บทที่ 37

มหาวิทยาลัยเจียงหนาน！

นักศึกษาหลายหมื่นคนกำลังนั่งอย่างเป็นระเบียบบนสนามกีฬา

งานเลี้ยงวันแรงงานกำลังจะเริ่ม

ก่อนอื่นประธานมหาลัยกล่าวเปิดงาน

จากนั้นนักศึกษาก็เริ่มแสดงโชว์

นักร้อง นักเต้น นักแสดงละคร นักพูด และนักมายากลเริ่มปรากฏตัวบนเวทีทีละคน

แต่ในเวลานี้หลินตงไม่ได้นั่งดูการแสดง

แต่เขากลับถูกอาจารย์ที่ปรึกษาเรียกกลับห้องเรียนแทน แน่นอนว่าไม่ใช่แค่เขาคนเดียว ทุกคนในชั้นเรียนถูกเรียกกลับหมด

ทุกคนงงเล็กน้อย

อาจารย์ที่ปรึกษาพูดในเวลานี้

"วันนี้มีเหตุฉุกเฉินเกิดขึ้น เนื่องจากยิงเสวี่ยรู้สึกไม่สบายจึงไม่สามารถขึ้นเวทีได้ ถ้าใครเล่นเปียโนได้โปรดขึ้นแสดงแทน ไม่จำเป็นต้องเล่นดี แค่รับมือได้ก็พอ"

ทุกคนมองไปที่ซูยิงเสวี่ย

ตามที่คาดไว้ ใบหน้าที่แดงก่ำของซูยิงเสวี่ยซีดนิดหน่อย

อาจารย์ที่ปรึกษารออยู่พักใหญ่ก็ไม่มีใครสมัคร พูดต่อว่า "ถ้าใครรับภารกิจนี้ต่อไป ต่อไปไม่ว่าจะลาหรืออะไรก็ตาม ฉันก็จะไฟเขียวตลอด"

พอคำพูดนี้ออกมา หลายคนก็ตื่นเต้นเล็กน้อย แต่การเล่นเปียโนเป็นงานที่ละเอียดอ่อน ไม่ใช่ว่าใครเรียนไม่กี่วันก็จะกล้าขึ้นเวทีแสดง

หลินตงก็มีความคิดบางอย่างและอยากจะรับช่วงต่อเรื่องนี้เ