All Chapters of That's What They Told Me: Chapter 1 - Chapter 10

Prologue   "Open your legs," he whispered drunkenly. Without ado, I obliged willingly like a four-year-old kid desperate for her doll toy. But needless to say, what's in front of me was far from a mere toy.It was hard, huge, and saluting—something erecting. Something restricted to children. My lips twitched at that thought. Children... Even with these fiery sensations I was enduring, I groaned at the back of my head chanting I'm not a fucking child anymore. Not even a little girl. Definitely not. I confirmed it when a soft moan fled to the thin air, apparently coming from my mout

Chapter 2Safety "Hoy, Lumi!"I locked my lips as I turned to a familiar voice. Isang nakabusangot na Jackie ang tumambad sa akin.Syempre, alam ko na ang pakay nito ngunit labag man sa loob ay inensayo ko na ang gagawin."Jackie," I smiled, the more reason for her to be furious.Pagkatigil sa harap ko, nilahad niya ang kamay at tila inip."Iyong papel, akin na.""Tungkol don, Jackie, sorry. Dahil sa trabaho kanina sa kwadra, hindi ko namalayang naiwala ko 'yung papel."Hindi pa man ako tapos sa sinasabi, napamulagat na siya sa pinaghalong gulat at inis."Ano?! Kainis ka naman, Lumi, e!"Bahagya akong napayuko. "Pasensiya na talaga.""Bigla mo kasing hinablot! Tapos burara ka naman pala!"Hindi na ako nagsalita at tinanggap na lang ang mga sentimyento nito.To be honest, I don't know what's gotten into me that I have to resort to mendacity

Chapter 4Mattress I still can't believe it. My first kiss in everything was stolen by Zaro! It also doesn't help that he's unconscious and oblivious. He can't remember a thing! Tuloy, hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa o sumama ang loob.It's not fair though. He should at least... remember it, I guess?I derided to myself. What for, Lumi?Kinaumagahan noon, mula sa patio ay tanaw ko ang pagpanhik ng kanilang grupo patungo sa kwadra kanina. I think they planned on sauntering around before going.Linggo ngayong araw kaya naman maagang umalis si Nana para magsimba kasama ang ilang kasambahay. Samantalang ako, naiwan dito sa mansiyon.Wala namang pinapagawa sa akin ang matanda ngunit hindi ko pa rin maiwasang hindi magtampo tuwing Linggo. Hindi nila ako sinasama. Bawal daw akong lumabas.Kasalukuyan akong nasa silid habang nakahalumbaba gamit ang parehong kamay, nakatanaw kina

Chapter 6Azul Para akong lumulutang habang patungo sa gazebo na tinukoy ni Senyorito. Ang totoo, nag-aagaw ang tuwa at takot ko para sa sarili.Hindi ko na maintindihan. Sa pagkakaalala ko ay matibay naman ang paninindigan na imposibleng magtagpo man lang ang aming landas. Pero dahil lang sa narinig, nagkaroon ng liwanag ang dulo ng madilim na kuweba. Nakadiskubre ako ng katiting na pag-asa at lubos ko iyong ikinatutuwa. Gaya rin ng pagkatakot ko para sa sarili.Nang tanaw ko na itong nakaupo sa gazebo at nakatalikod mula sa aking direksiyon, awtomatiko ako napabuntong-hininga.Nakakatakot pa rin. Hindi ko dapat 'to masyadong bigyan ng kahulugan.Naisip ko, siguro dahil sa kabila ng pagiging malupit, sadyang may nakatago lang na kabutihan sa sulok ng puso nito. He's just too kind to stomach a damsel in distress roaming around with time bombs in her hands, full of casualties and mishaps.

Chapter 8Routine "Dapat sa kuwarto na lang ang batang ito, Victor," problemadong wika ni Nana.Napayuko ako, inabala na lang ang sarili sa mga nakahaing putahe sa harap ko.Nangyari ang utos ng Senyorito. Lahat ng trabahanteng stay-in dito sa mansiyon ay narito't kasama niya sa pagkain, maging ako.Hindi ko mapagkakailang tama si Nana. Dapat ay sa kuwarto na lang ako. Iyon naman talaga dapat tulad ng dati. Nasanay na akong kumakain nang mag-isa sa silid ko. Hinahatiran na lang kung kailan hindi na abala ang lahat. Dining with a large group of people would always feel brand new to me.Buong ingat kong inangat ang mga kubyertos sa takot na makalikha ng kahit maliit na ingay. Halata mang intriga ang lahat sa opinyong iyon ni Nana, pinilit nilang huwag makialam o sumulyap man lang. Maliban kay Jackie."She's also a helper. Lahat ng narito ay parte ng Castellano," Zaro answered politely.