Share

บทที่ 148 แกมีคู่หมั้นแล้ว

สวี่ชิงฮวนเป็นชื่อที่ไม่คู่ควรที่จะออกจากปากเธอด้วยซ้ำ เรียกได้แค่ “แม่บ้าน” เท่านั้น

แม่ฟู่คิดว่าหากตนพูดจะสามารถเปลี่ยนการยืนกรานจากปากของลูกชายได้ แต่ครั้งนี้ฟู่เยี่ยนฉือมองเขาด้วยริมฝีปากเม้มแน่นแบบนี้ แม้แต่ในสถานการณ์เช่นนี้ก็ไม่ยอมถอนคำพูดที่จะให้แต่งงานกับเซี่ยหว่านอวี่

แม่ลูกไม่มีใครพูดอะไร ต่างสบตากัน ต่างก็มีความเห็นเป็นของตัวเอง

บรรยากาศดูเหมือนจะตึงชั่วขณะ

โชคดีที่หมอเรียกให้คนในครอบครัวให้ไปเซ็นชื่อ ฟู่เยี่ยนฉือถึงได้พูดเบา ๆ ว่าผมจะไปดูแป๊บ แล้วก็ออกจากวอร์ดผู้ป่วยไป

เนื่องจากอาการของแม่ฟู่ค่อนข้างพิเศษอยู่บ้าง เธอจัดอยู่ในประเภทที่อาการอาจกำเริบได้ทุกที่ทุกเวลา เพราะงั้นหลังจากที่หมอขอให้เขาเซ็นชื่อ ได้กำชับให้ทำตามความต้องการของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่เช่นนั้นภาวะซึมเศร้าแบบที่ชอบทำให้ตัวเองเจ็บปวดแบบนี้มีอัตราการเสียชีวิตที่สูงมาก

เมื่อฟู่เยี่ยนฉือกลับมาที่วอร์ดผู้ป่วย พบว่ามีใครคนหนึ่งอยู่ที่นี่

เซี่ยหว่านอวี่

ไม่ต้องคิด ต้องเป็นแม่ฟู่บอกเธอแน่ ๆ

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้า เซี่ยหว่านอวี่หันกลับมาก็เห็นว่าฟู่เยี่ยนฉือยืนอยู่ที่หน้าประตู ใบหน้าหล่อที่ตึงเข้มไ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status