Share
บทที่ 36
Related chapters
เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่ 37
คำสั่งที่กะทันหันนี้ทำให้ทุกคนต้องสะดุ้ง เจียงหยุนลั่วก็ตกอยู่ในอาการงุนงงเช่นกันจากนั้นแม่ทัพเฉินก็โค้งคำนับและถอยกลับไปพร้อมกับแม่ทัพอีกหลายคน เหลือเพียงแค่เธอกับหลิงเฟิงซั่วแค่สองคนในที่พำนักหลิงเฟิงซั่วถามออกไปตรงๆว่า "เจ้ามีความคิดใดบ้างแล้วหรือยัง?" เจียงหยุนลั่วตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้นเธอคิดอะไรบางอย่างได้แล้ว... หลิงเฟิงซั่วรู้ได้อย่างไร? เขากลายเป็นพยาธิตัวกลมในท้องเธอตั้งแต่เมื่อใดกัน?"ตอนนี้ยังไม่มี" เมื่อตระหนักว่าหลิงเฟิงซั่วยังคงจ้องมองเธออยู่ เจียงหยุนลั่วก็สงบลงอย่างรวดเร็ว เธอไม่ชอบความรู้สึกที่มีใครสักคนรู้ทันความคิดของเธอได้อย่างง่ายดายก่อนที่หลิงเฟิงซั่วกล่าวอะไรบางอย่างออกมาเพิ่ม เจียงหยุนลั่วก็ชิงพูดก่อนว่า "มีบางสิ่งที่ข้าต้องการยืนยันอีกครั้ง เกี่ยวกับความปรารถนาของข้าที่เจ้าเพิ่งกล่าวถึงมัน ... "“ข้าเป็นคนรักษาคำพูด!” หลิงเฟิงซั่วรู้อยู่แล้วว่าเธอต้องการจะกล่าวสิ่งใด เขารู้ว่าเธอต้องการจะพูดสิ่งใดอีกแล้ว เจียงหยุนลั่วรู้สึกโกรธเคืองเล็กน้อย“เอาหละ องค์หญิงผู้นี้ก็หวังว่าเจ้าจะจำสิ่งที่เจ้ากล่าวไว้ในวันนี้ได้!” เธอจากไปโดยไม่หั
เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่ 38
ทันใดนั้นเธอก็ตกใจมากจนพูดไม่ออก“ฟึ่บ——!” แนวไฟพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า! ดวงตาของเจียงหยุนลั่วกระชับขึ้น สายตาของเธอก็เคลื่อนตามแนวไฟไปในทันที จากนั้นก็เห็นแนวไฟจำนวนมากผ่านเธอไปเหมือนดั่งอุกกาบาต!ที่ด้านหน้าค่ายหลัก——คันธนูในมือของหลิงเฟิงซั่วนั้นเหมือนกับพระจันทร์เต็มดวง เขามองดูลูกธนูเพลิงที่พุ่งเข้าไปปักที่อาวุธเฟยอี้อย่างแม่นยำอันหนึ่ง แต่มันไม่ได้ลุกเป็นไฟเหมือนอย่างที่คาดคิดไว้!พวกซีฉีไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร อาวุธเฟยอี้นี้ทนไฟได้จริงๆ!“ฝ่าบาท! เราควรทำเยี่ยงไรดี?” แม่ทัพเฉินกัดฟันกล่าวด้วยความกังวล และในขณะที่เขากล่าว ลูกธนูก็พุ่งลงมาจากท้องฟ้าราวกับเป็นการตอบโต้ หลังจากนั้นฝนลูกธนูก็พากันตกลงมาจำนวนมากในทันที!"ทุกคน! หลบ!" แม่ทัพหวังคำรามและนำคนของเขาไปซ่อนตัวอยู่หลังที่กำบังหลิงเฟิงซั่วกวาดลูกธนูที่บินอยู่ตรงหน้าเขาออกไปด้วยลูกธนูหนึ่งดอก ความดุร้ายและความรุนแรงเพิ่มขึ้นในดวงตาของเขาเขากระโดดขึ้นไปบนที่พำนักอย่างคล่องแคล่ว เล็งไปที่ผู้คนบนท้องฟ้า แล้วชักธนูยิงออกไป"ฟึ่บ!"คันธนูและลูกธนูในมือของคู่ต่อสู้หลุดออกไปทันที! อาวุธเฟยอี้ได้ก็สั่นอย่างร
เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่ 39
ความสามารถในการต่อสู้ของอีกานั้นน่าทึ่งเป็นอย่างมาก พวกมันใช้เวลาเพียงไม่ถึงครึ่งก้านธูปในการจัดการกับ "มนุษย์บิน"ทั้งหมดบนท้องฟ้า ซึ่งเปรียบเหมือนลมแรงที่พัดผ่านไปอย่างรวดเร็ว“ฝ่าบาท เราได้ตรวจสอบแล้วพบว่ายังมีพวกมันสามคนที่ยังมีชีวิตรอด ส่วนที่เหลือ...ได้ล้มตายกันไปหมดแล้วขอรับ” เฮยเอี้ยนได้รับคำสั่งให้นำคนกลุ่มหนึ่งไปทำความสะอาดพื้นที่ แล้วกลับมารายงานสถานการณ์ให้หลิงเฟิงซั่วทราบ“ดี รักษาคนพวกนั้นและทรมานพวกมันให้สาหัสปางตาย” หลิงเฟิงซั่วสั่ง และในขณะที่เขากล่าว เขาก็เหลือบมองไปบนท้องฟ้าโดยไม่รู้ตัวพระจันทร์สว่างไสว ดวงดาวที่เลือนลางกระจัดกระจาย ไม่มีแม้แต่เมฆ ไม่สามารถบอกได้เลยแม้แต่น้อยว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่เมื่อสักครู่นี้“องค์ชาย เมื่อสักครู่...ที่พวกอีกามาที่นี่นั้นดูเป็นเรื่องชั่วร้ายนัก พระองค์ต้องการที่จะตรวจสอบเพิ่มเติมหรือไม่?” แม่ทัพเฉินยังคงรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อยเมื่อนึกถึงฝูงอีกาเมื่อครู่“แล้วจะตรวจสอบเช่นไรหละ?” หลิงเฟิงซั่วโยนคำถามกลับ"ก็......" แม่ทัพเฉินตอบไม่ได้ใครจะรู้บ้างว่านกพวกนั้นกำลังคิดสิ่งใดอยู่?มันคงไม่สามารถถูกสั่งการโดยใครได
เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่ 40
หยานเอ๋อก็รีบออกตัวปกป้องเจียงหยุนลั่วด้วยเช่นกัน"ข้าเปล่า!" หัวใจของหลินหนิงซวงเต้นรัวขึ้น และเธอก็รีบมองไปที่หลิงเฟิงซั่ว“ท่านพี่ซั่ว ซวงเอ๋อเปล่า... แต่ฝูงอีกาเมื่อครู่นี้นั้นผิดปกติจริงๆ และองค์หญิงก็หายตัวไปในเวลานี้ มันยากที่ไม่คิดเช่นนั้น…”“หึ องค์หญิงรักษาน้องชายของข้าและช่วยชีวิตชาวเมือง นางเป็นวีรชนในใจของทุกคนแล้ว ข้าเกรงว่าเจ้าจะเป็นคนเดียวที่นี่ที่คิดเช่นนั้นเสียแล้ว” ลู่หยุนรู้สึกอึดอัดใจเมื่อเห็นเธอทำตัวตระการตา และเธอก็เกือบจะอาเจียนออกมา เหตุใดเมื่อก่อนนี้เธอจึงคิดว่าหลินหนิงซวงเป็นคนที่ทั้งเรียบง่ายและใจดีกันนะ? ข้านี่ตาบอดเสียจริง!“หยุนเอ๋อ ทำไมเจ้าจึงคิดมากเช่นนี้ ข้ารู้ว่าเจ้าโทษข้าที่ไม่สามารถรักษาน้องชายของเจ้าให้หาย…” ใบหน้าของหลินหนิงซวงเต็มไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ แต่ก็มีแววตาแห่งความขุ่นเคืองปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วในดวงตาของเธอให้ตายเถอะ!ลู่หยุนหันไปเข้าข้างเจียงหยุนลั่วโดยสิ้นเชิง!ในขณะนั้น—“โอ้ ที่นี่ครึกครื้นขนาดนี้เลยหรือ?” จู่ๆเสียงหญิงที่คุ้นเคยก็ดังมาจากด้านนอกฝูงชน ทันใดนั้นสีหน้าของหลิงเฟิงซั่วก็สั่นไหว เขาจึงผลักหลินหนิงซ
เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่ 41
“ท่านพี่ซั่ว ท่านก็ควรกลับไปพักผ่อนโดยเร็วเถิด”"อืม" หลิงเฟิงซั่วตอบกลับโดยไม่ได้มองกลับไปที่เธอ แต่เขากลับมีสีหน้าเคร่งขรึมมากขึ้น ภายในใจของหลิวหนิงซวงก็มีความรู้สึกจงเกลียดจงชังผุดขึ้นมาในทันทีท่านพี่ซั่วให้ความสนใจกับเจียงหยุนลั่วมากเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อใดกัน?เมื่อสักครู่นี้ เขาสะบัดตัวข้าออกแล้วไปจับมือของเจียงหยุนลั่ว...หึ......วันหนึ่ง ข้าจะตัดมือไร้ประโยชน์นั่นทิ้งแล้วนำไปให้สุนัขกินซะ!ไม่สิไม่ว่าจะเป็นที่ที่ใดที่ท่านพี่ซั่วสัมผัสทั้งหมดจะต้องถูกทำลาย!วันถัดมา—เป่ยเฉินที่ไม่ได้กลับมาทั้งคืนก็ปรากฏตัวขึ้นในที่สุด หลังจากได้ยิน เจียงหยุนลั่วก็รีบชำระกายและเรียกเขาเข้ามา จากนั้นเธอก็เห็นชายหนุ่มแต่งตัวดีและเรียบร้อยในชุดขาวเดินตามหลังเขาไป ใบหน้าหล่อเหลาราวกับมงกุฎหยก ริมฝีปากสีแดงและฟันสีขาว นอกจากนี้ดวงตาฟีนิกซ์สีแดงเฉี่ยวคมนั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้มอันอ่อนโยน แค่ยืนอยู่ที่นั่นก็ทำให้ผู้คนรู้สึกเหมือนกำลังสูดลมหายใจของสายลมในฤดูใบไม้ผลิเข้าไป“ยินดีที่ได้พบท่าน องค์หญิงหยุนลั่ว” อีกฝ่ายก้าวไปข้างหน้าและโค้งคำนับเล็กน้อยแต่ไม่ได้คุกเข่าลง ใบหน้าของเขาไ
เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่ 42
"ที่นี่...ข้าต้องการ..." เสียงของเธอเบาและไม่ต่อเนื่อง ดูเหมือนว่าเธอกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่วินาทีต่อมา——เสียงของผู้ชายดังมาจากภายในที่พำนักของเธอจริงๆ!“ข้าเข้าใจสิ่งที่ท่านหมายถึง...” เสียงนั้นอ่อนโยนราวกับหยก และเพียงแค่ได้ยิน ภาพของชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาก็ปรากฎขึ้นมาในหัวของเขาในทันที การแสดงออกของหลิงเฟิงซั่วเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เขาเม้มริมฝีปากแน่นขึ้นทันทีและก้าวไปด้านข้างตามที่เขาคาดไว้ เขามองเจียงหยุนลั่วผ่านช่องว่างและเห็นเธอนั่งอยู่กับชายในชุดขาว! พวกเขาทั้งสองกำลังมองดูบางสิ่งบางอย่างอยู่ด้วยกัน และดูเหมือนว่าปลายนิ้วบนโต๊ะจะอยู่ใกล้กัน!เจียง! หยุน! ลั่ว!เธอออกมาได้เพียงแค่ครึ่งเดือนเท่านั้น นี่เธอกระหายมากเพียงนี้เชียวหรือ!เธอนำผู้ชายไร้ศีลธรรมผู้นี้เข้ามายังค่ายทหารงั้นหรือ?เธอนี่ช่างสำส่อนเสียจริง! นิสัยเช่นนี้ ต่อให้ตายก็ยากที่จะเปลี่ยน!ดวงตาของหลิงเฟิงซั่วดุดันขึ้นมา และความหงุดหงิดที่ก็ผุดขึ้นมาอีกครั้งในใจของเขาในตอนนั้นเอง—“งั้นก็ทำตามที่เจ้าว่าแล้วกัน!” น้ำเสียงของเจียงหยุนลั่วฟังดูตื่นเต้นมาก และเธอก็กล่าวมันด้วยรอยยิ้มอันเปี่ยมล้นว
เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่ 43
“วิธีกระไร?” หลิงเฟิงซั่วไม่แปลกใจมากนัก เขายังคงมีความคาดหวังเล็กๆน้อยๆอยู่ในใจสำหรับสิ่งที่เธอจะกล่าวต่อไป เจียงหยุนลั่วโยนภาพวาดในมือของเธอให้เขา หลิงเฟิงซั่วรับมันไว้ เขาเปิดมันออกแล้วมองดู ดวงตาของเขาอดไม่ได้ที่จะแสดงความประหลาดใจ!“นี่คือ... ดินปืน?” เขาพึมพำ รูปภาพที่วาดบนภาพวาดของเจียงหยุนลั่วนั้นยากที่จะนึกถึงดินปืนได้จริงๆ เขาเข้าใจหลังจากอ่านคำแนะนำด้านข้าง"ประมาณนั้น" เจียงหยุนลั่วพยักหน้าและอธิบายว่า "แต่มันมีพลังมากกว่าดินปืนมาก เจ้าสามารถเรียกสิ่งนี้ว่า...วัตถุระเบิด ยา หรือถุงก็ได้" หลังจากอยู่ที่นี่มานาน เธอได้พบว่า นอกเหนือจากอาวุธเย็นแล้ว ไม่มีอาวุธทำลายล้างสูงในโลกนี้ แม้ว่าจะมีดินปืน แต่ส่วนใหญ่ก็ใช้ทำดอกไม้ไฟมันช่างสิ้นเปลืองเสียจริง“เจ้าต้องการที่จะระเบิดค่ายทหารซีฉีงั้นหรือ?” หลิงเฟิงซั่วขมวดคิ้ว พลางมองดูวัตถุที่ดูเหมือนพัสดุจริงๆ และรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยในใจ ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยคิดที่จะสร้างดินปืนให้เป็นอาวุธที่ร้ายแรงกว่านั้น อย่างไรก็ตาม เป็นเพราะวัสดุและสัดส่วนเป็นปัญหาที่ยังไม่ได้รับการแก้ไขมาโดยตลอด และทุกครั้งที่ประดิษฐ์ออก
เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่ 44
เจียงหยุนลั่วโยนแผ่นกระดาษออกไป "ข้ามีความมั่นใจอย่างยิ่งในแผนของข้า หากเจ้ายังคงกังวล ข้าได้ลงนามในคำสั่งทหารแล้ว เจ้าเพียงแค่ต้องประทับตราเท่านั้น! หากการดำเนินการล้มเหลว ข้าจะให้เจ้าทำทุกอย่างที่เจ้าต้องการ !" หลังจากทิ้งคำพูดสุดท้ายไว้ เธอก็จากไปโดยไม่หันกลับมามองจากนั้นก็ตรงไปหาลู่ถิง“องค์หญิงอยากยืมกำลังคนหรือ?”“ได้ ข้าจะไปกับองค์หญิงเอง!” ร่างกายส่วนใหญ่ของลู่ถิงได้ฟื้นตัวแล้ว และเขาก็รับปากโดยไม่แม้แต่จะถามอะไรด้วยซ้ำ! ขณะที่เขากล่าว เขาก็รีบร้อนที่จะลุกจากเตียง"ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน" เจียงหยุนลั่วรีบยื่นมือออกไปเพื่อหยุดเขา "เจ้าได้รับบาดเจ็บสาหัสและยังไม่หายดีนัก ดังนั้นเจ้าควรอยู่ที่นี่และพักผ่อนเถิด ข้าต้องการคนไม่มากนัก ข้าต้องการประมาณห้าสิบคน แต่..."เธอเงียบไปครู่หนึ่งแล้วกล่าวต่อ "เพียงแต่ข้าไม่สามารถรับประกันได้ว่าคนห้าสิบคนนี้จะมีชีวิตกลับมาได้" เจียงหยุนลั่วอธิบายแผนของเธอโดยย่อ ลู่ถิงมีท่าทีประหลาดใจในตอนแรก จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นท่าทีที่ดูเคร่งขรึม“ข้าเข้าใจความหมายขององค์หญิง เพียงแต่ต้อง...”"ใช่" เจียงหยุนลั่วรู้ว่าเขาต้องการพูดอะไรต่อ“
Latest chapter
- เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่100
- เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่99
- เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่98
- เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่97
- เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่96
- เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่95
- เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่94
- เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่93
- เทพแห่งสงครามรูปร่างอ้อนแอ้น บทที่92
