เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ห้า เสียเลือดมาก
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-22 17:11:20"อืม.." หัวใจดวงน้อยของเธอตอนนี้เต้นไม่เป็นส่ำเธอพยายามตั้งสติแล้วทำตามที่อีกฝ่ายบอกแต่โดยดีเพราะเธอไม่เสี่ยงที่จะโวยวายด้วยกลัวว่าลูกน้อยจะตื่นมาตกใจและเป็นอันตรายไปด้วย
"คุณเป็นหมอใช่หรือเปล่า"
"อืม.." พรฟ้าพยักหน้าหงึกหงักดวงตาของเธอตอนนี้ดูตื่นตระหนกจนเห็นได้ชัด
"นายของผมบาดเจ็บหนักเค้าถูกยิงต้องผ่าตัดเตรียมอุปกรณ์ให้พร้อมแล้วไปกับผม"
โรฮานเอ่ยบอกกับหญิงสาวด้วยความร้อนใจ
"ถ้าคนไข้ต้องผ่าตัดคุณต้องพาเค้าไปโรงพยาบาลเกิดให้ฉันทำโดยที่อุปกรณ์ไม่พร้อมเสียเลือดมากจะทำยังไง"
พรฟ้าไม่เข้าใจว่าทำไมคนตรงหน้าไม่พาคนเจ็บไปโรงพยาบาลเนื่องจากบาดเจ็บถึงขั้นผ่าตัดใจของเธอตอนนี้ชักกลัวเสียแล้วว่าเขาจะเป็นพวกโจรหรือผู้ร้ายที่หนีคดี
"ยังไงคุณก็ไปกับพวกผมก่อน"
โรฮานเริ่มหงุดหงิดที่อีกฝ่ายไม่ยอมทำตามที่บอกแต่โดยดีจึงชูปืนขึ้นมาไว้ตรงหน้าหญิงสาวเพื่อให้อีกฝ่ายรู้สึกกลัวและทำตามคำสั่งของเขา
"ฉันขอเรียกน้องสาวฉันให้ดูลูกก่อนจะได้หรือเปล่า"
หัวใจของพรฟ้าตอนนี้แทบจะเต้นกระเด็นออกมาข้างนอก
"น้องสาวคุณอยู่ที่ไหน"
"อีกห้อง" มือน้อยชี้ไปอีกห้องข้างๆที่อยู่ติดกัน
ไม่นานนักพรฟ้าพลอยฝนรวมถึงเจ้าก้อนกมที่หลับอุตุอยู่ก็มาถึงที่บ้านพักของฟาทิทเพราะโรฮานคิดไปคิดมาแล้วหากปล่อยให้น้องสาวของพรฟ้าอยู่ที่บ้านไม่วายแจ้งความเป็ยแน่เขาจึงขนทุกคนมาที่นี่หมดแล้วค่อยว่ากันอีกที
ครู่ต่อมา
โรฮานเดินพาพลอยฝนที่อุ้มหลานที่กำลังหลับเข้ามาในห้องนอนที่ว่างอยู่เพื่อให้พวกเธออยู่ในนี้ระหว่างที่พรฟ้าทำการรักษาฟาทิท
"ฝากดูตะวันด้วย"
"พี่ฟ้า" พลอยฝนสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไรเพราะรู้สึกกลัวอย่างมากที่ต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้
"ไม่ต้องห่วง..แล้วทุกอย่างโอเค" พรฟ้าบอกกับน้องสาวก่อนจะปิดประตูแล้วเดินตามโรฮานออกไป
"นายเป็นยังไงบ้าง" โรฮานเข้าห้องเจ้านายของเขามาพร้อมอุปกรณ์การรักษาพะลุงพะลังพร้อมหมอสาวด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างเป็นกังวล
"เสียเลือดเยอะมากเลย" มัคซิมเอ่ยตอบโรฮานด้วยน้ำเสียงที่ไม่สู้ดีนักเขาเช็ดเนื้อเช็ดตัวคนเป็นนานจนสะอาดพอประมาณแล้วแต่ดูเหมือนจะยังไม่สะอาดเพราะเลือดยังคงไหลมาอยู่เรื่อยๆ
"นายคุณกรุ๊ปเลือดอะไรคะ" พรฟ้าเดินเข้ามาดูร่างใหญ่ที่นอนนิ่งไม่สวมเสื้อเผยเนื้อหนังแผงกล้ามอยู่บนเตียงกลิ่นเลือดตอนนี้คละคลุ้งเต็มห้องไปหมดจนเธอก็หวั่นใจกลัวว่าคนเจ็บจะช็อก
"AB"
"ฉันขอโทรหาโรงพยาบาลได้หรือเปล่าคะ... ฉันแค่จะขอเบิกเลือดจากหมอที่รู้จักเท่านั้นค่ะถ้าไม่อย่างนั้นนายคุณอาจจะช็อกได้"
พรฟ้าเห็นว่ายังไงคนเจ็บก็ต้องให้เลือดจึงตั้งใจว่าจะโทรไปขอเบิกเลือดที่โรงพยาบาลเอกชนที่เธอเคยทำงานมาก่อน
"อืม.. งั้นก็จัดการเลย"
โรฮานพยักหน้ารับ
"คุณเอาบัตรฉันไปแล้วรับเลือดมานะคะ..ส่วนคุณอยู่เป็นลูกมือฉันค่ะ"
พรฟ้ายื่นmdcardให้มัคซิมเพื่อไปยืนยันว่ามาจากเธอเมื่อขอรับเลือดและให้โรฮานอยู่เป็นลูกมือเพราะตอนนี้เธอจะเริ่มตรวจดูร่างกายของเขาจริงจังแล้วว่าบาดเจ็บส่วนไหนบ้าง
หลังจากที่พรฟ้าโทรคุยกับทางโรงพยาบาลและมัคซิมได้ออกไปแล้วเธอและโรฮานก็ช่วยกันพลิกร่างใหญ่ให้นอนคว่ำและเริ่มลงมือตรวจบาดแผล
"ดีที่ไม่ถูกจุดสำคัญ...คุณเป็นลูกมือฉันหน่อยแล้วกัน"
พรฟ้าเช็กบริเวณบาดแผลก็เห็นว่าตนพอจะผ่าตัดได้เพราะกระสุนไม่ได้ถูกจุดสำคัญจึงเริ่มวางเครื่องมือผ่าตัดและลงมือทันทีโดยมีโรฮานเป็นลูกมืออยู่ไม่ห่าง
กว่าการรักษาจะผ่านพ้นก็กินเวลาเกือบรุ่งสางตอนนี้ฟาทิทมีผ้าพันแผลทั้งที่เอวที่หัวไหล่และที่หัวนอนแน่นิ่งให้เลือดพร้อมน้ำเกลือโดยมีพรฟ้าดูแลอยู่ไม่ห่างพร้อมโรฮาน
เช้าวันต่อมา
"ฉันจัดการเรียบร้อยแล้วจะให้พวกเรากลับได้หรือยัง"
พรฟ้าเอ่ยถามโรฮานขณะที่เธอเช็ดตัวให้ฟาทิทเสร็จ
"ไม่ได้คุณต้องรักษานายผมจนหายผมถึงจะปล่อยคุณกลับ"
"แต่" สีหน้าหมอสาวบึ้งตึงขึ้นในทันทีเพราะคิดว่าตนเองน้องสาวและลูกจะได้กลับแล้วเสียอีก
"ถ้าพวกคุณยอมทำตามที่พวกผมบอกแต่โดยดีคุณก็จะอยู่รอดปลอดภัย"
โรฮานไม่ได้อยากทำให้ใครกลัวแต่สถานการณ์แบบนี้เขาจำเป็นต้องทำ
"แต่ฉันเปิดคลินิกยังไงก็ต้องดูแล"
พรฟ้าอยากให้อีกฝ่ายเข้าใจว่าเธอก็มีงานที่เธอต้องรับผิดชอบเหมือนกัน
"ผมรู้ว่าที่นั่นมีหมอสามคนขาดคุณสักคนคงไม่เป็นอะไรต้องการค่าจ้างเท่าไรผมไม่เกี่ยง" โรฮานไม่เกี่ยงเรื่องเงินค่าจ้างอยู่แล้วเพราะตอนนี้ขอแค่เธออยู่ดูแลนายเขาให้ดีเป็นพอ
"น้องสาวฉันก็เป็นหมอที่นั่นถ้าคุณจะให้ฉันอยู่ที่นี่ก็ต้องให้เธอกลับไปทำงาน" พรฟ้าจำต้องมีข้อแม้หากจะให้เธออยู่น้องเธอก็ต้องไปที่คลินิคไม่อย่างนั้นอลินได้ปวดหัวแย่
"ได้..ผมจะเป็นคนไปรับไปส่งเธอเอง" โรฮานเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบตกลงแต่ยังไงพลอยฝนก็ต้องกลับมาพักที่นี่
บทล่าสุด
วอนฟ้าฝากรัก ตอนที่สามสิบสี่ ตอนจบ
22.00 น."ผมไม่อยากจะเชื่อว่าโรฮานจะมีความรักกับเค้าเป็น"ฟาทิทกล่อมเจ้าตัวกลมจนหลับไปแล้วจึงหันมาเอ่ยกับพรฟ้าถึงเรื่องโรฮานยอมรับเลยว่าเขาตกใจพอสมควรที่รู้เรื่องโรฮานกับพลอยฝนทั้งยังเป็นสิ่งที่เขาไม่คาดติดมาก่อนว่าโรฮานจะรักใครได้เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่ใช่ว่าไม่มีผู้หญิงเข้าหาโรฮานแต่โรฮานไม่เคยสนใจเช่นเดียวกับเขาเพราะเป็นจำพวกจ่ายเงินแล้วจบไม่มีข้อผูกมัดเท่านั้น"ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมคุณโรฮานเปลี่ยนไปได้คุณเองก็เป็นเหมือนกันไม่ใช่เหรอคะลืมไปแล้วเหรอ"ว่าจบก็อมยิ้มกริ่มพรฟ้าเห็นว่าฟาทิทคงจะลืมไปแล้วว่าตนเองก็เป็นเช่นเดียวกับโรฮานเธอจึงต้องเตือนความจำเสียหน่อย"นั่นสินะ...ผมเปลี่ยนไปเพราะคุณ"ฟาทิทพยักหน้าเบาๅก่อนจะรวบกอดภรรยารักเอาไว้แน่น"งานที่คาสิโนไม่ค่อยมีอะไรน่าห่วงแล้วผมเลยให้มัคซิมไปช่วยอลินดูแลที่คลินิคคุณว่าดีหรือเปล่า""ดีเหมือนกันนะคะระหว่างที่รอหาหมอคนใหม่มาที่คลินิค"พรฟ้าไม่ปฏิเสธความช่วยเหลือของฟาทิทเพราะเห็นทีหลังจากนี้อลินคงหัวหมุนหากไม่มีคนช่วยเป็นลูกมือ"อยากรู้จังว่าถ้าคุณไม่เป็นหมอเราจะได้เจอกันหรือเปล่า"ฟาทิทก่อยกระซิบข้างแก้มนวล"ถ้าชะตาลิขิตให้เราเจอกันยัง
วอนฟ้าฝากรัก ตอนที่สามสิบสาม เกือบแท้ง
อาทิตย์ต่อมาร่วมสามสี่วันแล้วที่พรฟ้าพาลูกน้อยมาเฝ้าฟาทิทที่โรงพยาบาลคราแรกที่ฟาทิทรู้ว่าโรฮานเป็นคนไปรับพรฟ้าและตะวันฉายมาที่นี่เขาก็ไม่ได้ตำหนิโรฮานแต่อย่างใดเพราะรู้ว่าสิ่งที่โรฮานกับมัคซิมตัดสินใจทำลงไปเพราะความเป็นห่วงเขาในการมาของหญิงสาวและลูกทำให้เขามีกำลังใจในการที่จะหายป่วยมากนับว่าลูกและภรรยาเป็นยาดีที่สุดสำหรับเขาในตอนนี้ก็ว่าได้โรงพยาบาล"คุณพ่อขา.."ตะวันฉายตื่นขึ้นมาได้เจ้าตัวกลมก็วิ่งแจ้นไปที่เตียงคนเป็นพ่อที่กำลังนอนอยู่ตอนเช้า"ชู่ว.. คุณพ่อหลับอยู่ตะวันอย่าส่งเสียงดังนะคะ"พรฟ้ารีบปรามเจ้าตัวกลมที่กำลังกวนคนเป็นพ่อเพราะเธออยากให้ฟาทิทพักผ่อนให้มาก"ค่ะ.. คุณแม่ตะวันหอมคุณพ่อได้หรือเปล่าคะ"เด็กหญิงรีบวิ่งกลับมาหาคนเป็นแม่ก่อนจะกระซิบกระซาบจนน่าเอ็นดู"ได้สิคะ"ว่าจบพรฟ้าก็อุ้มตะวันฉายเดินไปที่เตียงของฟาทิทก่อนจะปล่อยเจ้าตัวกลมลงข้างๆคนเป็นพ่อให้ตะวันฉายนั้นก้มลงหอมพ่อตนได้สะดวกตลอดหลายวันที่ผ่านมาเมื่อพรฟ้ามาถึงเธอก็พักที่บ้านแค่คืนเดียวหลังจากนั้นเธอก็มาขลุกอยู่แต่ที่โรงพยาบาลเธอไม่ได้รู้สึกลำบากแม้นแต่น้อยทั้งกลับรู้สึกมีความสุขมากกว่าลูกสาวเธอเองก็เห็นจะพอใจที่
วอนฟ้าฝากรัก ตอนที่สามสิบสอง ท้อง
เดือนต่อมาเป็นเวลาร่วมเดือนกว่าแล้วที่ฟาทิทกลับไปคราแรกตะวันฉายก็มีงอแงร้องหาคนเป็นพ่อบ้างแต่เมื่อได้พูดได้คุยกับคนเป็นพ่อทางโทรศัพท์ก็พอทุเลาความอ้อนลงได้บวกกับพรฟ้าเองก็ย้ำกับลูกอยู่เสมอว่าพ่อเจ้าตัวนั้นมีงานที่จะต้องรับผิดชอบหลังๆมาตะวันฉายจึงไม่งอแงเท่าไร"คุณแม่ขาโทรหาคุณพ่อได้หรือเปล่าคะตะวันอยากคุยกับคุณพ่อ"เด็กหญิงกลับมาที่คลินิคหลังจากเลิกเรียนพร้อมกับน้าสาวได้ก็รีบวิ่งแจ้นตรงไปที่ห้องทำงานคนเป็นแม่ทันทีเพราะวันนี้อยากจะคุยกับพ่อตนเสียเหลือเกินเนื่องจากไม่ได้คุยหลายวันแล้ว"อืม...ไว้แม่ว่างเมื่อไรแม่จะโทรให้นะคะ..แต่ตอนนี้ตะวันต้องทำการบ้านก่อนน้า""ค่ะ"พรฟ้าหน้าเสียเล็กน้อยเพราะเธอเองก็ติดต่อฟาทิทไม่ได้หลายวัน"ทำไมติดต่อไม่ได้กันนะ"หลังจากที่เจ้าตัวกลมวิ่งออกจากห้องเธอไปหาพลอยฝนแล้วหญิงสาวก็ลองติดต่อฟาทิทอีกรอบแต่ก็ยังติดต่อไม่ได้เหมือนเดิมเธอจึงค่อนข้างกังวลพอสมควรว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่หลายวันต่อมาคลินิควันนี้คนไข้ไม่ค่อยมากเท่าไรหมอสาวทั้งสามจึงได้ทานข้าวพร้อมกันในเวลาเที่ยงอลินเร่งมือจัดแจงอาหารวางบนโต๊ะเพราะตอนนี้เธออยากจะทานอาหารตรงหน้าจะแย่มีทั้งปลาสามรสผ
วอนฟ้าฝากรัก ตอนที่สามสิบเอ็ด จากลา
หลายวันต่อมาตอนนี้โรฮานและมัคซิมต่างก็กลับไปทำหน้าที่ของตัวเองแล้วเห็นทีงานหนักจะเป็นของโรฮานเพราะต้องบริหารงานแทนในตำแหน่งของเฟอฮัทหลังจากที่เฟอฮัทหายตัวไปเป็นปริศนาแต่ก็ไม่มีใครกล้าเอ่ยปากถามหาเพราะเห็นว่าขนาดฟาทิทยังไม่เอ่ยปากถามหาอาของตนพวกเขาก็รู้ได้ว่าคงมีปัญหาขัดใจกันร้ายแรงระหว่างอากับหลานแน่นอนหลายวันมานี้พรฟ้ารู้สึกดีขึ้นกับฟาทิทเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเพราะเห็นว่าเขาทำหน้าที่พ่อได้ดีอย่างไม่ขาดตกบกพร่องห้างสรรพสินค้าสองพี่น้องออกจากคลินิกได้ก็ตรงมาที่ห้างสรรพสินค้าเพราะวันนี้ต้องหาซื้อของใช้ส่วนตัวและพวกอาหารสดเข้าบ้านหลังจากที่เลือกซื้อของใช้กันพักใหญ่ตอนนี้สองสาวก็เดินซื้ออาหารสดกันอยู่ที่ซุปเปอร์พรฟ้าไม่ลืมที่จะหยิบไอศครีมวานิลลาของโปรดตะวันฉายและฟาทิทลงรถเข็นเพราะในตู้เย็นที่บ้านเหลือไม่เท่าไรแล้ว"ซื้อให้ตะวันเยอะขนาดนี้เลยเหรอคะ"พลอยฝนขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นพี่สาวเธอเหมาไอศครีมวานิลลาแทบหมดตู้ทั้งที่ปกติจะซื้อน้อยกว่านี้"พี่ซื้อเผื่อคุณฟาทิทด้วยน่ะ"พรฟ้าเอ่ยกับน้องสาวตนขณะที่มือน้อยก็ยังหยิบไอศครีมใส่รถเข็นไม่ขาดมือ"อ๋อ.. เผื่อคุณฟาทิท"พลอยฝนอมยิ้มกริ่มทั้งแอบเหล่
วอนฟ้าฝากรัก ตอนที่สามสิบ หน่วงในใจ
ก๊อกๆๆ พลอยฝนที่กำลังจะเตรียมตัวนอนเพราะนี่ก็เริ่มดึกแล้วเธอก็ต้องผงกหัวจากหมอนหยิบแว่นขึ้นมาใส่ก่อนจะผุดลุกออกมาเปิดประตูเมื่อได้ยินเสียงเคาะ"คุณโรฮาน"พลอยฝนแปลกใจพอสมควรที่เห็นโรฮานเคาะประตูห้องเธอเวลานี้"คุณถูกทำร้ายตรงไหนหรือเปล่าครับ"โรฮานเอ่ยถามหญิงสาวด้วยท่าทีร้อนใจ"ไม่ค่ะ..ฉันไม่เป็นอะไร"สาวเจ้าส่ายหัวเบาๆตอนนี้ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกเขินแปลกๆเมื่อชายหนุ่มตรงหน้ามีท่าทีห่วงใย"ดีแล้วล่ะ...ผมขอตัวนะครับ"โรฮานรู้แบบนี้เขาก็โล่งใจก่อนจะจ้องหน้าหญิงสาวในขณะที่เธอเองก็จ้องมาที่เขาเหมือนกันเมื่อไม่รู้จะสนทนาอะไรต่อจึงจำใจหันหลังกลับแม้นจะอยากอยู่ใกล้หญิงสาวนานๆก็ตาม"เอ่อ..แล้วคุณล่ะคะ..มีแผลตรงไหนหรือเปล่า...ฉันจะทำแผลให้ค่ะ"พลอยฝนรั้งมือหนาของโรฮานเอาไว้เธอเองก็เป็นห่วงเขาไม่แพ้กัน"ไม่ครับพวกเราไม่ได้ต่อสู้อะไร"โรฮานอมยิ้มอ่อนก่อนจะส่ายหัวเบาๆครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่พลอยฝนได้เห็นรอยยิ้มของเขาเธอแทบละสายตาจากรอยยิ้มนี้ไม่ได้เลย"อ่อ..อย่างนั้นก็ฝันดีนะคะ"เมื่อตั้งสติหลุดจากภวังค์ได้วาวเจ้าก็รีบปล่อยมือชายหนุ่มเพราะรู้ตัวว่ารั้งเขาเอาไว้นานเกินไปแล้ว"ครับ..เอ่อ..ฝันดีเ
วอนฟ้าฝากรัก ตอนที่ยี่สิบเก้า เฉียดตาย
22.00 น.พรฟ้าเดินออกมาจากห้องนอนหลังจากอาบน้ำเสร็จวันนี้เธอไม่ได้นอนกับลูกเพราะพลอยฝนคิดถึงหลานมากคืนนี้จึงขอพาเจ้าตัวกลมไปนอนด้วย"คุณจะอยู่ที่นี่กี่วันคะ"หญิงสาวในชุดนอนสีฟ้าหย่อนก้นลงนั่งตรงข้ามชายหนุ่มที่ห้องนั่งเล่นเพราะมีเรื่องที่จะต้องบอกเขา"เสร็จธุระแล้วผมว่าจะอยู่ไทยต่อสักเดือน""ฉันจะพาตะวันกับพลอยฝนกลับเขาใหญ่นะคะตะวันจะได้กลับไปเรียนที่เดิมแล้วฉันก็จะได้กลับไปเปิดคลีนิคด้วย""ได้สิงั้นถ้าผมเสร็จธุระแล้วเรากลับเขาใหญ่กัน""คุณ...จะทำอะไรกับคุณกวินเหรอคะ""มีอะไรหรือเปล่า""ฉันแค่จะบอกว่าให้กฏหมายเป็นคนจัดการเค้าดีกว่านะคะ"พรฟ้ารู้ว่าคืนนี้ฟาทิทต้องออกไปพร้อมโรฮานเธอรู้ว่าฟาทิทมีอำนาจในมือมากพอที่จะสั่งเก็บใครก็ได้แต่เธอไม่อยากให้เขาทำร้ายคนอื่นอีกต้องการให้คนผิดถูกกฏหมายลงโทษมากกว่าและเชื่อว่าคุณยายคงคิดเหมือนกับเธอ"ผมขอเป็นคนลงโทษคนแบบนั้นด้วยตัวผมเอง""ถือว่าฉันขอร้องคุณนะคะ""ถ้าคุณขอร้อง.. ผมก็จะไม่ทำมันถึงตาย...คุณไปอยู่กับลูกเถอะผมจะออกไปจัดการธุระของผม"ว่าจบก็ผุดลุกออกไปข้างนอกพรฟ้ามองตามหลังคนตัวโตด้วยแววตาที่ค่อนข้างหดหู่แม้นเธอจะรู้ว่าฟาทิทจะไว้ชีวิตกวินตาม
บางทีคุณอาจจะชอบ
ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว
เล่อเอิน50.3K viewsเจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
สาวน้อยสุดจี๊ด122.6K viewsหย่า…มารักฉันเลย
เบลล่า20.1K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี56.7K viewsรอยกัดอันตรายคุณแวมไพร์ที่รัก
นิ่งเฟยหรง89 viewsย้อนเวลามาเจอรัก
ยัยแม่มดแสนน่ารัก216 viewsปราบรักร้ายนายมาเฟีย | พายุ x ชะเอม
Aoybabyz20.8K viewsโซ่คล้องรักอสูร
คุณธิดา1.2K views
