Disorder (Tagalog) のすべてのチャプター: チャプター 11 - チャプター 20

IKATLONG TAUHAN“Raziel”NAMAMANGHANG mga mata.Malakas na tibok ng puso.Nakasisilaw na tanglaw ng kumikinang na kulay bughaw ang bumati sa kanila.Mistulang kumakaway.Hinahatak ang kanilang mga mata na ituon ang tingin at tumitig sa mga iyon.Dose-dosenang maliliit na mga bumbilya ang pumalibot sa mga punong nagsisilbing gabay sa sementadong daanan.Iba’t ibang muwestra ang siyang sinasabayan ng mga indayog niyon; labis pang nakadagdag sa saganang hatid ng paligid ang mabagal na musikang tila’y hinihilot ang kanilang mga utak.[ muwestra - pattern ]Nakagagaan ng pakiramdam.Nagpapakalma sa kanyang nababagabag na isipan.Hinga.Langhap.

IKATLONG TAUHAN“Selene”LAMIG at tubig ang bumalot sa kanya.Ramdam niya ang pagdikit ng suot niyang chaketa sa kanyang balat nang dahil sa pagkabasa.Umaandar ang kanyang pagiging maarte sa bawat tilapon ng putik: gumuguhit iyon ng samu’t saring mga dibuho sa kanyang saplot pati na rin sa kanyang suot na sapatos.Wala siyang ibang marinig kung hindi ang ingay ng bawat pagtagpo ng mga butil ng ulan sa lupa.Labis na nakaiirita.Patuloy siya sa pagtakbo. Hindi niya lubos maunawaan ang sarili kung bakit niya iyon ginawa . . . at patuloy na ginagawa.May parte sa kanya na nagnanais nang tumalikod at tumigil sa pagkaripas, subalit hindi niya magawang pigilin ang bahagi niya na pinipilit siyang h’wag huminto.Mistulang sa mga san

IKATLONG TAUHAN“Selene” GINAW. Nginig. Tapik sa hita. Marahan niyang hinatak ang kumot na nasa kanyang paanan bago iyon inilatag sa ibabaw ng kanyang katawan. Makapal man iyon, ramdam na ramdam niya pa rin ang haplos ng malamig na simoy ng hangin sa kanyang balat. Kanyang hinagkan ang kanyang mga binti’t maluwat na ipinatong ang baba sa tuhod, ilang ulit na pinaghahaplos ang mga braso. [ maluwat - slow ] Kanya nang pinatay ang air-conditioner sa kanyang kuwarto, subalit patuloy pa rin sa pag-akap ang lamig sa kanya. Mahinahon niyang iginala ang paningin sa paligid. Nagmamasid. Nagmamasid. Bukas na bintana, dilaw na kurtinang sumasabay sa indayog ng hangin: doon nagmumula ang lamig.

IKATLONG TAUHAN“Yvonne” MASYADONG madali—masyadong madali ang gawaing iyon para sa kanya. Higit pang kapaki-pakinabang kaysa pagiging buntot ni Lickesia. Sana noon niya pa nakilala ang ina ng kaibigan. Hindi niya napigilan ang mapatalon mula sa pagkakaupo sa lababo. Wari’y may dumaang bagyo sa paligid: ramdam niya ang pagyeyelo ng kanyang mga palad. Ang dating galak na bumabalot sa kanyang sistema ay mistulang natunaw. Tila’y napalitan iyon ng takot. Kung kanina ay langitngit lamang at walang katiyakan ang kanyang mga hinuha, iba na ngayon. Hindi na siya maaaring magkamali. [ hinuha - deductions ] Nakasisiguro na siyang . . . hindi siya nag-iisa sa lugar na iyon. Nanatiling nakapako ang kanyang mga paa sa kanyang kinalalagyan: tila’y tinapalan ng pandikit ang mga suwelas ng k

IKATLONG TAUHAN“Raziel” NANGINGINIG niyang mga daliri ang nararamdaman niya sa gilid ng kanyang bibig. Dahan-dahang nginangatngat ang dulo ng mga kuko; maliliit na mga parte niyon ang nagsimulang pumondo sa kanyang mga labi bago marahang idinura iyon. Nang matapos sa kanyang palasingsingan, sinunod niya ang sa kanyang hinliliit. Nagpatuloy siya sa pagkagat, pinipilit gawing perpekto ang kurba ng kanyang mga kuko. Kagat. Ngatngat. Dura. Kumusta na kaya ito? Si Selene . . . kumusta na ito? Huling beses niya itong nakita ay noong nagkasama sila sa panonood ng mga ilaw sa plasa. Saka niya ito inihatid sa bahay sa tulong ng isang lalaking nagboluntaryo, nang bigla na lamang itong bumagsak sa pu