ณ อาคารสำนักงานของสาขาภูมิภาคเทอร์ร่าของโคลอสซอล อินเวสเมนท์ที่ตั้งอยู่ในเมืองคาร์เวิร์นแดน วอร์เรน ประธานของซีน่า และวิลเลี่ยม ประธานของสาขาภูมิภาคของเทอร์ร่าของโคลอสซอล อินเวสเมนท์ แต่ละคนต่างลงนามในข้อตกลงร่วมกันแดนหัวเราะขณะที่ทั้งคู่จับมือกัน “วิลเลี่ยม ผมหวังว่าโคลอสซอล อินเวสเมนท์จะช่วยให้เราบรรลุแผนการได้รับการจดทะเบียนตลาดหลักทรัพย์โดยเร็วที่สุดนะครับ” เขากล่าววิลเลี่ยมหัวเราะและตอบกลับว่า “ณ ตอนนี้ที่เราได้เซ็นสัญญาแล้ว ผมตื่นเต้นยิ่งกว่าคุณเสียอีกที่จะให้ซีน่าได้รับการจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ เราแค่รับผลกำไรจากการลงทุนและรับทรัพย์เพิ่มหลังจากที่ซีน่าได้รับการจดทะเบียนแล้ว” เขากล่าวแดนหัวเราะในใจและพูดว่า “วอร์เรน ผมไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ว่าทำไมคุณถึงยืนกรานอย่างมากในการโค่นล้มเทอริโซนลง คุณต้องเข้าใจว่าการจดทะเบียนตลาดหลักทรัพย์ของซีน่าคือเรื่องที่สำคัญที่สุดในตอนนี้” เขากล่าวแดนหัวเราะ “มีบางอย่างที่คุณไม่รู้ การจดทะเบียนตลาดหลักทรัพย์ของซีน่าเป็นเรื่องที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้อยู่แล้ว ยังไงก็ตาม ซีน่าเป็นแค่หนึ่งในสี่อินเตอร์เน็ตพอร์ทอลที่สำคัญในตอนนี้ จะเกิดอะไรขึ้นถ้
ไม่ว่าฮัดสันจะรู้สึกเป็นทุกข์มากแค่ไหน แดน วอร์เรนก็ยังคงมาเยี่ยมบริษัทของเขาในฐานะประธานของซีน่า ในฐานะเจ้าบ้านแล้ว เขาต้องต้อนรับเขาด้วยมารยาททั่วไปดังนั้น ฮัดสันยืนขึ้นและใส่หน้ากากแสดงรอยยิ้มทางสีหน้า จากนั้นเขาเดินไปหาแดน วอร์เรน“คุณสละเวลาจากตารางงานที่วุ่นวายเพื่อมาเยี่ยมเรา มิสเตอร์วอร์เรน ช่างเป็นเกียรติอย่างยิ่ง” ฮัดสันกล่าวอย่างสุภาพด้วยน้ำเสียงที่เป็นกลางแดนระเบิดหัวเราะออกมา เขามีเสียงหัวเราะที่ดังก้องและจริงใจ คนที่ไม่เข้าใจในตัวเขาคงจะคิดว่าเขาเป็นชายที่มีความกล้าและซื่อตรงคนหนึ่ง อย่างไรก็ตามภายใต้บุคลิกที่ซื่อสัตย์และตรงไปตรงมาของเขา เขาเป็นชายที่ชั่วร้ายคนหนึ่งที่มีจิตใจอำมหิตเป็นอย่างมาก“คุณช่างมีมารยาทมากเกินไปแล้ว มิสเตอร์มัวร์ ผมต้องเข้าร่วมการประชุมสาธารณะในแวดวงอุตสาหกรรมอินเตอร์เน็ตในเมืองคาเวิร์น เพราะงั้น ผมเลยแวะมาดูออฟฟิศของคุณสักหน่อย” แดนกล่าวขณะที่จับมือฮัดสันอย่างแน่น“จริงสิ ไม่ใช่ว่าคุณได้รับเชิญเข้าร่วมประชุมหรอกเหรอ มิสเตอร์มัวร์?” แดนถามพลางแสร้งสงสัยและไม่แน่ใจสีหน้าของฮัดสันแข็งทื่อ เขาดึงมือกลับและกล่าวข้อเท็จจริงว่า “พักหลังนี้มีเรื่
หลังจากที่ได้ยินเขากล่าว โลแกนอดทนไม่ไหวอีกต่อไป“แกกำลังทำบ้าอะไร? วอร์เรน แกเป็นคนที่ก่อปัญหาทั้งหมดนี้ขึ้นมาตั้งแต่แรก แล้วตอนนี้แกกำลังพูดว่าแกอยากจะซื้อบริษัทของเรา แกคิดว่าเราโง่รึไง?! ฉันจะบอกแกไว้นะ ไม่มีทางที่เรื่องนั้นจะเกิดขึ้น!”แดนเย้ยหยัน “พ่อหนุ่มน้อย อย่างแรกเลย ฉันไม่เข้าใจที่เธอหมายความว่า ‘ก่อปัญหาพวกเหล่านี้ขึ้น’ ฉันไม่ได้ทำอะไรกับเทอริโซนเลยนะ ความลำบากที่พวกเธอกำลังเผชิญอยู่ทั้งหมดมันเนื่องมาจากความไร้ความสามารถของพวกเธอเอง” เขากล่าว“ในทางกลับกัน คนฉลาดย่อมเข้าใจสถานการณ์ของเขา เทอริโซนแทบจะไปไม่รอดแล้วตอนนี้ ยังต้องทนกระเสือกกระสนต่อไปอีกงั้นเหรอ? ซีน่ากำลังมอบทางออกให้ด้วยการซื้อบริษัทนะ!”ฮัดสันจ้องไปที่แดน เขาพยายามอย่างที่สุดเพื่อจะควบคุมความโกรธของเขา “เราขอปฏิเสธการเข้าซื้อกิจการของแก ถ้าแกมาที่นี่แค่เพื่อสิ่งนี้ ไปซะเถอะ เราไม่อยากเห็นหน้าแกอีก” เขากล่าวอย่างหยาบกระด้างท่าทีของแดนมืนมนขึ้น “จงซาบซึ้งกับความเมตตาของฉันในขณะที่ฉันยังมอบให้อย่างกรุณาซะเถอะ เทอริโซนจะฝืนทนได้นานสักแค่ไหนกันภายใต้สถานการณ์เช่นนี้?” เขาถามอย่างเย็นชา“ในฐานะผู้นำท่ามกลาง
ท่าทีทางสีหน้าของแดนเปลี่ยนเป็นความโกรธแค้นที่รุนแรง เขาจ้องแจสเปอร์และตะโกนว่า “ดูเหมือนว่าแกจะยอมจำนนภายใต้การบีบบังคับเท่านั้นสินะ รอดูซะเถอะ!”แดนคลุ้มคลั่งด้วยความโกรธหลังจากที่กล่าวหลังจากที่แดนออกไปด้วยท่าทีโกรธแค้น ฮัดสันมองไปที่แจสเปอร์และยิ้มอย่างขมขื่น “เราควรจะทำไงครับตอนนี้ มิสเตอร์เลน?”“ไม่ต้องใจร้อน ก็แค่ทำในสิ่งที่เราต้องทำกันเถอะ” แจสเปอร์กล่าวอย่างสงบ“มันก็แค่แดน วอร์เรนเอง มันทำให้เราเจอกับนรกไม่ได้หรอก!”“มิสเตอร์เลน ที่คุณพูดเมื่อกี้มันเจ๋งมาก!” โลแกนอุทานออกมาด้วยความตื่นเต้นขณะที่จ้องไปที่แจสเปอร์แจสเปอร์หัวเราะคิกคัก “แม้ว่าเทอริโซนด้อยกว่าซีน่าแน่นอนในตอนนี้ เราไม่ควรอดทนต่อคำดูถูกเขาเพราะว่าเขาทำให้มันเลยเถิดมากขนาดนี้ เราต้องหยาบคายกลับและปกป้องตัวเราเองเมื่อเราจำเป็นต้องทำ” เขาตอบกลับฮัดสันพยักหน้า ดูเหมือนว่าจะคิดไปไกลตอนนี้เอง แดนออกจากเทอริโซนด้วยท่าทีที่โกรธทางสีหน้า เขาตะโกนออกมาด้วยความโกรธ “พวกมันชักจะมากเกินไปแล้ว! พวกงั่งไร้ยางอายอย่างพวกมันกล้าดียังไงมาทำกับฉันแบบนั้น?!”เลขาของแดนสั่นด้วยความตะลึงขณะที่เขาจ้องไปที่แดน เลขายืนอยู่ข้า
“รับทราบ!”หลังจากที่เห็นดีกับคำแนะนำของแจสเปอร์แล้ว ทุกคนออกจากห้องประชุมเพื่อทำงานในส่วนที่เกี่ยวข้อง มีแค่แจสเปอร์เท่านั้นที่ตกอยู่ในภวังค์ความคิด ยังคงอยู่ในห้องซีน่าคือ ระเบิดลูกหนึ่งที่ในที่สุดก็จะระเบิดต่อหน้าพวกเขาในสักวันหนึ่งหากพวกเขาไม่กำจัดมันออกไปเทอริโซนยังคงอ่อนแอมากเกินไปในตอนนี้ มันคงไม่มีโอกาสต้านทานแรงระเบิดที่รุนแรงได้ ถ้าปัญหานี้ไม่ถูกแก้โดยเร็วที่สุด พัฒนาการในอนาคตของเทอริโซนอาจจะล้าช้าไปอย่างหนักหน่วงในอดีตชาติของเขา ซีน่ารีบเข้าจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์เนื่องจากขาดสภาพคล่องครั้งใหญ่ ซีน่าในตอนนี้ล่าช้าในการจดทะเบียนมานานมากแล้ว มากไปกว่านั้น ภาวะฟองสบู่เศรษฐกิจอินเตอร์เน็ตได้ระเบิดแล้ว ทำให้มันยุ่งยากมากยิ่งขึ้นสำหรับแดน วอร์เรนในการได้รับการลงทุนภายในประเทศ ดังนั้น ซีน่าคงจะขาดแคลนทุนทรัพย์ด้วยเช่นกันอย่างไรก็ตาม แจสเปอร์รู้เป็นอย่างดีว่าความคืบหน้าของการจดทะเบียนมหาชนของซีน่าคงจะไม่หยุดนิ่งแน่ ในทางตรงกันข้าม มันคงคืบหน้าไปอย่างรวดเร็วแทนแจสเปอร์เรียกแจ็คมาหลังจากที่คิดว่าซีน่าประสบความสำเร็จในการได้รับการจดทะเบียนมหาชนผ่านทางคอนเน็คชั่นกับโคลอสซอล
17 พฤษภาคม 2543[คุณได้โอนเงิน 13,666,422.19 ดอลลาร์ไปยังบัตรออมทรัพย์ที่ลงท้ายด้วยหมายเลข 2022 ยอดเงินปัจจุบันคือ 13,667,922.19 ดอลลาร์ (ธนาคารพาณิชย์)]แจสเปอร์มองข้อความในโทรศัพท์ที่เตือนให้ทราบถึงรายละเอียดธุรกรรม เขาหายใจเข้าลึก ๆ ความเต้นตื่นปรากฏขึ้นบนใบหน้าห้าเดือนที่แล้ว เขาเกิดใหม่และเดินทางย้อนเวลากลับไปจากปี 2563 เขาเสียเวลาไป 40 ปีในอดีต แต่สวรรค์ก็ได้ทำให้เขามีชีวิตอีกครั้งแจสเปอร์ เลน ซึ่งเป็นคนที่ทำงานในอุตสาหกรรมเกี่ยวกับเศรษฐกิจมามากกว่าสิบปี ได้เกิดใหม่ในปี 2543 พร้อมกับความทรงจำและความรู้ที่มีอยู่ใน 20 ปีข้างหน้าการได้รู้ว่าเขาไม่สามารถเสียเวลาในอีกไม่กี่สิบปีข้างหน้าไปได้ แจสเปอร์ก็เริ่มดำเนินการในเมื่อห้าเดือนก่อนทันที!เขาทำทุกอย่างโดยอาศัยความทรงจำที่แท้จริงเกี่ยวกับปัญหาที่เป็นประเด็นร้อนแรงที่สุดที่เกิดขึ้นในประเทศเมื่อปี 2543 ก็คือเหตุการณ์ถั่วเขียวในตลาดฟิวเจอร์สแจสเปอร์ขายทรัพย์สินเพียงอย่างเดียวของพ่อแม่ และเข้าบุกตลาดโภคภัณฑ์ด้วยกองทุนมูลค่า 800,000 ดอลลาร์ที่เพิ่มอำนาจ 20 เท่าเขาผ่านห้าเดือนนี้ไปด้วยสภาวะวิตกกังวลและความทุกข์ในวันนี้ เขายิ
“แจสเปอร์! คอยดูเถอะฉันจะไม่ปล่อยให้คุณได้มีทางเดินของตัวเองแน่นอน!” เพเนโลเป้โพล่งออกมาด้วยความโกรธและเดินออกไปสายตาของแจสเปอร์ไม่มีแววเสียใจเลยที่ได้เห็นเธอเป็นเช่นนั้น เขาควรจะทิ้งผู้หญิงคนนี้ไปตั้งนานแล้ว! ในตอนเย็น ท้องฟ้าค่อย ๆ มืดลง แจสเปอร์จดบันทึกโอกาสทั้งหมดในการหาเงินที่เขาจำได้ลงในสมุดโน้ต เผื่อในกรณีที่ความจำเสื่อมในอนาคต นี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเขาในตอนนี้ เขาจะประมาทไม่ได้ ขณะนั้นก็มีคนมาเคาะประตูห้องสีฟ้า แจสเปอร์เปิดประตูและพบเข้ากับคนสามคน เพเนโลเป้ ฮันท์ พี่ชายของเธอ คาลวิน ฮันท์ และแม่ของเธอ ซูซาน โจนส์ ซูซานมีท่าทีรังเกียจบนใบหน้าของเธอเมื่อได้เจอแจสเปอร์ เธอชี้นิ้วมาที่เขาและตะโกนออกมาดัง ๆ “แจสเปอร์ เลน! ฉันให้ลูกสาวออกเดทกับนายเพราะคิดว่าเป็นคนซื่อสัตย์และจริงใจ กล้าดียังไงมาทิ้งลูกสาวฉัน ไอ้สารเลว! ยังมีความเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า!” แจสเปอร์เหลือบมองเพเนโลพีที่ตาแดงเพราะร้องไห้ “ผมจบกับเธอด้วยดี ระวังปากคุณด้วย” เขาพูดอย่างใจเย็น “ช่างเป็นเรื่องไร้สาระ!” คาลวิน ฮันท์ ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ เขาชี้ไปที่แจสเปอร์และตะโกนว่า “ดูสิว่าน้อ
แจสเปอร์ไม่ได้สนใจสิ่งที่พวกเขาพูดเลยสักนิดตอนนี้เขามีเงินแล้ว เขาจะกลายเป็นเศรษฐีหรือมหาเศรษฐีก็ได้ในอนาคต เขาจะกลัวกับพวกคนอันธพาลสองสามคนมารบกวนเหรอ?อาทิตย์ต่อมา ครอบครัวฮันท์ไม่ได้มาหาเรื่องเขาอีก แจสเปอร์ก็สบายใจเช่นกันอย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้ใช้เวลาไปอย่างเปล่าประโยชน์ จากความทรงจำของเขา เขารู้ว่ากำลังจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นที่เมืองนี้เมื่อชาติที่แล้ว เขารู้ว่าจี้ทับทิมได้ปรากฏขึ้นในร้านขายเครื่องประดับที่ชื่อว่า กลอรี จิวเวลเลอร์ อยู่ในเมืองเจ้าของร้านนี้โปรโมทว่าจี้ทับทิมเป็นของโบราณ กษัตริย์แห่งราชวงศ์อังกฤษในอดีตเคยสวมใส่!ดังนั้น จี้นี้จึงขายเป็นสมบัติของทางร้าน ด้วยราคา 500,000 ดอลลาร์ ในเมืองนี้ไม่มีใครต้องการที่จะซื้อมันเลยแม้จะมีจุดเด่น แต่ก็ไม่มีใครเชื่อเรื่องนั้นพวกเขาต้องล้อเล่นแน่ จี้ทับทิมโบราณที่กษัตริย์เคยใส่จะขายแค่ 500,000 ดอลลาร์เหรอ?เห็นได้ชัดว่านี่เป็นแค่อุบายอย่างไรก็ตาม ไม่มีใครคิดว่าพ่อค้าที่เป็นเจ้าของธุรกิจต่างประเทศจะมาซื้อจี้นี้ เจ้านายร้านขายเครื่องประดับถึงกับหัวเราะเยาะที่เขาโดนหลอกกับสินค้าปลอม ๆ ครึ่งปีหลัง จี้ทับทิมก็ปรากฏตัวใ