“HELLO, good morning!” Masiglang tinig ng isang babae ang narinig ko. Nasa sala ako noon. Nagbabasa ako ng libro. Malapit sa malaking bintana na naka-pwesto ang rocking chair kung saan ako nakaupo. “Lena,” iyon lang ang isinatinig ko. Mabilis kong naramdaman ang pamilyar na disgusto. At dahil nga hindi ko gustong ipahalata iyon kay Lena, minabuti kong ibalik ang pansin sa akin binabasa. “Si Nana Lourdes ba ang sadya mo?” pormal kong tanong sa kanya. Hindi ko man nilingon pero naramdaman ko ang pagpasok ni Lena sa kabayahan. Bukod pa roon ay gumawa rin ng ingay ang suot nitong tsinelas sa narra planks na sahig. “Ikaw ang talagang sadya ko dito, Sam,” ang isinagot niya kaya ako mabilis na napalingon rito. “Ako?” taka habang nagsasalubong ang mga kilay kong tanong. Tumango-tango si Lena na nang mga sandaling iyon ay nakaupo na sa silyang hinila nito palapit sa kinaroroonan ko. Habang nakatitig ako sa kanya ay nakita ko ang malaking pagkakahawig niya kay Nana Lourdes. Mabait naman

KINABUKASAN si Marius na ang inabutan kong abala sa paghahanda ng almusal. Alam ko kung bakit. Dahil kasi sa ginawa ni Lena kahapon ay kinausap na muna ni Marius si Nana Lourdes na huwag na munang magpunta ng bahay. Hindi ko naman ginusto iyon. Ang totoo, desisyon iyon ng nobyo ko. Sinubukan ko siya pigilan dahil wala naman alam si Nana Lourdes sa pinaggagawa ng pamangkin nito. Pero hindi pa rin nakinig si Marius.“Good morning!”Iyon ang naging masayang pagbati sa akin ni Marius kinaumagahan.Gaya ng nakagawian ko na. Nakaligo na ako nang bumaba. Si Marius tapos ng i-set ang mesa.“Halika na para makaluwas na tayo,” sabi pa niyang hinila ang isang silya para paupuin ako.Ngumiti lang ako sa kanya saka sumunod.“Hindi mo na talaga pinapasok si Nana Lourdes?” sabi ko nang simulan niyang lagyan ng sinangag ang plato ko.Nagkibit lang muna ng mga balikat niya si Marius. “Pansamantala. Hindi ko gusto ang ginawa ng pamangkin niya. Although tama ka naman. Walang kinalaman ang matanda pero i

“O, Marius napatawag ka?”Si Lana iyon nang sagutin nito ang tawag niya.Kasalukuyan siyang nakatayo nang mga sandaling iyon sa labas ng condominium unit ni Sam. Dalawang araw mula nang ihatid niya ang dalaga ay nanatiling hindi nito sinasagot ang mga tawag at text messages niya. Worried na siya kaya naisipan niyang pumunta rito para i-check kung kumusta ang dalaga.“Tumawag ba sa inyo si Sam? Or nagpunta ba siya diyan sa inyo?” ang magkasunod niyang tanong.Kung tutuusin ito na ang last option na naisip niya. Hangga’t maaari kasi hindi niya gustong idamay sina Andrew at Lana sa gulong kung tutuusin ay siya naman talaga ang may gawa. Pero wala na siyang iba pang maisip na paraan. Bukod pa sa katotohanang wala rin naman ibang pupuntahan si Sam maliban sa kapatid nito.“Si Sam? Hindi eh. Teka, hindi ba at kayong dalawa ang magkasama?” sagot naman ng kaibigan niyang nasa kabilang linya.Mabilis niyang nabakas sa tono ng pananalita ni Lana ang pag-aalala.“My god,” ang sa halip ay naisago

HINDI ko maikakaila ang matinding kabog ng dibdib ko. Nang makalabas kami ng airport ay agad na dumapo sa pisngi ko ang pang-gabing hangin ng Maynila. Pagkatapos ay nilingon ko si Calum na makahulugang ngumiti naman sa akin. Karga niya si MJ na nang mga sandaling iyon ay mahimbing na mahimbing ang tulog. “Walang nakakaalam ng lahat ng ito kaya tiyak akong magugulat sila,” ang nakangiti kong sabi saka ko nilingon ang kaibigan ko. “At sure din akong magkakagulo,” sagot naman ni Calum. Pabiro pero may laman ang sinabing iyon ni Calum na nakapagpabuntong hininga naman sa akin. “Huwag ka namang magsalita ng ganyan. Masyado kang negative. Para kang hindi kaibigan,” sabi ko saka naglalambing na tinapik ang balikat niya. Mula nang mag-stay ako sa poder ni Calum ay siya na ang nagsilbing kanlungan ko. Sa totoo lang marami sa mga nakakakita sa amin tuwing lumabas kaming tatlo ang napagkakamalan siyang asawa ko. At sa lahat ng pagkakataong iyon kung ilang beses man ay palagi kong ipinagdarasa

“KUNG alam ko lang kung nasaan siya hindi ka magdadalawang salita sa akin, Marius.”Si Lana iyon na masuyong ginagap ang kamay niya saka iyon pinisil. Kung hindi siya nagkakamali ng bilang pitong buwan na ngayon ang batang nasa sinapupunan ni Sam. Ang anak nila. Kung hindi lang sana nangyari ang lahat ng ito hindi mag isang dinadala ngayon ng dalaga ang lahat. “Alam ko naman nagkamali ako. Mali ang ginawa ko na pinagplanuhan ko siya. Pero eventually nahulog din naman ako sa kanya. At totoo ang pagmamahal na nararamdaman ko para kay Sam. Kahit kanino hindi ko naramdaman any ganito katinding feelings.”Masamang masama ang loob ni Marius. At hindi niya nagawang ikubli iyon sa tono ng pananalita niya.“Hayaan mo kakausapin ko ulit si Andrew. Baka sakaling may alam na siya. Baka tinawagan siya ni Sam. Ang totoo nag-aalala na rin ako sa hipag kong iyon. Gusto ko na ngang mag-hire ng private investigator para lang makita siya pero paano ko gagawin iyon? Ang alam kong pwede lang gumawa niyo