สติที่ทำเป็นเข้มแข็งของสวี่ชิงฮวน ในวินาทีนี้ได้พังทลายลง!เมื่อร่างกายเลือกที่จะเชื่อว่าเป็นฟู่เยี่ยนฉือตามสัญชาตญาณ ก็เลยหมดสติไปในอ้อมแขนของเขาเธอไม่ได้เห็นใบหน้าอันหล่อเหลาที่ตึงเครียดและเฉียบคมของผู้ชายในเวลานี้ ดวงตาไม่เคยแสดงความรู้สึกยินดีตลอดทั้งวัน ในเวลานี้ก็เกาะเป็นน้ำแข็งขึ้นอีกชั้น“ฟู่ ฟู่เยี่ยนฉือ......”ประธานหวังงงตาแตก สั่นสะท้านไปทั้งตัว คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะได้เห็นผู้ทรงอำนาจขนาดนี้!“แกภาวนาให้เธอไม่เป็นอะไรจะดีกว่านะ”คำพูดของฟู่เยี่ยนฉือไม่มีน้ำเสียงโกรธใด ๆ แต่พอฟังแล้วกลับทำให้คนอื่นตัวสั่นเป็นลูกนก!เห็นเงาหลังที่เขาอุ้มผู้หญิงออกไป ประธานหวังก็ตกใจจนทรุดตัวลงบนเตียง จนยืนด้วยขาไม่ไหว......สวี่ชิงฮวนรู้สึกเหมือนตัวเองหลับฝันไปนานมากฉากเริ่มตั้งแต่ในตอนที่แม่ฆ่าตัวตายมีเลือดแดงสดนองเต็มพื้น ไปจนถึงห้องเรียนของโรงเรียน แล้วก็ฝันถึงใบหน้าที่โมโหสุด ๆ ของผู้จัดการจางราวกับภาพสไลด์แว็บไปแว็บมาทันใดนั้นความเจ็บปวดที่รุนแรงก็ปลุกให้เธอตื่นขึ้นขมวดคิ้วและค่อย ๆ ลืมตาขึ้นช้า ๆ เพดานสีขาวของโรงพยาบาลทำให้เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายซักเท่าไร จึงจะยกมือขึ้นมาบั
สวี่ชิงฮวนรู้ว่าในเวลานี้ตัวเองควรจะเตือนสติฟู่เยี่ยนฉือซะหน่อย อ่าวตงเยว่เป็นบ้านของเขา ถ้าเธอไปก็ไม่นับว่ากลับบ้านหรอกแต่พอจะอ้าปาก กลับเค้นเสียงไม่ออกแค่ครั้งเดียว ที่เธออยากจะทำตามใจตัวเองแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว ความโลภได้เกิดขึ้นมาชั่วครู่ ความอ่อนโยนที่ควรจะเป็นของผู้หญิงคนอื่นในครั้งนี้“ค่ะ กลับบ้าน”……อาจเป็นเพราะว่าเมื่อวันก่อนคงจะรู้สึกเหนื่อยเกินไป เป็นประวัติการณ์ที่ฟู่เยี่ยนฉือไม่ยอมตื่นตอนหกโมงเช้าในตอนที่สวี่ชิงฮวนลืมตาขึ้นมา ผู้ชายที่นอนอยู่ข้าง ๆ ยังคงหลับอยู่มือข้างหนึ่งของเขาวางไว้บนเอวของตนเบา ๆ ตะแคงข้างเล็กน้อย ม่านถูกพัดปลิวเป็นครั้งเป็นคราว แสงแดดสาดส่องไปที่ใบหน้าที่ล้ำลึกของเขา เป็นภาพที่ดูดีจนทำให้เธอไม่อยากละสายตาออกไปเลยถ้าเกิด.....ตัวเองเป็นคนที่อยู่ในใจของเขา ก็น่าจะดีเนอะ......จู่ ๆ ความมโนนี้ก็ผุดขึ้นมา สวี่ชิงฮวนตกใจจนตัวแข็งทื่อ แล้วก็รีบลุกออกจากเตียงอย่างลนลานเธอไม่รู้ว่าทำไมถึงกล้าคิดอะไรแบบนี้ขึ้นมาได้! แน่นอนว่าถ้าเกิดคนเราได้ลิ้มรสความหอมหวานสักครั้ง ก็จะเกิดความโลภขึ้นมาได้เมื่อเดินเข้าห้องอาบน้ำ ใช้น้ำเย็นล้างหน้า สวี่ชิงฮวน
“แน่นอนอยู่แล้วค่ะ” สวี่ชิงฮวนไม่ปิดบังความกระตือรือร้นของตนเอง “ปีนี้ทีมสามเกิดเรื่องกับฮั่นหยางขึ้น ถึงแม้ว่าจะกระทบต่อโบนัสสิ้นปีของเราอย่างมาก แต่นี่ก็ถือว่าเป็นอีกหนึ่งโอกาส ที่ฉันอยากจะคว้ามันเอาไว้”ถ้าเกิดว่าในเวลานี้สามารถทำให้โครงการของหัวเย่สำเร็จได้ ทีมสามจะมีคนมาขอร้องทั่วทุกสารทิศ ผู้จัดการเฉินจะต้องดีใจมากกว่าครั้งไหน ๆ เป็นแน่ และจะยิ่งเห็นคุณค่าในตัวของเธอมากขึ้นด้วย!ฟู่เยี่ยนฉือเงยหน้ามองเธอนานมากๆ จากนั้นก็ขยับริมฝีปากบางๆเล็กน้อย “สำนักงานใหญ่วางแผนจะโยกย้ายคนสักสองสามคนจากเซิ่งสือไปศึกษาดูงานด้านการเงิน”“แล้วฉันจะได้ไหมคะ?”สวี่ชิงฮวนเอ่ยถามในทันที“อืม ถ้าคุณเชื่อฟังผม ผมก็อาจจะพิจารณาดูได้นะ”“ประธานฟู่ ฉันเชื่อฟังคุณอยู่แล้วค่ะ!”นี่ยังจะให้เขาพูดอีกเหรอ? ถึงจะไม่มีเรื่องนี้ เธอที่เป็นแค่ผู้ช่วยก็ต้องฟังประธานอยู่แล้วสิ“ผมจำได้ว่าเมื่อกี้ผมเพิ่งบอกคุณไปว่า อยู่ที่บ้านไม่ต้องเรียกผมว่าประธานฟู่”เธอชะงักเขาเลิกคิ้วขึ้น ผ่านไปเป็นเวลานาน สวี่ชิงฮวนถึงกับหยิกขาตัวเองอย่างแรง ใช้เสียงที่แทบจะไม่ได้ยินสักเท่าไรเอ่ยมาว่า “เยี่ยนฉือ......”ฟู่เยี่ยนฉ
แต่ก่อนเคยคิดว่าฟู่เยี่ยนฉือเป็นเหมือนก้อนหิน แข็งสุด ๆ มีชีวิตเหมือนพระที่ไม่มีความปรารถนาและพอใจกับที่เป็นอยู่ ไม่ว่าเธอจะเป็นโลลิต้า หรือนางแบบวัยรุ่น ก็ไม่เข้าตาเลยสักนิดตอนนี้เพิ่งได้รู้แล้ว ว่าเขาก็ไม่ได้ดื้อเงียบอะไรหรอก ก็แค่รู้จักแยกแยะคนเป็นดู! การจะจีบสาวนี่ก็ต้องมีชั้นเชิงกันไหมล่ะ?แม้ว่าเธอจะไปติดต่องานกับผู้ที่รับผิดชอบ เขาประธานฟู่สือผู้สง่างามนึกไม่ถึงว่าจะลากตนเองไปคุ้มกันด้วย! ถ้าพูดอะไรไปแล้วเกิดถูกจับได้ล่ะก็ ก็แสดงว่าทั้งสองคนกำลังเจรจาเรื่องงานในร้านนี้สินะฮ่า ๆ ถือเป็นการมอบเรื่องขำขันให้เขาจริง ๆ!“นายมีธุระรึไง?”ฟู่เยี่ยนฉือไม่เคยตอบสนองกลับเรื่องซุบซิบนินทาแบบนี้แม้แต่น้อย ตั้งใจกับงานมาโดยตลอดโจวซือเจ๋อทำเสียงฮึมฮัม จงใจที่จะเข้าไปขัดจังหวะ “มีสิ! จะมาถามนายว่าทำไมถึงปิดเรื่องการลวนลามในที่ทำงานของของผู้รับผิดชอบของหัวเย่ คุมข่าวฉาวนี้ไว้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ ให้ประธานคนเก่าของหัวเย่ยอมเซ็นอย่างเชื่อฟัง”ปลายปากกาในมือของฟู่เยี่ยนฉือชะงักแล้วขมวดคิ้ว “สวี่ชิงฮวนจะโดนสาดน้ำลายตำหนิใส่เอาได้”นี่มันเป็นชื่อเสียงความบริสุทธิ์ของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเ
ไม่รู้ว่าทำไม สวี่ชิงฮวนถึงมีปฏิกริยาตอบกลับชื่อนี้อย่างไม่พอใจ เพราะงั้นครั้งนี้เธอเลยไม่เชื่อฟัง ก็เลยแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินไปพอถึงโรงพยาบาล เธอก็หยิบกระเป๋าแล้วคิดจะบอกลาฟู่เยี่ยนฉือหลังจากลงจากรถใครจะไปรู้ว่าเขาจะคว้าข้อมือของตัวเองไว้“รอก่อน ผมจะไปกับคุณ”ฟู่เยี่ยนฉือจะเยี่ยมแม่ของเธอเหรอเนี่ย?สวี่ชิงฮวนโบกมืออย่างลนลาน “ไม่ต้องเสียเวลาคุณหรอกค่ะ อาการของแม่ฉันดีขึ้นมากแล้ว!”ในระหว่างที่เธอกำลังพูด ฟู่เยี่ยนฉือหยิบดอกไม้และของขวัญจากเบาะหลังมาวางไว้ตรงหน้าเธอเรียบร้อยแล้ว “ไปกันเถอะ” “……” ไม่มีทางเลือก สวี่ชิงฮวนทำได้เพียงจำใจพาฟู่เยี่ยนฉือเข้าโรงพยาบาลไปด้วย ตลอดทางสมองเอาแต่คิดว่าอีกเดี๋ยวตัวเองจะอธิบายสถานะของฟู่เยี่ยนฉือกับแม่ยังไงดี! เมื่อมาถึงประตูห้องพัก ในเวลานี้สวี่ชิงฮวนสวดภาวนาในใจขอให้แม่กำลังหลับอยู่ ปัญหานี้ก็จะได้หมดไป! แต่น่าเสียดาย พอเปิดประตู แม่กำลังคุยอะไรบางอย่างกับพยาบาลอยู่......ดูน่าตื่นตาตื่นใจมาก!“ฮวนฮวน” เมื่อเห็นลูกสาวเจิ้งชิวจือก็ดูมีความสุขทันที แต่ทันใดนั้นสายตาสบกับผู้ชายร่างสูงใหญ่ที่อยู่ข้างหลังเธอ สายตาก็เคร่งขรึมลงเล็กน้อยใน
เห็นได้ชัดว่าสวี่ชิงฮวนไม่คาดคิดว่าฟู่เยี่ยนฉือจะสนใจเรื่องนี้เธอยิ้มอย่างทำตัวไม่ถูก “ประธานฟู่คะ คุณไม่รู้จักแม่ของฉันดี เธอหัวโบราณมาก ไม่สามารถยอมรับสัญญานั่นระหว่างฉันกับคุณได้หรอก ฉันกลัวว่าพอเธอรู้จะโกรธเอาได้ เพราะงั้นฉันเลยไม่ได้พูดความจริงออกไป.....”“คุณวางแผนจะจบสัญญาในหนึ่งปี แล้วจะกลับไปคืนดีกับแฟนคนนั้นของคุณงั้นเหรอ?”คำถามของเขาเฉียบเกินไปแล้ว สายตาก็เฉียบแหลมเกินไปด้วย สวี่ชิงฮวนจ้องเขาอยู่ชั่วครู่ก็ไม่รู้ว่าจะแก้ไขคำพูดยังไงต่อไปดีถ้ารู้แบบนี้ก็คงไม่กุเรื่องแฟนที่ 'ปั้นน้ำเป็นตัว' นี่ขึ้นมาหรอก! ตอนนี้ดันมาแกว่งเท้าหาเสี้ยนซะได้!“นี่......ฉันยังไม่ได้คิดเลยนะ”เธอไม่อาจพูดได้ว่าตัวเองจะไม่มีวันคืนดีกัน แบบนี้เพราะกลัวว่าเขาจะสงสัยว่าตัวเองพึ่งพาเขา!“คุณคิดดีแล้วหรอ” ฟู่เยี่ยนฉือเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชา “แล้วทำไมคุณไม่บอกกับแม่คุณ เรื่องที่พวกคุณเลิกกันแล้วล่ะ?”เดิมทีสวี่ชิงฮวนกุเรื่องไม่ค่อยเก่งมาแต่ไหนแต่ไร ตอนนี้สมองใกล้จะเบลอแล้ว พูดอย่างอ้อม ๆ แอ้ม ๆ “เรื่องนี้น่ะ...... ฉัน......”“เรื่องสัญญา คุณลองพิจารณาดูอีกครั้งเถอะ" ฟู่เยี่ยนฉือยืนอยู่ที่ปลายทางเดิ
เพื่อเป็นการไม่เสียเวลา สวี่ชิงฮวนสวมเพียงเสื้อทับชุดนอนไว้ข้างนอกแล้วก็รีบออกไปเลยคิดว่ายังไงซะ เมื่อส่งฟู่เยี่ยนฉือไปที่อ่าวตงเย่วเสร็จแล้ว ตัวเองก็จะกลับมาอยู่ดีเธอเรียกแท็กซี่ไปที่ติ่งหงอินเตอร์คอน ทันทีที่ลงจากรถก็เห็นรถเมอร์เซเดส คันสีดำของฟู่เยี่ยนฉือ“คุณสวี่ นี่คือกุญแจรถครับ” ทันทีที่ผู้ช่วยเห็นเธอก็รีบเดินเข้ามาหาสวี่ชิงฮวนไม่ได้กลิ่นแอลกอฮอล์บนตัวเขาเลย แต่พอจะขึ้นรถ ผู้ชายที่นั่งอยู่บนที่นั่งผู้โดยสารกลับมีกลิ่นฉุนไปทั้งตัว“งั้นคุณพาประธานฟู่กลับไปเถอะครับ ขับรถระวังด้วยนะครับ!” ผู้ช่วยยืนอยู่ข้างถนนโบกมือให้เธอชะงัก “คุณไม่ไปด้วยกันเหรอคะ?”พอถึงที่นั่นแล้วใครจะช่วยประคองฟู่เยี่ยนฉือเข้าไปล่ะ?“ผมมีธุระน่ะครับ” “......”สวี่ชิงฮวนก็หมดคำจะพูด ทำได้เพียงแค่นั่งอยู่ในตำแหน่งคนขับแอบเหลือบมองฟู่เยี่ยนฉือที่อยู่ข้าง ๆ บนตัวเขายังคงสวมชุดสูทและเสื้อเชิ้ตอย่างเรียบร้อย ใบหน้าหล่อเหลาที่ล้ำลึก ริมฝีปากบางเม้มแน่น อดใจไม่ไหวที่จะเห็นคำว่า “ห้ามคนเข้าใกล้” เขียนไว้ทั่วร่างกายตั้งแต่หัวจรดเท้ายังดีที่เขาหลับตาอยู่ เธอเองก็จะได้คิดว่าเขาหลับไปแล้วรถแล่นไปจนถึงอ
สวี่ชิงฮวนยันตัวลุกขึ้นนั่งแล้วถามด้วยความสงสัยว่า “ให้ฉันย้ายมาอยู่ที่นี่หรอคะ?”“มีปัญหา?”มีปัญหาแน่นอน!ถ้าเกิดเธอย้ายมาที่นี่ล่ะก็ นี่มันก็เป็นการอยู่ร่วมกันแบบร้อยเปอร์เซ็นต์เลยไม่ใช่เหรอ? ต่อไปถ้าเกิดเลิกงาน ไม่ว่าจะก้มหน้าเงยหน้าก็เจอกันตลอดอยู่ดี! เจอหน้ากับภูเขาน้ำแข็งใหญ่ที่อารมณ์ร้าย เอาแน่เอานอนไม่ได้แบบเขาตลอดทั้งวัน อายุคงจะสั้นลงอย่างน้อยสิบปีแล้วอีกอย่าง คนรักนั่นไม่ช้าก็เร็วต้องรู้เรื่องไหมล่ะ?พอพวกเขาสองคนกลับมาคืนดีกัน ตัวเองคืนบ้านเช่าไปแล้ว หรือว่าจะต้องมาอยู่ดูคนอื่นแสดงความรักกันอยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?“ประธานฟู่ ฉันว่าฉันไม่อยู่ที่นี่ดีกว่าค่ะ คงจะไม่ค่อยสะดวก! คุณไม่ต้องห่วง ในระหว่างสัญญาทันทีที่คุณเรียกฉันมา ฉันจะมาในทันที”“สวี่ชิงฮวน คุณคิดว่าตัวเองถูกขายจริง ๆ เหรอ!” ฟู่เยี่ยนฉือขมวดคิ้ว น้ำเสียงไม่อาจปฏิเสธได้ การเอ่ยปากทั้งหมดนั้นถือเป็นคำสั่ง “ผมบอกให้ย้ายมา” “เฮ้อ! ก็ได้ค่ะ ประธานฟู่” “……”หลังทานอาหารเช้าเสร็จ ฟู่เยี่ยนฉือก็ออกไปข้างนอกสวี่ชิงฮวนทำได้เพียงเชื่อฟังคำสั่งโดยการไปเก็บข้าวขอตัวเองในบ้านเช่า จนถึงตอนเที่ยง ฟู่เจียเจียก็โทรมา