บททั้งหมดของ Tugging at your Heartstrings: บทที่ 21 - บทที่ 30

They're right. That when you're happy, every hour that passes by was just fast for you. You're not aware because you enjoy every moment especially when you are with the one you love. I always wish that Calvin and I would always be like this, happy and contented with each other."You're smiling. Why? Is my baby turning crazy now?" Tanong ni Calvin, tumabi siya sa akin at yumakap sa bewang ko.Masama ko siyang tiningnan. "Hindi, 'no! Ano tapos ka na bang mag-ayos? Napaka-bagal mong kumilos,"Ngumiti siya at pinatakan ako ng halik sa pisngi. "I'm done.Tara na?"Umirap ako at tumayo na. Hinawakan naman niya ang kamay ko bago isinara ang pinto. May Christmas countdown dito sa hotel kaya naman gusto kong pumunta para na rin makita ang mga fireworks. I also brought my DSLR camera to take some photos later."Anong oras na ba?" tanong ko kay Calvin, sumilip naman siya sa kaniyang wristwatch."11:50 PM na. Malapit na mag-alas dose," sagot niya.

Sabi nila kapag mahal mo ang isang tao, kahit na galit na galit ka sa kaniya ay nawawala ang lahat ng naipon na galit kapag nakasama mo na siya. And I somehow agree dahil nang hintayin ako ni Calvin sa labas ng building namin ay nawala ang galit ko sa kanya nang makita siya nang hindi inaasahan.I want to yell at him for ignoring me for days. I want to punch him for not asking how have I been, if I'm okay or if I'm struggling in school. Gusto kong magalit pero hindi ko magawa dahil nangingibabaw ang pagka-miss ko sa kanya.Bumitaw ako sa pagkakahawak kay Steph at mabilis na tumakbo palapit kay Calvin. He smiled and spread his arms so I hugged him tight. Wala akong pakialam kung may nakakakita sa amin o masabihan kaming PDA.He gently caressed my hair while hugging me so tight. "I miss you!" bulong niya.Parang gusto kong maiyak dahil matapos ang halos isang buwang hindi siya nakasama ay sa wakas narinig ko ulit ang boses niya. Lalo kong hinigpitan ang yak

"Happy 2nd Anniversary, babe!" Masayang bati ko nang makapasok sa kanyang kotse. Inabot ko naman sa kanya ang box na kanina ko pa dala."Happy Anniversary, baby! Ano 'to?" nakangiting tanong niya habang tinitingnan ang regalong binigay ko."Open it,"Lumingon siya sa akin bago dahan-dahang binuksan ang box. Nakangiti lang siya habang binubuksan 'yon, lalo namang lumawak ang ngiti niya nang makita ang laman no'n."I-Ito 'yong sapatos na gustong-gusto kong bilhin, ah?" hindi makapaniwalang saad niya.Ngumisi ako at humalukipkip. "Alam ko, babe, kaya nga binili ko para sa 'yo, e! Ang hirap mong hanapan ng pwedeng i-regalo,""Thank you!" Lumapit siya sa akin at niyakap ako, niyakap ko rin siya pabalik habang natatawa."I have a message inside pero mamaya mo na basahin pagkauwi mo," saad ko, tinanggal naman niya ang sapatos sa box kaya nakita niya ang isang red na papel."Pwede namang basahin ngayon na, nahiya ka pa," natatawang sab

Maaga akong nagising dahil ngayon ang usapan namin ni Calvin na ipapakilala niya ako sa Papa at stepmother niya kaya naman kagabi pa lang ay pinag-isipan ko na nang mabuti ang susuotin at sasabihin. He think about this a lot of times. Pinag-isipan daw kasi talaga niya nang mabuti ang sinabi ko sa kanya tungkol sa Papa niya."You look nervous, babe!" aniya pagkasakay ko ng kotse.Tipid akong ngumiti. "Medyo! Kinakabahan ako, e! Ngayon ko pa lang makikilala Papa mo,""Don't be," he uttered and gently caressed my hand. "Excited na nga siyang makilala ka, e, kaya 'wag kang kabahan. Magugustuhan ka no'n,"Kinagat ko ang aking ibabang labi at tumango. Sa Batangas daw nakatira ang Papa niya kaya naman doon ang tungo namin ngayon. Abot-abot naman ang kaba ko kaya tahimik lang ako buong byahe.I glanced at my oufit. Simpleng creme fitted dress ang suot ko at white stilletos. Ito ang naisip ko kagabi kaya sana ay okay na 'to. Mukha namang komportable at cons

"Malapit na ang prelim, nag-review ka na ba?"Iyon ang tanong na ibinungad sa akin ni Jackson pagkarating ko pa lang ng room. Tumabi siya kaagad sa akin para daldalin na naman ako."Hindi pa lahat. Hihintayin ko muna kung ano ang e-examin sa first day para 'yon muna ang re-reviewhin ko. Baka kapag ni-review ko lahat mag-shuffle na 'yong mga words sa utak ko," seryosong sagot ko.Wala pa akong ganang makipag-usap dahil pakiramdam ko ay lutang pa ako. Halos 11 PM na ako nakatulog kagabi dahil ka-video call ko si Calvin at hindi ko namalayan ang oras.Umayos ng upo si Calvin at nakangiting humarap sa akin. "Anyway, I have something to tell you," excited na saad niya."Ano 'yon?""Samahan mo ako mamayang uwian sa bookstore. May gusto lang akong bilhin na decorations para sa kaniya,"Ngumisi ako. "'Yong babaeng 'yon na naman? Anong klaseng decoration ba?""Colored papers gano'n tapos pen na pang-lettering. Gusto ko rin sanang tulung