Chapter 31: HerThird Person's PerspectiveZhane sighs one more time and said, "I am Star, Jack, ako at si Star ay iisa!"She was too nervous as she confessed who is the real Star. Halos hindi siya matahimik sa sobrang kaba lalo na't wala siyang naririnig kundi hangin na sumisipol sa paligid nilang dalawa. She is waiting for his reaction."Jack?" Tanong niya at nagulat siya ng unti-unting lumapit si Jack. His eyes are open wide like he just saw a ghost. Hindi niya alam pero kabado pa din siya, and then she closed her eyes in nervousness habang palapit siya ng palapit, maya-maya ay napabuntong-hininga siya  nang naramdaman niyang nilagpasan siya ni Jack. She opened her eyes slowly and see that he is not in front of her, nang lumingon siya ay nagulat siya, a woman is crying as she runs fast to hug him.It's Angel, his girlfriend. Humin

Chapter 33: It's complicated!Zhane's Perspective"Jack, pwede ba, dalawang buwan na ako nag-aadjust at ganito pa din ang set-up natin!" Rinig kong galit ni Angel kay Jack. Well kakagaling ko sa office ng Dad ni Jack para sa pain reliever ko dahil nga palala ng palala ang pagsakit ng ulo ko nang makita ko si Angel. Babatiin ko sana siya pero andoon din pala sa harapan niya si Jack. Well, nakilala ko si Angel, minsan kasama siya ni Jack kapag binibisita ako pero bihira niya lang akong imikin, hindi ko man alam pero hinahayaan ko na lamang siya."Angel, akala ko ba pinag-usapan at inayos na natin ito? Please..." Kalmado lang si Jack sa pakikipag-usap niya sa kanya pero mukhang matindi ang galit ni Angel.Aalis na sana ako dahil ayaw kong makita nila ako, baka isipin nilang nakikinig ako sa away nilang dalawa but then I heard my name from Angel's words."Tell me, Jack? Bakit ba kailangan mong tumulong sa paghahanap ng lunas para kay Zhane? She is not Zio na matagal mong nakilala at nakas

Chapter 35Jack's PerspectiveLumipas ang panahon, at heto nasa company pa din ako ni Lola. It is a toy company, we made a branded toys and sale them around the globe. Yeah it's a well-known brand because of the quality of the materials used and the uniqueness of its style. Well, hindi ko pa alam kung kelan ulit ako babalik sa pag-aaral, but next year, pupuntahan ko sina Lola at Lolo para sa seminar, and mga needed gawin to improve and gain more customers. At doon din namin malalaman if which country got the highest rate of sales. Nakakatuwa kase ilang bansa din ang branch nina lolo at lola, and I am taking the country of Philippines, and I am actually excited to meet the other leaders from different countries! "Mahal, see you later, okay?" text ni Angel with a kiss and heart emoji. She invited me for dinn5sa bahay nila. Well, away-bati kami, minsan malala pa siya magtampo, she don't wanna see me nor talk

Chapter 37: Zhane's conditionsJack's Perspective 3 months... yep, tatlong buwan na ako dito kina lolo at lola and I will go back to the Philippines after 3 months, six months lang kase akong mag-sstay dito.Dapat 2 months lang kase for seminar and training lang naman sa company nila lola, but they asked me a favor to stay for a few months at wala na akong magawa since nandito na rin naman ako. And I want to make them happy.I and Angel talked about it also, nagtampo siya noong una pero of course, sinuyo ko siya at ipinaliwanag sa kanya na uuwi din naman ako, minsan iniisip niya na baka may nakilala ako kaya ayaw ko umuwi. Haiist, hindi ko din alam, hindi ko na ata maalis talaga ang bagay na iyon kay Angela.Well, about me, everything went well naman, I learned and memorized everything that I needed to learn in my grandparent's business. And pinipilit ako ni lola na ituloy-tuloy na a

Chapter 39: Zhane: Painful Cries! Zhane's Perspective  Huminga ako ng malalim habang nakapikit ang mga mata ko, all I can see is black, nothing more, and when I slowly open my eyes, it is also the same. Gusto kong umiyak pero pinipigilan ko. Naawa ako kay mama dahil nadagdag pa ako sa mga inaasikaso niya, well, next week maaari na din akong umuwi. Finally, I'm gonna leave this place, permanently. Hindi man nagawang gamutin ang mga mata ko, I am still thankful that I survived. Hindi rin naging madali sa akin lahat, I thought mamatay na ako.Ang sakit noong mga araw na hindi ako maitindihan ng lahat, sa isipan ko nasasabi ko ng maayos ang mga bawat katagang sinasabi ko, but I never imagined na hindi pala, the doctors let me hear my voices when I was talking to them before, since I couldn't watch the video.