อัจฉริยะทางการแพทย์ยุคปัจจุบันเดินทางข้ามผ่านเวลากลายมาเป็นพระชายาอ๋องผู้ถูกทอดทิ้ง แม้แต่ลูกชายของตนยังถูกเรียกว่าลูกนอกสมรส! จ้าวสงครามที่สองขาพิการรังเกียจนางเยี่ยงมด แม้แต่การอยู่การกินของนางก็แสนระกำลำบาก! ดีที่นางมีมืออันวิเศษของหมออัจฉริยะ และพรแห่งห้วงเวลาอยู่ ถูกคนรับใช้ดูหมิ่น ก็ทำให้ตาบอดเสียเลย! พวกนางรับใช้ แม่นมรังแก ก็ตัดเส้นเอ็นข้อมือเสียให้! สามีขี้เผด็จการ ก็แขวนเขาไว้บนต้นไม้ซะสิ! หลิงอวี๋ถลกแขนเสื้อขึ้น ทำเสียจนตำหนักอ๋องอี้วุ่นวาย! อาศัยมือวิเศษคู่นั้นที่ช่วยชีวิตท่านเสนาบดี ช่วยชีวิตไทเฮา... ! ชนะใจชายหนุ่มผู้มากยศมั่งคั่งทั้งหลาย ในที่สุด นางก็ถูกสามีจ้าวสงครามต้อนจนมุมเสียได้ “ขโมยทั้งร่างกายทั้งหัวใจข้า ยังคิดที่จะหนีไปให้ไร้ร่องรอยอีกรึ?”
ข้ามกาลเวลาไปสู่ครอบครัวตกยากในยุคโบราณ ครอบครัวทั้งยากจนและอดอยาก แค่เริ่มต้นหวังหยวนก็ทำครอบครัวล่มจมซะแล้ว! น้ำตาลทรายแดงผสมโคลน น้ำมันหมูผสมน้ำปูนใส การสกัดเกลือจากบ่อ การกลั่นเหล้าให้บริสุทธิ์ การเผาหางวัว และเห็นขอทานก็ให้เงินได้… วิธีแปลกประหลาดมากมายจากคนเสเพล ทำให้ทั้งราชวงศ์ เหล่าตระกูลที่มีอำนาจ ตระกูลชนชั้นสูง และผู้ดีชั้นสูงไม่สามารถทนอยู่เฉยได้ เพราะทุกย่างก้าวของคนเสเพลอย่างหวังหยวนนั้น แม้ว่าครอบครัวจะล่มจม แต่ก็ดันรวยขึ้นเรื่อย ๆ ไม่เพียงแต่รวยที่สุดในใต้หล้าเท่านั้น แต่ทั้งโลกยังต้องมาสยบให้กับเขา คุณชายเสเพลแห่งตระกูลตกอับเช่นนี้!
เมื่อนักปราชญ์ด้านฮวงจุ้ยสิ้นชีพอย่างน่าสลดใจในชั่วข้ามคืน นางได้เกิดใหม่ในฐานะพระชายาแห่งตำหนักอ๋อง นางผู้โง่เขลา น่าเกลียด และถูกกดดันให้ฆ่าตัวตายด้วยความอัปยศอดสู! นางโดนคนทั้งโลกดูถูก เยาะเย้ย สามีของก็นางเองเช่นกัน แม้แต่น้องสาวที่แสนดีของนาง ก็ยังวางแผนต่อต้านนาง ทำให้นางต่ำต้อยยิ่งกว่าสัตว์ น่าขันยิ่งนัก! ท่านซินแสผู้สง่างามอย่างนาง ซึ่งเป็นที่เคารพของผู้คนนับพัน ยังต้องมาอดทนกับการกลั่นแกล้งเช่นนี้? การอ่านโหงวเฮ้ง การทำนายดวงชะตา และการดูฮวงจุ้ย เข็มทิศอาณัติแแห่งสวรรค์ของบรรพบุรุษจะทำนายทุกสรรพสิ่งเบื้องล่างนี้ นางเก่งกาจทั้งเรื่องยารักษาโรค ทั้งยาพิษ และยังมีมือแห่งภูตผีที่สามารถรักษาคนตาย และทำให้พวกเขาฟื้นคืนชีพได้ เมื่อความงามของนางเปลี่ยนไป และนางก็มีชื่อเสียงในเมืองหลวง ดึงดูดท่านอ๋องและขุนนางนับไม่ถ้วน หากท่านอ๋องผู้นี้จะไม่รักนางก็ไม่เป็นไร เพราะนางมีผู้ชายดี ๆ ให้เลือกมากมายนับไม่ถ้วน นางยกมืออย่างสง่างาม “จดหมายหย่าเพคะ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ท่านกับข้าจะไม่เกี่ยวข้องกันอีก” ท่านอ๋องรีบตอบกลับทันที "ข้าเพิ่งทำนายดวงชะตา ดาวหกแฉกบ่งบอกว่า เรามิควรแยกจากกัน" “เพราะเหตุใด?” “เพราะชีวิตของตัวข้าผู้เป็นอ๋องมิอาจขาดเจ้าได้”
เธอยอมรับข้อเรียกร้องที่น่าอัปยศเพื่อช่วยธุรกิจครอบครัวของเธอ พ่อของเธอได้เสียชีวิตอย่างน่าเศร้าหลังจากเธอได้ตั้งครรภ์ เธอถูกคู่หมั้นและน้องสาวของเธอร่วมมือกันเพื่อขับไล่เธอออกจากครอบครัวมอนท์เธอกลับมาหลังจากนั้นสามปีและไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากยั่วยวนให้ชายผู้หยิ่งทนงที่อ้างสิทธิ์ในบ้านพักของพ่อผู้ล่วงลับไปแล้วของเธอคืนมา อย่างไรก็ตามเธอถูกเขาต้อนจนมุม เธอพูดไปตัวสั่นไป “คุณฟัดด์ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณขุ่นเคือง…” เขาครุ่นคิดและพูดว่า “มันสายไปแล้ว ฉันต้องการค่าชดเชย”แล้วทำไมถึงเปลี่ยนการแต่งงานปลอม ๆ ของพวกเขาให้กลายเป็นเรื่องจริง? เธอหน้าแดง แต่เขาไม่สนใจ เขาขมวดคิ้วและจ้องไปที่เธอด้วยความขบขัน “คุณมีลูกแล้วทำไมถึงต้องเล่นตัวอะไรขนาดนั้น” ซักพักดวงตาใสแจ๋วของเด็กตัวน้อยน่ารักน่าชังที่ยืนอยู่ข้างๆเบิกกว้าง พร้อมกับจับมือเธอแล้วพูดว่า "คุณแม่คะ หนูอยากมีน้องชาย!"
ในฐานะลูกเขย เขามีชีวิต ที่น่าสังเวช ไม่มีใครเห็นหัว แต่ทันทีที่เขาได้อำนาจมาอยู่ในมือ ทั้งแม่ยายและน้องสะใภ้ต่างต้องคุกเข่าและสยบลงต่อหน้าเขา แม่ยายของเขาได้ขอร้องอ้อนวอนเขาว่า “ได้โปรด อย่าทิ้งลูกสาวฉันไปเลย” ไม่แม้แต่แม่ยายเท่านั้นที่ต้องมาขอร้องเขา น้องสะใภ้ของเขาก็เช่นกัน “พี่เขย ฉันผิดไปแล้ว…”
เดิมทีเขาคือนายน้อยแห่งแดนมังกร ที่มีมรดกมหาศาลทว่าสี่ปีของการย้ายเข้าไปอยู่ในครอบครัวของภรรยา เขาจำต้องปกปิดสถานะทางสังคม เขาทั้งโดนข่มเหงรังแกและถูกมองด้วยความดูถูกอย่างไรก็ตาม เพื่อลูกสาวและภรรยาแล้ว เขาจำต้องกลับไปยังแดนมังกรมา เพื่อรับมรดกทุกอย่างเพราะครั้งหนึ่งเคยสัญญากับหล่อนว่าจะหล่อนต้องมีชีวิตที่ร่ำรวย ณ ตอนนี้ แม้แต่โลกทั้งใบก็ให้หล่อนได้
แพทย์ทหารสายลับกลับกลายเป็นลูกสาวคนแรกของเสนาบดีที่ต้องทนรับการถูกข่มเหงรังแกจากพ่อและแม่เลี้ยง และต้องแต่งงานกับผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ เผชิญกับหลุมพรางและแผนการร้ายมากมาย ด้วยทักษะการแพทย์ของเธอทำให้เธอสามารถต่อสู้ผ่านศึกสังหารระหว่างวัง แก้ปัญหาระหว่างรัฐได้ด้วยดี ลงโทษองค์รัชทายาทที่กระทำความผิด ช่วยชีวิตองค์จักรพรรดิเหลียง และกำจัดโรคระบาดที่รุนแรง จากบุตรสาวเสนาบดีที่ขี้ขลาดแปรเปลี่ยนเป็นผู้หญิงที่จิตใจแน่วแน่สามารถต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับองค์จักรพรรดิได้ “ถ้าเจ้าแอบหนีออกมาอีก ข้าจะตามไปขัดขวางเจ้า มีที่ไหนพระชายาที่กำลังตั้งครรภ์แล้วยังวิ่งไปทั่ว?” “เจียงตงเกิดโรคระบาด ข้าในฐานะหมอหลวงต้องรีบไปช่วยเป็นธรรมดา ถ้าท่านขัดขวางข้าโรคจะระบาดจะไปถึงเมืองหลวง” อ้อมแขนอันแข็งแกร่งโอบกอดพระชายาที่พูดไม่หยุด ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์สเด็จกลับมาและกราบทูลว่า “ฮึ่ม หมอหลวงมีจำนวนมากพอแล้ว” ถ้าคุณตั้งครรภ์อยู่จะออกไปไหม? จิตใจดั่งพระโพธิสัตว์หรือไม่? หรือยืนหยัดต่อสู้กับโรคระบาดที่ร้ายแรงตอนนั้น
อาเรียน่ามาจากอดีตและตอนนี้กำลังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบัน และอนิกา ซึ่งเป็นร่างใหม่ในอนาคตของอาเรียน่าก็สลับเข้าอยู่มาในชีวิตในอดีตชาติของตัวเองจะเกิดอะไรขึ้นถ้าสองคนนี้ยังคงอยู่ในชีวิตใหม่ของพวกเขา พวกเขาจะยอมรับได้หรือไม่อาเรียนน่าจะอยู่ในโลกสมัยใหม่และลืมสามีและครอบครัวของเธอ หรือเธอจะหาวิธีที่จะกลับสู่ร่างเดิมของเธอหรือไม่และอนิกา จะเป็นยังไง เธอจะหนาวเหน็บและข่มขู่ผู้ชายทุกคนที่เธอพบในชีวิตใหม่ของเธอ หรือบรรยากาศในอดีตจะทำให้เธอกลายเป็นลูน่าผู้อ่อนโยน
ออกไปท่ามกลางแสงแดดในสวนนอกบ้านของเรา ดอกไม้ที่เบ่งบานส่งกลิ่นหอมหวานไปทั่ว แต่แปลก...ที่สถานที่แห่งนี้เมื่อก่อนเคยคุ้นตา กลับไม่ถูกใจฉันอีกเลย มันวิเศษมากที่คนคนหนึ่ง สามารถสร้างความแตกต่างมากมายในชีวิตของคุณ”หลังจากใช้ชีวิตไปครึ่งชีวิตด้วยความท้อแท้ ในที่สุด แบลร์ก็พบเทพนิยายของเธอ แต่เทพนิยายทุกเรื่อง มีแม่มดที่จะร่ายคาถาชั่วร้าย ความรักของพวกเขาจะผ่านการทดสอบทุกครั้งหรือไม่? หรือพวกเขาจะถูกบังคับให้ต้องแยกทางกัน?
เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า “สิ่งที่ทำยากที่สุดคือบอกว่าฉันรักเธอ” ฉันมีความลับที่เก็บซ่อนอยู่ลึกลงไปข้างในหัวใจของฉัน: ฉันรัก ดิกสัน เกร็กก์ มานานเก้าปีแล้วตอนเด็ก ๆ ฉันตามหลังเขามาตลอดเมื่อฉันโตขึ้นในที่สุด ฉันก็ได้เป็นภรรยาของเขาแต่เขาไม่เคยรักฉันเลยสักครั้ง เขาไม่ได้มีความสงสารฉันเลยสักนิดฉันหลอกให้เขาออกเดทกับฉันโดยใช้การหย่าร้างและบริษัทชอน เป็นเหมือนข้อต่อรองของฉัน แต่เขาก็ยังไม่ไหวติงเขาไม่เคยจำเด็กผู้หญิง
เอซ ไนท์ หนุ่มเนิร์ดผู้เงียบขรึมที่ไม่เคยจะแหกกฎใดๆในชีวิต ได้มาพบกับ เวโรนิกา สาวลึกลับปริศนาที่ทำให้เขาหัวใจเต้นแรงและไม่เป็นตัวของตัวเอง การปรากฎตัวของเธอแต่ละครั้งมีแต่เรื่องชวนประหลาดใจ เธอเป็นใคร เธอมาทำอะไร เธอร่ายเวทมนต์อะไร ทำไมเขาถึงใจสั่นได้ถึงเพียงนี้“นายเคยไปสวนสนุกตอนกลางคืนหรือเปล่า” เธอถามและนั่นทำให้ผมขมวดคิ้ว ส่ายหัวไปมา “เยี่ยมไปเลย ปะ! เราจะสนุกกัน” ยี่สิบนาทีต่อมา เราก็มายืนอยู่หน้าสวนสนุกกลางคืนเสียแล้ว ผมอยากจะกลับ แต่แน่นอนว่าผมไม่เคยมาที่นี่มาก่อน“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย” เธอหัวเราะ “แต่ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม นายเห็นด้วยไหมว่าการได้อยู่ที่นี่มันวิเศษมาก” เธอถาม ผมไม่รู้ว่าผมชอบเจ้าเครื่องเล่นนี้เหล่านี้หรือเปล่า แต่ที่แน่ๆคือผมชอบการที่ได้อยู่เป็นเพื่อนเธอมาก