[10] Cathalina's POV: Unang tapak ko palang sa bahay na 'to alam ko sa sarili ko na hindi na ako makakatakas pa sa trabaho ko. Pumayag ako sa sinabi ni dad, hindi naman kasi ako makatanggi lalo pa't ginamitan niya ako ng authority niya. Nagalit si amara galit na galit sa'kin hindi ko naman kasi alam na ex-boyfriend niya pala ang babantayan ko.  Napagusapan namin ang lahat ng kondisyon, hindi ko kasi pwede na iwan ang trabaho ko. Our company, wala akong tiwala sa bagong asawa ni dad at isa sa mga ayaw ko ay ang pinipigilan ako sa mga gusto kong gawin sa buhay ko.  Napagusapan na dito ako titira sa bahay nila ng dalawang taon at hindi ko ata kakayanin, dahil ang kalabog ng puso ko habang naka upo sa harapan ng boss ko ay hindi ko kaya. Para akong kakapusin ng hininga habang na katingin sa seryoso niyang mukha.  Alam ko ang background niya at kaya nam

[12] Cathalina's POV: Nakatingin lang ako sa kanya at nangangalay na ako sa totoo lang kanina ko pa kasi napapansin na may kakaiba. Tumingin ako sa paligid at tinignan ang banda sa likuran ni tristan. Napatingin ako sa building na tinatayo kumunot ang noo ko ng mapansin na may iba sa materyales.  Tinignan ko pa kung tama ang pagkakaayos ng makitang hindi ay agad akong tumakbo dahil mula dito ay kitang kita ko ang pagtanggal ng bakal. Nasa ilalim si tristan at may kinakausap, tumakbo ako at agad sumigaw.  "Tristan!" sigaw ko napatingin siya sa'kin gulat  Bago bumagsak ang bakal ay agad ko na siyang naitulak kaya napagulong kami sa semento na nasa malapit. Rinig ko ang pag kalansing ng mga nalalaglag na bakal nagpagulong gulong kami at agad ko siyang tinakpan.  Napatingin ako sa kanya at ganun nalang ang lapit ng mukha namin

[14]   Cathalina's POV:   Nagising ako sa araw na tumama sa mata ko dahan dahan akong nagmulat at napatitig sa kisame ng kwarto. Magiisang linggo na ako dito at hindi ko kinakamusta sila daddy, wala akong balita sa kanila galit pa rin kasi ako dahil sa picture ni mom. Importante sa akin ang lahat ng litrato ni mom mabuti at naitabi ko ang tatlo sa pinakaimportante sa'kin.    Huminga ako ng malalim maaga pa at alam kong tulog pa si tristan, pumunta ako sa banyo at naligo ganito na ang routine ko simula ng tumira ako dito. Isa pa kailangan kong maging strict at professional sa trabaho. I won't let him ruined my emotions and of course, i won't let anyone or him ruined me.    Nagsuot ako ng fitted maong pants at isang white t-shirt ang tuyo kong buhok at tinali ko para hindi nakaharang sa mukha ko at naglagay rin ako ng liptint sa pisngi at labi ko. Nagsuot rin ako ng boots baka kasi may puntah

[16] Cathalina's POV: Mabigat ang paghinga ko at hindi ako makahinga ngayon lang kasi sumagi sa isip ko na hindi nga pala ako pwede sa ice cream. Ngayon ko lang napagtango na hindi ako pwede nun dahil may allergy ako sa ice cream. Hindi ko nga alam bakit basta ang sabi sakin ni dad ay nagkakapantal daw ako kapag kumakain ng ice cream.  Kaya nga simula ng bata pa ako ay binawalan ako sa kahit na anong ice cream, pwede ako sa matamis pero bawal talaga sa ice cream at isa pa matagal mawala ang pantal sa katawan ko. It takes one week or more kaya ingat ako sa katawan ko.  Nakabalot ako ng kumot mainit ang buong katawan ko huminga ako ng malalim, kung sana narito si mom siguro s'ya ang nagaalaga sa'kin ngayon. Umikot ako halos manginig ako sa lamig at makati ang katawan ko, Ayoko lang kasi na mabura ang ngiti ni Tristan kagabi para kasing nakita ko na ang ngiti niya. I don't know where it's fami

[18] Cathalina's POV: Pagkaalis na pagkaalis ni dad at ni noemie doon kumala ang mga luha na kanina ko pa pigil na pigil ang dibdib ko ay parang nawawarak sa sakit. Ang sikip ng dibdib ko para akong winawasak ng paunti unti. Pakiramdaman ko sobrang manhid ko na kasi in the first place, never akong pinagbuhatan ng kamay ni dad kahit ano pa 'yan never.  And now, nagulat talaga ako ng sobra hindi ko inaasahan 'yun at sa harapan pa ng bago niyang pamilya. Ang sakit sakit kasi akala ko ako 'yung kakampihan niya, ako 'yung kakamustahin at aalagaan. Ganito pala para akong inabandona ng sarili kong tatay.  Nakakatawa pa kasi hindi man lang niya ako chineck, may sakit ako eh, d'ba dapat inaalagaan niya ako? D'ba dapat nandito s'ya sa tabi ko ngayon? Bakit wala s'ya? Ganoon na ba talaga? Wala na ba akong puwang para sa kanya?  Anak niya rin ako, pero hindi ko talaga inaasaha