Lahat ng Kabanata ng Borrowed Time: Kabanata 1 - Kabanata 10

MY whole body shook in anger when I saw the picture Klein sent me.My initial reaction is I should be crying right? But I am not. I didn’t even shed a single tear from my beautiful eyes. All I want to do is to get there the soonest possible time and slap her face with my bare hands!'I can't believe you can do  this to me Grant. Now that we are about to get married? The fuck! Wag ko lang talagang maaabutang magkadikit kayo dahil manghihiram ng mukha sa aso ang bestfriend mong higad na yan!'Nagmamadali akong bumaba ng taxi at hindi na inantay pa ang sukli ko. Malalaki ang bawat hakbang ko papasok sa loob ng Oxygen Bar kung nagaganap ang kahayupan jowa ko at punyaterang bestfriend niya.

Summmeeeeeer!!!""ARAAAAAY!! Bakit ba namamalo mimi?" sigaw ko pero agad din akong napatigil.Buhay si mommy? So hnidi panaginip yung mg nangyari? So totong binalik ako ni Mr. Tick sa nakaraan?"Hoy ano ba at natulala ka na dyang bata ka? Umayos ka na at magdidinner tayo kasama ang daddy mo. Na-promote daw sya sa opisiba. At paniguradong matutuwa iyong si Autumn at kakain tayo sa labas," nakangiting sabi ni mommy."Okay mom. Sige aayos lang po ako." tapos ay hinalikan muna niya ako sa noo bago lmabas.RING RING RING"H

Hanggang ngayon hindi pa din ako makapaniwalang wala na ang mommy. Sumuko siya after the operation, while si Autumn naman ay nakarecover pero kailangan pa din ingatan. Nalaman ko din na sinundo pala sya ni mommy sa bahay ng dati niyang mga kabarkada na bad influence naman sa kanya. At mabuti na lang at natauhan agad sya. "Bap, kain ka muna. Kanina ka pa hindi kumakain." narinig kong sabi ni Grant at parang may iniaabot sa akin. "Ilang oras na lang, hindi na namin makakasama si mommy. Hindi na namin sya makikita kahit kailan." naiiyak na naman na sabi ko. Sa twing maalala kong hindi na namin sya makikita, ang sakit sakit. "Ahm, Summer, pinatatawag ka ni tito sa study room niya. Nandun na din si Autumn, may need daw kayo pag usapan." sabi ni Wilson ng makalapit sya sa amin.

"Really?" gulat na gulat na tanong ni Klein sa akin. Samantalang si Kenzo naman ay nanlalaki ang matang nakatingin sa akin."Oh, ikaw Kenz, anong reaction yan? Mata lang? Walang sasabihin man lang?" nang iinis na sabi ni Klein. Baliw talaga to kahit kailan."Ano. Ahm. Naniniwala ka sa gagong yun? Naniniwala ka sa mga pinagsasabi niya sayo?" sabi ni Kenzo na hindi ko alam kung galit, gulat, o ano ba yung reaction niya e. Isa din baliw 'to e."Sige, ik-kwento ko ulit ah. Ik-kwento ko ulit lahat ng nangyari ng gabing yun.""Utang na loob bakla, kwento lang walang iyakan ha. Tapos na kami sa pag-alo sayo kanina nung umiyak ka." sabi ni Klein at tumango naman ako bilang sagot.FLASHBACK

"Ate Summer!" sino pa ba? E di ang makulit na si Jaspher. Kung hindi ka lang talaga kapatid ni Klein.   “Hi Jaspher. How’s your sleep last night?” nakangiting bati ko sa kanya at ginulo ang buhok niya.   “Uhm, it’s okay naman po. But you know what, I think someone was watching me last night. Like someone is outside my unit. You know that feeling?” pabulong na sabi niya sa akin na para bang kahit ang mga bodyguard niya ay ayaw niyang marinig iyon.   Bata pa lang may trust issues na. Tch.   “When you’re in Japan, does this happen too?” kasi baka naman feeling niya lang dahil kakadating lang niya sa Pilipinas.   “Yes. There are times that I can hear footsteps