Share
บทที่ 261
Related chapter
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 262
"เกิดอะไรขึ้น?" แจสเปอร์ถามด้วยน้ำเสียงหนักแน่น เขาขมวดคิ้วและวางหนังสือลงทันที “เมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว ผู้ใช้ของเราพบว่าการเชื่อมต่อของพวกเขาถูกตัดขาดจากพื้นที่ขนาดใหญ่ เซิร์ฟเวอร์ติดขัดอย่างรุนแรง และเว็บไซต์พอร์ทัลก็ยุบลงอย่างสมบูรณ์ด้วยครับ เรายืนยันว่าเป็นการโจมตีโดยแฮกเกอร์” ขณะฟังเรื่องราวของฮัดสันเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แจสเปอร์เดินเข้าไปในห้องทำงาน เขาเปิดคอมพิวเตอร์ และเข้าสู่ระบบเคเค เช่นเดียวกับที่ฮัดสันอธิบายไว้ เขาไม่สามารถออนไลน์ได้ แม้จะเข้าสู่ระบบนานเกินกว่า 10 วินาทีแล้ว ไม่นานหลังจากนั้น มีการแจ้งเตือนระบุว่า เกิดความล้มเหลวในการเชื่อมต่อเซิร์ฟเวอร์ หลังจากนั้น แจสเปอร์คลิกที่เว็บไซต์พอร์ทัลของเทอไรโซนในทำนองเดียวกัน หน้าเว็บเดิมซึ่งมีเนื้อหามากมาย กลับกลายเป็นว่างเปล่า และมันไม่มีคำอธิบายหรือรูปภาพเลย “ผู้ใช้กำลังต่อว่าเราในหน้าสนทนาทุกหนทุกแห่งเลย เราควรทำยังไงดีครับคุณเลน” ฮัดสันถามอย่างขมขื่น ชาวเน็ตยังคงมีความคิดที่ค่อนข้างเรียบง่ายในปีพ.ศ. 2543 การต่อสู้ระหว่างบริษัทอินเทอร์เน็ต ก็ไม่สามารถแข่งขันได้เหมือนที่จะเกิดขึ้นในอนาคต อย่างไรก็ตาม ด้
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 263
“ฉันจะรอคุณกลับมานะ” แจสเปอร์พยักหน้าอย่างจริงจัง เพื่อต่อต้านตวามรู้สึกที่อยากหันหลังกลับและเข้าไปกอดเธอ จากนั้นเขาก็หันหลังเดินไปที่ด่านศุลกากร บนเครื่องบิน แจสเปอร์งีบหลับเล็กน้อย ในฐานะผู้คุ้มกันส่วนตัวของแจสเปอร์ จูเลียนก็นั่งอยู่ข้าง ๆ เขา "มิสเตอร์เลน คุณมีความสัมพันธ์อันเป็นที่รักกับคุณชูเลอร์สินะครับ” จูเลียนกล่าว แจสเปอร์ลืมตาและเหลือบมองจูเลียน เขาหัวเราะ “นายไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้วนะ ฉันควรจะขอให้เธอแนะนำผู้หญิงให้กับนายดีไหม?” จูเลียนส่ายหัวอย่างเคร่งขรึม “งานคือสิ่งสำคัญสำหรับผมครับ” เขาตอบ “ก็จริงนะ เพราะเราเป็นผู้ชาย เราจะเริ่มสร้างครอบครัวโดยไม่มีอาชีพที่มั่นคงได้ยังไงกัน?” “ทำงานอย่างตั้งใจอยู่เคียงข้างฉันอีกสักสองปี หลังจากนั้น ฉันจะจัดการบางอย่างให้นาย” แจสเปอร์กล่าว จูเลียนยิ้ม แต่เขาไม่ได้คิดมากในคำพูดของแจสเปอร์ ในใจของเขา การปกป้องแจสเปอร์คือสิ่งสำคัญที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นเรื่องรองสำหรับเขา สองชั่วโมงต่อมา เครื่องบินลงจอดที่สนามบินนานาชาติของเมืองคาเวิร์น แจ็ค ทันเนอร์ มารับเขาที่สนามบิน "มิสเตอร์เลน ในที่สุดคุณก็มาที่นี่” แจ็คพูดหลั
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 264
“เมื่อวานทุกคนขับรถมาทั้งคืน พวกเขาเผลอหลับเมื่อไปไม่นานมานี้ครับ” ฮัดสันพูดด้วยน้ำเสียงที่เงียบงัน หลังจากเดินไปหาแจสเปอร์ “ปล่อยให้พวกเขาพักผ่อนไป เราไปคุยกันที่ห้องทำงานของคุณกัน” หลังจากพูดจบ แจสเปอร์ก็เดินออกจากห้องประชุมพร้อมกับฮัดสัน แจ็ค และคาเมรอน ซึ่งต่างก็เดินตามหลังเขา แม้ว่าฮัดสันจะมีตำแหน่งสูงสุดของบริษัทในเทอไรโซน แต่เขาก็มีบริษัทที่เรียบง่ายที่สุด ห้องทำงานของเขาเป็นพื้นที่เล็ก ๆ คั่นด้วยไม้กระดาน มีเพียงโต๊ะ คอมพิวเตอร์ ตู้หนังสือ และโซฟาสองสามตัวในห้อง นอกจากนั้นก็ว่างเปล่า “มันเป็นห้องที่ค่อนข้างเรียบง่ายนะครับ เพราะตอนนี้บริษัทมีค่าใช้จ่ายมากมาย” ฮัดสันกล่าว เขาดูเขินอายเล็กน้อย เขาเทน้ำหนึ่งแก้วให้แจสเปอร์ แจสเปอร์หัวเราะคิกคัก “นั่นเป็นเหตุผลที่ผมยินดีที่จะลงทุนกับพวกคุณจำนวนเยอะ ๆ ดูจากความมัธยัสถ์ของคุณ ผมบอกได้เลยว่า อนาคตของคุณจะสดใสอย่างแน่นอน” เขากล่าว ฮัดสันพยักหน้า เขาดีใจที่แจสเปอร์ยอมรับความคิดของเขา “แม้ว่าเราจะอุตส่าห์ผ่านเหตุการณ์นี้มาได้ แต่ส่วนใหญ่เป็นเพราะซีน่าหยุดการโจมตีไปครึ่งทาง มิฉะนั้น เราอาจจะไม่สามารถกู้คืนระบบของเราได้ในตอ
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 265
ฮัดสันแนะนำธีโอให้ทุกคนรู้จักอย่างน่าเชื่อถือ ธีโอมองไปที่แจ็คและยิ้ม "ผมรู้จักคุณครับ คุณเคยเป็นผู้บริหารระดับสูงของแวร์ซอร์ฟ” เขากล่าว หลังจากที่ทั้งสองจับมือกัน ธีโอก็หันไปมองแจสเปอร์ แจสเปอร์ยิ้มและยื่นมือออกไป “คุณเป็นแฮ็กเกอร์หมายเลขหนึ่งในประเทศ ผมชื่นชมคุณมานานแล้วครับ” เขากล่าว ธีโอค่อนข้างประหม่า เขาไม่คุ้นเคยกับการมีปฏิสัมพันธ์กับคนแปลกหน้าในชีวิตจริง ท่าทางมั่นใจของแจสเปอร์ซึ่งฉายแววจากการกระทำและพฤติกรรมของเขา ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจเป็นพิเศษ "ยินดีที่ได้รู้จัก! ผมไม่กล้าอ้างสิทธิ์เป็นแฮ็กเกอร์อันดับต้น ๆ ของประเทศหรอกครับ เทคโนโลยีการแฮ็กประกอบด้วยความรู้ที่ลึกซึ้งอย่างยิ่ง ไม่มีใครกล้าพูดว่าพวกเขาเก่งที่สุด ผมก็ยังคงเรียนรู้อยู่” คำพูดของธีโอทำให้ทุกคนหัวเราะออกมา คนที่ประสบความสำเร็จต้องโดดเด่นไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ซึ่งใช้ได้กับทุกสาขา ยกตัวอย่างเช่น ธีโอที่มีรูปลักษณ์ที่ธรรมดามาก เขาดูเหมือนชายหนุ่มคนอื่น ๆ ทั่วไป และไม่ค่อยเก่งนักในการเข้าสังคมกับคนแปลกหน้า อย่างไรก็ตาม ความเคารพต่อเทคโนโลยีของเขา ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์แล้วว่า เขามีศักยภาพและความสามารถในกา
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 266
ณ อาคารสำนักงานของสาขาภูมิภาคเทอร์ร่าของโคลอสซอล อินเวสเมนท์ที่ตั้งอยู่ในเมืองคาร์เวิร์นแดน วอร์เรน ประธานของซีน่า และวิลเลี่ยม ประธานของสาขาภูมิภาคของเทอร์ร่าของโคลอสซอล อินเวสเมนท์ แต่ละคนต่างลงนามในข้อตกลงร่วมกันแดนหัวเราะขณะที่ทั้งคู่จับมือกัน “วิลเลี่ยม ผมหวังว่าโคลอสซอล อินเวสเมนท์จะช่วยให้เราบรรลุแผนการได้รับการจดทะเบียนตลาดหลักทรัพย์โดยเร็วที่สุดนะครับ” เขากล่าววิลเลี่ยมหัวเราะและตอบกลับว่า “ณ ตอนนี้ที่เราได้เซ็นสัญญาแล้ว ผมตื่นเต้นยิ่งกว่าคุณเสียอีกที่จะให้ซีน่าได้รับการจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ เราแค่รับผลกำไรจากการลงทุนและรับทรัพย์เพิ่มหลังจากที่ซีน่าได้รับการจดทะเบียนแล้ว” เขากล่าวแดนหัวเราะในใจและพูดว่า “วอร์เรน ผมไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ว่าทำไมคุณถึงยืนกรานอย่างมากในการโค่นล้มเทอริโซนลง คุณต้องเข้าใจว่าการจดทะเบียนตลาดหลักทรัพย์ของซีน่าคือเรื่องที่สำคัญที่สุดในตอนนี้” เขากล่าวแดนหัวเราะ “มีบางอย่างที่คุณไม่รู้ การจดทะเบียนตลาดหลักทรัพย์ของซีน่าเป็นเรื่องที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้อยู่แล้ว ยังไงก็ตาม ซีน่าเป็นแค่หนึ่งในสี่อินเตอร์เน็ตพอร์ทอลที่สำคัญในตอนนี้ จะเกิดอะไรขึ้นถ้
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 267
ไม่ว่าฮัดสันจะรู้สึกเป็นทุกข์มากแค่ไหน แดน วอร์เรนก็ยังคงมาเยี่ยมบริษัทของเขาในฐานะประธานของซีน่า ในฐานะเจ้าบ้านแล้ว เขาต้องต้อนรับเขาด้วยมารยาททั่วไปดังนั้น ฮัดสันยืนขึ้นและใส่หน้ากากแสดงรอยยิ้มทางสีหน้า จากนั้นเขาเดินไปหาแดน วอร์เรน“คุณสละเวลาจากตารางงานที่วุ่นวายเพื่อมาเยี่ยมเรา มิสเตอร์วอร์เรน ช่างเป็นเกียรติอย่างยิ่ง” ฮัดสันกล่าวอย่างสุภาพด้วยน้ำเสียงที่เป็นกลางแดนระเบิดหัวเราะออกมา เขามีเสียงหัวเราะที่ดังก้องและจริงใจ คนที่ไม่เข้าใจในตัวเขาคงจะคิดว่าเขาเป็นชายที่มีความกล้าและซื่อตรงคนหนึ่ง อย่างไรก็ตามภายใต้บุคลิกที่ซื่อสัตย์และตรงไปตรงมาของเขา เขาเป็นชายที่ชั่วร้ายคนหนึ่งที่มีจิตใจอำมหิตเป็นอย่างมาก“คุณช่างมีมารยาทมากเกินไปแล้ว มิสเตอร์มัวร์ ผมต้องเข้าร่วมการประชุมสาธารณะในแวดวงอุตสาหกรรมอินเตอร์เน็ตในเมืองคาเวิร์น เพราะงั้น ผมเลยแวะมาดูออฟฟิศของคุณสักหน่อย” แดนกล่าวขณะที่จับมือฮัดสันอย่างแน่น“จริงสิ ไม่ใช่ว่าคุณได้รับเชิญเข้าร่วมประชุมหรอกเหรอ มิสเตอร์มัวร์?” แดนถามพลางแสร้งสงสัยและไม่แน่ใจสีหน้าของฮัดสันแข็งทื่อ เขาดึงมือกลับและกล่าวข้อเท็จจริงว่า “พักหลังนี้มีเรื่
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 268
หลังจากที่ได้ยินเขากล่าว โลแกนอดทนไม่ไหวอีกต่อไป“แกกำลังทำบ้าอะไร? วอร์เรน แกเป็นคนที่ก่อปัญหาทั้งหมดนี้ขึ้นมาตั้งแต่แรก แล้วตอนนี้แกกำลังพูดว่าแกอยากจะซื้อบริษัทของเรา แกคิดว่าเราโง่รึไง?! ฉันจะบอกแกไว้นะ ไม่มีทางที่เรื่องนั้นจะเกิดขึ้น!”แดนเย้ยหยัน “พ่อหนุ่มน้อย อย่างแรกเลย ฉันไม่เข้าใจที่เธอหมายความว่า ‘ก่อปัญหาพวกเหล่านี้ขึ้น’ ฉันไม่ได้ทำอะไรกับเทอริโซนเลยนะ ความลำบากที่พวกเธอกำลังเผชิญอยู่ทั้งหมดมันเนื่องมาจากความไร้ความสามารถของพวกเธอเอง” เขากล่าว“ในทางกลับกัน คนฉลาดย่อมเข้าใจสถานการณ์ของเขา เทอริโซนแทบจะไปไม่รอดแล้วตอนนี้ ยังต้องทนกระเสือกกระสนต่อไปอีกงั้นเหรอ? ซีน่ากำลังมอบทางออกให้ด้วยการซื้อบริษัทนะ!”ฮัดสันจ้องไปที่แดน เขาพยายามอย่างที่สุดเพื่อจะควบคุมความโกรธของเขา “เราขอปฏิเสธการเข้าซื้อกิจการของแก ถ้าแกมาที่นี่แค่เพื่อสิ่งนี้ ไปซะเถอะ เราไม่อยากเห็นหน้าแกอีก” เขากล่าวอย่างหยาบกระด้างท่าทีของแดนมืนมนขึ้น “จงซาบซึ้งกับความเมตตาของฉันในขณะที่ฉันยังมอบให้อย่างกรุณาซะเถอะ เทอริโซนจะฝืนทนได้นานสักแค่ไหนกันภายใต้สถานการณ์เช่นนี้?” เขาถามอย่างเย็นชา“ในฐานะผู้นำท่ามกลาง
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 269
ท่าทีทางสีหน้าของแดนเปลี่ยนเป็นความโกรธแค้นที่รุนแรง เขาจ้องแจสเปอร์และตะโกนว่า “ดูเหมือนว่าแกจะยอมจำนนภายใต้การบีบบังคับเท่านั้นสินะ รอดูซะเถอะ!”แดนคลุ้มคลั่งด้วยความโกรธหลังจากที่กล่าวหลังจากที่แดนออกไปด้วยท่าทีโกรธแค้น ฮัดสันมองไปที่แจสเปอร์และยิ้มอย่างขมขื่น “เราควรจะทำไงครับตอนนี้ มิสเตอร์เลน?”“ไม่ต้องใจร้อน ก็แค่ทำในสิ่งที่เราต้องทำกันเถอะ” แจสเปอร์กล่าวอย่างสงบ“มันก็แค่แดน วอร์เรนเอง มันทำให้เราเจอกับนรกไม่ได้หรอก!”“มิสเตอร์เลน ที่คุณพูดเมื่อกี้มันเจ๋งมาก!” โลแกนอุทานออกมาด้วยความตื่นเต้นขณะที่จ้องไปที่แจสเปอร์แจสเปอร์หัวเราะคิกคัก “แม้ว่าเทอริโซนด้อยกว่าซีน่าแน่นอนในตอนนี้ เราไม่ควรอดทนต่อคำดูถูกเขาเพราะว่าเขาทำให้มันเลยเถิดมากขนาดนี้ เราต้องหยาบคายกลับและปกป้องตัวเราเองเมื่อเราจำเป็นต้องทำ” เขาตอบกลับฮัดสันพยักหน้า ดูเหมือนว่าจะคิดไปไกลตอนนี้เอง แดนออกจากเทอริโซนด้วยท่าทีที่โกรธทางสีหน้า เขาตะโกนออกมาด้วยความโกรธ “พวกมันชักจะมากเกินไปแล้ว! พวกงั่งไร้ยางอายอย่างพวกมันกล้าดียังไงมาทำกับฉันแบบนั้น?!”เลขาของแดนสั่นด้วยความตะลึงขณะที่เขาจ้องไปที่แดน เลขายืนอยู่ข้า
Latest chapter
