บทที่ 6

มุมมองของอเล็กซานเดอร์

ในห้องพักของโรงแรมที่นิวยอร์ก ความคิดบางอย่างยังวนเวียนอยู่ในหัวของอเล็กซานเดอร์ มิลเลอร์ ผู้ช่วยคนใหม่ของเขาจะเป็นยังไงนะ?

เสียงนั้นดูเหมือนจะติดอยู่ในหัวผมไปแล้ว ตอนที่โทรเข้าออฟฟิศวันนี้ ผมแค่อยากจะบอกมารีอาน่าว่าผมปิดดีลที่มาทำที่อเมริกาได้แล้ว แต่พอได้ยินเสียงนั้นบางอย่างในตัวผมก็ปั่นป่วนไปหมด มันเป็นเสียงที่ไพเราะและสงบมาก ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดขนาดนี้

ตอนนี้ผมนั่งอยู่ในห้องพักโรงแรม โดยมีแก้ววิสกี้ในมือและมองออกไปยังเซ็นทรัลพาร์คผ่านหน้าต่าง พลางคิดถึงเจ้าของเสียงนั้น มันทำให้ผมหลุดโฟกัสจากรายละเอียดที่ควรจะพูดไปอย่างสิ้นเชิง และผมก็หงุดหงิดเพราะไม่รู้จะพูดอะไร แถมความคิดยังไม่เป็นระบบอีก ผมเลยลงเอยด้วยการตะโกนใส่ผู้หญิงปลายสายนั่นไปเหมือนกับคนบ้า ผมอาจทำให้เธอตกใจ บางทีพอผมกลับไป เธออาจจะไม่อยู่ที่นั่นแล้วก็ได้ และมารีอาน่าอาจจะฆ่าผมทิ้ง เพราะเธอไม่อยากเลื่อนแผนย้ายไปลอนดอนออกไปอีกแล้ว

ผมไม่รู้ว่ามารีอาน่าเลือกใครมาแทนที่เธอ รู้เพียงว่ามีคนแนะนำหล่อนมาว่าดีแล้วก็เก่งมาก อย่างน้อยก็ตามที่มารีอาน่าบอกไว้ ผมเองก็หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น! แต่ผมก็อดสงสัยไม่ได้ ตอนนั้นเองโทรศัพท์มือถือของผมสั่นอยู่บนโต๊ะ ผมหยิบขึ้นมาดูและเห็นว่าเป็นเบอร์จากออฟฟิศ

“มิลเลอร์ครับ”

“สวัสดีตอนบ่าย อเล็กซานเดอร์ ได้ยินมาว่าคุณใจเย็นจนเส้นเลือดที่คอปูดเลยสินะ” มารีอาน่าพูดด้วยน้ำเสียงล้อเลียนและหัวเราะออกมา งั้นผู้ช่วยใหม่ของผมคิดว่าตัวเองตลกสินะ? ผมขมวดคิ้วแล้วถูขมับตัวเอง มารีอาน่าโชคดีที่อยู่กับบริษัทมานานขนาดที่เรียกได้ว่าแทบจะเลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็ก ผมเคารพเธออย่างมาก และเธอก็ล้อเล่นกับผมเหมือนผมยังเป็นเด็กที่วิ่งเล่นในออฟฟิศเหมือนตอนเล็ก ๆ ไม่มีผิด

“งั้นเหรอ มารีอาน่า คุณจ้างเธอมาเพื่อวิเคราะห์เส้นเลือดที่คอผมรึไง?” ผมพูดอย่างหงุดหงิด

“อย่าหยาบคายสิ หนุ่มน้อย! ก็แค่ตอบคำถามที่ฉันถามไปเท่านั้นเอง แล้วนี่เธอจะใจเย็นลงได้รึยัง?”

“มารีอาน่า คุณไปเจอผู้หญิงคนนี้จากที่ไหน?”

“เฮนรี่ มาร์ตินแนะนำเธอมา โอลิเวอร์ ลาร์สันแนะนำมาให้อีกที เธอเคยทำงานให้น้องชายของเขา เธอมีคุณสมบัติเพียบพร้อม มารยาทดี และมีจดหมายรับรองการทำงานที่สมบูรณ์แบบ”

“ก็ได้” ผมถอนหายใจ พยายามควบคุมอารมณ์ และความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมา “ช่วยส่งเรซูเม่ของเธอมาให้ผมได้ไหม? แค่อยากรู้ข้อมูลเพิ่มเติม” บางทีในเรซูเม่อาจมีรูปก็ได้

“แน่นอน เดี๋ยวฉันจะส่งให้ เธอยังต้องการอะไรอีกไหม?”

“จริง ๆ แล้วผมโทรมาเพื่อบอกว่าผมปิดดีลเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ก็เหลือแค่จัดการรายละเอียด ผมส่งอีเมลหาคุณพร้อมคำขอบางอย่าง รบกวนดูให้หน่อยนะ”

“แน่นอน ฉันจะเช็คให้เดี๋ยวนี้เลย”

“ขอบคุณมาก มารีอาน่า”

ผมวางสาย ผมอยากรู้เรื่องผู้ช่วยคนใหม่ของผมมาก จากเสียงของเธอฟังดูยังเด็กมาก มือถือของผมสั่นพร้อมข้อความจากมารีอาน่า นั่นเป็นเรซูเม่ของพนักงานใหม่ ผมรีบเปิดอ่านทันที

แคทเธอรีน เวอร์การ่า อายุ 23 ปี จบสาขาการค้าระหว่างประเทศ พูดได้ถึงสามภาษาพร้อมทั้งผ่านคอร์สเสริมต่าง ๆ มาอีกหลายคอร์ส เรซูเม่แนบมาพร้อมจดหมายแนะนำจากเจ้านายเก่าที่ชมเธออย่างเต็มที่ ดูแล้วเธอน่าจะเป็นมืออาชีพที่ยอดเยี่ยมเลยทีเดียวแม้จะอายุยังน้อย แน่นอนว่าเฮนรี่ มาร์ตินจะไม่แนะนำใครมาให้ถ้าไม่มั่นใจว่าคน ๆ นั้นเก่งจริง เขาเข้มกว่าผมอีก แต่ในเรซูเม่ไม่มีรูปเลย นั่นยิ่งทำให้ผมอยากรู้จักเธอมากขึ้นไปอีก ผมปล่อยความคิดให้ล่องลอยไป เพื่อจินตนาการถึงหน้าตาของผู้ช่วยใหม่ของผม

ไม่นานผมก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนอีเมลอีกครั้ง และเห็นว่ามีข้อความใหม่ มันไม่ใช่อีเมลจากมารีอาน่า แต่เป็นแคทเธอรีน เวอร์การ่า ผู้ช่วยผู้บริหารของซีอีโอมิลเลอร์กรุ๊ป ผมเปิดอีเมล และพบข้อมูลทั้งหมดที่ผมร้องขอไว้ถูกจัดเรียงมาอย่างละเอียด แน่นอนว่าไม่ใช่มารีอาน่าที่เป็นคนส่งข้อมูลพวกนี้ ผมพอใจมาก เพราะมีเอกสารที่เป็นประโยชน์แนบมาด้วย เป็นการทำงานที่ยอดเยี่ยมและทำได้เร็วมาก ดูเหมือนว่าผู้ช่วยคนใหม่ของผมจะมีความสามารถจริง ๆ ด้วยข้อมูลทั้งหมดนี้ผมสามารถกลับบ้านได้เร็วกว่าที่วางแผนไว้และจะได้พบกับคุณเวอร์การ่าเร็วกว่าเดิมด้วย ผมยิ้มกับความคิดนั้นและตัดสินใจ “เล่นสนุก” กับผู้ช่วยคนใหม่ของผมสักหน่อย เพราะตอนนี้ก็ไม่มีอะไรให้ทำ ผมจะพบกับพาร์ตเนอร์ธุรกิจเพื่อปิดรายละเอียดสัญญาทั้งหมดในเช้าวันรุ่งขึ้น และความอยากรู้เกี่ยวกับพนักงานใหม่ของผมก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ