Ellie's POV "Comeback to school. ASAP." Pagkatapos sabihin iyon ni Soleil ay pinutol niya na ang tawag. Nakakainis lang ha, kung gusto nilang gumala sana kanina pa nila sinabi hindi 'yong pinapagod nila ako. Magkakasama naman kami kanina pero wala silang sinabi.  Si Casey din hindi ako sinabay sa sasakyan niya. Kagigil. Umuwi muna ako sa bahay bago bumalik sa school para sana magpaalam kay Papa kaso walang tao, tanging isang sticky note lamang ang nakita ko sa lamesa. "Nak, birthday ng kumpare ko ngayon. Iinom lang ako nang kaunti anak uuwi agad ako. Ingat ka," basa ko. Ayon lamang ang laman ng sticky note. Ibinalik ko na ito sa lamesa at inilapag ang bag ko. Daddy ata ni Casey 'yong tinutukoy niya.  Mga magulang kasi namin ay magkakaibigan din. Nakakatuwa nga kasi kapag may birthday ay kumpleto kaming lahat

Ellie's POV "Ellie anak, 'wag kang maging malungkot ha? mag-enjoy ka lang doon sa pupuntahan niyo masaya doon. Huwag mo nang isipin si Papa, ayos lang ako dito," aniya. Bakit ganito ang kapalaran ko? Wala ba akong karapatan na maging masaya? Lumaki ako sa mundong hindi nakikilala ang aking ina at ngayon naman ay kinuha nila ng aking ama. Bakit napaka-unfair? "Hindi ako magiging masaya Papa kapag wala ka," sabi ko habang umiiyak. Wala nang natitira sa 'kin, tanging mga kaibigan ko na lamang. Paano ako magiging masaya? "Hindi naman ako mawawala anak, andyan ako palagi sa puso mo." Hindi ako makapaniwala sa nangyari. Kailangan ko ng hustisya. Pinapangako ko na magbabayad ang taong gumawa no'n kay Papa. "PAPA!" sigaw ko habang unti-unti na siyang nilalamon ng kadiliman.&nb