เมื่อ 15 คำสั่งมูลค่ารวม 1.5 พันล้านถูกจัดเรียงตามลำดับการซื้อขาย บ๊อบบอกได้ว่าบางอย่างผิดแปลกไป ใครบางคนต้องการปกป้องตลาด!นั่นก็เพราะเคนเนดี้อยู่ที่การประชุมภายในของสี่ตระกูลเศรษฐีเขาขาดจากการประชุมที่สำคัญนี้ไม่ได้เนื่องด้วยสถานะปัจจุบันของเขา ถ้าหากไม่ทำแบบนั้น แผนทั้งหมดของเขาคงถูกเปิดเผยและพวกเขาคงถูกจัดการไปแล้วเช่นนั้นแล้ว บ๊อบคือคนเดียวที่กำลังควบคุมสถานการณ์ อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่คาดคิดว่าใครบางคนจะทำบางอย่างในตอนนี้ เหล่าสี่ตระกูลเศรษฐ๊และรัฐบาลเมืองฮาร์เบอร์กำลังทำบางอย่างเพื่อช่วยเหลือเมืองงั้นเหรอ?เป็นไปไม่ได้! พวกเขาคงไม่เร็วขนาดนั้น!“มิสเตอร์แลนแคสเตอร์ ใครบางคนกวานซื้อคำสั่งที่เราขายไว้ก่อนหน้านี้จำนวนสองพันล้านในชั่วพริบตา ตอนนี้ พวกมันกำลังออกรายการ 15 คำสั่งนี้ และมันชัดเจนแล้วว่าพวกมันกำลังประกาศสงครามกับเรา”ผู้จัดการที่กำลังนำเหล่าเทรดเดอร์กล่าว“ไม่ว่ามันเป็นใคร พวกมันแค่ประเมินตัวเองสูงเกินไปและพยายามทำบางอย่างที่เป็นไปไม่ได้”บ๊อบคิดไปชั่วครู่ก่อนจะหัวเราะอย่างเยือกเย็น เขาสั่งว่า “จัดการพวกมันลงไป อย่าให้พวกมันมีหวัง”หลังจากที่บ๊อบออกคำสั่งนั้น
“ไอ้ขยะเอ๊ย! ถ้าเราไม่ถอนมันออก งั้นเรากำลังจะดูมันพุ่งขึ้นรึไง? เราทุกคนจะถูกกำจัดถ้าดัชนีฮันเซลมันเพิ่มขึ้น ใช่หรือไม่?”บ๊อบตะโกนอย่างเดือดดาล และหน้าของผ็จัดการแทบจะเปีกชุ่มไปด้วยน้ำลายของเขา“เราปล่อยให้ตลาดหุ้นขยับตัวขึ้นไม่ได้!”ดวงตาของบ๊อบกำลังเปล่งแสงด้วยแววตาอันชั่วร้าย“เมื่อตลาดอยู่ตัว หรือแม้แต่การรวมตัวแค่ครู่เดียว นักลงทุนพวกนั้นจะคิดว่าถึงเวลาของการเข้าทำกำไรตรงจุดนี้ เมื่อพวกเขาโต้กลับมาได้ เราจะเจอปัญหาอย่างใหญ่หลวงแน่!”เมื่อบ๊อบคิดถึงเรื่องนี้ เขาตะโกนอย่างดุเดือด “ทุบราคาต่อไป! ฉันไม่อยากเชื่อว่ามันมีเงินมากพอที่จะเล่นกับฉัน!”... เหล่าผู้นำของสี่ตระกูลเศรษฐีกำลังนั่งรวมตัวและหารือกันในบ้านของคลาร์ก“เราทนดูตลาดหุ้นฮาร์เบอร์พังไม่ได้ ฉันแนะนำว่าให้เราทุกคนถอนทุนมาสักเล็กน้อย เราต้องทำให้ตลาดมีเสถียรภาพ”ราชันแห่งน่านน้ำ ผู้ซึ่งเป็นหัวหน้าของตระกูลบอยออลส์ กล่าวด้วยท่าทีที่จริงจัง“คุณพูดถูก แต่เราไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายเป็นใครและพวกมันมีเงินทุนมากเท่าไหร่ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราเข้าไปติดกับดัก โดยที่เราทำเรื่องนี้แบบสุ่มสี่สุ่มห้า?” เคนเนดี้กล่าวอย่างเฉยเมย
ทั่วทั้งวิลล่าเงียบสงัดในตอนนี้ เหล่าเทรดเดอร์แทบอยากจะหยุดหายใจในทันทีพวกเขากลัวว่าเมื่อรายงานออกไป บ๊อบที่กำลังโกรธอยู่จะปลดปล่อยความโมโหนั้นใส่พวกเขาไม่มีใครกล้าพูดแม้แต่คำเดียว แต่ทุกคนไม่พอใจกับเรื่องนี้อยู่ในใจ‘แกเป็นคนเดียวที่ออกคำสั่งนี้และก็เป็นคนเดียวตัดสินใจทุกอย่าง ตอนนี้ที่แกได้ติดกับดักของอีกฝ่ายเอง แกกำลังจะโทษคนที่กำลังทำงานให้แกงั้นเหรอ?’บ๊อบสูดอากาศเสียงดัง และกำลังจ้องไปที่ตลาดอย่างเดือดดาลและหงุดหงิด เขากำลังกัดฟันกรอด ไม่มีใครรู้ได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ในตอนนี้ โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นเขาคอตกเมื่อเห็นว่ามันเป็นสายจากเคนเนดี้ อย่างไรก็ตาม เขายังคงตัดสินใจที่จะรับสาย“เกิดอะไรขึ้นกับนาย? ฉันมอบอำนาจในการออกคำสั่งพวกเขาให้กับนาย และนายก็ทำมันพัง! นายอยากจะให้ฉันอธิบายเรื่องนี้กับโรเจอร์ยังไง?” เสียงที่มืดมนของเคนเนดี้ดังมาจากปลายสายบ๊อบรู้สึกได้ถึงปีศาจไฟกำลังดิ้นพล่านในท้องของเขา แต่เนื่องจากเขาเกรงกลัวอำนาจและอิทธิพลของเคนเนดี้ เขาจึงข่มความไม่พอใจของเขาไว้อย่างหมดจด เขาพูดว่า “อีกฝ่ายมันเจ้าเล่ห์เกินไป ฉันไม่ได้คาดหวังให้เรื่องเกิดขึ้น”“พอแค่นั้นเ
เช่นนั้นแล้ว เฮนรี่สามารถพูดอะไรก็ได้ตามความปรารถนาของเขาได้แจสเปอร์ตักซุปให้ตัวเองและไม่ลืมที่จะตักให้กับแอนนาที่อยู่ข้าง ๆ เขา แอนนารู้สึกเขินกับสิ่งที่เขากำลังทำให้เธออยู่ไม่น้อย แจสเปอร์พูดกับเฮนรี่ว่า “ฉันขอถามนายหน่อยสิ ถ้านายเป็นฉัน นายควรจะทำอะไรในบ่ายนี้?”เฮนรี่นิ่งอึ้งพูดไม่ออก เขากัดส้อมและคิดหนักเมื่อแอนนากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง เธอเห็นแจสเปอร์กำลังยิ้มและส่ายหัวมาที่เธอ ทันใดนั้นเอง แอนนาก็เงียบไป เธอกำลังมองไปที่พี่ชายที่โง่เขลาและไร้ความสามารถอย่างสนใจ เธอต้องการเห็นถึงแผนการที่เขาจะโพล่งออกมา“รอดูเฉย ๆ” เฮนรี่กล่าวอย่างแน่วแน่ท่าทางที่เขาสังเกตแจสเปอร์อย่างถี่ถ้วนและท่าทางที่เขาพยายามเดาว่าคำตอบว่าถูกหรือผิดนั้นราวกับว่าเขาเป็นนักเรียนคนหนึ่งในชั้นเรียนที่ถูกอาจารย์ขานชื่อให้ตอบคำถาม อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้เฮนรี่รู้สึกผิดหวังคือ การที่เขาไม่ได้อะไรกลับมาเลยจากการสังเกตนั้น“ต่อสิ” แจสเปอร์กินผักบางอย่างและกล่าวอย่างราบเรียบ“เพราะฉันรู้ว่าเรามีเงินประมาณ 1 แสนล้านในเช้านี้ แต่เราไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายเสียเปรียบมากเกินไป เพราะมันเป็นแค่กับดักหนึ่งที่นายวางไว้ใ
“นายได้เป็นผู้นำเหรอ?” เฮนรี่ตะลึงงันกับคำพูดนั้น แม้ว่าจะรู้ว่าแจสเปอร์มีความสามารถในการทำเช่นนั้น แต่สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับเศรษฐกิจของเมืองฮาร์เบอร์ และพ่อของเขาแนะนำให้เขาทำสิ่งนี้! ยิ่งมีความรับผิดชอบมาก ก็ยิ่งได้รับเกียรติมากเท่านั้น! ถ้าแจสเปอร์กอบกู้ตลาดหุ้นได้สำเร็จ เขาคงสร้างความตื่นเต้นให้กับเมืองฮาร์เบอร์แน่นอน! สถานะและตำแหน่งของแจสเปอร์จะสูงกว่าเขา! อย่างไรก็ตาม หากแจสเปอร์ล้มเหลว ไม่เพียงแต่เขาจะต้องแบกรับความอับอายขายหน้าเท่านั้น ยังจะส่งผลกระทบถึงตระกูลลอว์อีกด้วย ที่มุมห้อง แอนนาดูราวกับว่ากำลังครุ่นอะไรคิดอยู่ลึก ๆ ด้านหนึ่งเธอสนับสนุนแจสเปอร์ แต่อีกด้านหนึ่งก็กังวลว่าแจสเปอร์อาจจะล้มเหลว แน่นอนว่า เธอปรารถนาให้ผู้ชายตรงหน้าเธอประสบความสำเร็จ การกอบกู้ตลาดหุ้นนั้นเกี่ยวข้องกับผู้คนจำนวนมากเกินไป และหากมีข้อผิดพลาดเพียงเล็กน้อย ก็จะทำให้เกิดความสูญเสียที่ไม่อาจลบเลือนไปได้ และเกิดปัญหาใหญ่หลวงได้ “คะ-คุณมั่นใจในเรื่องนี้ไหม?” แอนนาถามเสียงเบา ๆ “มันต้องมีคนทำเรื่องนี้ ปกติแล้ว ตระกูลลอว์มีไว้วางใจผมเป็นอย่างมาก ผมไม่อยากทำให้คุณอับอาย ถึงยังไงก็เถอะ
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขารู้สึกผิดเล็กน้อย หลังจากได้ยินความสำเร็จที่ผ่านมาของแจสเปอร์ และวิธีที่ผู้อาวุโสลอว์ได้ดำเนินการไปแล้ว “ถ้าเป็นกรณีนี้ ผมคิดว่าคำแนะนำของคุณลอว์นั้นสมเหตุสมผล” เจ้าหน้าที่ปาดเหงื่อออกจากหน้าผาก และนึกถึงการประนีประนอม “ทุกคนพยายามปกป้องเศรษฐกิจของเมืองฮาร์เบอร์ ดังนั้น จึงไม่จำเป็นต้องทำให้ตึงเครียดมากนัก ทำไมเราไม่ปล่อยให้แจสเปอร์เป็นผู้นำภารกิจในครั้งนี้ล่ะ? ยังไงก็ตาม เจค ในฐานะตัวแทนของรัฐบาล คุณก็ควรไปพร้อม ๆ กัน ถ้าแจสเปอร์รับมือไม่ไหว คุณก็ช่วยเขาได้เหมือนกัน” แผนกอบกู้ตลาด 100,000 ล้านนี้ ได้รับทุนจากสี่ครอบครัวเศรษฐีและรัฐบาล ดังนั้นไม่ว่าใครจะเป็นผู้นำ สี่ตระกูลที่ร่ำรวยหรือรัฐบาลจะขอให้ใครซักคนคอยเฝ้าระวังอย่างแน่นอน ในกรณีนี้ แซคคารีไม่มีความคิดเห็นใด ๆ “เอาล่ะ ฉันอยากจะเห็นว่าเจ้าทึ่มจากแผ่นดินใหญ่คนนี้จะมีฝีมือขนาดไหนกันเชียว!” เจคพูดพร้อมหัวเราะอย่างเย็นชา เขาไม่ได้สวนทางกับสิ่งที่ตระกูลลอว์ต้องการ แต่ก็ดูถูกเหยียดหยามคนที่มาจากแผ่นดินใหญ่ที่ชื่อแจสเปอร์อย่างแท้จริง เขาเป็นเพียงคนบ้านนอกจากแผ่นดินใหญ่ แล้วเขาจะมีความรู้ หรือประสบกา
คำพูดของแจสเปอร์ทำให้ทุกคนดูเอาจริงเอาจัง ไม่มีใครคาดคิดว่าแจสเปอร์ ผู้ซึ่งปกติแล้วที่ดูมีมารยาทและสุภาพเรียบร้อย จะดูน่ากลัวเมื่อเขาโกรธ เฮนรี่เกือบจะหัวเราะออกมาอยู่คนเดียว "ฟัง ฟังนั่น ช่างเป็นคำพูดที่โหดร้ายอะไรแบบนี้” เฮนรี่คิดเพียงคำเดียวขณะฟังแจสเปอร์ต่อว่าเจค 'สุดยอดเลย!' มันสุดยอดมากจนรู้สึกสดชื่น! เฮนรี่อยากจะหัวเราะออกมาดัง ๆ เมื่อเห็นใบหน้าของเจคที่ดูราวกับว่าเขากำลังกินขี้หมา เจคนิ่งงันกับคำพูด สำหรับเขา คนบ้านนอกจากแผ่นดินใหญ่ทำไมถึงกล้าขนาดนี้ เขาสามารถพูดประโยคแบบนั้นโดยไม่พูดตะกุกตะกักต่อหน้าเขาเลย เกิดอะไรขึ้นในตอนนี้? ตอนนี้เขาโดนด่าหรือเปล่า? เขาโดนต่อว่าเหรอ? เขารู้สึกโกรธและรู้สึกผิด เมื่ออารมณ์ต่าง ๆ ปะปนอยู่ในใจ ใบหน้าของเจคดูหมองคล้ำลงมาก และทั้งตัวของเขาก็สั่นเทาไปหมด เขาจ้องไปที่แจสเปอร์ และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองอันขมขื่น อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นบอดี้การ์ดทั้งสองที่รอเขาระเบิดอย่างใจจดใจจ่อ เจคก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาทันที เสียงหัวเราะของเขาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น “เอาล่ะ พ่อรูปหล่อ โอเค ฉันจะไม่พูด มาดูกันว่านายจะล
เมื่อเจคใกล้จะได้โอกาสในการทำให้แจสเปอร์ขายหน้า คำพูดสี่คำที่ดูไม่ค่อยแยแสกับสิ่งที่เขาพูดไปเมื่อสักครู่ก็ลอยเข้าหูของเขา “ได้สิ เอาด้วย” คำสี่คำของแจสเปอร์ทำให้เจคมีล้านคำอยู่ในหัว แต่เขาไม่สามารถพูดได้แม้แต่คำเดียว "นายพูดอะไร?" เจคหรี่ตาและมองแจสเปอร์ “ได้ ผมจะเดิมพัน ถ้าผมชนะ นายจะต้องคุกเข่าและกลายเป็นเด็กฝึกงานของผม แน่นอนว่านายต้องเป็นคนที่คุกเข่าและคร่ำครวญ ส่วนเรื่องจะรับนายเป็นเด็กฝึกงานหรือเปล่าน่ะ มันก็ขึ้นอยู่กับอารมณ์อีกที “แล้วถ้าผลมันออกมาตรงกันข้าม ผมก็” แจสเปอร์พูดอย่างเต็มปากเต็มคำ เจคหัวเราะตัดบทอย่างโกรธจัดและพูดว่า “ก็ได้ นายพูดเองนะ ฉันก็จะเดิมพันนี้ด้วย! “ไอ้บ้านนอก จำไว้นะ ความผิดพลาดที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของนายคือการขโมยการกอบกู้ตลาดครั้งนี้ เพราะนายพยายามทำให้ผู้คนประทับใจด้วยการทำอะไรที่เกินปัญญาของนายไป นับจากนี้ ชื่อเสียงของนายจะต้องป่นปี้แน่!” เจคยิ้มอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ความจริงก็คือ หุ้นฮาร์เบอร์จะเป็นจุดเดียวที่เมืองหลวงระหว่างประเทศทั้งหมดจะมารวมกัน ในทางกลับกัน คนบ้านนอกอย่างนายจะเป็นเพียงกบในกะลาใบโง่และโลกแคบ นายไม่รู้หรอกว่าโลก