Hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito. Sa simpleng paghawak niya lang sa magkabilang balikat ng babae ay bigla na lamang akong tinubuan ng sungay.
Humarap si Asriel sa akin habang nakakibit ang balikat. Tinaasan niya ako ng kilay at inilapit ang sariling bibig sa tainga ko. "Umalis ka na. Hindi kita kailangan dito."
Hindi ko alam kung bakit parang gusto ko na lang umiyak sa sinabi niya. Lumayo na siya sa akin at bumalik sa kaniyang pos
Umuulan akong pumasok ng eskuwelahan. Nakahawak ako ng payong ko habang pinapakinggan ang bawat patak ng ulang nahuhulog dito. Natatakot ako. Ikinadagdag lang ng lungkot at poot ang tunog ng pagpatak ng ulan sa payong ko.Naglakad na lamang ako patungong building namin. Pumasok na ako rito't tiniklop ang sariling payong. Pumunta akong locker room pagkatapos, at nilagay ko ang payong doon sa gilid ng lockers para patuyuin.Iniwan ko na lamang ang payong ko't dumiretso na ng classroom. Napakalungkot pa rin ng araw ko't ang sikip-sikip pa rin ng dibdib ko. Gusto kong magalit, pero hindi ko alam kung saan ko ito ibubunton itong galit ko. Kung sasaktan ko ang aking sarili, wala naman akong mapapala. Kung sasaktan ko yung ibang taong sangkot dito, baka ako lang yung masasaktan sa huli.Sa pagpasok ko ng classroom, nakita ko si Aurora na nagsusulat sa notebook niya. Nang map
I texted my dad that I wouldn't be able to go home today. Sinabi kong may tatapusin kaming project kasama ang mga kaibigan ko. Akin na ring na-text si Aurora upang nang sa ganoo'y hindi ako mabuking.Sinamahan ko naman si Asriel papuntang condo unit niya. Nanghihina siya dahil napansin kong matagal-tagal din siyang nakababad sa malakas na ulan.Habang naglalakad ay naisipan kong magtanong sa kaniya. "Oy, yung kanina?""What?" tipid niyang tanong habang nakasuot na ng kaniyang kulay matingkad na kayumangging coat na lagpas baywang. Nakapasok din sa mga bulsa nito ang dalawa niyang mga kamay habang naglalakad kami."Yung sinabi mong accounting equation, ano 'yon? Bakit kailangan mo ako para makumpleto ka?" tanong ko't napatigil siya sa paglalakad at bumuntonghininga.
"Hoy, babae! Sino ka ba para ganiyanin ako, ha?!""Oops, sino kaya yung mangiyak-ngiyak kanina para mailigtas si Asriel? Mangiyak-ngiyak ka pa sa daddy mo, para ikaw magbibihis sa lalaking 'to. Naloloka ka na ba?""Teka lang... anong batuta?" mahinang tanong ni Asriel habang naniningkit pa yung mga mata niya."Hijo, hindi ka pa kumakain? Ba't ang putla mo yata?" tanong ng daddy ni Sarah kay Asriel."Wait, I'll be back. Gonna... change my clothes first." Dahan-dahan siyang tumayo at kunwari pang inaalalayan siya ng bruha na 'yon. Kulang na lang iuntog ko yung ulo sa pader para matauhan.Hindi rin naman pinaalis ni Asriel. Kainis lang kasi hinahayaan pa niya ang bruhang iyon at saka hindi ko aakalaing itatanong pa 'yon sa akin ni
"Why are you here?" diretsong tanong ni Asriel kay Natasha habang nakaupo ito sa kabilang sopa't nakangiting nakatingin sa amin."Gusto ko lang maghatid ng pagkain," she replied and stole a quick and sharp glance at me when Asriel's heed jumped to the food she brought on the table. "Balita ko kasi, nagkasakit ka."Ang bilis naman yata niyang makahagilap ng balita. Sinuri naman ni Asriel pagkatapos kung ano yung pagkain.
Paburak ko itong ibinagsak sa bandang tiyan ni Asriel kaya napadaing siya nang kaunti. Pagkatapos ay pinunasan na rin niya ang sarili, pero hindi na ako tumingin at kung ano pa ang iisipin ko. "At talagang share pa kayo ng towel, ha? Iba!" Ashton uttered with his face about to burst out and laugh. What an asshole. "Sige na, papayag na akong maglaro tayo. Bina-blackmail mo pa kami, ha!" I said. "Payag na rin ako. Saka, Ashton, mag-usap tayo bukas," Asriel said, glaring at him. "So ano ba lalaruin natin?" tanong ko. "Tong-Its!" "How's that?" usisa ni Asriel at tinaasan niya ng kilay si Ashton.
Mula sa kama'y tinamaan ako ng sikat ng araw na sumisilip sa loob ng kuwarto. The warm feeling it gave wanted to make me hug the bed more. Its warmth diverted my mind from the idea that it was already past dawn and that I fucking needed to lift myself up for school.This sucks!Bumangon ako. I slammed my back on the headrest so hard that I had to utter curses when I saw a strong-looking figure beside the bed. "Bakit ka ba nanggugul
No wind dared to touch the leaves and branches when I lifted my gaze at them. Later on, they moved, and I was happy the wind greeted them this morning.Small details became important to me that even the tiniest ants crawling on the ground became evidently visible, as well as the static rocks, and the grasses with the most tenuous stems.Hindi ko alam kung bakit ako naging ganito. Bigla-bigla ko na lamang napapansin ang mga iyon kahit hindi naman dapat pinapansin dahil normal lang naman ang mga ito.Nagpatuloy na lamang ako sa paglalakad papasok ng building namin. Rumors about a tourism student having a sex scandal video with her boyfriend have been going around every corner of the building. Even when I reached our classroom, gossips about the subject are heard. It sucks, para namang bago sa pandinig nila kung pag-usapan ang ganoo
It was at that fucking moment I felt grumbling battalion of butterflies going around in circles inside my stomach.When I kissed him, closing my eyes, it drove me to this feeling: I was in a pitch-black room where even minimal light was no more found, then a second after, I fell downhill and my heart continued to race as quick as how the wheels of the fastest racecar complete its 360 degrees revolution.Nanatili siyang nakatulala't kinuha k