Semua Bab The Switch: Bab 1 - Bab 8

"Be grateful, always." Before my father left, he always reminded me to be grateful for what I have. "Papa, sa inyo nalang po ako." Flashbacks began to appear as I drown myself with thoughts. I saw myself begging for my father to take me instead of my brother. Clear as crystals, like a bullet waiting to be triggered, he said 'no'. I remember how much I cried, throw tantrums just to get what I want but it always ends with my mom, delivering her life lessons. Growing up, I never got the chance to meet my twin brother, or maybe if I did, I'm too young to remember everything. One thing is for sure though. We look the same 'cause he's my twin. Life was pretty until that one day.When mom enrolled me to this new school. "It will be fun," she said. 

Pinunasan ko ang pawis ko sa noo gamit ang aking braso. Nakakapagod maglinis pero heto ako't hindi parin tumitigil. Kung pwede lang buhayin ng paglilinis ko ang tatay at kambal ko ay baka hindi na nga talaga ako titigil dito.    Nang mailabas ko na ang dumi sa kwartong kinalalagyan nina papa ay napag-isipan ko nang magpahinga at hanapin kung nasaan si mama. Kanina ko pa siya hindi nakikita, malapit na rin magsidatingan ang mga bisita.    Habang naglalakad ako papuntang sala ay napansin ko ang sobrang katahimikan ng mansyon na ito. Hindi ko tuloy napigilang mapaisip kung ano ang buhay nina Papa sa ganito ka laking mansyon. Masaya kaya sila dito?    "Ma'am Izel, nakapag-umagahan na po ba kayo?" tanong sa akin ng isang katulong. Nakakagulat naman ang mga tao dito, bigla- bigla nalang sumusulpot.    "Hindi pa po pero busog pa naman ako," sag

Maraming luha ang nabuhos matapos ang ika-pitong araw ni papa. My brother and I scattered the ashes of my father on the sea. Isa ito sa last will niya para daw mukha lang siyang naglalakbay, although he's not coming back anymore.  Mahirap parin itong tanggapin ngunit wala naman nang magagawa ang mga luha namin. It can't bring him back to life, kahit sumigaw at ilang beses ko man siyang tawagin, wala na talaga ang tatay namin. Iniwan niya na kami.  Nasa kalagitnaan kami ng malaking karagatan sakay ang isang malaking yatch. Naupo ako sa balcony ng yate at saka napatingala sa kalangitan. "Pa, kamusta d'yan sa langit?" tanong ko sa hangin. "Hey, sis!" my brother greeted me after sitting beside me. Lumingon ako sa kanya then gave him a thin smile.  "Yow," tipid kong bati sa kanya. Naramdaman ko ang pag-akbay niya sa aking balikat. 

"Pre, paliguan mo naman ako."    'Di ko na naiwasang mapairap habang nakatalikod kay Nathan na ngayon ay naka silip mula sa loob ng banyo. Ang lakas talaga ng tama ng kaibigan ni Ivan. Humarap na ako kay Nathan at sabay sabing, "I'll get some towel for you. Maligo ka na." After that I headed to the maids room then asked one of them to give a towel to Nathan and assist him with everything that he asks for.    Dumiretso na ako sa kwarto at sakto naman na pagsarado ng pinto ko ay nagring ang aking telepono. Hindi ko na tiningnan kung sino ang tumawag dahil agad ko na itong sinagot at idinikit sa aking kaliwang tenga. "Hello?" tanong ko sa kabilang linya.   "Hey, twin! How are you?" My bro asked from the other line.   A smile formed on my lips. Hindi ko inakalang darating sa puntong ganito kung saan maririni