All Chapters of LIFE FULL OF LIES: Chapter 31 - Chapter 39
39 Chapters
CHAPTER THIRTY
Calissa's Pov Ang sakit, sobrang sakit nang ulo ko. Hindi ko din maidilat ang mga mata ko. Pakiramdam ko sobrang bigat nito.  Haysst!, heto na naman ako, naaalala na naman ang kahapon. |Flash back| "Im going to leave you for awhile, for you to have space to breath and think. I know you need space for your self"- nilingon ko si Markus, nang sambitin niya ang mga katagang ito.  Im very lucky, having a friend like him. Yung tipong wala ka pa mang sinasabe, pero nararamdaman ka niya?. I smiled to him. "Thank you"- sambit ko, bago ito tumayo at umalis ay ginulo niya pa muna ang buhok ko. 
Read more
CHAPTER THIRTY-ONE
Calissa's Pov "Im sorry, and i mean it. I want to start a new one, with you. And this is the right time to do that" Paulit ulit yang nag eecho sa pandinig ko, hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko, para itong musika sa aking tenga, ang sarap sa feelings. Andito ako ngayon sa veranda nang hotel room na pinareserved ni klent, meron itong dalawang bedroom. Dito din mismo sa resort, syempre tig isa kami ng kwarto. Kasalukuyan ako ditong nakatayo habang dinadama ang ihip nang malamig na hangin na dumadampi sa aking balat, habang tinatanaw ang napakalinaw na tubig nang dagat, nagtatayugang puno nang niyog, at may mangilan ngilan ding pool area na matatanaw, meron din itong cottage malapit sa mismong dagat. Makikita rin mula dito, ang iba't ibang nagtitinda nang kung ano ano, i think they're called it 'Changge/Tiya
Read more
CHAPTER THIRTY-TWO
Calissa's Pov The next day morning, nanatili pa kami doon until 3PM, sinubukan naming mag jetski together, snorkling, and also diving. Naglibot libot din kami sa pamilihan to buy some pasalubong. This is the happiest memories that we shared together. Yung dating hinihiling ko lang, ngayon isa na sa pinaka magandang alaalang meron ako. "Nag enjoy ka ba?"- He asked, nang makasakay na kami pareho sa kotse, babyahe na kami pabalik sa manila. "Sobra pa, sa sobra"- nakangiting sagot ko sa kaniya, pero mas napangiti ako nang masilayan ko muli ang magaganda niyang ngiti, na kita pati ang kaniyang mapuputing ngipin. "That's good to hear"- He said. "Thank you for this day, thank you for making this day
Read more
CHAPTER THIRTY-THREE
Alonica's Pov Rinig na rinig kung nag announce na may kakanta daw muna, for introduction bluh bluh bluh. "Asan si Cally?"- i asked Markus,and Steven, but they're both shrugged. Asan na yun?. Hinanap siya ng mga mata ko, and my eyes almost come out, when i found her standing at the center of the stage.  What is she going to do there. Even Markus and Steven are both shocked. Naalala ko, inanounce na may kakanta. Don't tell me, its her. What the heck, hindi ito pwede. Tatabko na sana ako papunta doon para pigilan siya. But someone pulled my arm. "Let me go ano ba?. She needs help"- pagpupumiglas ko.  "The help is already there"- napatingin ako sa stage at napatigil, when i saw C
Read more
CHAPTER THIRTY-FOUR
Calissa's Pov 2 weeks. Its been two weeks had passed, simula nang mangyari ang insidente sa parking lot, and its been effin' 2 weeks, magmula nang kumalat ang isuue tungkol sa 'rumored' girlfriend ni Markus, and caught of being with klent. Hanggang ngayon, hindi padin matukoy kung ano ba ang dahilan nang nangyaring pamamaril, at nababahala na ang karamihan pumapasok sa school dahil doon. "Let's go?"- aya ni klent. Palagi na talaga kaming sabay ni klent, pero sinasakto talaga naming wala nang masyadong tao sa parking lot, para iwas na din sa issue. Lalo pa't nababalitang ako yung rumored girlfriend ni Markus. "Mhmm, tara na"- nakangiting ani ko, naglakad na kami papalabas nang bahay, sumunod naman si Manang para sana pagbuksan kami nang gate, pero napatigil si klent sa paglalakad nang tumunog ang cellphone niy
Read more
CHAPTER THIRTY-FIVE
"BECAUSE I STILL CARED FOR HER, AND I CAN'T STAND SEEING HER IN PAIN BECAUSE OF YOU AGAIN, ASSHOLE" Ano na bang nangyayari sa mga tao ngayon?. "Do you think matatanggap ka uli niya after what you did?"- klent "I just did that because i don't have a choice, you know that. Of all people, ikaw dapat ang isa sa nakakaalam niyan, Mariano. You know, what we've been through." "But she's fine know, she totally forget about you, forget about everything." "Stop acting as if, you treated her so well. As far as i remember, you never been nice to her, since the day she chose me over you. You know what?, you just see me as a threat, kaya ka nakipag ayos sa kaniya hindi ba?. Your worried that she might like
Read more
CHAPTER THIRTY-SIX
Im totally lost. Until now, hindi pa din madigest nang sistema ko, lahat nang nalaman ko. From being felt betrayed, to broken family, until being loved by someone i couldn't chose before. *Bzzt, bzzt, bzzt* I look at my phone, and took it. 1 message received, from unknown |Hi sissy, lets meet up. I'll text to you the address, aryt?. See you, lil'sis| I know, it was Margareth. Ano namang kelangan nito nang ganitong kaaga?. The heck. |1 hour later| What's with this girl?. She asked me to go to the abandoned building?. Ano namang gagawen ko doon?. Magkukwentuhan daw kami?. Hindi k
Read more
CHAPTER THIRTY-SEVEN
"You must be my wife's, bastarda" Bastarda?, hindi naman ako putok sa buho, o anak sa labas. Unless fake ang kasal nila daddy.  "Nakuha mo ang pagmumukha nang ama mo. Akalain mo nga naman, hanggang ngayon humihinga ka padin, pagkatapos nang lahat nang aksedenteng nangyari sayo"- Sarkastikong sambit nito. He knew everything, i guess.  "Pero mukhang wala sayo ang swerte ngayon, ija"- sinundan pa nito nang pagtawa niya. Tawang nakakakilabot.  Mag ama nga sila, parehong mga takas sa mental.  Nagulat na lamang ako, nang pahablot niyang hinawakan ang panga ko. At, i swear to god. Ang sakit, halos maluha na ako sa higpit n
Read more
EPILOGUE
Five years later "Its been along time, how are you?" Its been five years, since the day he left. Ang araw kung saan, sobrang sakit at pait nang lahat. Akala ko, pagkatapos nang lahat nang iyon ay magiging maayos na kami. But he left me, alone. Sobrang sakit at hirap, para sa aking mag adjust nang mag isa. Namuhay ako sa sarili naming tahanan, nang wala siya. I finished my studies. I graduated in collage without him, by myside. I lived my life, full of pain and regrets. Yung sakit na kahit sino man ay hindi kayang ibsan. Pagsisisi na mahirap nang maibalik. I love him, until now.  And i'd waited for him, to came back. "Yes, its been five years. And still, i can't forget you"
Read more
PREV
1234
DMCA.com Protection Status