Tensyonado ako habang mag-isang nakaupo sa napakagandang hapagkainan. Punong-puno ito ng mga iba't-ibang mga klase ng masasarap na mga pagkain na kulang na lang ay kumislap ang mga ito sa ganda ng mga pagkakaplating.Sa gilid naman ay ang mga tagapagsilbi na diretsong nakatayo at handang mag-asikaso sa mga kakain. Liban sa mga sumalubong sa amin kanina na mga katulong na masayahin, ang mga ito ay wala man lang bahid ng ngiti sa kanilang mga mukha at diretso ang tingin sa hangin na siyang lalong nakadagdag sa tensyon na nararamdaman ko.Huminga ako ng malalim dahil parang kinakapos ng hangin ang dibdib ko.Bakit ang tagal namang magbihis ni Caleb? I looked at the time. There's still five minutes before the assigned time of the dinner.I put my phone in silent mode. Sinabihan ko na kanina si Dean na huwag muna siyang tumawag o magtext dahil kakain na kami pero mas mabuti na yung mas sigurado dahil kahit sabihan ko pa siya ay wala rin siyang pinakikinggan mi

Pagkalabas ko ay agad kong namataan si ginoong Mateo sa park, kasama si Falcon na parehong nakatingin sa malayo at nag-uusap.Nag-alangan pa ako noong una ngunit nang mamataan ako ni Falcon ay iwinagayway niya ang kanyang kamay upang lumapit ako kaya wala na akong nagawa.I stand beside him and put my arms on the railings as I stared at the water beneath us.The words that Alpha Jaxx said to me finally sink in. Sarili kong ina, ngunit wala man lang akong kaalam-alam tungkol sa pagkatao niya at kung ano talaga siya. And it seems like Dad don't have plans on telling it to me. Paano na lang kung hindi ko nakilala si Charlie? Habang buhay na lang bang maitatago sa akin ang tungkol sa bagay na ito?"I'm sure that Jackson told you about your mother?" simula ni ginoong Mateo."O-Opo," sagot ko."Do you believe him?""I don't know," wika ko kahit na naniniwala talaga ako. I just want to hear the truth coming from him.Huminga ito ng ma

"We will miss you. Bumisita ka ulit dito sa amin kapag may oras ka," ani Christy na yakap yakap ako."Yeah. I will come back here for sure," sagot ko naman.Kasalukuyan kami na nandito ngayon sa Dolha. Sumama silang lahat upang ihatid kami nina Caleb hanggang sa daungan ng mga barko. Hindi na sumama pa si ginoong Mateo dahil nakapagpaalam na siya kanina sa akin sa library."Sa susunod na bumisita ka, isama mo na rin si Alpha Dean nang makilala rin namin siya," ani Gio na nakangisi sa akin.Alam na nila ang tungkol sa aming dalawa. Matabil din kasi ang dila ni Caleb kaya hindi niya napigilan na ikwento sa kanila noong nag-iinuman ang mga ito. Wala namang problema sa akin dahil alam ko naman na mapagkakatiwalaan silang lahat."Oh? Bakit natahimik ka?""Wala," wika ko at pilit na ngumiti sa kanila. Mamaya ko na iisipin ang problema ko. Kailangan kong maging masigla sa pag-alis naming ito."Oy! Lalayag na tayo! Yung mga papuntang Hilaga d

Caleb's POV..Heh. Lauren is really unbelievable. She left me hanging alone. Man, I can't believe her.Ngayon ay iniisip ko kung ano ba ang sasabihin ko sa jowa niyang malakas ang tama sa ulo. Paniguradong ako ang pag-iinitan ng ulo ng isang iyon kapag nakita niyang hindi ko kasamang bumalik si Lauren.But I can't blame her for choosing his father over him. Like dude, that was the right decision. I understand that Lauren loves him and more but family comes first more than anything else. And with the truth that was revealed to her, it's just natural to stay away for the mean time.But I know that she will be back, she just needs some time to rest up.Ang kailangan ko lang na isipin ngayon ay ang sarili ko. Malayo pa ako pero tanaw ko na si Dean sa harap ng palasyo at naghihintay at kasama nito ang beta niyang si Liam.Agad na umasim ang mukha ko nang tingnan niya ako. He is really good pero ayaw ko talaga sa kanya, masyadong mataas ang tingin

Kasagsagan ngayon ng pagdiriwang ng kaarawan ni Tita Eliza. Konti lang ang inaasahan namin na mga bisita na darating pero madami pala dahil nag-imbita pa si Dad ng mas marami, kaya heto ngayon at nagmamadaling nagluluto ulit ng panibagong mga pagkain ang lahat. Tumulong na rin ako para mas mabilis silang matapos.Hindi man lang kasi nagsabi si Dad, aligaga tuloy ang lahat sa pagluluto ngayon.Matapos ang matinding labanan sa kusina ay halata ang pagod sa mukha ng lahat."Pasensya na kayo, hindi ko inaasahan na may inimbita pa pala si Anton liban sa mga malapit naming mga kaibigan," ani Tita Eliza na kakapasok ng kusina.Bahagyang tumaas ang kilay ko. Sumadya pa talaga siya dito upang humingi ng paumanhin?Bumaling siya sa akin. "Thank you for helping here but you need to go outside. Kanina ka pa hinahanap ni Anton," aniya saka nauna nang umalis."Napapansin niyo ba? Pakiramdam ko ay parang bumait si Ma'am Eliza kumpara noon na halos hindi ni