Magkakasama kaming lahat kumain. Sina Tito at Tita, Mommy and Daddy at kaming dalawa ni Darrel. Uuwi na yata sila mamaya. Namimiss ko na talagang umuwi sa'min."Mom, Dad, uuwi na po ba kayo mamaya?" tanong ko. Napanguso akong tumingin sa kanila. Marahan kong hiniwa ang porkchop na ulam."Yes, anak. Marami pa kaming aasikasuhin ng Daddy mo." Sabi ni Mom tinapik ni Dad ang likod kaya napatingin ako sa kaniya. Bahagya siyang ngumiti kaya nanlumo  ako habang kumakain."Puwedi po bang mag extend kayo kahit one night lang? Dad,  please." Malambing kong pakiusap habang nagpapacute."Sorry, Peny. But we really need to do this besides nandito naman si Darrel. Why don't you go shopping or stroll outside? ‘Di ba Darrel?" baling ni dad sa kaniya, “Please make my Peny happy." Napatingin si Darrel sa'kin at tumango sa kaniya."Yes po, tito. Ako na po ang bahala sa kaniya." "Mudos

Pasukan na. Matapos ang isang linggong bakasyon, ganun padin masungit padin ang hubby ko. Tingnan nga natin kong mahulog siya. Ang tigas ng laman niya eh, hindi nga kinikilig maliban lang sa ngiti niya no'ng nakaraang araw. Madami akong pakulo na gagawin sa kanya. Insert evil laugh. Charring. Nasa kotse ako ngayon ng hubby ko. Syempre nag da-drive siya. Papunta na kaming school ng magkasama. "Magkasama ba tayong kakain ng lunch mamaya, hubby?" tin-try ko talagang magtanong habang nagpapa-cute. Ang hirap pala magpanggap kasi nga maganda ako."Hindi!" may diin niyang sabi habang pinaiikot ang steering wheel. Sana marunong din akong mag-drive."Bakit? ‘Di ba dapat magkasama tayong kakain?" nagtataka k

Magkatabi kaming dalawa ni Yohan at nasa harap ko naman si Darrel, as in sa harap mismo. Naiilang ako sa bawat titig niya kaya napapaiwas ako ng tingin.  "Eto na po ang order n'yo, Sir, Ma'am." Sabi ng waiter habang dala-dala ang isang malaking box, sorang laki naman yata nito? Eto ba 'yong sinabi ko sa kaniya? Family size 'to eh. Napatitig na lang ako sa kaniya habang dahan-dahan niyang nilapag ang dalawang pineapple juice, nilagay niya ang isang baso sa harapan ko na hindi tumitingin. Nasa kaniya din ang dalawang pinggan. Gulong-gulo ako habang tinitingnan siya, nagka-amnesia ba 'to?  Nilagyan niya ng tatlong piraso ang tig-iisang pinggan at ibinigay sa'kin ang isa. "Kumain kana." Sabi niya. Hindi maalis ang titig kong naghahanap ng sagot. "Pareho kayo ng

Tinotoo niya ang sinabi niyang hindi siya papasok. At ano 'yong I'll make it up to you? Babawi siya? O gusto niya lang mapatahan ako? Ang lalaking 'yon. Pinalabas ko siya dahil sa pinagsasabi niya, may papunas-punas pa ng pisngi ko. Sasaktan lang din naman ako. Tiningnan ko ang pagkaing dala niya sa na nakalagay sa ibabaw ng maliit na kabinet gawa sa kahoy na pinapatungan ng antique na lampshade ko. Bakit may tatlong yakult? Omelet? Isang buong apple at naka slice na. Ano 'to? Bakit may gatas? Nagbabait-baitan lang ba siya? O totoo talaga 'to? Uminit ang pisngi ko habang iniisip kong paano niya pinaghandaan 'to. Ngumiti ako at kinuha ang pinggan para kainin ito. Ang totoo nagugutom na talaga ako kaso nga lang wala akong ganang kumain pero ngayon mukhang meron na. Parang gusto kong kiligin. Ano ba. Nagsimula ako sumubo ng omelet na ginawa niya. Ninamnam ko ang bawat lasap ng niluto niya, a

Siyang-siya ako habang kumakain kami ng pizza. Hindi ko mapigilan ang ngumiti ng malaman kong tinitingnan niya ako. Nagsasaya ang puso ko pati ang buong pagkatao ko. Kinikilig ako ng sobra. Marahan ko siyang tinampal ng palad ko. "'Wag ka nga masyadong tumitig, sige ka! Baka matunaw ako." Kinuha niya ang kamay ko saka hinalikan ang likod ng palad ko. Uminit ang pisngi ko dahil sa ginawa niyang 'yon. Dali-dali kong binawi at nag-iwas tingin. Parang lalabas ang puso ko sa sobrang bilis nito. "Hey," Tawag niya pero hindi ako lumingon. Nahiya ako bigla. Nagpatuloy ako sa pagkain ng pizza na hindi tumitingin sakanya.  "Peny, look at me."  "Ayoko."