All Chapters of Hated Nate Chua: Chapter 11 - Chapter 20
22 Chapters
Chapter 7:
Sheya's POV:  Abala ang lahat para sa club fair na gaganapin mamaya. Gano'n din kami sa Campus Journalism .  Bilang kasalukuyang president ng club ay kailangan kong maipasa ang pamamahala ng club sa tamang tao. Kaya naghahanap kami ng mga estudyante na may potential sa journalism. Ngayong taon, gusto kong maging maayos ang club kagaya ng dati. Kagaya ng pamamahala ko. Every club was assigned to build their own booth. Our club didn't really need fancy designs and any other stuff. So we planned to set up a mini-office in our booth.  Lahat ng members ay nakabihis na parang mag-aapply ng trabaho. I was wearing a simple business attire. A black pencil skirt topped with a white chiffon blouse, a dark heather vest and white pin shoes.  The set-up in the booth was almost done. We only need a table and chairs. "Diva, I'll go get the teachers table
Read more
Chapter 8:
Sheya's POV:Pagdating ng hapon ay napuno ang booth namin ng new applicants ng club. Naubos ang forms namin at sumobra ang listahan namin. Sa target naming 30 new members. Sumubra kami at umabot ng halos 50. Hindi ko inaasahan na maraming sasali sa club namin ngayong taon. Pero hindi ako masaya sa dahilan ng pagkapuno ng booth.Given that Nathaniel is here with his alipores. Mapupuno talaga ang booth. Sa dami ba naman ng babaeng nakasunod sakanya na kung makabuntot akala mo mga asawa. Hindi ko naman siya inaya na sumali. Ano kaya ang naisip niya para sumali sa club namin? Bakit hindi sila magtayo ng sariling club nila? Papasa naman ata sila eh. Nathaniel Chua's Fansclub. Hindi na masama. Tapos yung purpose ng club nila ay maging taga-punas, taga-bihis, taga-bili n
Read more
Chapter 9:
Sheya's POV:   We decided to start the meeting and a sort of orientation for every applicant kahit nagsisIksikan kami sa booth. Ang iba sa kanila ay nasa labas na ng tent.   Ms. Tan, our club coordinator came to rescue in the chaos. Natutuwa pa siya at maraming nagkakainteres sa club namin eh kasalanan naman ito ni Nathaniel.   Speaking of that guy. Tumaas ang kilay ko at lumingon sa likod. Nakita ko si Nathaniel na nakatingin din saakin. Pangiti-ngiti pa ito.   Aba! Makapal! Matapos niya akong ipahiya, ngingiti-ngiti siya. Akala mo naman friends kami. Yuck!   Inirapan ko nalang siya. Mabuti nalang at naisip ni Ms. Tan na salain ang lahat ng aplikante. 
Read more
Chapter 10:
Sheya's POV:   I went to the parking area and decided to wait for Mang Roly in the waiting shed.    Kaunti na lang ang tao sa loob ng campus. Nagsiuwian na kasi ang lahat matapos mag-anunsyo ng early dismissal ang principal kanina.    Naiwan na naman akong mag-isa. Nagpaiwan pa kasi si Jencel sa art room dahil tatapusin niya ang artwork na naiwan niya para sa meeting ng student's council.   Cent left early too. Malamang kasama niya si Alice. Naku! 'Yung lintang iyon talaga malakas ang kapit kay Cent.   I stopped walking nang mapansin kung sino ang nasa 'di kalayuan.    Darius Chua...
Read more
Chapter 11:
 Sheya's POV: Hindi ko alam kung gumaan o lumala ba ang nararamdaman ko matapos kong kausapin si Kuya Darius.  Nagkaroon naman ako ng kaunting pag-asa nang sinabi niyang maaari pang magbago ang plano. Pero nakakalugmok isipin na kay Nathaniel nakasalalay ang desisyong iyon.  Hinatid ako ni Kuya Darius sa bahay and invited him for dinner as well pero tumanggi siya. May pupuntahan pa raw kasi siya. "Sheya, sino 'yong naghatid sayo," Kuya Lourde asked. Nagulat pa ako ng bumungad ito sa akin sa main door ng bahay. I didn't expect to see him. Madalas ay madaling araw na kasi itong umuuwi. He was holding a glass of beer again. And it was the third time this week na nakita ko siyang umiiinom sa bahay.  Nababahala na ako sa kanya. Something is wrong with him pero hindi talaga nagsasabi ng problema si Kuya saamin ni Ate. Ang unfair lang kas
Read more
Chapter 12.1:
Sheya's POV: "So ano na ang plano mong gawin?" Jencel asked.  We were sitting on a table inside the cafeteria. Students are eating and talking at the same time. Mukhang alam na nila ang balitang president na ng campus journalism si Nathaniel.  Naglipana na naman ang mga papuri para sa kanya. Parang gusto ko tuloy masuka sa mga naririnig ko.  "Grabe ang galing niya talaga... Matalino na sporty pa..." "Magaling na nga sa basketball, magaling pa sa Journalism." "Akalain mo 'yun? Akala ko talaga sa basketball lang siya magaling. Pero tinitira niya rin ang puso ko bes.." "Balita ko nga close na close daw sila ng bunsong kapatid niya." "Wala na talaga akong hahanapin pa. Nakay Nate na ang lahat. Matalino, gwapo, mayaman, mabait at mapagmahal pa." I scoffed habang pinaglalaruan ang pagkain
Read more
Chapter 12.2:
Sheya's POV:   Magdidilim na pero nandito pa rin ako sa clubroom kasama ang mortal kong kaaway. Kung kailan ba naman kasi may meeting ang campus journalism ay may practice rin ang basketball team. Okay lang naman hindi umattended pero kailangan ko siyang makausap. Kaya pinagtatiyagaan ko ito.   Iniwan pa kami ng mga kasama namin kaya kasama ko siya ngayon. Relax na relax siya at may pangiti-ngiti pa sa tuwing nagtatagpo ang aming tingin. Parang gusto ko tuloy siyang imurder dito sa loob ng clubroom. Pwedeng-pwede kong gawin 'yon para hindi na kailangan ng kasalan. Pero sa kulungan naman ang bagsak ko kapag ginawa ko 'yon at masisira lang ang buhay ko. Ayokong masira ang buhay ko dahil kay Nathaniel no. Like.. hello? Hindi niya ako deserve.   "Bilang mentor mo, naghanda ako ng simpleng task para sayo. You will have to pass an article everyday, para malaman ko kung handa ka talaga sa on the spot news writing contest," I sa
Read more
Chapter 13:
Sheya's POV: "Ano?! Bakit mo ginawa 'yon? Hindi mo dapat sinabi 'yon," eksaheradang sagot ni Ate matapos ko sabihin ang nangyaring sagutan namin ni Nathaniel. Hindi ko parin maalis sa isipan ko ang nangyari sa loob ng clubroom. Hindi ko dapat sinabi kay Nathaniel ang tungkol sa pamilya niya. Inaamin kong sumubra nga ako roon. But I did it for one reason, gusto kong makawala sa plano nilang kasal. Ilang araw ko na nga siyang hindi nakikita sa loob ng classroom. Mukhang hindi siya pumapasok pero nakikita ko siyang nakikipaglandian sa mga babae niya sa kabilang section. But he's leaving a piece of paper on my table consisting of his article every morning. Araw-araw kong nadadatnan sa table ko ang papel na iniiwan niya. 
Read more
Chapter 14:
Sheya's POV: I got home feeling exhausted. I went straight to my room and took a warm shower. Nanood lang naman ako ng basketball game pero feeling ko ako ang naglaro. Nanlalagkit ako. Siguro dahil marami akong ginawa kanina. Habang nagsusuklay ng buhok sa harap ng aking vanity mirror ay mayroong kumatok sa pinto ng kwarto ko. "Pasok," I said. The door opened and Mom entered. I was slightly surprised to see Mom. "Mom, ikaw pala." I smiled. She smiled and pulled me for a tight embrace. I felt her warm again. Naging magaan ang pakiramdam ko at napawi ang pagod ko. I continued to comb my hair habang nakatingin siya sa'kin sa aking vanity mirror. "Can I do that for you?" Mom asked. And I let her. It's been a while since the last time she did this for me. I just missed it. Mom used to comb my hair everyday. Noong mga panahong pausbong pa lang negosyo ni Dad ay hindi naman kailangan ni Mommy magtrabaho. She is a simple house-wife and a hands on mother. Pero simula noong luma
Read more
Chapter 15.1:
Sheya's POV: Kinabukasan. Ate Loureen take care of my hair and dress. Hindi ko naman maintindihan kung bakit kailangan kong gawin to. Kung ako lang ay ayoko nang mag-ayos pa. Sa bahay ng mga Chua lang naman kami papunta. Pero iba ata ang drama ng ate ko. Akala mo naman makikipagmeet kami sa Presidente ng America. "Ate, tama na yan. Mukha na akong chaka-doll diyan sa ginagawa mo eh," reklamo ko. Pinagpatuloy niya ang paglalagay ng make up sa mukha ko. "Kunting-kunti na lang talaga. Pikit ka muna 'dali," she said. Wala narin akong nagawa kundi ang sumunod upang matapos na kami. "Ayan. Ang ganda ganda mo na," sabi ni Ate nang sa wakas ay matapos niyang paglaruan ang aking mukha. Dumilat ako at agad na tumingin sa salamin. Hindi narin masama. Pero mas gusto ko talaga na walang make up. "Girls, we have to go now. Are you done?," Mom entered my room. Nakagayak na si Mom at dala narin nito ang shoulder bag niya. "Ang ganda mo naman anak," papuri pa ni Mommy nang makita niya ako
Read more
PREV
123
DMCA.com Protection Status