ห้องสมุด
ค้นหา
หน้าหลัก / ทั้งหมด / The Devilish Billionaire [Tagalog] / บทที่ 331 - บทที่ 340

บททั้งหมดของ The Devilish Billionaire [Tagalog]: บทที่ 331 - บทที่ 340

859

Chapter 331 See Yah Then Sean

 ((( Sean POV’s ))) “Tss! And what's that for!” nang inis kong kinalas ang yakap sa akin ni Chelsea.“Sorry. I forget to give this to you.” Isang kulay itim na invitation Card.“Give it to Leon.”“See yah then, Sean.” saka na ako pumasok sa sasakyan at nakaligtaan ko balingan ang familiar na babae. Saka impossible na si Zhia yun. ((( ZHIA POV’s )))Di ko alam kung bakit mabigat ang pakiramdam ko sa nakita ko at bakit nga ba tumalikod ako. Sadyang nararamdaman ko naman talaga na ganoon ang auwra ni Chelsea. Bakit kasi may payakap yakap pa? Saka kapatid lang naman siya ng Ex's girlfriend ng asawa ko? Sayang ng taho…Hay naku Zhia. Bakit magpapaka badtrip ka? Kung masaya yung tao, edi go silang dalawa. Magpakasaya ka din.Kaya natagpuan ko na lamang sarili ko na na
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-04
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 332 Is there?

 ((( Sean POV’s )))Saka umandar yung sasakyan nila. Babaing yun! Di ba niya alam pinagdadaanan ko ngayon. Tapos belat lang makukuha ko sa kanya. Hindi man lang flying kiss. Napailing na laman ako dumagdag pa sa gigil ko.  Pero namalayan ko na lang sarili ko na nakangiti. Baliw talaga ang biik kong yun. Well, ingat. Pero itong biik na nasa ilalim ng sasakyan namin. Makakatikim na talaga ito sa akin. Tss. ((( ZHIA POV’s )))Hala, nay ko po. Nakita kami ni Sean.Pero di naman kami hinabol. Siguro alam noon papunta na kami sa Airport. Dyan ka nagkakamali o Sean my labs. May lakad ang dakila mong biik.Magpalandi ka lang kasi. Bagay naman. Negosyante ka, natural dami ng babae mo. Maya na kami uuwi Sean. Sumunod sa akin tauhan mo eh.Nang ako pala itong ginugoodtym ni Manong dahil sa paligid ko, parang malapit na kami sa Airport! I-uuw
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-04
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 333 This is Not Good Hiro

 ((( Sean POV’s )))Di ko talaga kayang pabagsakin sila?Tss. Ganoon na nga ba ang tingin sa akin ng matandang to at ako pala itong dahilan nila. Parang buhay pa tuloy ng nanay ko ang naisanla para maprotektahan nila ako sa Madrid! At bakit ako?! Sino ba ako sa Madrid Empire para gawin nila ito sa amin! Bw*sit! Alam ba nila na kaya ko silang pabagsakin!“Ikaw bata ka! Layuan mo na ang Madrid kung ayaw mo ng magulong buhay!”“Bakit ako lalayo sa kanila! Sila ang nagsimula nito at karapatan kong tapusin ang sinimulan nila. Di ako mananahimik lang sa tabi, dad. Kagagawan nila ito! At bakit umiinit ang mata ng Madrid sa pamilya natin! Ano ba talaga sila sa buhay natin!”“Master Sean.” Si Dra. Bellen, na umiling na sa akin na ibig sabihin lang nito, di na naman maganda ang paghinga ng matanda. Napasapo ako sa noo ko.“Dad, I just wanted to clear na lumalaban ako sa Madri
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-04
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 334 Safe and Sound

 ((( Zhia POV’s )))Feeling ko. Ako na itong si Rapunzel at kailangan ko magpahaba ng buhok ko para makatakas sa kastilyong ito. Halos, di pa umuuwi si Sean sa loob ng isang linggo. At wala akong balita na nakukuha kay Cecile, kundi marami itong pinagkakaabalahan.Anong araw na ba ngayon? Tanong ko sa hangin habang pinagmamasdan yung dalawang bata na nakikipaglaro sa mga nagbibinatang tigre. Hindi yan pusa! Pag kayo… Hmph. October 25. Nang nanlaki mata ko. Ber Months na ngayon! At ang ibig sabihin malapit na ang Pasko! Napatayo ako at agad kong hinanap si Butler Nazi. Di ko pa kasi feel ang pasko dito. Sabagay parating pa lang  araw ng patay. Pero bigla akong nalungkot. Nangako si Sean na kapag umuwi kami dadalawin namin libingan ng magulang ko. Kawawa naman magulang ko, parang malalaki na ang damo nila doon. Pag-uwi ni Sean. Kakausapin ko siya.Okey. Ngayon, asikasuhin ang parating na Christmas! B
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-04
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 335 It's depend to my Wife

 ((( Sean POV’s ))) “Reason why I am the most proudest son right now Father.”“Talagang, kapag ako inatake na naman. Pinapahighblood mo talaga akong bata ka.”Ngumiti na lamang ako. “Ikaw. Iho ang ikinakasama ko pa ng loob ko, si Zhia pala itong napangasawa mo.” Lalo akong gumiti.“Why Father? You don't like her?”“Sabi nga kayo magkakatuluyan. Aaron, ginayuma ka ba ng babaing yun?” Yun na nga ang sinabi ni Zhia sa akin.“Nope.”“O, bakit nainlove ka sa kanya?”“Hmm. Kung ano man yung nafeel niyo sa aking ina yun din ata ang paliwanag ko. I just find myself na mahal ko na siya.”“Tinamaan ka din. Sabi nga sa akin ni Zhia, na shotgun wedding mo siya.” na lalong ikinangisi ko. “Ikaw ha, ang baril di ginagamit sa babaing panutok. Yung isa lang, para magkaroon ako ng apo.”Si
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-04
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 336 What Time It is?

 ((( Zhia POV’s )))Ako ata itong huling nakaalam na nakauwi na si Sean. Dahil pag-gising ko halos magulat ako sa katabi ko.Si Sean, at malalim ang tulog niya.Quite Zhia. Pagod yung tao.  Namiss mo no?Kaya napaharap ako sa kanya. Pinagmasdan siya. Oy panaginip! Wag mong sasabihing panaginip to! Kaya lang parang di nakapag-bihis si Sean at agad siyang tatanda nito kapag walang proper grooming bago matulog. Wala na ba talaga siyang oras? Kawawa naman ang asawa kong to. Andito lang ako Sean.Nang maalala ko, yung nangyari noong isang linggo. Yinakap siya ni Chelsea. Pero lagi na lang kahit saan kami magpunta parating may Chelsea na nakabuntot sa amin. Susulpot na parang kabute, kung bakit ba napapasulpot na lang. Kabuteng canang yun. Sa kabuti ata talaga pinaglihi. Yung tipong nakakalason.Tss.Sean, kasalanan mo sa akin, paki-ayos. Kaya sa gigil ko bigla kong pinisil ng mahigpit ilong niya. Dahilan par
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-04
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 337 But I am Not A God

 ((( Zhia POV’s )))Lumipas na naman yung isang linggo. Ano 'to isang tambak na problema?! Tss. Zhia, sa laki nga ng kompanya ng asawa mo. Minsan nagigisnan ko siya tuwing umaga sa higaan at kapag nagigising diretso sa lunga niya. Minsan din wala akong Sean na makita sa tabi ko. Miss ko na yung amoy niya hangang unan na lang ba ang yayakapin ko?Ngunit ngayong umaga nakangiti ako. Linggo ngayon eh. Ibig sabihin, time out muna si Sean sa trabaho niya. Tama nga, pag-gising ko. Taran si Sean nga. Tulog na tulog. So, Sean? Anong balak ngayong araw? Magsisimba ba tayo ngayon? Hmm.. tama. Di ko pa siya nakikita na bumisita man lang sa simbahan. May Diyos ba ang lalaking to?Pinisil pisil ko ang pisngi niya. Mahina lang para sweet naman at kunyari wala akong galit sa kanya. Yung pilikmata nga niya bumukas sabay tinatamad na bumangon upo. Saka niyakap ako. Yan, ganyan nga Sean. Namiss ko to. Kala ko wala na. Ipinatong niya
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-04
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 338 All of You, Be prepared

 ((( Zhia POV’s )))Gumawa nga ako ng appointment kay Sean ngunit nagulat ako kung kailan ito matatangap ni Sean. Sa susunod pang linggo! At since asawa niya ako nasa priority list na nga. Mamayang gabi Zhia or bukas baka mapag-usapan niyo na ito ni Sean. Yah, tiwala lang. Wag kasi matutulog kaagad. Antayin mo umakyat!Kaya kinagabihan. Para maging abala ako at wag antukin, napa Candy Crush ako. Kasi yun ang larong ayaw paawat sa akin kahit sa panaginip, gusto kong ma-solve.Pero. Ten PM pa lang. Suko na ang talukap ng mata ko. Ilang hikab na ang ginawa ko. Zhia, wag matutulog. Maya lang Christmas na. Wag matutulog. Upakan kita sarili ko.Eleven. Tumatakbo na ako sa loob ng silid namin ni Sean at kung ano anong damit na ang sinubukan ko sukatin. Nang, nakaidlip ako at inupakan ako ni Cecile, yun ang sinabi ko sa kanya kapag nakatulog ako. Kawawa naman si Cecile, di ko rin pinapatulog muna. Hangang sa naawa na talaga ako.
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-04
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 339 Where Have You Been

 ((( Zhia POV’s )))Napatitig ulit ako sa parte kung nasaan sila Sean. Nang napansin ko hindi na maliwanag. Ibig ba sabihin nito tapos na sila?  Di ko namalayan ah.Kaya agad akong pumasok ng pamamahay. Nang may mapansin akong tauhan ni Sean na kunti na lang babagsak na dahil nakatulog ito habang nakasandal sa dingding. Dahil dinatnan ako. Kapag nakakakita ako ng pusa na seryosong tinititigan ang isang butas natutuwa akong gulatin sila.At sagad tawa ko kapag napapatalon sa gulat. With reklamo pa na nilayasan ako.Sorry, sadyang gusto ko lang makipag gulatan. Ako nga lang ang mangugulat.“Winggggggggggggggggggg… Bogsh!” sabay hawak sa braso ni Kuyang tulog! Oo, Kuya ko ang lahat na nandito. Nagulat nga lang ako ng bigla nitong bunutin baril niya. Kaya napataas ako ng kamay ko.“Sorry po Kuya! Di ko na uulitin!” bigla kong sambit. Naku po handa talaga pumatay ang mga tauha
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-04
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 340 Make Sure my wife was Secure

((( Zhia POV’s )))Kinausap ko sarili ko na dapat maaga ako magising para makausap si Sean. Since pinayagan ko na ngang makatulog siya. Pero dahil mag-uumaga na ako natulog, halos tanghali na akong nagising.Napabuntong hininga ako na walang Sean sa aking tabi. Kundi ang larawan niya sa dingding na may kalakihan.Kinuha ko yung unan at binato sa larawan niyang naka-upo na parang ang laki ng pinaghaharian niyang lupain. Sabagay, parang ganoon na nga pareho lang naman ngayon.Miss na kita Sean.Bumangon na ako. Parang mapipilitan talaga ako na matulog mamayang hapon para kapag twelve di pa ako inaantok. Yap! better. Kaya lang pagod din si Sean. Hmmm.  Dapat mauna akong magising sa kanya! Tama! Ganoon na nga! Yun ang dapat gawin.Kaya naman, kinagabihan ulit di ko na si Sean hinintay at nauna na akong natulog.Kinabukasan. Alas-tres pa lang ng umaga gising na ako.Kinapa ko si Sean. Hmmm…
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-04
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
3233343536
...
86
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status