บททั้งหมดของ Sukdulan ng Buhay: บทที่ 1651 - บทที่ 1660

Nalaman ni Alex na naubusan ng baterya ang kanyang phone.Hindi bumagon sina Dorothy at Alex, at nanatili silang magkayakap, pinag-uusapan ang susunod na hakbang.“Kukunin ko ang isang-katlo ng mga espirituwal na bato mula sa storage bag,” sabi ni Dorothy. “Ngunit, hindi ko kailangan ang alinman sa mga ito, at hindi na ako magsusumikap sa cultivation! Ganun pa man, tumataas pa rin ang antas ng cultivation ko. Ibabalik ko ang mga bato sa Four Great Princesses at kay Zella. Ang mga taong ito ay sasailalim na sa’yo mula ngayon.”“Asawa ko, huwag kang panghinaan ng loob.” Hinaplos ni Alex ang makinis na balat ng ibabang tiyan ni Dorothy. “Tiyak na makakapiling ng aking mga anak ang kanilang ina!”Pagkatapos ng isang paghinto, sinabi niya, “Hindi ako yung tipong walang nakatagong alas, mahal kong asawa. May isang bagay na hindi ko kailanman nabanggit. Mahigit kalahating taon na ang nakalipas, noong nasa coma pa ang aking ina, naaalala mo ba ang araw ng kaarawan ng iyong ina nang wala akong

Makalipas ang kalahating oras, lumabas ng ward si Alex.Nakatulog na si Charles, at kung ikukumpara sa hitsura niya kalahating oras na ang nakalipas, medyo mas mukha na siyang maayos ngayon, at medyo bumuti na ang kalagayan niya.“Kumusta siya?” Tinanong ni Hailey mula sa kung nasaan siya sa labas ng ward nang makita niya si Alex.Nakikita ni Alex na medyo napipilitan lang ang pag-aalala ni Hailey kay Charles ngayon. Ang kanilang kasal ay nasa bato na, at papalalain lamang ng hitsura ngayon ni Charles ang mga bagay-bagay. Kayanin kaya ni Hailey ang katotohanan na mukha nang matanda ang kanyang asawa?Higit sa lahat, naging ganito si Charles dahil ginagawa niya ang mga ganoong bagay.“Sis Hailey, ginawa ko na ang lahat ng makakaya ko. Puwede ka nang pumasok at makita siya!”“Ano? Ikaw... Anong ibig sabihin nito? Mamamatay ba siya?” Nagulat si Hailey.“Hindi, hindi siya mamamatay! Kailangan lang niya ng wastong pangangalaga, at magiging maayos din siya. Mauuna na muna ako.”“Grabe ka! Ha

“Isang malaking pagbabago.”“Kakabasa mo ata ‘yan ng nobela?” Nakangiting tanong ni Maya. “Medyo maluwag ang waistband ng palda ko. Pakiayos naman.”Natigilan si Alex, pero mapait siyang ngumiti at tumango.Gaya ng inaasahan, hindi lahat ay maniniwala sa kanyang hula bago mangyari ang anumang malaki. Kung kahit si Maya ay hindi maniniwala sa kanya, paano pa kaya ang iba?Sa sandaling sinabi niya iyon nang malakas, itratrato na lang siya ng mga ito na parang baliw.Gayunpaman, malakas ang kutob niya.Naramdaman niya ang koneksyon sa pagitan ng hukbo ng mga kalansay sa Spiritual Valley Dungeon at ng mga halimaw sa sinaunang forcefield. Lalong tumindi ang pakiramdam matapos mapanood ang dalawang memoryang ipinakita sa kanya ni Tandang Puti.“Tignan mo yung bewang ko. Pumayat na naman ba?”“Hah? Oo nga!”“Puwede mo akong tulungang sukatin ‘to mamayang gabi.”“Uh… Sige.”“Kung ganoon, aalis na ako. Kailangan kong gamitin ito sa meeting!” Bahagyang kinagat ni Maya ang baba niya, saka mabilis

Hindi na makaupo si Wallace, kaya tumayo siya at sinabing, “Ako ang nagdala sa kanya rito.”“Wallace Yoke?!”Si Wallace ang pinakamahusay na imperial doctor sa bansa, at alam iyon ni Damian Yoke. Pareho silang may parehong apelyido, kung tutuusin. May kasabihan na hindi kailanman ipagmamalaki ng mga iskolar na ang kanilang trabaho ay ang pinakamahusay sa mundo, habang ang mga martial artist ay ipinagmamalaki na sila ay hindi kailanman pangalawa sa sinuman. Sa larangan ng medisina, ganoon din ang pagkakalapat ng kasabihang ito.Upang maging dean ng Military Premier Hospital, naging bigatin din si Damian sa medisina, at dati rin siyang imperial doctor. Sa kasamaang palad, kapag pinag-uusapan ng mga tao ang tungkol sa mga imperial doctor sa kasalukuyan, si Wallace Yoke lang ang iisipin nila at hindi siya, si Damian Yoke.Samakatuwid, sinisi ni Damian ang parte ng pagkatalong ito kay Wallace.Hindi ba ito ang pinakamagandang pagkakataon para bumawi kay Wallace, kung ganoon?“Wallace Yoke,

“Yung... sinumang Five-star Warlord na iyon ay hindi makatwiran. Nagulat ako kung paano naging Five-star Warlord ang isang dalaga? Malamang ay binili sa pamamagitan ng mga koneksyon o pera ang titulo, iyon ang iniisip ko.” Napuno ng resonableng pagkagalit si Cheryl. Nang makitang binubugbog ang kanyang jowa hanggang sa umubo ito ng dugo, natukso siyang lumaban mismo sa babaeng iyon.Si Alex, na naglalakad na parang naghihingalong tao, ay biglang idiniin ang kamay sa bibig ni Cheryl.“Wag kang magsalita ng walang kabuluhan!”Natigilan si Cheryl. “Alex, okay ka lang?”Medyo nagulat din si Wallace. “Master Alex, kanina... Nagpapanggap ka lang?”Pinunasan ni Alex ang dugo gamit ang kanyang kamay at sinabi na may mahinang boses, “Hindi ako nagpapanggap. Totoo ang dugo, at talagang makapangyarihan ang babaeng iyon. Unang beses kong makakita ng ganoon! Kahit nasa labas na tayo ng ospital at nakatayo dito na nag-uusap, baka marinig pa rin niya tayo!”Ngayon pa lang ay naramdaman na ni Alex ang