungo sa bagong mundo na nakasulat sa kapalaran niya. Hinigpitan niya ang pagkakahawak sa isang pendant na orasan.
Kabaliktaran na ngayon ang sitwasyon. Dahil mula siya sa kasalukuyan, at babalik siya sa nakaraan.
It means, He is from the future, and he need to go back in the past.
Pagkaapak na pagkaapak niya sa lagusan ay ang siyang pagbabago ng mundo para sa kaniya.
"From Philippines 2050 to Philippines 1930. 120 years from now."
Lumakad na siya at nakisabay sa mga daloy ng tao na naglalakad sa gitna ng kalsada. "Marami talagang mga dapat linisin sa lugar na ito, kahit naman siguro taon-taon marami silang dapat na mawala."
Chapter 1Philippines 1930NAPANGANGA SILANG apat sa kagandahan ng Time Gold Resort at sa kagandahan ng dagat rito sa El Nido Palawan. Ang bascuit archipelago ng bansang Pilipinas. Blue na blue iyon na siyang paboritong kulay ni Asula. Ngayon lang siya nakapunta sa ganitong lugar at nakakita ng ganitong tanawin. “Omygash! Ang ganda dito!” sigaw ng mga kasama niya. Akala mo first time na makaapak sa buhangin, maski siya rin ay ganoon ang reaksyon.Ingat na ingat siyang lumakad sa buhanginan na akala mo ay parang may mangyayari sa kanya kapag bibilisan niya ang paglakad. Manghang-mangha siya maging sa tanawin. Parang kay sarap maligo sa maasul na dagat na iyon sa hindi kalayuan. “Asula! Maliligo tayo mamaya kapag pinayagan tayo ni boss! Ano? Game ka?” Biglang sumulpot sa kanyang tabi si Casy saka nito iyon tinanong sa kanya. Nagningning
Philippines 1930ANG PAGHAMPAS NG dagat sa dalampasigan at ang ingay nito ay parang musika sa pandinig ni Asula. Ang sigawan ng mga tao sa paligid dahil nagkakasiyahan sa pagligo sa dalampasigan. Hindi maipaliwanag ni Asula kung gaano siya kasaya sa mga oras na ito. Hindi siya makapaniwalang ang matagal na niyang pinapangarap noong mapunta sa lugar na ganitong kaganda ay nagkatotoo na. Minsan talaga may maganda ring nangyayari sa poder ng amo niyang bakla. Para siyang nasa paraiso. At kung pwede lang hilingin sa dagat na ayaw na niyang bumalik sa syudad kung saan siya nanggaling ay matagal na niya sanang ginawa. Pero hanggang ilusyon lamang ang bagay na iyon. At sigurado rin siyang pagkatapos ng serbisyo nila sa lugar na ito'y babalik rin siya sa lugar kung saan siya nanggaling. "Ang lalim na naman ng iniisip mo, Asula." Biglang sumulpot sa kaniyang tabi
Philippines 1930 MAAGA SILANG PINATAWAG ni Marco kinaumagahan. Kahit kulang ang tulog niya'y pinilit pa rin niyang magising at pumunta sa lobby. Nandoon na silang lahat at kasalukuyang hinihintay ang kanilang boss. Siniko siya ni Lena sa kaniyang tagiliran. "Saan ka galing kagabi? Hinanap ka pa namin. Pero nandoon ka na pala sa silid natin nang bumalik kami. Hindi ka na lang namin tinanong dahil pagod na rin kami at maging ikaw rin." Huminga siya nang malalim. Noong inihatid siya ng misteryosong lalaking iyon ay wala doon sa loob ang tatlo niyang kaibigan. Sakto namang papalabas na siya ng silid para kumain ay siya ring pagdating ng mga ito. Hindi naman niya aakalaing hahanapin siya ng mga ito. "Pasensya na sa inyo, hindi ko sinasadyang mag-alala kayo sa akin. Hindi na mauulit. Naglibot-libot lang ako kagabi."Hanggang maaari'y hindi niya ikwe-kwento sa
Philippines 1930BUMABABA SILA ASULA at Wave sa ibabaw ng rooftop ng resort. Hindi niya alam kung bakit siya dinala rito ng misteryosong lalaki pero wala na siyang pakialam. Gusto niya ngayong makapag-isip nang maayos. At mukhang alam iyon ng lalaki dahil dinala siya rito.Ano bang klaseng nilalang itong nasa tabi niya? Kailangan nga ba niya itong pagkatiwalaan? Paano pala kung isa itong nakakatakot na nilalang? Kukunin ang kaluluwa niya? Paano na?O kayà isa itong mga may kapangyarihang itim gaya ng mga nababasa niya sa mga libro o napapanood niya sa telebisyon.Ipinilig niya ang ulo. Hindi naman siguro ganoon ang lalaki. Hindi naman siya nakakaramdam ng takot rito. Isa pa ang gaan ng loob niya rito agad, sa hindi niya malamang dahilan. Bagama't may agam-agam pa rin sa kaniyang isipan. Hindi niya muna dapat ibigay nang buo ang tiwala rito.“Bakit tayo nandito?&
Philippines 1930PILIT NA PINAPAKALMA ni Asula ang sarili habang kumakain. Nagluto siya kanina at pinakailaman niya ang kusina ni Wave. Kabadong-kabado siya at tensyunadong-tensyunado. Kahit ilang beses na siyang nakakita ng isang hubad na katawan ng lalaki'y iba pa rin ang epekto sa kaniya ni Wave. Lalo na ngayon at nakahubad ng t-shirt habang nakaupong nakaharap sa kaniya. Pinipilit niyang huwag mapatingin sa matipunong dibdib nito pero sadya sigurong makasalanan ang mga mata niya. Dahil sa tuwing sumusubo siya'y sa dibdib ng lalaki siya tumitingin. Bibilisan na lang niya ang pagkain nang sa gayon ay makaiwas siya sa tukso. Umiiral na naman ang pagkaharot niya. “Paanong naging misyon mo ako?” biglang tanong niya rito. Gusto niya lang may pag-usapan sila ni Wave. Saka isa pa, kanina pa siya hindi mapakali na itanong iyon sa lalaki. Nagtataka talaga siya kung bakit siya
Philippines 1970KANINA PA SILA NAGTATAGO ni Wave at Asula sa isang pasilyo habang lihim nilang sinusundan na dalawa ang matandang kanina nilang nakasalubong sa loob ng simbahan. Hindi alam ni Asula kung paanong ito natagpuan ni Wave samantalang kanina pa nila ito nakasalubong at hindi nasusundan. Nakalimutan niya palang may mahika ang kasama niya at nakikita kung ano ang gustuhin nitong makita. Nanatili siya sa likod ni Wave at mataman na nakamasid sa paligid at nagmamatyag. Hindi niya alam pero mukhang kailangan nito ang tulong niya. Papasok ang matandang lalaki sa loob ng hindi kalakihang bahay. Sa isip-isip ni Asula ay bahay iyon ng matanda. Hindi maiwasan ni Wave ang maging matalas ng kaniyang paningin at pakiramdam. Lalo na at nasa likuran niya si Asula. Kailangan niya itong bantayan at ilayo sa kapahamakan. Iyon ang misyon niya bago siya pinadala sa mundo ulit ng
Philippines 1970SA PAGALAKAD NI WAVE sa buhanginan kung saan si Asula Cerulean na ang babaeng kaniyang misyon naroroon ay hindi na sinayang pa niya ang pagkakataong magpakita rito.Gumamit siya ng kaniyang abilidad na lumitaw sa ibabaw ng tubig para mas maagaw ang atensyon nito mula sa malalim na pag-iisip. Alam ni Wave na ang iniisip nito ay ang kalayaan pero malaki ang takot ng babae sa kaniyang dibdib kayà hindi magawa nito ang nais na gawin. Kung ganoon mas mapapadali ang misyon niya dahil hindi siya mahihirapang palayuin sa kasalanan si Asula.Pero ang problema ay ang mga hadlang na gagawin ng isa sa mga uutusan ni Sun na hadlangan siya sa paggawa ng kaniyang misyon. Salamat sa ibinigay na orasan sa kaniya ng matandang lalaking iyon mula sa taon Pilipinas 2050. Dahil roon ay madali siyang nakapunta agad sa kinroroonan ng babaeng si Asul
Chapter 8 HINDI MAPIGILAN NI ASULA ANG kabahan kaya't mahigpit ang pagkakapit niya kay Wave. Hindi niya alam kung bakit bigla-bigla na lamang sumusulong sa isang labanan si Wave na hindi handa. Hindi kayà delikado ang pagsulong nito na wala sa oras?Nasa harap na sila ng malaking pinto ng bahay ni Geoban. Nagsimula na ring kumatok si Wave para pagbuksan sila ng pinto. Pigil na pigil ni Asula ang hininga habang hinihintay na bumukas iyon. Ngunit bago pa muling kumatok sa pinto si Wave ay may isang nagbabagang apoy ang humarang sa kanilang harapan. Hindi niya napigilan ang mapasigaw. “Damn!” Rinig niyang sigaw ni Wave habang pinapapunta siya sa likuran nito. “Inaasahan ko nang hindi malinis ang kanilang paghadlang sa paggawa ng misyon ko,” usal ni Wave habang nakakuyom ang mga kamay. Sino ang tinutukoy ni Wave